Postępowanie administracyjne, w dwóch ujęciach:

•

szerokie – zespół przepisów regulujących wszelkie postępowania
przed organami administracji,

•

węższe – ciąg czynności proceduralnych podejmowanych w celu
rozstrzygnięcia sprawy administracyjnej przez podmioty
administracji oraz ciąg czynności proceduralnych podejmowanych w
celu weryfikacji tych rozstrzygnięć.

Powstanie postępowania.

Prawo administracyjne rozwinęło się na przełomie XVII i XVIII w. (pod

koniec państwa absolutnego).
Administracja ma działać w interesie publicznym, w interesie monarchy.
Normy proceduralne to instrukcje dla urzędników, za ich naruszenie w
stosunku do obywatela nie ponosili żadnej odpowiedzialności. Brak
instytucji odwołania, brak kontroli zewnętrznej administracji.

W XIX w. pod wpływem ideologii rewolucyjnej pojawiła się teoria

liberalnego państwa prawnego. Źródłem prawa nie była już wola monarchy
tylko przechodziła na parlament, powstawały ustawy parlamentarne,
normy prawne stały się dwustronnie obowiązujące (zarówno obywateli jak i
ustawodawcę). Pierwsze ustawy miały charakter ogólny, wyznaczały
ogólne normy prawne, a administracja miała je rozszerzać. Zaczęto
określać kompetencje organów, czym wolno danemu organowi się zająć.
Zaczęły powstawać normy proceduralne w toku działania organów
administracji, początkowo o charakterze ogólnym. Była różnorodność
procedur działania administracji dotycząca pojedynczych spraw. Zaczęto
tę mnogość krytykować, nie można było jej opanować.

Ujednolicenie nastąpiło w II połowie XIX w. – przeprowadzono 2

kodyfikacje:

•

ustawa badeńska w 1884 r. – dotyczyła Badenii (Niemcy),

•

kodyfikacja hiszpańska w 1889 r. – przepisy ogólne umożliwiały
wydawanie postanowień wykonawczych, nie przyniosła przełomu.

Kodyfikacja austriacka – 1925 r. – przełomowa, oddziaływała na całe
prawo europejskie, w

ślad za nią powstały kodyfikacje w Czechach, Polsce i Jugosławii.
Dokonała podziału prawa proceduralnego na 3 części:

•

ogólne postępowanie administracyjne,

•

postępowanie egzekucyjne,

•

postępowanie karno – administracyjne.

Bazowała na orzecznictwie.

W XIX w. zewnętrzna kontrola administracji, krok w kierunku kontroli
administracji przez sądy.
Francuska Rada Stanu, pierwowzór sądu administracyjnego, jednak nie
miała uprawnień władczych (powołana przez Napoleona), w 1863 r. stała
się sądem administracyjnym.
W Badenii w 1863 r. powstał I Sąd Administracyjny (Trybunał
Administracyjny).

Pod koniec XIX w. pojawiło się sądownictwo administracyjne w większości
krajów europejskich.

W Polsce procedura administracyjna pojawiła się po I wojnie

światowej. Na rozwój polskiego prawa administracyjnego miały wpływ
procedury obowiązujące w państwach zaborców – w Austrii – najbardziej
rozwinięty system prawny i w Prusach.
Konstytucja marcowa z 1921 r.:

•

zasada dwuinstancyjności postępowania administracyjnego,

•

zapowiedziano utworzenie sądownictwa administracyjnego
odrębnego od sądów powszechnych.

W 1922 r. powołano Najwyższy Trybunał Administracyjny, podlegały pod
niego praktycznie wszystkie sprawy administracyjne.

Przepisy proceduralne, pierwsze próby unifikacji (ujednolicenia) nastąpiły
w 1923 r., np. kwestie odwoławcze.

