Lidia Pielaszek, Dorota Kaczmarek, Praca z grupą zróżnicowaną wiekowo- porady praktyczne
Nowe formy wychowania przedszkolnego – zakładanie i organizacja zespołów i punktów
przedszkolnych
CODN, PRKZSO, 2008
1
III.
SCENARIUSZE ZAJĘĆ CAŁODZIENNYCH DLA ZESPOŁÓW
I PUNKTÓW PRZEDSZKOLNYCH
Zaproponowane scenariusze zajęć całodziennych przewidziane są na co najmniej 5 godzin
pobytu dziecka w placówce. Jeżeli czas pracy zespołu/ punktu przedszkolnego jest krótszy niż
5 godzin, to realizację scenariusza rozkładamy na 2, 3 części i realizujemy je przez kilka dni.
Pamiętajmy jednak o tym, by zachować stałe punkty dnia, takie jak: powitanie – zebranie się
dzieci i podzielenie wrażeniami na początku dnia, pożegnanie – skupienie pod koniec dnia
poświęcone podsumowaniu zdarzeń całego dnia.
Komentarz do realizacji zajęć w grupach różnowiekowych
1. Scenariusze zawierają propozycje wielu działań (alternatywnych rozwiązań), z których
nauczyciel może wybierać te, które odpowiadają możliwościom i potrzebom dzieci w
różnym wieku.
2. Określając cele operacyjne – przewidywane efekty osiągane przez dzieci – dobrze jest
sformułować je oddzielnie w stosunku do młodszych i starszych dzieci, dla młodszych
dzieci określając węższy zakres zakładanych osiągnięć. W przypadku niektórych celów
możemy też przyjąć założenie, że dojście do nich, w przypadku młodszych dzieci, będzie
wymagało wsparcia ze strony nauczyciela lub starszych kolegów, czy też rozłożenia ich w
czasie.
3. Planując zajęcia pamiętajmy, że starsze dzieci mogą dłużej koncentrować się na zadaniu,
za to potrzebują więcej ruchu i zabawy na świeżym powietrzu, zaś młodsze dzieci
potrzebują więcej czasu na realizację zadań i więcej czasu na zabawę dowolną. Wszystkie
dzieci potrzebują nie tylko zachęty i ukierunkowania aktywności w realizowaniu
postawionego celu, ale także docenienia podejmowanych starań.
4. Musimy też pozwolić dzieciom na rozwijanie indywidualnych zainteresowań.
Pamiętajmy, że bez względu na wiek, zadowolone, szczęśliwe dziecko będzie chętnie
przychodziło do przedszkola i aktywnie brało udział w proponowanych zadaniach.
5. Pamiętajmy również o tym, że w przypadku pracy z grupą różnowiekową w zespołach i
punktach przedszkolnych bardzo ważna jest współpraca i wsparcie ze strony rodziców,
również w trakcie przygotowywania i realizacji zajęć dydaktycznych.
Dodatkowe uwagi dotyczące realizacji zaproponowanych scenariuszy w grupach
różnowiekowych znajdują się również w tekstach samych scenariuszy.
Lidia Pielaszek, Dorota Kaczmarek, Praca z grupą zróżnicowaną wiekowo- porady praktyczne
Nowe formy wychowania przedszkolnego – zakładanie i organizacja zespołów i punktów
przedszkolnych
CODN, PRKZSO, 2008
2
CZTERY PORY ROKU W PRZEDSZKOLU: JESIEŃ
Temat:„Jesienią, jesienią sady się rumienią…”tytuł zaczerpnięty z wiersza
M. Konopnickiej.
Cele ogólne: poznanie przez dzieci różnych sposobów wykorzystania jabłka (poznanie
wielozmysłowe.
Cele operacyjne dla dzieci starszych:
Cele operacyjne dla dzieci młodszych:
dziecko potrafi słuchać opowiadania
nauczyciela,
używa określeń opisujących własności
obiektu: okrągłe, gładkie, czerwone,
słodkie, twarde, pachnące,
potrafi różnymi zmysłami poznawać
własności przedmiotu,
potrafi odczytać etykietę jabłko,
zna zastosowanie jabłek do produkcji
soku, dżemu, suszu,
potrafi wykonać sok jabłkowy wg
instrukcji,
tworzy kompozycję plastyczną z
wykorzystaniem suszu jabłkowego.
dziecko potrafi słuchać opowiadania
nauczyciela,
potrafi różnymi zmysłami poznawać
własności przedmiotu,
rozpoznaje smak jabłka,
różnicuje sok, dżem, susz jabłkowy,
pomaga w przygotowaniu soku
jabłkowego,
tworzy kompozycję plastyczną z
wykorzystaniem suszu jabłkowego.
