Zmiany patologiczne w rozwoju zarodka
spowodowane nieprawidłowymi warunkami
inkubacji
Przegrzanie – zarodek słaby, nie zagojona pępowina.
Wybroczyny oraz krwawe wylewy koło serca, nerek i pod skórą.
Przekrwienie pęcherzyka żółtkowego. Błony podskorupowe
wyschnięte, twarde i przekrwione. Zarodek często przyschnięty
do skorupy.
Niedogrzanie
–
opróżniony,
nierównomierny
rozwój
poszczególnych narządów. Zarodki słabe (kaleki). Duże ilości
gęstego płynu w jamie dziobowej, szyja obrzękła. Obwisłe
brzuszki. Pęcherzyk żółtkowy o zabarwieniu zielonkawym.
Opóźnione klucie.
Nadmierna wilgotność – Na błonach jajowych ślady krwi oraz
zagęszczone grudki białka. Zlepione pióra, obwisłe brzuszki,
jelita wypełnione dużą ilością płynu. Częste zamieranie piskląt
w czasie klucia.
Niedostateczna wilgotność – błony płodowe suche, twarde.
Skrzepy krwi przy nasadzie dzioba Puch suchy intensywnie
zabarwiony. Płyn omoczniowy zabarwiony krwią.
Zła wymiana powietrza – na skórze i narządach wewnętrznych
krwawe wylewy. Pozlepiany puch. Częste zamieranie piskląt na
skutek niewłaściwego ułożenia.
ROZWÓJ ZARODKA KURY W KOLEJNYCH DNIACH
INKUBACJI
Dzień
Oznaki świadczące o wieku zarodka
1
Tarczka zarodkowa powiększa się, zaczynają się tworzyć
narządy pierwotne.
2
Zarodek jest ułożony prostopadle do długiej osi jaja.
Pojawia się serce, zawiązki oczu, zawiązki narządów
wydalniczych.
3
Serce znajduje się na zewnątrz jamy ciała. Tworzą się
zaczątki kończyn. Rozpoczyna się kształtowanie błon
płodowych: owodni, omoczni, kosmówki i pęcherzyka
żółtkowego. Tworzy się wątroba i trzustka.
4
Zarodek oddziela się od żółtka i otacza się owodnią.
Zaczyna formować się szkielet oraz tworzą się zaczątki
gruczołów płciowych i nerek.
5
W oczach pojawia się pigment, wciąż powiększają się
oczy. Nogi przybierają kształt płetw. Powstaje grasica,
język, wole, ucho, zawiązek żołądka.
6
Wykształca się dziób, różnicuje się szyja. Zaczątki powiek.
Omocznia jest już rozwinięta i przejmuje funkcję
oddechową. W jamie omoczni zbiera się mocz. Pole
naczyniowe obejmuje ponad połowę powierzchni żółtka.
7
Różnicują się poszczególne części nóg i skrzydeł,
wykształcają się szczęki.
8
Pojawiają się trzecie powieki, na dziobie wyrostek w
postaci białego wzgórka. Wykształcają się palce u nóg,
ogon, otwory słuchowe oraz worki powietrzne.
9
Dziób nabiera swoistego kształtu. Na grzbiecie pojawiają
się zawiązki piór. Owodnia prawie całkowicie otacza
zarodek a białko zostaje przesunięte ku ostremu końcowi
jaja.
10
Kostnienie szkieletu. Omocznia obejmuje całą zawartość
jaja.
11
Powstaje wałek grzebienia, zaczątki pazurów i brodawki
piór na całym ciele.
12
Zarodek rośnie a jama otaczająca zarodek i pęcherzyk
żółtkowy zmniejsza się. Zarodek zużywa większe ilości
tłuszczu znajdującego się w żółtku. Stąd wzrasta
wydzielanie ciepła przez zarodek. Zwiększona jest także
wymiana gazowa.
13
Na całym ciele zarodka puch. Rogowacieje dziób.
Narządy wewnętrzne są uformowane.
14
Powieki są całkowicie zamknięte. Zarodek zmienia
położenie z poprzecznego na równoległe względem osi
długiej jaja, kierując głowę ku komorze powietrznej.
15
Puch staje się dłuższy. Pojawiają się łuski na palcach,
poduszeczki na podeszwie.
16
Zaczątek sterówek, powstaje ostroga, gruczoł kuprowy,
twardnieją wszystkie części rogowe. Białko całkowicie
przechodzi do jamy owodni, płyn omoczni stopniowo
zanika.
17
Narośla nad nozdrzami. Pazury zaczynają się zginać ku
stronie podeszwowej kończyny.
18
Zarodek zaczyna oddychać płucami pobierając tlen z
komory powietrznej.
19
Bardzo intensywne pobieranie i trawienie tłuszczów.
Pęcherzyk żółtkowy zostaje wciągnięty przez pierścień
pępowinowy do jamy brzusznej.
20
u samic zanika prawy jajnik. Zarodek prawie całkowicie
wypełnia przestrzeń wewnątrz jaja. Omocznia zanika.
Zarodek ma utrudnione oddychanie i szuka tlenu
atmosferycznego. Przebija dziobem błonę białkową i
podskorupową, a następnie obracając się wokół osi
długiej jaja naddziobuje skorupę w odległości 2 cm od
tępego końca jaja.
21
Klucie: głowa zarodka schowana jest zwykle pod
prawym skrzydłem, dziób znajduje się między tułowiem
a skrzydłem, nogi podwinięte i przylegają do tułowia,
oczy otwarte.
Charakterystyczne okresy w rozwoju zarodka
kurzego ze względu na sposób oddychania i
odżywiania
I – okres rozwoju zarodka w jajowodzie
Wewnątrzkomórkowe odżywianie się zarodka oraz częściowo
wewnątrzkomórkowe oddychanie.
II – okres od rozpoczęcia inkubacji do drugiej doby
Zarodek oddycha i odżywia się kosztem żółtka za pośrednictwem pola
naczyniowego.
III – okres od 2 do 6 doby
Zarodek otrzymuje tlen i pokarm z pęcherzyka żółtkowego przy pomocy
układu krążenia.
IV – okres od 6 do 12 doby
Pokarm nadal jest dostarczany z pęcherzyka żółtkowego, natomiast tlen
zarodek pobiera z omoczni za pośrednictwem naczyń krwionośnych.
V – okres od 13 do 18 doby
Zarodek pochłania i trawi wewnątrz przewodu pokarmowego, poza
żółtkiem również białko. Omocznia pełni funkcję narządu oddychania i
zbiornika moczu.
VI – okres od 19 do 21 doby
Zarodek odżywia się resztkami żółtka z pęcherzyka żółtkowego,
oddycha płucami, czerpiąc powietrze początkowo z komory powietrznej,
a następnie z otoczenia przez nakłuty w skorupie otwór.