Kodyfikacja postępowania administracyjnego nastąpiła w 1928 r., przyjęto
3 ustawy, tak jak w kodyfikacji austriackiej:

•

ogólne postępowanie administracyjne,

•

postępowanie egzekucyjne,

•

postępowanie karno – administracyjne.

Przetrwały stosunkowo długo, problemy z nimi po II wojnie światowej,
zniesiono sądownictwo administracyjne, nie reaktywowano Najwyższego
Trybunału Administracyjnego. W 1950 r. formalne problemy, wprowadzono
Instytucję Skarg, która całkowicie obaliła podstawowe zasady procedury
administracyjnej. Powodowały możliwość naruszenia, zmian każdej decyzji
ostatecznej, naruszenie zasady trwałości decyzji. Każdy, w każdej chwili
mógł złożyć skargę. Po 10–ciu latach pojawił się Kodeks Postępowania
Administracyjnego – KPA- ustawa z 14.06.1960 r., obowiązuje do dziś.
Sądownictwo administracyjne zostało przywrócone na podstawie ustawy w
1980 r.
W 1990 r. nowelizacja związana z reformą administracji, podstawowy zarys
KPA jest stały.

Zakres obowiązywania KPA.

Kodeks reguluje postępowanie administracyjne ogólne, przyjęto klauzulę
właściwości generalnej. Kodeks normuje 4 typy postępowania:

•

postępowanie jurysdykcyjne – tj. postępowanie w sprawach
indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnej,

•

postępowanie w sprawie wydawania zaświadczeń – w sprawach
indywidualnych w drodze zaświadczeń,

•

postępowanie w sprawie skarg i wniosków,

•

postępowanie dotyczące rozstrzygania sporów o właściwość
pomiędzy organami administracji publicznej jak też administracją a
sądami.

Postępowanie jurysdykcyjne
Postępowanie jurysdykcyjne toczy się przed organami administracji
publicznej.

Przez organy administracji publicznej rozumiemy:

•

ministrów – całe grono organów (monokratycznych –
jednoosobowych)

Art. 5 § 2 pkt. 4 KPA:



Prezes Rady Ministrów,



Vice Prezes Rady Ministrów,



ministrowie kierujący działem administracji rządowej,



przewodniczący komitetów wchodzących w skład Rady Ministrów,



kierownicy centralnych urzędów administracji rządowej
podległych, podporządkowanych lub nadzorowanych przez
Prezesa Rady Ministrów.

•

centralne organy administracji rządowej, inne niż w/w:


wojewodowie,



terenowe organy administracji rządowej (zespolonej i

niezespolonej) z wojewodą,



organy jednostek samorządu terytorialnego:


organy gminy: rada gminy, wójt (burmistrz, prezydent miasta),



organy powiatu: rada powiatu, zarząd powiatu,

z ustaw



organy województwa: sejmik województwa, zarząd województwa

ustrojowych



starosta,



marszałek województwa,



kierownicy służb inspekcji i straży działający w imieniu wójta
(burmistrza, prezydenta), starosty, marszałka,



Samorządowe Kolegia Odwoławcze.

Postępowanie jurysdykcyjne ponadto toczy się przed innymi organami
państwowymi oraz przed innymi podmiotami, gdy są one z mocy prawa
lub na podstawie porozumień powołane do załatwiania spraw
indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji (organ administracji
publicznej w znaczeniu funkcjonalnym), np. samorządy zawodowe,
wszystkie przyjęcia do szkół są decyzjami administracyjnymi (do szkół
gimnazjalnych, ponadgimnazjalnych).

Przedmiotem postępowania jurysdykcyjnego jest indywidualna sprawa
administracyjna rozstrzygana w drodze decyzji administracyjnej.

Decyzja administracyjna – to każda forma indywidualnego,
zewnętrznego aktu

administracyjnego, który stanowi jednostronne władcze działanie

organu wydającego

http://notatek.pl/postepowanie-administracyjne-wyklady-calosc-kod
yfikacja-austriacka?notatka