Logistyka – blok 3:
Wyższa Szkoła Zarządzania Ochroną Pracy
Prowadzący
: Edyta Klosa, Dagmara Jarosz
2
Koncepcja transportu w logistyce:
Transport to działalność, która polega na
odpłatnym świadczeniu usług, których efektem
jest przemieszczenie osób i/lub ładunków z
punktu nadania do punktu odbioru oraz
świadczenie
usług
pomocniczych,
bezpośrednio z tymi usługami związanych (W.
Rydzkowski, K. Wojewódzka-Król);
Znajomość
systemu
transportu
ma
podstawowe
znaczenie
dla
sprawnych
i
efektywnych działań logistycznych w firmie,
ponieważ
jest on fizyczną
nicią
wiążącą
rozproszone
geograficznie
miejsca
tej
działalności a ponadto dodaje produktom firmy
wartości, tworząc użyteczność czasu i miejsca.
3
Transport spełnia trzy funkcje w
gospodarowaniu :
Funkcję
konsumpcyjną
oznaczającą
zaspakajanie potrzeb przewozowych poprzez
świadczone usługi transportowe
Funkcję produkcyjną oznaczającą zaspokajanie
potrzeb produkcyjnych przez świadczenie usług
transportowych-wpływa
na
funkcjonowanie
rynku i wymianę towarową
Funkcję integracyjną polegającą na integracji
państwa
i
społeczeństwa
poprzez
usługi
transportowe
4
Elementy systemu logistycznego
przedsiębiorstwa:
Manipulacje
materiałami
i pakowanie
Magazynowanie
Obsługa klienta
Zarządzanie
zapasami
Transport
System
logistyczny
5
Zadania i problemy – transport:
rodzaj środków transportowych,
użytkowanie własnych lub obcych środków
transportowych,
kupno
lub
dzierżawa
środków
transportowych,
kombinacja środków transportowych,
organizacja transportu (optymalne drogi
transportu, plany wykorzystania i załadunek
środków
transportu,
konsolidacja
i
dekonsolidacja
ładunków transportowych
itd.).
6
Ujęcia transportu (1):
Transport w ujęciu
czynnościowym
ma synonimy – w większości języków
są
to odpowiedniki polskich słów
komunikacja, przewóz i łączność. Z
ujęciem czynnościowym transportu
wiążą się pojęcia spedycji i logistyki.
Ujęcie
podmiotowe
transportu
polega na rozumieniu transportu jako
gałęzi gospodarki narodowej, gdzie
transport jest zazwyczaj przedmiotem
polityki transportowej.
7
Ujęcia transportu (2):
W ujęciu
rzeczowym
transport to wyposażenie
materialne służące realizacji czynności transportowych.
Można w różny sposób klasyfikować składniki materialne
systemu transportowego. Podstawowy podział dotyczy
wyróżnienia:
-
infrastruktury
,
na
która
składają
się
drogi
transportowe, urządzenia oraz wyposażenie punktów
transportowych, w tym miedzy innymi wyposażenie
punktów ładunkowych i przesiadkowych, warsztaty,
garaże itp.: infrastruktura transportu opisywana jest
często jako liniowa i punktowa, a jej najistotniejszą
cechą jest zdolność: przepustowa i przewozowa,
-
suprastruktury
, czyli taboru (środków przewozowych) i
urządzeń transportowych (środków pracy oraz jednostek
ładunkowych, takich jak kontenery)
8
Klasyfikacja transportu ze względu na rodzaj
środowiska, w którym się odbywa:
lądowy
naziemny
nadziemny (np. napowietrzna kolej linowa)
podziemny (np. metro)
szynowy (kolej)
bezszynowy (transport samochodowy)
wodny
powietrzny
przesyłowy
(rurociągowy,
przewodowy
lub
przenośnikowy)
miejski (transport miejski)
wewnątrzzakładowy
9
Klasyfikacja transportu ze względu na rodzaj
wykorzystywanego środka transportu:
transport daleki
kolejowy
kołowo-drogowy
linowy
lotniczy
wodny śródlądowy
morski
mieszany
(multimodalny,
intermodalny,
kombinowany)
specjalny (gąsienicowy, poduszkowy, kroczący)
transport bliski
wózkowy
dźwigowy
przenośnikowy
10
Transport intermodalny,
multimodalny, kombinowany :
Transport
intermodalny
należy do złożonych procesów
transportowych, w których ładunki są przemieszczane
środkami przewozowymi różnych gałęzi transportu. W
transporcie intermodalnym przewóz ładunków odbywa się
w jednej jednostce ładunkowej lub na pojeździe, na całej
trasie od nadawcy do odbiorcy, przy użyciu środków
przewozu różnych gałęzi transportu. Pojazdem tym może
być pojazd drogowy, pojazd kolejowy lub statek
Transport
multimodalny
to przewóz ładunków przez co
najmniej dwie różne gałęzie transportu, przy czym towar
może zmieniać jednostki ładunkowe, a więc transport
multimodalny
to
szczególny
rodzaj
transportu
intermodalnego.
