P
OLITECHNIKA WI TOKRZYSKA
W
K
IELCACH
W
YDZIAŁ
E
LEKTROTECHNIKI
,
A
UTOMATYKI I
I
NFORMATYKI
K
ATEDRA
E
LEKTRONIKI I
S
YSTEMÓW
I
NTELIGENTNYCH
L
ABORATORIUM
P
ODSTAW
E
LEKTRONIKI
I
NSTRUKCJA
L
ABORATORYJNA
WICZENIE NR
4:
B
ADANIE TRANZYSTORÓW BIPOLARNYCH
K
IELCE
2006
- 2 -
1. Wst p teoretyczny
Tranzystor bipolarnym zwany te warstwowym, stanowi kombinacj dwóch półprzewodnikowych
zł czy
p-n, wytworzonych w jednej płytce półprzewodnika. Procesy zachodz ce w jednym zł czu
oddziałuj na drugie, a no nikami ładunku elektrycznego s dziury i elektrony. Tranzystory bipolarne
wykonywane s najcz ciej z krzemu, rzadziej z germanu. Ze wzgl du na kolejno uło enia warstw
półprzewodnika rozró niamy:
•
tranzystory
n-p-n (rys.1a),
•
tranzystory
p-n-p (rys.1b).
Mog one by z:
•
jednorodn baz (dyfuzyjny),
•
niejednorodn baz (dryfytowy).
Zasada działania tranzystora
n-p-n i p-n-p jest jednakowa, ró nice wyst puj tylko w polaryzacji
zewn trznych ródeł napi cia i kierunku przepływu pr dów.
Tranzystor bipolarny składa si z trzech obszarów o przeciwnym typie przewodnictwa, co powoduje
powstanie dwóch zł czy:
p-n i n-p. W tranzystorze bipolarnym poszczególne obszary półprzewodnika
maj swoj nazw :
B – baza, E – emiter, C – kolektor. A zł cza nazywa si
•
zł czem emiterowym (zł cze emiter-baza);
•
zł czem kolektorowym (zł cze baza-kolektor).
Struktura półprzewodnikowa tranzystora jest umieszczana w hermetycznie zamkni tej obudowie
metalowej, ceramicznej lub plastykowej. Obudowa ta chroni przed uszkodzeniami mechanicznymi, jak
równie spełnia inne funkcje, np. w tranzystorach redniej i du ej mocy umo liwia skuteczne
odprowadzenie ciepła.
Rys. 1. Model struktury i symbole graficzne tranzystora bipolarnego.
a),
n-p-n b) p-n-p.
1.1. Układy pracy tranzystora
Zale nie od doprowadzenia i wyprowadzenia sygnału rozró niamy trzy sposoby wł czenia
tranzystora do układu:
•
układ ze wspólnym emiterem
WE (OE) ,
•
układ ze wspóln baz
WB (OB),
•
układ za wspólnym kolektorem
WC (OC).
n
p
n
B
C
E
C
B
E
a)
p
n
p
B
C
E
C
B
E
b)
- 3 -
Rys.2. Układy pracy tranzystora. a) ze wspólnym emiterem (
WE),
b) ze wspóln baz (
WB.), c) ze wspólnym kolektorem (WC).
Wybór układu pracy tranzystora jest zale ny od przeznaczenia i rodzaju zastosowanego tranzystora.
Tranzystor pracuj cy w układzie
WE charakteryzuje si :
•
du ym wzmocnieniem pr dowym (
B
C
I
I
=
β
)
•
du ym wzmocnieniem napi ciowym,
•
du ym wzmocnieniem mocy.
•
Napi cie wyj ciowe jest odwrócone w fazie o 180
° w stosunku do napi cia wej ciowego.
•
Rezystancja wej ciowa jest rz du kilkuset
Ω a wyj ciowa wynosi kilkadziesi t kΩ.
Tranzystor pracuj cy w układzie
WB charakteryzuje si :
•
mał rezystancj wej ciow ,
•
bardzo du rezystancj wyj ciow ,
•
wzmocnieniem pr dowym bliskim jedno ci (
E
C
I
I
=
α
).
