ZADANIA, OBOWIĄZKI

DYSPOZYTORA CENTRUM

POWIDAMIANIA

RATUNKOWEGO

RATOWNICTWO MEDYCZNE

Numery alarmowe:

• 112 - CPR
• 999 – Pogotowie Ratunkowe
• 998 – Państwowa Straż Pożarna
• 997 – Policja
• 995 – służby interwencyjne

komunikacji miejskiej

• 992- Pogotowie Gazowe
• 986- Straż Miejska

ZASADNICZE DZIAŁANIA CENTRUM

POWIADAMIANIA RATUNKOWEGO

• Przyjmowanie wezwań o nagłych

zagrożeniach życia lub zdrowia

• Kwalifikacja wezwań
• Delegowanie na miejsce zdarzenia

odpowiednich sił i środków (jednostek
ratownictwa medycznego, policji, straży
pożarnej, straży miejskiej, jednostek
ratownictwa powietrznego, PCK, TOPR,
GOPR i innych- w zależności od rodzaju
akcji).

ZASADNICZE DZIAŁANIA CENTRUM

POWIADAMIANIA RATUNKOWEGO

• Kierowanie akcja ratunkową do czasu

przybycia na miejsce zdarzenia
lekarza pierwszego zespołu
ratownictwa medycznego

• Przekazywanie zespołom niezbędnych

informacji, również na temat
gotowości poszczególnych oddziałów
ratunkowych do przyjęcia pacjentów

ZASADNICZE DZIAŁANIA CENTRUM

POWIADAMIANIA RATUNKOWEGO

• Współdziałanie z jednostkami spoza

rejonu

• Prowadzenie stałego nasłuchu

kanałów lokalnych i kanału
ogólnopolskiego, a także
monitorowanie pracy jednostek (np.
GPS, GNS)

OBOWIĄZKI DYSPOZYTORA

• Wywiad telefoniczny (dyspozytor pierwszy

otrzymuje wiadomość i uruchamia system)

• Szybka orientacja co do przyczyny zgłoszenia-

selekcja wezwań (dyspozytor musi umieć określić

rodzaj i wagę zgłoszenia, korzystając z dostępnych

protokołów)

• Ocena stopnia pilności wyjazdu

• Zebranie dokładnego adresu i charakterystyki

miejsca- koordynacja logistyczna

• Wezwanie zespołu – za pomocą systemu

przywoływania, pagerów; na tym etapie należy

wysłać jednostki do zdarzenia , podając adres i

przyczynę wyjazdu, nie przerywają rozmowy z

osobą zgłaszającą

OBOWIĄZKI DYSPOZYTORA

• Poinformowanie rozmówcy o fakcie

wysłania zespołu, co pozwoli go
uspokoić i uzyskać dalsze informacje

• Dokładny wywiad obejmujący w

zależności od potrzeby okoliczności
zdarzenia, wywiad chorobowy

OBOWIĄZKI DYSPOZYTORA

• Zebranie danych formalnych niezbędnych do

dokumentacji i ewentualnego
skontaktowania się z osobą wzywającą (np.
w wypadku trudności w odnalezieniu miejsca
zdarzenia , konieczności poinformowania o
opóźnieniu przyjazdu karetki, konieczności
udzielenia dodatkowych instrukcji) – w
wypadku braku systemu identyfikacji numeru
należy poprosić wzywającego pomoc o
podanie numeru telefonu

OBOWIĄZKI DYSPOZYTORA

• Najpóźniej w tym momencie, a w sytuacji

wymagającej szybkiej interwencji –

bezpośrednio po wezwaniu zespołu,

udzielenie osobie zgłaszającej instrukcji

dotyczących postępowania z pacjentem:

ułożenia, podania płynów i cukru,

udrożnienia dróg oddechowych, resuscytacji

bezprzyrządowej itp..

• Poinformowanie rozmówcy, w jakim czasie

może się spodziewać pomocy oraz jaki rodzaj

zespołu został wysłany („R”, jednostki

ratownictwa powietrznego, policja, straż

pożarna)

OBOWIĄZKI DYSPOZYTORA

• Odpowiedzialność za bezpieczeństwo

poszkodowanego, świadków oraz
ratowników; powinien doradzić, by
usunięto osobę poszkodowana z
miejsc, w których może dojść do
kolejnego urazu, działania środków
toksycznych itd.

OBOWIĄZKI DYSPOZYTORA

• W wypadku mniej pilnych wezwań

lub długiego czasu oczekiwania na
pomoc wyjaśnić, jakie objawy mogą
wskazywać na pogorszenie stanu
pacjenta i zobowiązać do ponownego
kontaktu z dyspozytorem w wypadku
ich stwierdzenia