Transport
kombinowany
, to transport intermodalny, w
którym główna część przewozu realizowana jest koleją,
żeglugą śródlądową lub morską. Natomiast dowozy i
odwozy są realizowane przez transport drogowy i to na
określonej możliwie najkrótszej odległości.
11
Najważniejsze elementy transportu
intermodalnego:
konieczność
użycia co najmniej 2
gałęzi środków transportu,
konieczność wystąpienia tylko jednej
umowy o przewóz,
konieczność wystąpienia tylko jednego
wykonawcy
odpowiedzialnego
za
przebieg dostawy towaru,
konieczność zjednostkowania ładunku.
12
Spedytor – definicja:
Spedytor
zawodowo
i
za
wynagrodzeniem,
we
własnym
imieniu,
lecz
na
rachunek
zleceniodawcy,
podejmuje
się
wysyłania
lub
odbioru
przesyłki
towarowej oraz innych czynności
związanych
z
jej
obsługą
i przewozem (art. 794§1 Kodeksu
Cywilnego).
13
Tak więc spedycja to:
Organizacja procesu przemieszczania
towaru i towarzyszących mu procesów
zleconych spedytorowi, w wyniku
których towar znajdujący się
w
punkcie A zostaje dostarczony do
punktu
B
zgodnie
z oczekiwaniem klienta.
14
Zakres usługi spedycyjnej:
określany jest w umowie cywilno
prawnej,
lub
w
zleceniu
spedycyjnym,
można
dokonywać
zakupu
pojedynczych
usług
lub
ich
sekwencji,
aż
po
kompleksową
usługę spedycyjną.
15
Do zadań spedytora można
zaliczyć (1):
poradnictwo spedycyjne-udzielanie porad w
zakresie transportu,
przygotowanie
ładunku
do
przewozu-
pakowanie,
sortowanie,
liczenie,
znakowanie,
konsolidowanie/ dekonsolidowanie ładunku-
zbieranie drobnych partii ładunkowych w
większe jednostki,
dostarczanie
ładunku
do
miejsca
ich
docelowego załadunku na główny środek
transportu,
sporządzanie i kompletowanie dokumentacji,
zawieranie umów o przewóz z różnymi
pośrednikami,
16
Do zadań spedytora można
zaliczyć (2):
składowanie towaru,
załadunek i wyładunek towarów w różnych relacjach
przeładunkowych,
ubezpieczenie towaru,
konwojowanie ładunku,
przyjmowanie
lub
przekazywanie
ładunku
przewoźnikowi,
awizowanie
–informowanie
zleceniodawcy
o
bieżącym stanie i miejscu pobytu ładunku na trasie,
zabezpieczenie interesu zleceniodawcy w przypadku
uszkodzenia lub ubytku,
zgłaszanie ładunku do kontroli celnej i załatwianie
innych czynności urzędowych,
regulowanie należności z tytułu kosztów przewozu
oraz innych czynności i usług na rzecz ładunku.
17
Reasumując zadania spedytora
obejmują 3 grupy czynności:
tych, które wykonywane są przez
samą firmę spedycyjną,
tych
związanych
ze
zorganizowaniem
samego
przemieszczania,
dodatkowych
czynności
organizowanych przez spedytora.
18
Formuły handlowe INCOTERMS:
Zbiór ustalonych formuł handlowych,
regulujących relacje i obowiązki
pomiędzy stronami umowy
sprzedaży (eksporterem i
importerem).