Tranzystor w tym układzie pracuje przy bardzo du ych cz stotliwo ciach granicznych.
Tranzystor pracuj cy w układzie
WC charakteryzuje si :
•
du rezystancj wej ciow – co ma istotne znaczenie we wzmacniaczach małej cz stotliwo ci,
•
wzmocnieniem napi ciowym równym jedno ci,
•
du ym wzmocnieniem pr dowym (
B
E
I
I
=
+
β 1
).
1.2. Zasada działania tranzystora
Działanie tranzystora bipolarnego rozpatrzymy na przykładzie stanu aktywnego tranzystora, tzn. gdy
zł cze emiter-baza jest spolaryzowane w kierunku przewodzenia, a zł cze baza-kolektor spolaryzowane
w kierunku zaporowym. Stan taki jest zapewniony, gdy spełniona jest zale no mi dzy potencjałami na
poszczególnych elektrodach: V
E
< V
B
< V
C
– dla tranzystora
n-p-n; V
E
> V
B
> V
C
– dla tranzystora
p-n-p.
I
B
– pr d bazy
I
C
– pr d kolektora
I
E
– pr d emitera
U
CE
– napi cie kolektor-emiter
U
BE
– napi cie baza-emiter
U
CB
– napi cie kolektor-baza
V
E
– potencjał emitera
V
B
– potencjał emitera
V
C
– potencjał kolektora
Rys. 3. Oznaczenie rozpływu pr du i spadki napi cia w tranzystorze: a)
n-p-n, b) p-n-p
C
B
E
a)
U
wy
U
we
WE
C
E
B
b)
U
wy
U
we
WB
E
B
C
c)
U
wy
U
we
WC
a)
U
CE
U
BE
I
C
I
E
I
B
U
CB
V
B
V
E
V
E
<V
B
<V
C
V
C
b)
U
BE
I
C
I
E
I
B
U
CB
V
B
V
E
V
E
>V
B
>V
C
V
C
U
CE
- 4 -
Rys. 4. Zasada działania tranzystora
n-p-n. (I
B
– pr d bazy, I
C
– pr d kolektora, I
CB0
–zerowy pr d
kolektora, I
E
– pr d emitera)
W wyniku przyło enia napi do elektrod tranzystora, elektrony jako no niki wi kszo ciowe
przechodz z emitera do bazy, gdzie staj si no nikami mniejszo ciowymi i cz
z nich rekombinuje z
dziurami wprowadzanymi przez kontakt bazy. Elektrony przechodz ce przez zł cze emiter-baza maj
okre lone pr dko ci i je eli obszar bazy jest w ski, to prawie wszystkie przejd do kolektora, gdzie stan
si ponownie no nikami wi kszo ciowymi i zostan usuni te z obszaru kolektora do obwodu
zewn trznego. Stosunek ilo ci no ników (elektronów) przechodz cych do kolektora, do ilo ci no ników
(elektronów) wstrzykiwanych z emitera do bazy, nazywamy współczynnikiem wzmocnienia pr dowego i
oznaczamy
α
.
W zakresie czynnej pracy zł cze emiter-baza jest spolaryzowane w kierunku przewodzenia, za zł cze
kolektor-baza - zaporowo, zatem w obwodzie kolektora b dzie płyn pr d nawet przy rozwartym
obwodzie emitera. Pr d zerowy w układzie (
WB)- wspólnej bazy - oznaczony przez I
CB0.
Je eli
doprowadzimy napi cie do emitera i kolektora, jak to ma miejsce w układach wspólnego emitera (
WE) i
wspólnego kolektora (
WC), to popłynie pr d I
CEO
o znacznie wi kszej warto ci w porównaniu z pr dem
I
CB0
(rys. 5.).