Metody: słowne, czynne, oglądowe.
Formy: zbiorowa, grupowa, indywidualna.
Środki dydaktyczne: opowiadanie, jabłka (świeże, suszone), sok z jabłek i dżem, trójkąt
muzyczny, farby, sokowirówka.
Przebieg:
1. Zebranie w kręgu i wspólne śpiewanie piosenki „Dobrze ,że jesteś…”
2. Wysłuchanie krótkiego opowiadania nauczyciela:
Pewnego jesiennego dnia Zosia wybrała się z dziadkiem na działkę. Bardzo lubiła tam
jeździć. Zawsze mogła zaobserwować coś ciekawego. Widziała np. jak kret kopał swój
kopczyk, widziała też sieć pajęczą rozpostartą między gałęziami krzewu porzeczki. Tym
razem Zosia nie mogła uwierzyć własnym oczom. Na działce było niezwykle kolorowo.
Kwitły fioletowo - różowe astry i rude chryzantemy. Niektóre liście gruszy były zupełnie
ż
ółte. Najpiękniejsza była jednak jabłonka, cała obsypana rumianymi jabłkami. Dziadek
powiedział Zosi, że to najsmaczniejsze jabłka na świecie i poprosił, by pomogła mu je
Lidia Pielaszek, Dorota Kaczmarek, Praca z grupą zróżnicowaną wiekowo- porady praktyczne
Nowe formy wychowania przedszkolnego – zakładanie i organizacja zespołów i punktów
przedszkolnych
CODN, PRKZSO, 2008
3
zrywać i wkładać do wiklinowego koszyka. Zosia domyśliła się, że powstanie z nich
pyszna marmolada, którą tak lubiła jeść. (tekst własny)
3. Działania polisensoryczne (cała grupa): dotykanie, oglądanie, wąchanie jabłek różnych
gatunków. Dzielenie się swoimi wrażeniami (kolor, faktura skórki, konsystencja, zapach,
kształt, wielkość…). Odczytywanie napisu JABŁKO.
4. Zabawy ruchowe z jabłkiem (cała grupa):
przekładanie jabłka z ręki do ręki, nad głową (przekraczanie linii środkowej ciała), za
plecami,
turlanie jabłka w parach (dziecko młodsze jest w parze ze starszym),
przekazywanie sobie jabłka z rąk do rąk w kręgu, podczas brzmienia dźwięku
instrumentu.
5. Rozmowa na temat możliwości wykorzystania jabłek – prezentacja suszu jabłkowego,
marmolady, soku (cała grupa).
6. Przygotowanie do wykonania soku jabłkowego – praca w zespołach: starsze dzieci
pomagają młodszym:
umycie jabłek,
obieranie ze skórki przy pomocy nauczyciela,
krojenie połówek jabłek na mniejsze cząstki (nauczyciel usuwa gniazda nasienne),
wkładanie do sokowirówki i wyciskanie soku przy pomocy nauczyciela
,
7. Degustacja soku jabłkowego.
8. Prace plastyczne – dzieci wybierają technikę pracy:
pieczątki – odciskanie połówek jabłek umaczanych w farbie,
tworzenie obrazka z wykorzystaniem suszonych krążków jabłek (starsze dzieci
wykorzystują krążki jako element swojego obrazka, np. koła samochodu, okulary,
młodsze dzieci tworzą dowolne kompozycje na kolorowym kartonie).
9. Posiłek.
10. Zabawa w sklep „Sprzedawanie jabłek” – starsze dzieci segregują jabłka wg wielkości i
sprzedają młodszym (małe jabłko za 1 żeton, duże jabłko za 2 żetony).
11. Odpoczynek, słuchanie muzyki, bajek i baśni.
UWAGA: Tego dnia na obiad można podać naleśniki z musem jabłkowym, a na
podwieczorek szarlotkę. Jeżeli mamy możliwość możemy wspólnie z dziećmi upiec ciasto, np. :
przy pomocy mamy, która specjalizuje się w pieczeniu ciast.