Cechy i zachowanie

skutecznego dyspozytora

• Okazywanie współczucia i życzliwości
• Efektywne opanowywanie stresu u

dzwoniącego i wydawanie jasnych
poleceń i wskazówek

• Skuteczny dyspozytor panuje nad

umiejętnościami i wiedzą o
dysponowaniu jednostkami
ratowniczymi

Cechy i zachowanie

skutecznego dyspozytora –c.d

• Efektywne zbieranie informacji od

dzwoniących, ustalanie priorytetów i

przekazywanie informacji w formie

jasnej, użytecznej i konkretnej

• Pomaga personelowi służb

ratowniczych zlokalizować zdarzenie i

pacjenta, podając informacje na temat

dokładnego umiejscowienia, a także

najkrótszej drogi dojazdu i utrudnień

na drodze

Cechy i zachowanie

skutecznego dyspozytora- c.d

• Nie diagnozując problemu medycznego

powinien określić rodzaj wezwania i

rozdysponować odpowiednie jednostki

• Towarzyszy ratownikom – jeśli sobie tego życzą

– na miejscu zdarzenia i unika podejmowania

na odległość decyzji o postępowaniu

• Do momentu przyjazdu rozdysponowanych

jednostek utrzymuje kontakt z dzwoniącym,

udzielając mu instrukcji co do postępowania; w

momencie przyjazdu ratowników pozostaje z

nimi w kontakcie, by spełniać ich polecenia

Cechy i zachowanie

skutecznego dyspozytora –c.d

• Skuteczny dyspozytor reaguje obojętnie na

wrogo nastawionych dzwoniących, nie osądza

ich na podstawie zachowania lub

wcześniejszych swoich doświadczeń; zbiera

dane i informacje według protokołu

(dzwoniący który mówi niewyraźnie może być

chory neurologicznie lub być w stanie

hipoglikemii)

• Skuteczny dyspozytor wzbudza zaufanie (nie

udziela informacji na temat pacjenta lub

dzwoniącego – może poinformować do którego

szpitala pacjent został przewieziony

SZCZEGÓŁOWE TECHNIKI ROZMOWY

• Traktowanie każdego wezwania poważnie;
• Każde uzasadnione wezwanie musi być

przyjęte, niezależnie od rejonu a
następnie przekazane dalej;

• Szybkie odbierania „dzwonków”;
• Obowiąjazuje sposób przedstawiani się:

„Pogotowie ratunkowe, nr służbowy,
słucham (ale lepiej: w czym mogę pomóc)

SZCZEGÓŁOWE TECHNIKI ROZMOWY

• Należy wejść w położenie dzwoniącego

(wczuć się)- dla dzwoniącego

najważniejsze jest to, co ON zgłasza;

• Pamiętaj, że do momentu przybycia

zespołu, jesteś jedyną (!?) osobą, z

którą dzwoniący ma kontakt;

• Jeśli wzywający bardzo się denerwuje

zapytaj go o nazwisko i imię i w taki

sposób zwracaj się do niego (to

uspokaja);

SZCZEGÓŁOWE TECHNIKI ROZMOWY

• Staraj się podać konkretną godzinę przybycia

zespołu lub uprzedź, z jakiego powodu
wezwanie będzie zrealizowane z opóźnieniem;

• Nie wpadaj w pułapkę bezruchu- cisza,

dekoncentracja, rozłożona gazeta, długopis nie
wiadomo gdzie;

• Niestety musisz nauczyć się oddzielać życie

prywatne od pracy- własnego zdenerwowania
nie możesz odreagowywać na wzywających.

PODSTAWOWYM CELEM WYWIADU JEST

USTALENIE PRIORYTETU REALIZACJI

WEZWANIA

PYTANIA, KTÓRE TRZEBA ZADAĆ:
I.

Gdzie to się stało? Gdzie należy
wysłać pomoc?

II. Na co skarży się pacjent, lub rodzaj

zdarzenia?

III. Czy pacjent jest przytomny?
IV. Czy pacjent oddycha?
V. Ile pacjent ma lat?

PROCEDURA ZBIERANIA WYWIADU

1. Powitanie (firma, lokalizacja, kto,

oferta pomocy).

2. Proszę podać adres (lokalizacja, nr

telefonu, imię i nazwisko).

3. Co się stało (wypadek, uraz,

zachorowanie, ile osób)?

4. Kto potrzebuje pomocy (wiek,

nazwisko, płeć)?

KODOWANIE WEZWAŃ-

PRIORYTETY

PRIORYTET I (KOD 1, LUB

K1)

• WSKAZANIA:
- wypadki, stany zagrożenia życia,

zdarzenia uliczne, zdarzenia
prewencyjne (zagrożenia wybuchem,
lądowania awaryjne statków
powietrznych).

PRIORYTET I (KOD 1, LUB

K1)

• SPOSÓB REALIZACJI
- Wyjazd z użyciem sygnałów

świetlnych i dźwiękowych,

- Użycie zespołu reanimacyjnego (o ile

jest dostępny) lub wykorzystanie
najbliższego dostępnego zespołu,

- Użycie śmigłowca ratunkowego

(HEMS),

PRIORYTET I (KOD 1, LUB

K1)

• CZAS REAKCJI – do 60 sekund od

momentu zgłoszenia.

• ZLECENIE – przekazanie droga

radiową (bez pełnej karty wyjazdu)

PRIORYTET II (KOD 2, LUB

K2)

• WSKAZANIA- stany zagrożenia życia,

transporty pacjentów do ośrodków

kwalifikowanych ze wskazań życiowych

(transporty asekuracyjne).

• SPOSÓB REALIZACJI:

- Użycie sygnałów świetlnych i dźwiękowych

w zależności od indywidualnych wskazań i

decyzji kierownika zespołu

zasada- wszystkie zgłoszenia w miejscach

publicznych należy realizować w możliwie

pilny sposób.

PRIORYTET II (KOD 2, LUB

K2)

- Realizacja przez najbliższy zespół „W”

lub „O”,

- Transporty asekuracyjne mogą być

realizowane w zależności od wskazań
zespołami „R”, „RN”, „W”, HEMS.

• CZAS REALIZACJI- 120 sekund od

momentu zgłoszenia

PRIORYTET III (KOD 3, LUB

K3)

• WSKAZANIA- zachorowania i urazy

nie stwarzające zagrożenia dla życia i
zdrowia, transport pacjentów bez
wskazań pilnych.

• CZAS REAKCJI- według dostępności

zespołów.

• SPOSÓB REALIZACJI- według

wskazań medycznych ( z lekarzem, lub
bez).