Rys. 5. Pr dy w tranzystorze spolaryzowanym napi ciami E
B
i E
C
:
a) tranzystor typu
n-p-n b) tranzystor typu p-n-p,
Stosuj c konwencjonalne kierunki oznacze pr dów (rys.3.), dla tranzystora typu
p-n-p mamy
0
=
−
−
C
B
E
I
I
I
, za dla tranzystora
n-p-n
0
=
+
+
−
C
B
E
I
I
I
. Z uwagi na to, e zł cze kolektor-baza
jest spolaryzowane zaporowo, to przez nie płynie, podobnie jak w diodzie, pr d no ników
mniejszo ciowych I
CB0
, powi kszaj cy pr d I
C
. Zatem mamy
0
'
CB
C
C
I
I
I
−
=
a)
E
C
E
B
I
C
I
B
I
E
I’
C
I
CB0
C
E
B
b)
E
C
E
B
I
C
I
B
I
E
I’
C
I
CB0
C
E
B
R
I
E
E
B
C
R
I
B
I
C
E
I
CB0
E
- 5 -
Zwi zek pomi dzy pr dem I
C
a pr dem emitera I
E
jest okre lony przez współczynnik wzmocnienia
pr dowego, oznaczany przez
E
CB
C
E
C
I
I
I
I
I
0
'
−
=
=
α
. Współczynnik
α jest nazywany wzmocnieniem
pr dowym dla du ych sygnałów tranzystora pracuj cego w układzie wspólnej bazy. Typowe warto ci
α
mieszcz si w zakresie od 0,90 do 0,995. Nale y podkre li , e współczynnik
α nie jest stały i zmienia
si w funkcji pr du emitera I
E
, napi cia kolektora U
CB
i temperatury.
Innym wa nym parametrem, o którym trzeba wspomnie jest współczynniki wzmocnienia pr dowego
tranzystora w układzie wspólnego emitera. W niskich temperaturach mo na przyj , e I
CB0
=0 wtedy
stosunek pr du kolektora do pr du bazy przyjmie posta :
β
α
α
=
−
=
1
B
C
I
I
. Ten parametr ma du e
znaczenie podczas obliczania polaryzacji i stabilizacji układów tranzystorowych. Nosi on tak e nazwy:
wielosygnałowv współczynnik zwarciowego wzmocnienia pr dowego dla składowych stałych lub
statyczny współczynnik wzmocnienia pr dowego. Okre la si go jako h
21e
. Poza współczynnikiem
β
,
który dotyczy sygnałów du ych, mamy współczynnik
β
0
okre lany przez h
21e.
Jest on, małosygnałowym
współczynnikiem zwarciowego wzmocnienia pr dowego i jest zdefiniowany jako stosunek przyrostu
pr du kolektora
∆
I
C
do małego przyrostu pr du
∆
I
B
w danym punkcie pracy, przy ustalonym napi ciu
kolektor-emiter (U
CE
):
e
const
U
B
C
h
I
I
CE
21
0
=
∂
∂
=
=
β
Współczynnik zwarciowego wzmocnienia pr dowego h
21e
dla małych sygnałów w układzie
WE
znajduje zastosowanie do analizy układów wzmacniaczy małych sygnałów, nosi on te nazw
małosygnałowego współczynnika wzmocnienia pr dowego.
1.3. Polaryzacja i charakterystyki tranzystora bipolarnego.
Polaryzacja tranzystora bipolarnego zale y od typu tranzystora (
n-p-n , p-n-p) i przewidywanego
zastosowania. W zale no ci od sposobu spolaryzowania zł cz tranzystora, mo na wyró ni cztery
zakresy jego pracy:
zakres aktywny normalny – zł cze emiterowe jest spolaryzowane w kierunku przewodzenia, zł cze
kolektorowe – w kierunku zaporowym,
zakres nasycenia – oba zł cza s spolaryzowane w kierunku przewodzenia,
zakres odci cia – oba zł cza s spolaryzowane zaporowo,
zakres aktywny inwersyjny – zł cze emiterowe jest spolaryzowane w kierunku zaporowym, zł cze
kolektorowe – w kierunku przewodzenia.