Realizację tematu można rozpocząć od wyprawy do sadu i zrywania jabłek, które później
będziemy oglądać. Można również zorganizować wyprawę do sklepu, w którym dzieci
wspólnie z nauczycielem zakupią owoce, a następnie przyniosą je do sali i uczynią
przedmiotem zajęć.
Lidia Pielaszek, Dorota Kaczmarek, Praca z grupą zróżnicowaną wiekowo- porady praktyczne
Nowe formy wychowania przedszkolnego – zakładanie i organizacja zespołów i punktów
przedszkolnych
CODN, PRKZSO, 2008
4
CZTERY PORY ROKU W PRZEDSZKOLU: ZIMA
Temat: Zimny jak lód i puszysty jak śnieg.
Cel ogólny: poznawanie zmian właściwości śniegu i lodu, w zależności od warunków
otoczenia.
Cele operacyjne dla dzieci starszych
Cele operacyjne dla dzieci młodszych
dziecko potrafi rozpoznać i nazwać śnieg,
lód,
kojarzy śnieg i lód z porą roku,
wie kiedy zmienia się stan skupienia wody,
potrafi bawić się zgodnie na śniegu,
potrafi wykonać pracę plastyczną
wykorzystując technikę rysowania świecą.
dziecko potrafi rozpoznać i
nazwać śnieg, lód,
potrafi bawić się zgodnie na
ś
niegu,
potrafi wykonać pracę plastyczną
– wyklejanie watą,
naśladuje ruchy starszych dzieci w
zabawie.
Metody: czynne, słowne, oglądowe.
Formy :grupowa, zespołowa, indywidualna.
Środki dydaktyczne: śnieg, lód, kostki lodu, farby, świeca, wata, klej, kawałki białych
tkanin, koronki, firanki, folia, kreda, biała kredka.
Przebieg
1. Zawiązanie kręgu – przekazanie przyjacielskiego uścisku dłoni.
2. Eksperymenty ze śniegiem, lodem i watą (cała grupa):
oglądanie, dotykanie, wąchanie śniegu (umieszczonego w małej misce) oraz kostki
lodu,
dzielenie się swoimi wrażeniami, wiadomościami, doświadczeniami (jaki jest, gdzie
go można zobaczyć, do czego może się przydać),
oglądanie i dotykanie waty, porównanie jej ze śniegiem (podobieństwa i różnice),
odstawienie miski ze śniegiem i miski z kostką lodu, by zaobserwować co się stanie
po pewnym czasie (zjawisko topnienia),
tworzenie kolorowych kostek lodu – dodanie do wody kilku kropel farby i wstawienie
naczynia z wodą do lodówki (zjawisko zamarzania).
3. Zabawa imitująca: zakładamy ciepłe ubranie. Naśladujemy ruchami jak zakładamy
sweter, spodnie, skarpety, buty na prawą i lewą nogę czapkę na głowę, okręcamy
szalikiem szyję, pomagamy młodszemu koledze założyć kurtkę, zapinamy itd. (starsze
dzieci pomagają młodszym)
Lidia Pielaszek, Dorota Kaczmarek, Praca z grupą zróżnicowaną wiekowo- porady praktyczne
Nowe formy wychowania przedszkolnego – zakładanie i organizacja zespołów i punktów
przedszkolnych
CODN, PRKZSO, 2008
5
4. Zabawy w przedszkolnym ogrodzie: lepienie bałwanów w zespołach i porównywanie ich
wielkości, wydeptywanie przez starsze dzieci różnych ścieżek (w określonych kształtach
np.: figur, cyfr) i chodzenie po nich wszystkich dzieci.
5. Posiłek.
6. Odpoczynek, relaks przy muzyce, słuchanie baśni Andersena: „Królowa śniegu” czy
„Dziewczynka z zapałkami”, oglądanie książek o tematyce zimowej (starsze dzieci
opowiadają młodszym i komentują oglądane bajki). Odpoczynek dla dzieci młodszych
może trwać dłużej. W tym czasie starsze dzieci mogą wykonywać następujące zadania:
czytać teksty dotyczące tematu – z podręcznika lub przygotowane przez nauczycielkę,
układać teksty z materiału literowego, rysować np. wzory literopodobne, układać puzzle.
