17.03.2011
made by koperek©
festino, festināre – świętowad
arduus – trudny
errō, errāre – błądzid
milito, militare – walczyd
cogito,cogitāre – myśled
sol – słooce
sal – sól
panis – chleb
quidquid – cokolwiek
valeo, valĕre – byd zdrowym
plenum – pełny
aster – trudny
faber – kowal
quisque – każdy
divitĭae, - ārum – bogactwa
lubus – wilk
fabula – bajka
ad/per [zawsze!] + Accusativus
Sentencje
( str. 14)
Ibi victorĭa, ubi concordĭa. – Tak zwycięstwo gdzie zgoda.
Non scholae sed Vita discĭmus. – Uczymy się nie dla szkoły, lecz dla życia.
Ardŭa prima via est. – Pierwsza droga jest trudna.
Errāre humānum est. ( Seneka Rhetor) – Błądzid jest ludzkie.
Vivĕre est militāre. ( Seneca) – Żyd to walczyd.
Vivĕre Est cogitāre. ( Cicero) – Żyd to myśled.
Sol vitae – sapentĭa – Słoocem życia – mądrośd
Sal vitae – amicitĭa – Solą życia – przyjaźo
Panis vitae – temperantĭa – Chlebem życia – umiarkowanie
Vita vitae – conscentĭa – Istotą życia – świadomośd
( str. 16)
Vade mecum ! – Chodź ze mną
Historĭa vitae magistra. ( Cicero) – Historia nauczycielką życia.
Quidquid dis cis, tibi discis. – Czegokolwiek się uczysz, uczysz się dla siebie.
Si tu vales, bene est, ego valeo. – Jeśli dobrze się czujesz, jest dobrze, ja czuję się dobrze.
Scio me nihil scire. ( Sokrates) – Wiem, że nic nie wiem.
( str. 18)
Pleni sunt exemplōrum libri. – Księgi są pełne przykładów.
Libri amici, libri magistri. – Książki przyjaciółmi, książki nauczycielami.
Gaudĭum in littĕris. – Radośd jest w nauce.
Per aspĕra ad astra. – Przez trudne do gwiazd.
17.03.2011
made by koperek©
Faber est suae quisque fortūnae. ( Appius Claudius) – Każdy jest kowalem swojego losu.
Lupus in fabŭla. ( Terentius) – Wilk w bajce.
Medĭcus curat, natura sanat. – Lekarz leczy, natura uzdrawia.
Homo doctus in se semper divitĭas habet. ( Phaedrus) – Człowiek uczony zawsze ma w sobie
bogactwa.
Aut prodesse volunt aut delectare poetae,
aut simul et iucunda et idonea dicere vitae. ( Horatius) - Poeci chcą albo byd pożyteczni, albo bawid,
albo jednocześnie mówid rzeczy i przyjemne, i przydatne.
ZAIMKI OSOBOWE
Nom.
ego
tu
-
nos
vos
-
Gen.
mei
tui
sui
nostrum/nostri
vestrum/vestri
sui
Dat.
mihi
tibi
sibi
nobis
vobis
sibi
Acc.
me
te
se
nos
vos
se
Abl.
me
te
se
nobis
vobis
se
ZE MNĄ
me me
cum
Z TOBĄ
te tecum
Z NIM/NIĄ
- secum
Z NAMI
nos noscum
Z WAMI
vos voscum
Z NIMI
- secum
IMPERFECTUM
Imperfectum indicativi jako czas główny oznacza czynnośd przeszłą niedokonaną lub powtarzającą
się, podobnie jak polski czas przeszły niedokonany. Występuje często przy opisie zwyczajów,
obyczajów, urządzeo.
-
w żywej narracji zamiast imperfectum używa się często infinitywu praesentis, zwanego
wtedy infinitivus historicus lub infinitivus descriptivus.
-
wyrażając przebieg czynności imperfectum może wyrażad czynnośd zamierzoną,
ale nie doszłą do skutku (imperfectum de conatu). W języku polskim odpowiadają mu
wyrażenia takie jak chciałem, zamierzałem lub czasowniki w czasie przeszłym niedokonanym.
Jako czas względny imperfectum indicativi wyraża czynnośd równoczesną z inną czynnością przeszłą.
-
w opowiadaniu o zdarzeniach historycznych gdy perfectum i imperfectum występują obok
siebie, perfectum wyraża zdarzenia główne, imperfectum okoliczności uboczne.
17.03.2011
made by koperek©
KONSTRUKCJA
a) koniugacje 1 i 2
temat praesentis +
ba
+ koocówki koniugacyjne
b) koniugacje 3 i 4
temat praesentis + eba + koocówki koniugacyjne
WZÓR ODMIANY
KONIUGACJA
BEZOKOLICZNIK
ODMIANA
1
specto, spectāre – oglądad
1. specta
bam
2. specta
ba
s
3. specta
ba
t
1. specta
ba
mus
2. specta
ba
tis
3. specta
ba
nt
2
habeo, habēre – mied
1. habe
bam
2. habe
ba
s
3. habe
ba
t
1. habe
ba
mus
2. habe
ba
tis
3. habe
ba
nt
3
lego, legĕre – czytad
1. leg
ebam
2. leg
eba
s
3. leg
eba
t
1. leg
eba
mus
2. leg
eba
tis
3. leg
eba
nt
4
audio, audire – słuchad
1. audi
ebam
2. audi
eba
s
3. audi
eba
t
1. audi
eba
mus
2. audi
eba
tis
3. audi
eba
nt
CZASOWNIK “sum, esse, fui” W IMPERFECTUM
1. eram
2. eras
3. erat
1. eramus
2. eratis
3. erant