Rys. 6. Polaryzacja tranzystora typu
n-p-n w układzie WE
a) zakres czynny, b) zakres nasycenia, c) zakres odci cia d) zakres inwersyjny
a)
E
C
E
B
|E
B
| < |E
C
|
b)
|E
B
| > |E
C
|
c)
|E
B
| > |E
C
|
d)
|E
B
| < |E
C
|
E
C
E
B
E
C
E
B
E
C
E
B
- 6 -
Rys. 7. Charakterystyki statyczne tranzystora bipolarnego
n-p-n w układzie WE
Z charakterystyk przedstawionych na rys. 7. mo na wyznaczy parametry H
e
tranzystora w punkcie
P:
z charakterystyki wej ciowej
B
B
B
B
BE
BE
e
I
U
I
I
U
U
h
∆
∆
=
−
−
=
1
1
2
1
2
11
z charakterystyki zwrotnej napi ciowej
CE
B
CE
CE
BE
BE
e
U
U
U
U
U
U
h
∆
∆
=
−
−
=
2
3
4
3
4
12
z charakterystyki przej ciowej pr dowej
B
C
B
B
C
C
e
I
I
I
I
I
I
h
∆
∆
=
−
−
=
1
1
2
1
2
21
z charakterystyki wyj ciowej
CE
C
CE
CE
C
C
e
U
I
U
U
I
I
h
∆
∆
=
−
−
=
2
1
2
3
4
22
P4
P3
1
2
3
4
5
6
7
8
60
50
40
30
20
10
9
U
CE
[V]
I
B
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
I
C
[mA]
0,4
0,2
0,6
0,8
U
BE
[V]
[ A]
U
CE
=5V
U
CE
=1V
I
B
=50 A
I
B
=40 A
I
B
=30 A
I
B
=20 A
I
B
=10 A
I
B
=0 A
P
t0t
U
CE
=5V
U
CE
=1V
P
P
P
P
I
B
=10 A
I
B
=50 A
I
B
=30 A
Ch-ka przej ciowa pr dowa
( )
B
C
I
f
I
=
Ch-a wyj ciowa
(
)
const
I
CE
C
B
U
f
I
=
=
Ch-a zwrotna napi ciowa
(
)
const
I
CE
BE
B
U
f
U
=
=
Ch-a wej ciowa
(
)
const
U
BE
B
CE
U
f
I
=
=
U
BE1
I
B
I
C1
I
C2
U
CE
U
BE2
P2
P1
P1
P2
P3
P4
- 7 -
2. Przebieg wiczenia
2.1. Wyznaczanie charakterystyk tranzystora bipolarnego n-p-n (lub p-n-p)
Schemat pomiarowy.
Rys. 8. Układ do pomiaru statycznych charakterystyk tranzystora bipolarnych
n-p-n
Rys. 9. Układ do pomiaru statycznych charakterystyk tranzystora bipolarnych
p-n-p
Sposób przeprowadzenia pomiarów.
•
Poł czy układ pomiarowy przedstawiony na rys.8. (R
B
=220k
Ω, R
C
=1k
Ω, T - tranzystor bipolarny
n-p-n BC 107) lub na rys.9. (R
B
=220k
Ω, R
C
=1k
Ω, T – tranzystor bipolarny p-n-p BC177)
•
Wykona pomiary statycznych charakterystyk tranzystora bipolarnych. Pomiar polega na:
dokładnym ustawieniu regulowanym zasilaczem E
B
odpowiedniego pr du bazy I
B
(mikroamperomierz
µµµµA), dokładnym ustawieniu regulowanym zasilaczem E
C
odpowiedniego
napi cia U
CE
(woltomierz
V
C
) i odczytaniu napi cia U
BE
(woltomierz
V
B
) i pr du kolektora I
C
(miliamperomierz
mA). Wyniki nale y zamie ci w tabeli 1. Pomiary nale y powtórzy dla
wszystkich warto ci pr du bazy I
B
i napi cia kolektor emiter U
CE
okre lonych w tabeli 1. Warto ci
napi cia U
BE
nale y odczytywa z mo liwie najwi ksz dokładno ci .