Podejmować takie aktywności, które wymagają ciszy i spokoju, a jednocześnie nie
zakłócają go innym.
7. Praca plastyczna: zimowy obrazek.
Starsze dzieci – malowanie zimowego obrazka świecą na białej kartce i zamalowywanie
jej niebieską farbą, dorysowanie elementów kredą, kredką ,farbą w białym kolorze.
Młodsze dzieci – wykonanie zimowego obrazka, wyklejanie waty i innych białych
materiałów na granatowym tle.
Porządkowanie miejsca pracy. Wykonanie zimowej galerii prac.
8. Zabawa ruchowa „Zamarzanie – topnienie”. Dzieci poruszają się po sali, na hasło
„zimno” zastygają w bezruchu, na hasło „ciepło” osuwają się na podłogę.
9. Oglądanie: stopniałego śniegu i lodu, który był przyniesiony do sali oraz kolorowego lodu
wyjętego z lodówki. Zwrócenie dzieciom uwagi na odwracalność zjawisk (woda-lód-
ś
nieg-woda). Zabawa kostkami lodu: układanie węża, słoneczka, budowanie igloo,
napełnianie przeźroczystych naczyń kostkami lodu. Zwrócenie uwagi na znikanie
kompozycji, topnienie kostek i marznące dłonie (dla starszych dzieci i dla
zainteresowanych młodszych).
10. Zabawy dowolne dzieci. Rozchodzenie się do domu.
Punkty 3,4,7,8 scenariusza możemy modyfikować i powtarzać przez kilka dni. Daje to możliwość
każdemu dziecku włączenia się do wykonania zadania.
Lidia Pielaszek, Dorota Kaczmarek, Praca z grupą zróżnicowaną wiekowo- porady praktyczne
Nowe formy wychowania przedszkolnego – zakładanie i organizacja zespołów i punktów
przedszkolnych
CODN, PRKZSO, 2008
6
CZTERY PORY ROKU W PRZEDSZKOLU: WIOSNA
Temat:
„W zieleni łąka majowa”.
Cele ogólne: Wykorzystanie w praktycznym działaniu wiedzy dotyczącej łąki.
Cele operacyjne:
Cele operacyjne dla dzieci starszych
Cele operacyjne dla dzieci młodszych
dziecko potrafi toczyć kulkę w miseczce
i kontrolować to co robi,
potrafi poruszać się z chustą przy
muzyce – odtwarzać oraz improwizować
ruch, zgodnie z rytmem muzyki,
zna pojęcie łąki i wykonuje jej makietę z
gotowych i przygotowanych przez siebie
elementów,
zna pojęcie: nowalijki i potrafi je
stosować, potrafi przy pomocy
nauczyciela przygotować sałatkę,
potrafi zgodnie współdziałać w grupie.
dziecko próbuje toczyć kulkę w
miseczce i kontrolować to co robi,
potrafi poruszać się z chustą przy
muzyce,
rozpoznaje wybrane elementy
charakterystyczne dla ekosystemu
łąki (trawa, kwiaty, niektóre
owady…),
uczestniczy we wspólnym
przygotowywaniu sałatki z
nowalijek,
potrafi realizować wyznaczone mu
zadanie.
Metody: czynne, słowne.
Formy: zbiorowa, grupowa, indywidualna.
Środki dydaktyczne: miseczka z kuleczką, materiały do wykonania makiety łąki: sztuczna
trawa, kwiaty, zwierzęta, wachlarz, materiały naturalne na tor przeszkód,
słowno-obrazkowy
przepis na sałatkę.
Przebieg:
1. Powitanie w kręgu: przekazywanie sobie po kolei drewnianej miseczki ze szklaną zieloną
kulką. Wprawiamy w ruch kulkę, obserwujemy jak toczy się w misce, do momentu
zatrzymania. Zwracamy uwagę na to by kulka nie wypadała z miseczki. Na końcu
wspólnie ustalamy z czego wykonana jest miska i z czego kulka. Kto ma wątpliwości
ogląda jeszcze raz te przedmioty.
2. Taniec z chustami do muzyki „Cztery pory roku – Wiosna” A. Vivaldiego. Na początku
pokazujemy dzieciom różne ruchy wykonywane zgodnie z rytmem muzycznym, a później
pozwalamy na ekspresję własną.
