Gerontologia
Cz. 2.
Starzenie jako zjawisko
demograficzne i społeczne
Demografia
„Demografia jest nauką o ludności; bada
zjawiska zachodzące w ludzkich
zbiorowościach, zmieniające ich rozmiary i
strukturę (urodzenia, zgony, migracje,
zmiany stanu cywilnego), a także skład
ludności (wg. wieku, płci, rasy, narodowości,
języka, wyznania, statusu społecznego itp.)”
Definicja demografii ( Encyklopedia PWN)
Wybrane wskaźniki demograficzne
1. Liczba ludności
2. Przeciętna długość życia
3. Odsetek osób starych w populacji
Zasadniczym źródłem informacji
demograficznych jest powszechny spis
ludności
Liczba ludności świata i przemiany
demograficzne
W rozwoju historycznym liczba ludności na świecie, w
poszczególnych kontynentach, państwach, regionach,
stopniowo i powolnie wzrastała.
Liczba ludności podlegała zmianom dodatnim i
ujemnym pod wpływem wydarzeń historycznych (wojny,
migracje) i wydarzeń losowych (epidemie, klęski
żywiołowe).
Dopiero wiek XIX doprowadził w Europie do
gwałtownego wzrostu liczby ludności pod wpływem
postępu nauki i poprawy warunków cywilizacyjnych.
Wzrost liczby ludności świata w drugiej połowie XX
wieku
(w milionach )
1950 1960 1970 1980 1990
2002
0
1000
2000
3000
4000
5000
6000
7000
Świat
Długość życia
człowieka
Prehistoria, Antyk ok. 25 lat
Średniowiecze ok. 30 lat (dane dot. Anglii )
Wiek XVII ok. 35 lat (Halley, r.1680, Wrocław)
Początek XIX wieku ok. 40 lat
Koniec XIX wieku ok. 50 lat
Koniec XX wieku ok. 75 lat (kraje Zach. Europy)
Polska 2002 r. kobiety 78,8 lat; mężczyźni
70,4 lat (GUS)
Gatunkowa długość życia homo sapiens
Krzywa „dożywania” populacji ludzkiej
Zmiany demograficzne w XX wieku
W ciągu ostatnich 100 lat nastąpił :
Drastyczny spadek zgonów niemowląt i małych
dzieci (z 40% do kilku %)
Stopniowe zahamowanie zgonów osób w średnim
wieku (co spowodowało wydłużenie przeciętnej
długości życia z ok. 40 lat do ponad 70 lat)
Przesunięcie zgonów do późnej starości (zwiększenie
odsetka osób dożywających wieku 70 lat z 10% do
80%)
Rewolucja demograficzna
Całkowita przemiana struktury ludzkich społeczeństw
jaka nastąpiła w XX wieku nosi nazwę
rewolucji
demograficznej.
Jest to zmiana ilościowa i
jakościowa: wzrost liczby ludności, wydłużenie
przeciętnego trwania życia, wzrost liczby i odsetka
osób starych w populacji.
Przyczyny
: postępy medycyny, poprawa warunków
sanitarnych i cywilizacyjnych, rozwój oświaty
Przeciętna długość życia w Polsce
12.
Długość życia i spadek dzietności
„Wydłużanie się życia przy jednoczesnym
spadku stopy urodzeń oznacza nie tylko dalszy
postęp starzenia się społeczeństwa i rosnące
zapotrze-bowanie na opiekę zdrowotną i
socjalną, ale także nowe usytuowanie
starszych osób w kontekście życia rodzinnego i
w szerszej strukturze społecznej.”
Brunon Synak
Odsetek osób starych w populacji
Pojęcie
„
starzenie demograficzne
”
–
- wzrost odsetka osób starych w populacji
Umowne granice starości demograficznej
(„młode” i „stare” społeczeństwa)
wg. E. Rosseta granica starości demograficznej to:
12 % osób w wieku ponad 60 lat
lub 8 % osób w wieku ponad 65 lat
Ocena sytuacji demograficznej
„
„Nigdy dotychczas w całej historii
ludzkości nie było na świecie tak
dużej liczby ludzi starych i nie
tworzyli oni tak znacznego
odsetka ogółu ludzkości jak
obecnie.”