•
Po wykonaniu pomiarów w całym zakresie zmienno ci napi cia U
CE
i pr du I
B
jest mo liwe
wykre lenie
wszystkich
charakterystyk
statycznych
tranzystora:
wej ciowej
(
)
const
U
BE
B
CE
U
f
I
=
=
,
przej ciowej
pr dowej
( )
const
U
B
C
CE
I
f
I
=
=
,
wyj ciowej
(
)
const
I
CE
C
B
U
f
I
=
=
, zwrotnej napi ciowej
(
)
const
I
CE
BE
B
U
f
U
=
=
E
B
T
R
B
A
V
B
mA
R
C
E
C
V
C
E
B
T
R
B
A
V
B
mA
R
C
E
C
V
C
- 8 -
Tabele pomiarowe
Tabela 1. Pomiar charakterystyk statycznych tranzystora bipolarnego.
I
B
=1
µA I
B
=5
µA I
B
=10
µA I
B
=15
µA I
B
=20
µA I
B
=25
µA I
B
=30
µA I
B
=35
µA I
B
=40
µA I
B
=45
µA
U
CE
I
C
U
BE
I
C
U
BE
I
C
U
BE
I
C
U
BE
I
C
U
BE
I
C
U
BE
I
C
U
BE
I
C
U
BE
I
C
U
BE
I
C
U
BE
Lp.
[V] [mA] [mV] [mA] [mV] [mA] [mV] [mA] [mV] [mA] [mV] [mA] [mV] [mA] [mV] [mA] [mV] [mA] [mV] [mA] [mV]
1.
0
2. 0,05
3. 0,1
4. 0,2
5. 0,5
6. 1,0
7. 1,5
8. 2,0
9. 3,0
10. 4,0
11. 5,0
12. 7,0
13. 9,0
14. 11,0
15. 13,0
16. 15.0
3. Opracowanie wyników pomiaru
W sprawozdaniu nale y zamie ci :
1.
Schemat pomiarowy realizowany na wiczeniu.
2.
Tabele pomiarowe z wynikami.
3.
Charakterystyki statyczne tranzystora bipolarnego sporz dzone na podstawie przeprowadzonych
pomiarów. Rodzina charakterystyk wyj ciowych powinna zawiera wszystkie wyznaczone krzywe,
pozostałe rodziny charakterystyk po trzy krzywe.
4.
Wyznaczenie parametrów H
e
w układzie
WE - dla okre lonego punktu P (I
B
, U
CE
okre la prowadz cy
zaj cia). W tabeli pomiarowej nale y zaznaczy (np. pogrubi ) pomiary (punkty
P1, P2, P3, P4),
które posłu yły do wyznaczenia parametrów H
e
. Na wykre lonych charakterystykach statyczne
tranzystora bipolarnego zaznaczy punkty
P oraz P1, P2, P3, P4.
const
U
I
U
h
CE
B
BE
e
=
∆
∆
=
11
const
I
U
U
h
B
CE
BE
e
=
∆
∆
=
12
const
U
I
I
h
CE
B
C
e
=
∆
∆
=
21
const
I
U
I
h
B
CE
C
e
=
∆
∆
=
22
5.
Obliczenie parametrów
H
b,
w układzie WB i H
c
w układzie WC
Dla układu
WB:
e
e
b
h
h
h
21
11
11
1
+
=
e
e
e
e
b
h
h
h
h
h
12
21
22
11
12
1
−
+
⋅
=
e
e
b
h
h
h
21
21
21
1
+
=
e
e
b
h
h
h
21
22
22
1
+
=
Dla układu
WC:
e
c
h
h
11
11
=
e
c
h
h
12
12
1
−
=
)
1
(
21
21
e
c
h
h
+
−
=
e
c
h
h
22
22
=
6.
Wnioski i spostrze enia po przeprowadzonym wiczeniu i opracowaniu wyników pomiarów.