Lidia Pielaszek, Dorota Kaczmarek, Praca z grupą zróżnicowaną wiekowo- porady praktyczne
Nowe formy wychowania przedszkolnego – zakładanie i organizacja zespołów i punktów
przedszkolnych
CODN, PRKZSO, 2008
7
3. Z różnych przygotowanych materiałów wykonujemy makietę łąki z rosnącymi tam
kwiatami, żyjącymi zwierzętami i owadami. Np.: w sztuczną trawę wkładamy różne
kwiaty, zioła, umieszczamy naczynie z wodą jako staw, instalujemy różne zwierzęta -
mysz, jaszczurkę, węża, żabę, kreta, mrówki, żuczki, koniki polne, ptaki, owady, osy,
motyle, słowika, szpaka, bociana. Wśród pomocy możemy umieścić jakiś element
fałszywy, aby pobudzić aktywność i rozmowę na temat ekosystemu łąki.
4. Zabawa ruchowa: spacer po łące. Bieg w miejscu – przybiegamy na łąkę, stajemy na
palcach – rozglądamy się. Chodzimy i przykucamy – zrywamy kwiaty, układamy bukiet.
Kładziemy się na plecach, zamykamy oczy – odpoczynek na trawie. Słuchamy śpiewu
ptaków (nagranie), szumu strumyka, powiewów wiatru, dotykamy podłogę rękami,
nogami, głowami itd. Czujemy na twarzy ciepłe promyki słońca, zasypiamy. Budzi nas
powiew wiatru na twarzy (wiaterek wytwarzany przez wachlarz). Śpiew piosenki: „W
zieleni łąka majowa”.
5. Zabawa i ruch na świeżym powietrzu.
6. Obiad i odpoczynek po obiedzie, czytanie bajek np.: „Gąsienica”.
7. Wiosenny tor przeszkód, zabawy ruchowe zaplanowane przez nauczyciela na świeżym
powietrzu. Przykładowy: bieg po trawie slalomem między słupkami, skok przez stos
patyczków, przejście stopkami po piaszczystej (żwirowej )ścieżce z wiklinowym
koszykiem na głowie – dla starszych dzieci, rzut kamykiem do kręgu ułożonego z
patyków, przejście po przewróconym pniu drzewa lub desce (z asekuracją dla młodszych
dzieci).
8. Powrót do przedszkola.
9. Przygotowanie sałatki z nowalijek: sałata, ogórek, pomidor, szczypiorek, dodatków:
ś
mietana, majonez, olej, sól, pieprz, wg przepisu słowno-obrazkowego. Dzieci myją,
osuszają, kroją warzywa, wrzucają do misek, dodają przyprawy i mieszają. Powstają
różne wersje sałatek. Porządkowanie miejsca pracy.
Zakres zadań dla dzieci młodszych może być mniejszy, a zadania mniej skomplikowane.
Starsze dzieci mogą czytać przepis na sałatkę, a młodsze wybierać produkty, młodsze
mogą kroić miękkie warzywa, a starsze bardziej twarde i wrzucać je do miski itd.
10. Nakrywanie do stołu i spożywanie sałatek. Dzieci degustują, oceniają smak i określają
swoje upodobania.
11. Zabawy dowolne dzieci w sali i/lub na świeżym powietrzu.
Lidia Pielaszek, Dorota Kaczmarek, Praca z grupą zróżnicowaną wiekowo- porady praktyczne
Nowe formy wychowania przedszkolnego – zakładanie i organizacja zespołów i punktów
przedszkolnych
CODN, PRKZSO, 2008
8
CZTERY PORY ROKU W PRZEDSZKOLU: LATO
Temat: śółte jak słońce.
Cele ogólny: wyzwalanie twórczej aktywności inspirowanej żółtym kolorem.
Cele operacyjne:
Cele operacyjne dla dzieci starszych
Cele operacyjne dla dzieci młodszych
dzieci znają i potrafią używać nazwę:
kolor żółty,
rozpoznają w otoczeniu przedmioty
w żółtym kolorze,
potrafią podać nazwy przedmiotów,
które zwykle są żółte,
rozpoznają wzrokowo i dotykowo
zróżnicowane materiały,
potrafią rozpoznać po smaku cytrynę,
kukurydzę i paprykę,
dzieci potrafią współpracować w
zespole,
potrafią wybrać rodzaj zadania do
samodzielnego wykonania.
dzieci rozpoznają żółty kolor
w otoczeniu bliższym i dalszym,
wskazują w sali żółte przedmioty,
rozpoznają wzrokowo i dotykowo
zróżnicowane materiały,
próbują dokonać wyboru zadania
do samodzielnego wykonania.