(-) Edward Rosset – 1974)
Prognozy dla Polski
(grupy wieku w milionach)
Grupy wieku
2008
2060
Ogół ludności PL
38,1
31,2
(?)
0 – 14 lat
5,9
3,5
15 – 64 lat
27,1
16,3
65 i więcej
5,1
11,3
80 i więcej
1,1
4,1
Odsetek osób w wieku 65+ w Polsce
5,4
8,4
10,2 12,7
23,8
0
50
100
150
200
250
.1950 .1970 .1990 .2002 .2030
%
Konsekwencje
starzenia demograficznego
1.
społeczne – struktura rodzin, opieka
rodzinna
2. zdrowotne – zmiana struktury chorób
wymaga zmiany organizacji ochrony zdrowia
3
.
ekonomiczne - koszty emerytur i rent,
koszty innych świadczeń socjalnych
4. psychologiczne - pozycja ludzi starych w
rodzinie i społeczeństwie, odpowiedzialność
obywatelska
Konsekwencje
starzenia demograficznego
Proporcja dzieci : emeryci
(Norwegia)
Konsekwencje starzenia demograficznego
Proporcja pracujący : emeryci
(Polska)
Pracujący i emeryci w Polsce (prognozy)
Wskaźnik: osoby w wieku emerytalnym /
osoby w wieku aktywności zawodowej (
w %
- Polska
)
Lata
1970 2005
2050 (prognoza)
Emeryt. 12,6% 18,7%
51,0 %
Aktywni 87,4% 81,3%
49,0 %
Wskaźnik 1:7
1:4 1:1
(prognoza wg UE 2005)
Oczekiwane dalsze trwanie życia
Life expectancy
-
(Polska, wg. UE 2005
)
)
Wiek oceny
E0
E60
Płeć
M
K
M
K
Oczekiwana
70,6 79,2
17,2 22,2
liczba lat
Oczekiwane dalsze trwanie życia kobiet jest dłuższe
niż mężczyzn (nadumieralność mężczyzn).
Długość życia w wieku emerytalnym
mężczyźni (E65) = ok. 12 lat
kobiety (E60) = ok. 22 lat
Taka sytuacja stwarza konflikty społeczne.
Istnieją dwie alternatywne możliwości uzasadnione
ekonomicznie :
1. Zrównanie wieku emerytalnego kobiet i
mężczyzn (np. 65-ty rok życia)
2. Obniżenie wysokości emerytur kobiet
(co jest niezgodne z zasadą równych
praw)
Konflikt społeczno-ekonomiczny
(c.d.)
Projekt zniesienia „przywileju” emerytalnego kobiet
(wiek 60 lat) napotyka na silny opór społeczny. Pojawia
się więc konflikt między sytuacją ekonomiczno-
demograficzną a oczekiwaniami pracowników.
W latach 1997-2003 w Polsce przeciętny wiek
przechodzenia na emeryturę / rentę był niższy od
ustawowego.
Polska jest jednym z krajów UE o
najwyższym
odsetku
osób otrzymujących emerytury lub renty.
Jest to przykład dramatycznej konsekwencji rewolucji
demograficznej.
5 kluczowych zadań dla starzejących się
społeczeństw Europy
1.
Utrzymanie ekonomicznego bezpieczeństwa w starości.
2. Zachowanie solidarności międzypokoleniowej.
3, Zwalczanie ekskluzji społecznej i dyskryminacji osób starych.
4. Zapewnienie osobom starszym długoterminowej opieki, w
kontekście zmian zachodzących w strukturze rodzin i warunków
mieszkaniowych.
5. Umożliwienie ludziom starym uczestniczenia w życiu
społecznym, jako pełnoprawnym obywatelom.
(Alan Walker – Ageing in Europe - 2007)
xxXXxx