19
INCOTERMS – grupa E:
Nakłada minimum obowiązków na
sprzedającego:
EXW– Ex Works (...named place)
– z zakładu (... określone miejsce).
20
INCOTERMS – grupa F:
Sprzedający nie opłaca zasadniczych kosztów
przewozu:
FCA – Free Carrier (...named place) –
franco przewoźnik w określonym miejscu,
FAS – Free Alongside Ship (...named port
od shipment) – franco wzdłuż burty statku
w określonym porcie załadunku – formuła
stosowana tylko w transporcie morskim i
wodnym śródlądowym,
FOB – Free on Board (...named port of
shipment) – franco statek w określonym
porcie załadunku –
tylko w transporcie
wodnym.
21
INCOTERMS – grupa C:
Umowę przewozu zawiera sprzedający. Są to tzw. formuły
dwupunktowe, gdyż podział kosztów nie odbywa się w tym
samym miejscu co podział ryzyka. Koszty głównego transportu
ponosi eksporter, ale ryzyko związane z przewozem ponosi
importer (kupujący). Sprzedający nie zobowiązuje się co do
terminu przybycia towaru do miejsca przeznaczenia. Zobowiązuje
się on jedynie do terminowego załadunku. Jest to tzw. grupa "na
załadunek:
CFR – Cost and Freight (...named port of destination) –
koszt i fracht do określonego portu przeznaczenia – tylko w
transporcie wodnym,
CIF – Cost, Insurance and Freight (...named port of
destination) – koszt, ubezpieczenie i fracht do określonego
portu przeznaczenia – tylko w transporcie wodnym,
CPT – Carriage Paid To (...named place of destination) –
przewoźne opłacone do określonego miejsca przeznaczenia,
CIP – Carriage and Insurance Paid To (...named place of
destination)
–
przewoźne i ubezpieczenie opłacone do
określonego miejsca przeznaczenia.
22
INCOTERMS – grupa D:
Sprzedający ponosi koszty i ryzyka dostarczenia towaru do
określonego miejsca przeznaczenia. Formuły tej grupy określa się
mianem "na dostarczenie" zatem sprzedający odpowiada niejako
za towar do chwili dostarczenia do miejsca przeznaczenia.
Powinien zostać również określony termin dostarczenia:
DAF – Delivered At Frontier (... named place) – dostarczone
na granicę,
DES - Delivered ex Ship (... named port of destination) –
dostarczone statkiem w określonym porcie przeznaczenia,
DEQ - Delivered ex Quay (... named port of destination) –
dostarczone na nabrzeże w określonym porcie przeznaczenia,
DDU -
Delivered
Duty
Unpaid
(... named
port of
destination)
–
dostarczone
w
określonym
miejscu
przeznaczenia, cło nieopłacone,
DDP - Delivered Duty Paid (... named port of destination) –
dostarczone w określonym miejscu przeznaczenia, cło opłacone.
23
Kryteria wyboru przewoźnika (1):
Wybór przewoźnika powinien opierać się na całym
szeregu formalnych przesłanek. Najważniejsze z
nich przedstawia poniższe zestawienie:
niezawodność i regularność dostaw,
koszty lub stawki transportowe „od drzwi do
drzwi”,
ogólny czas przewozu „od drzwi do drzwi”,
gotowość przewoźnika do negocjowania zmian
stawek,
stabilność finansowa przewoźnika,
dostępność sprzętu,
częstotliwość usług,
usługi odbioru i dostawy,
24
Kryteria wyboru przewoźnika (2):
utrata ładunku lub uszkodzenia,
przesyłki ekspresowe,
jakość personelu operacyjnego,
śledzenie przesyłek,
gotowość przewoźnika do negocjowania
zmian w usługach,
elastyczność w planowaniu przewozów,
usługi rozkładowe (liniowe),
załatwianie reklamacji,
jakość
umiejętności
kupieckich
przewoźnika,
wyposażenie (urządzenia) specjalne.
25
Literatura:
K. Rutkowski, F. Beier: Logistyka. SGH,
Warszawa 2002, rozdz. 3 (z załącznikiem).
J.J. Coyle, E.J. Bardi, C.J. Langley
Jr:
Zarządzanie logistyczne. PWE, Warszawa
2002, rozdz. 9 i 10.