Metody: czynne, słowne.
Formy: indywidualna, zespołowa, grupowa.
Środki dydaktyczne: żółte koło, żółte spinacze, materiały plastyczne.
Przebieg:
1. Powitanie. Zebranie się w kręgu i przesłanie sobie, po kolei, promiennego uśmiechu.
2. Utworzenie słoneczka poprzez dopinanie żółtych spinaczy do żółtego krążka
(uczestniczy cała grupa). Każde dziecko przypina spinacz i podaje dalej krążek.
Dziecko, które przypięło ostatni spinacz odkłada słoneczko na środek, aby wszyscy
mogli je podziwiać.
3. Z czym nam się kojarzy żółty kolor? Zamknijcie oczy i przypomnijcie sobie co
widzieliście w żółtym kolorze. Każde dziecko, po kolei, kończy wypowiedź: żółty
Lidia Pielaszek, Dorota Kaczmarek, Praca z grupą zróżnicowaną wiekowo- porady praktyczne
Nowe formy wychowania przedszkolnego – zakładanie i organizacja zespołów i punktów
przedszkolnych
CODN, PRKZSO, 2008
9
jak…………………, (słońce, cytryna, kurczak, kaczka, mlecz, banan, tulipan, żonkil,
jesienny liść, kaczeńce, jaskry, melon, piłka, kukurydza, papryka, itd.).
4. Rozglądamy się i szukamy u siebie lub u kolegi coś żółtego, a potem w sali każdy
odnajduje coś w żółtym kolorze.
5. Zabawy ruchowe: wykonujemy kroki jak kaczka, kucamy i dziobiemy jak kurczak ,
skaczemy jak piłeczka. Prosimy, by dzieci ułożyły się na podłodze w kręgu, tworząc
słońce.
6. śółty obraz – praca w zespołach różnowiekowych. Wykorzystując różnorodne
materiały plastyczne dzieci wykonują pracę w różnych odcieniach żółci, na każdej
kartce dużego kartonu narysowane jest żółte koło, jako inspiracja.
7. Ekspozycja prac w sali i wzajemne podziwianie ich.
8. Wyjście na dwór w poszukiwaniu żółtego koloru, np. na łąkę czy do ogrodu, do parku,
albo na spacer po osiedlu czy na plac zabaw - może uda się zebrać żółty bukiet.
9. Obiad
10. Odpoczynek po obiedzie. śółta bajka – opowiadanie nauczyciela: Za siedmioma
górami, za siedmioma morzami była śółta Kraina, gdzie żyli ludzie, którzy bardzo
cenili sobie wszystko to co było w żółtym kolorze. Niezwykle lubili jak przyświecało im
gorące słońce, które ogrzewało złocisty piasek, którym wysypane były drogi w ich
Krainie. Dzięki słońcu pięknie rosły żółte słoneczniki, tulipany i żonkile. Ulubioną
potrawą mieszkańców była żółta papryka faszerowana kukurydzą, kawałkami melona,
żółtkami i sokiem z cytryny itd.
Po wysłuchani bajki proponujemy dzieciom wybrane, opisane poniżej zadania.
11. Układamy żółty bukiet z naturalnych kwiatów i/lub papierowych.
12. Degustacja cytryny i wąchanie olejku cytrynowego.
13. Zabawa, dzieci same dokonują wyboru, np. przy zaaranżowanych stanowiskach:
nawlekanie żółtych korali,
rysowanie żółtą kredką, lepienie z żółtej plasteliny, malowanie farbą,
budowanie z żółtych klocków,
wykonanie techniką origami kurczaka, wg podanego wzoru.
14. Wykonanie letniego lampionu:
oklejanie słoiczka kawałkami porwanej bibułki w kolorach lata – zadanie dla 3, 4,
5-latków.
wycinanie z żółtego kartonu wzoru kwiatów, motyli, słońca, przyklejenie kalki
technicznej i lekkie cieniowanie jej kolorami lata podklejenie kalką i złożenie
kartonu, lampion gotowy – zadanie dla 5, 6-latków.
