Rodzaje skurczu mięśnia



Izometryczny Fz=Fm



Izotoniczny Fz=0



Auksotoniczny koncentryczny Fz<Fm



Auksotoniczny ekscentrycznyFz>Fm

Jednostka ruchowa



Neuron wraz z grupą komórek mięśniowych
przezeń zaopatrywanych tworzy jednostkę
ruchową. W czasie skurczu maksymalnego u
niewytrenowanych zaangażowanych jest ok. 75
% jednostek ruchowych danego mięśnia. Trening
mięśnia powoduje zwiększenie ilości
zaangażowanych jednostek motorycznych w
kończynie trenowanej oraz kontralateralnej –
usprawnienie mechanizmów nerwowych

Moc



Ilość pracy wykonanej w jednostce czasu



Iloczyn siły i prędkości skracania mięśnia



Wyraża się w W( watach )

Rodzaje włókien mięśniowych

– podział na podstawie

szybkości skurczu i oporności

na zmęczenie



Typu I – oksydacyjne,wolne , czerwone,
SO(slow oxidative)



Typu II A oksydacyjno – glikolityczne,
czerwone, szybkokurczące się, FOG(fast
oxidative –glycolitic)



Typu IIX –szybkokurczące się , białe,
glikolityczne FG

Klasyfikacja wysiłków

fizycznych



Maksymalny – 100%VO2max



Submaksymalny - <100% VO2max



Supramaksymalny >100% VO2max

Klasyfikacja wysiłków

fizycznych



bardzo ciężkie - >75%VO2max



Ciężkie – 50% VO2max



Średniocięzkie- 20-50%VO2max



Lekkie -<20%VO2max

Klasyfikacja wysiłków

fizycznych



Długotrwałe ->30 min



O średnim czasie trwania – 15-30min



Krótkotrwałe -<15 min

Klasyfikacja wysiłków



Anaerobowe – po rozpoczęciu wysiłku ,
tempo maksymalne po procesów
beztlenowych po ok.20-30sek oraz
podczas wysiłków maksymalnych i
supramaksymalnych



Aerobowe

Kwas mlekowy



Miarą nasilenia glikolozy beztlenowej jest
stopień nagromadzenia kwasu
mlekowego

Próg mleczanowy

s

Stężenie
Mleczanu
We krwi

Obciążenie (W)

Próg

mleczanowy(anaerobowy,

przemian beztlenowych)



Z reguły przy stężeniu 4 mmol/l we krwi



Podlega wytrenowaniu



Jest pomocny w ocenie wydolności
fizycznej



Można go wyznaczyć metodą
bezpośredniego pomiaru we krwi oraz
metodami pośrednimi

Dług tlenowy EPOC – excess

of postexercise oxygen

consuption



W okresie powysiłkowym utrzymuje się
zwiększone pobierane tlenu przez kilka
do kilkunastu godzin

VO2max

Zmiany treningowe w

układzie ruchowych



Poprawa koordynacji nerwowo – mięsniowej



Zwiększenie precyzji ruchu



Zmniejszenie kosztu energetycznego pracy



Rekrutacja większej ilości jednostek motorycznych



Przerost mięsni szkieletowych



Wzrost aktywności przemian beztlenowych i
tlenowych



Wzrost ilości mitochondrium

Zmiany treningowe cd



Wzrost ilości magazynowanego glikogeny



Wzrost wychwytu tlenu przez kom. Mięśniową



Wzrost ilości mioglobiny



Zwiększenie możliwości transportu glukozy –

GLUT4



Podwyższenie progu przemian beztlenowych



Nowotworzenie naczyń włosowatych



Wzrost ilości białek kurczliwych w sarkomerze

Zmiany treningowe – tkanki

podporowe

Zwiększenie stopnia mineralizacji kości
Wzmocnienie aparatu więzadłowego i

ścięgnistego

Pogrubienie chrząstek stawowych
Bodźcem do wydzielania mazi stawowej

jest ruch

Zmiany treningowe – układ

oddechowy



Zwiększeni pojemności życiowej



Zwiększenie maksymalnej wentylacji
dowolnej



Zwiększenie nasilonej objętości
wydechowej



Wzrost pojemności dyfuzyjnej płuc



Poprawa stosunku wentylacji do przepływu

Zmiany treningowe w

układzie krążenia -adaptacja

hemodynamiczna

Bradykardia zatokowa
Obniżenie RR
Wzrost SV
Wzrost maksymalnej CO(CO=SV x HR )
Wydłużenie rozkurczu
Obniżenie oporu naczyniowego w układzie

wieńcowym

Adaptacja hemodynamiczna

układu krążenia cd



Wzrost przepływu wieńcowego



Wzrost objętości krwi

Adaptacja morfologiczna

układu krążenia



Powiększenie objętości serca



Przerost mięsnia sercowego



Wzrost objętości późnorozkurczowej LK



Wzrost średnicy naczyń wieńcowych



Wzrost gęstości naczyń wieńcowych

Adaptacja mataboliczna

układu krążenia



Wzrost ilości mitochondrium



Wzrost zapasów glikogenu



Poprawa utylizacji WKT



Wzmożony wychwyt kwasu mlekowego



Mniejsze stężenie katecholamin



Poprawa stabilności elektrycznej

–

Adaptacja metaboliczna

układu krążenia



Spadek ilości zużytego O2 w jednostce
czasu



Wzrost VO2maxwzrost róznicy tętniczo
żylnej zawartości tlenu we krwi( AVd)

Wpływ treningu na objętość i

skład krwi



Wzrost objętości krwi o 15-20%



Obniżenie Hb lub wzrost – zależnie od
obciążeń treningowych



Wzrost ilości 2,3 DPG przesunięcie
krzywej dysocjacji w prawo – łatwiejsze
oddawanie tlenu przez Hb



Wzrost aktywności fibrynolitycznej

Wpływ treningu na układ

dokrewny

VO2max



VO2 = SV x HR x Avd



Zależy od wentylacji , pojemności
dyfuzyjnej,dystrybucji krwi, pojemności
tlenowej krwi, kapilaryzacji mięśni,
zdolności wychwytu O2 przez komórki,
ilości mioglobiny i sprawności układów
enzymatycznych

MET



3,5 ml/kg/min



Jest to jednostka pozwalająca określić łatwo
wydolność człowieka



Np. 11MET oznacza że VO2 =35 ml/kg/min



Oceniane jest w trakcie prób wysiłkowych na
cykloergometrze i bieżni



Pozwala klasyfikować pacjentów z chorobami
układu krążenia np. 3MET – niewydolność
krążenia

Vo2 peak



Oznaczamy u chorych , którzy nie są w
stanie uzyskać VO2 max w próbie
wysiłkowej



Jest to zużycie tlenu na szczycie wysiłku

Tolerancja wysiłkowa



Określa zdolność organizmu do
wykonywania wysiłków o określonym
obciążeniu względnym (% VO2max)
przez określony czas i w określonych
warunkach bez głębokich zaburzeń
homeostazy



Np.przez 1 godzinę sportowiec może
trenować z obciążeniem 60%VO2max

Wydolność beztlenowa



Siła maksymalna skurczu



Siła skurczu określana jest jako % siły
maksymalnej – np zaleca się ćwiczenia
siłowe 30% MVC



Maksymalna moc anaerobowa



Wydolność anaerobowa – test Wingate