Przestępstwo naruszenia tajemnicy zawodowej

Zgodnie z art. 266. § 1 k.k. k to, wbrew przepisom ustawy lub przyjętemu na siebie zob owiązaniu, ujawnia lub

wykorzystuje informację, z któ rą zapoznał się w związku z pe łnioną funkcją, wykonywan ą pracą, działalnością
publiczną, społeczną, gospodarczą lub naukową, podlega grzyw nie, karze ograniczenia w olności albo pozbawienia

wolności do lat 2.

§ 1 statuuje przestępstwo indy widualne ze względu na szczegó lne właściwości sprawcy p rzejawiające się w tym, iż

spoczywa na nim obowiązek wyni kający z ustawy lub z przyjęte go zobowiązania nieujawni ania lub niewykorzystywania
informacji, z którą zapoznał się w związku z pełnioną funkcj ą, wykonywana pracą, działalnością publiczną, gospodarczą

lub naukową. Podmiotem przestę pstwa z § 1 nie może być funkc jonariusz publiczny. Prze dmiotem czynu jest
informacja, z którą sprawca za poznał się w związku z pełnion ą funkcją, wykonywaną pra cą, działalnością społeczną,

gospodarczą lub naukową. Zacho wanie sprawcy polega na ujawni eniu lub wykorzystaniu in formacji wbrew przepisom
ustawy lub przyjętemu przez sp rawcę zobowiązaniu. Określenie „wbrew przepisom ustawy” wskazuje na przepisy

zawarte w ustawach, które regu lując różne sfery działalności lub też chroniąc różne d obra, przyjmują za jeden z
istotnych elementów regulacji lub ochrony, zakaz ujawniania uzyskanych w tym zakresie informacji.

Sformułowanie „wbrew przyjętem u na siebie zobowiązaniu” odno si się do sytuacji, w któ rej brak jest wyraźnego

ustawowego określenia zakazu u jawniania uzyskanych informacj i, jednak istnieje podsta wa do nałożenia takiego
obowiązku przez przyjęcie na s iebie stosownego zobowiązania (np. przez złożenie ślubo wania). Wątpliwości rodzi

natomiast szerokie rozumienie sformułowania „wbrew przyjętem u na siebie zobowiązaniu” według którego obowiązek
nieujawniania lub niewykorzyst ywania informacji nie wynika z ustawy lecz jest następs twem sytuacji, w której danej

osobie przekazano informację ( bądź uzyskała ją w jakikolwiek sposób) i złożyła ona z własnej woli bądź na żądanie
zobowiązanie, iż zachowa daną informację w tajemnicy. Konsek wencją takiego ujęcia jes t pytanie o warunki

skuteczności takiego zobowiązania, które winno mieć odpowiednią podstawę prawną.

Z określenia „wbrew przepisom ustawy lub przyjętemu na siebi e zobowiązaniu” wynika ta kże, iż sprawca realizuje
znamiona strony przedmiotowej tylko wówczas, gdy ujawnia inf ormację osobie nieuprawni onej do jej uzyskania.

Skutkiem zachowania sprawcy je st uzyskanie informacji przez osobę nieuprawnioną lub t eż podjęcie jakichkolwiek
czynności stanowiących wykorzy stanie posiadanej informacji. Strona podmiotowa przestępstwa z § 1 komentowanego

przepisu obejmuje obie postaci e umyślności. Art. 266 § 2. Fu nkcjonariusz publiczny, k tóry ujawnia osobie
nieuprawnionej informację stan owiącą tajemnicę służbową lub informację, którą uzyskał w związku z wykonywaniem

czynności służbowych, a której ujawnienie może narazić na sz kodę prawnie chroniony in teres, podlega karze
pozbawienia wolności do lat 3. § 2 stanowi przestępstwo indy widualne, ponieważ sprawc ą może być wyłącznie

funkcjonariusz publiczny.

Przedmiotem przestępstwa z § 2 jest:

tajemnica służbowa, czyli zgod nie z art. 2 pkt 2 ustawy o ochronie informacji niejawnych „informacja niejawna nie

będąca tajemnicą państwową, uz yskana w związku z czynnościam i służbowymi albo wykonyw aniem prac

zleconych, której nieuprawnion e ujawnienie mogłoby narazić n a szkodę interes państwa, interes publiczny lub
prawnie chroniony interes obywateli albo jednostki organizacyjnej ”,

1.

informacja, która nie stanowi tajemnicy służbowej zgodnie z jej definicją, została jednak uzyskana w związku z

wykonywaniem czynności służbow ych przez funkcjonariusza publ icznego, a której ujawnie nie może narazić na
szkodę prawnie chroniony interes.

2.

Informacją taką może być infor macja nie dotycząca wewnętrzne j działalności danej inst ytucji lecz konkretnego

obywatela uzyskana w toku prowadzonego postępowania (np. dotycząca sytuacji materialnej, rodzinnej itp.). Ujawnienie
takiej informacji osobie nieup rawnionej może narazić interes osoby, której ta informacja dotyczy, naruszając jej prawnie

chronioną sferę prywatności. Możliwość narażenia na szkodę p rawnie chronionego interesu musi rzeczywiście wystąpić,

nie wystarcza samo zagrożenie abstrakcyjne. Zachowanie się s prawcy określone jest prz ez zwrot „ujawnia osobie
nieuprawnionej”, czyli osobie, której zgodnie z przepisami nie wolno przeka zywać informacji stanowiących tajemnicę

(służbową bądź prywatną). Strona podmiotowa przestępstwa z § 2 obejmuje obie postacie umyślności. W razie zbiegu §
1-2 art. 266 k.k. z przepisami karnymi znajdującymi się w us tawach chroniących tajemn ice (np. poszczególnych

rodzajów działalności) przepis y kodeksu zostają wyeliminowan e jako przepisy ogólne. A rt. 266 § 3. Ściganie
przestępstwa określonego w § 1 następuje na wniosek pokrzywd zonego. Jeżeli sprawcą om awianego przestępstwa jest

inna osoba niż funkcjonariusz publiczny następuje kwalifikac ja z § 1. Zgodnie z § 3 p rzestępstwo to jest wówczas

ścigane na wniosek pokrzywdzonego.

Drukuj

|

Zamknij okno

Przestępstwo naruszenia tajemnicy zawodowej - Zgodnie z art. 266. § 1 ...

http://www.eprawnicy.pl/index2.php?option=com_content&task=view...

1 z 1

2008-12-12 17:11