Ostatnie zadanie mogą dzieci wykonywać przez kilka dni, swoim tempie i w dowolnie
wybranym czasie.
Lidia Pielaszek, Dorota Kaczmarek, Praca z grupą zróżnicowaną wiekowo- porady praktyczne
Nowe formy wychowania przedszkolnego – zakładanie i organizacja zespołów i punktów
przedszkolnych
CODN, PRKZSO, 2008
10
SCENARIUSZ SPOTKANIA Z RODZICAMI
Temat: Plastyczne spotkanie z okazji Dnia Matki.
Cele:
wspólna zabawa mam i dzieci,
lepsze wzajemne poznanie się mam,
współdziałanie w sytuacji zadaniowej mam i dzieci,
wspólne działania plastyczne mam z dziećmi inspirowane opowiadaniem „Jesteś
wodą”,
wdrażanie do porządkowania sali po wspólnej zabawie.
Metody: pedagogiki zabawy i analogii personalnej.
Pomoce: spadochron, kolorowe kartony, kredki-pastele, farby, podarunki dla mam : laurki i
obrazki łąki wykonane na tackach, nagranie ze spokojną muzyką, opowiadanie: B. Ferrero
„Jak Bóg stworzył mamę” – tekst opowiadania zamieszczony zastał w załączniku do
scenariuszy.
Przebieg:
1. Przygotowanie wizytówek z imieniem, w kształcie serduszek.
2. Powitanie: prezentacja na pierwszą literę swojego imienia. Jestem Lidka, przyjechałam z
Libii, lubię lody i leniuchować. Osoba przedstawiająca się trzyma serduszko, które
później przekazuje dalej. Dzieci mogą wygłosić skróconą wersję prezentacji, wg swoich
możliwości.
3. Zabawy integrujące ze spadochronem:
rytmiczne falowanie czaszą spadochronu trzymanego przez wszystkich uczestników,
podnoszenie i opadanie spadochronu, przebiegają pod nim wywołane osoby,
odbijanie balonika czaszą spadochronu, staramy się aby nie upadł na ziemię.
4. Zgadywanka dla mam: rozpoznaj swoje dziecko po wyciągniętej dłoni.
5. Taniec woogies-boogi.
6. Wysłuchanie opowiadania: „Jesteś wodą”. Dzieci siedzą na kolanach mam. Dzisiaj
spróbujemy wczuć się w coś dobrze wam znanego, w wodę. Proszę więc, zamknijcie oczy,
rozluźnijcie się i posłuchajcie. Wyobraźcie sobie ogromne góry. W tych górach znajduje
się malutki strumyczek, który płynie po kamieniach. Wy jesteście takim bystrym
strumykiem płynącym w dół. Po drodze spotykacie inne małe strumyczki, jest was coraz
więcej i więcej, wasze wody łączą się i tworzycie rzekę. Płyniecie już spokojnie, dostojnie.
Unosicie na swoich falach kawałki drewna, łódki i żaglówki. Zajmujecie coraz więcej
miejsca od brzegu do brzegu. Czasem wiatr was gna szybko, a czasem płyniecie wolno.
Lidia Pielaszek, Dorota Kaczmarek, Praca z grupą zróżnicowaną wiekowo- porady praktyczne
Nowe formy wychowania przedszkolnego – zakładanie i organizacja zespołów i punktów
przedszkolnych
CODN, PRKZSO, 2008
11
Zawsze jednak dopływacie do morza. Tam łączycie się z innymi rzekami i jesteście potężni
jak nigdy dotąd. I tak odbyliśmy drogę, od źródeł w górach do ujścia w morzu. Spróbujcie
teraz namalować siebie jako wodę, tak jak siebie widzieliście i czuliście. Możecie także
namalować to co widzieliście będąc płynącą wodą.
7. Malowanie na jednym kartonie, wspólna praca mamy i dziecka, urządzenie wystawki
prac. Malowaniu towarzyszy spokojna muzyka.
8. Ponowne zebranie w kręgu i wysłuchanie opowiadania: „Jak Bóg stworzył mamę”.
9. Obdarowanie mam przygotowanymi wcześniej prezentami. Pożegnanie.