CHOROBY TRZUSTKI:
-nowotwory części egzokrynnej
- nowotwory części endokrynnej
Klinika Chirurgii Ogólnej i
Torakochirurgii
Szpitala Klinicznego nr.2 im.WAM
Uniwersytetu Medycznego w
Łodzi
Opracował :dr n.med. Jabłoński
Sławomir
ANATOMIA TRZUSTKI
Trzustka (pancreas)
jest narządem rozciągającym się
poprzecznie
w nadbrzuszu rozciągającym się od zagięcia pętli
dwunastnicy do wnęki śledziony. Leży pod żołądkiem w
większości pozaotrzewnowo.
Długość ok.. 12-15 cm, waga 85 g.
Anatomicznie wyróżniamy:
-
głowę trzustki
(w jej obrębie uchodzi do dwunastnicy
przewód
trzustkowy Wirsunga wraz z przewodem żółciowym
wspólnym)
-
wyrostek haczykowaty
położonyz tyłu żyły krezkowej
górnej i do
przodu od żyły głównej dolnej
-
trzon trzustki
-
ogon trzustki
sięgający do wnęki wątroby
Ujście przewodów trzustkowego i żółciowego w obrębie dwunastnicy
- różne odmiany
UNACZYNNIENIE
TĘTNICZE:
Pochodzi od tętnicy
wątrobowej,
śledzionowej i krezkowej
górnej.
Tętnica krezkowa górna i
żyła krezkowa górna
wychodzą spod trzustki w
miejscu połączenia trzonu i
głowy, są otoczone przez
wyrostek haczykowaty.
tęt.śledzionowa
arkady trzustkowo-dwunastnicze
tęt. krezkowa-górna
pień trzewny
tęt.wątrobowa
UNACZYNNIENIE
ŻYLNE:
Nacz. żylne trzustki
towarzyszą
jednoimiennym tętnicom
odprowadzając krew
bezpośrednio
do żyły wrotnej oraz do jej
gałęzi-
żyły krezkowej górnej i
sledzionowej
żyła.śledzionowa
żyła krezkowa górna
żyła wrotna
Powierzchnia
przednia
Powierzchnia
tylna
FIZJOLOGIA TRZUSTKI
Czynność zewnątrzwydzielnicza (egzokrynna):
Produkcja enzymów proteolitycznych w komórkach
pęcherzykowych trzustki i wydzielanie ich do przewodów
trzustkowych (głównego -p.Wirsunga , dodatkowego
p.Santorina)
Czynność wewnątrzwydzielnicza (endokrynna):
Wydzielanie do krwioobiegu hormonów trzustkowych z
komórek wysp trzustkowych oraz komórek endokrynnych
systemu APUD:
insulina
gastryna
glukagon
wazoaktywny hormon jelitowy
somatostatyna
RAK EGZOKRYNNEJ CZĘŚCI TRZUSTKI
Rak trzustki stanowi wciąż poważny problem medyczny
w związku z trudnościami w diagnostyce, wyjątkowo agresywnym
przebiegiem oraz brakiem leczenia systemowego.
Wg. danych statystycznych jest 5 przyczyną zgonów z powodu
choroby nowotworowej ( po raku płuca, okrężnicy,odbytnicy,
sutka i prostaty), jest odpowiedzialny za 5% wszystkich zgonów
z powodu choroby nowotworowej.
Mimo postępów w diagnostyce i leczeniu 5 letnie przeżycie
w przypadku raka trzustki udaje się uzyskać zaledwie
u 5% do 10% chorych.
Średni czas przeżycia z rakiem nieoperacyjnym -
6 miesięcy
RAK EGZOKRYNNEJ CZĘŚCI TRZUSTKI
W ostatnich latach częstość występowania raka trzustki
gwałtownie wzrasta, szczególnie u mężczyzn.
Nowotwór ten występuje najczęściej u chorych między 50 a 70
rokiem życia.
Najczęstszą postacią histopatologiczną jest gruczolakorak
(adenocarcinoma)
HISTOPATOMORFOLOGIA
EGZOKRYNNEGO RAKA TRZUSTKI
I. Nowotwory wywodzące się z nabłonka przewodów trzustkowych.
Stanowią 90% guzów zewnątrzwydzielniczych- adenocarcionoma
bardzo złe rokowanie.
II. Nowotwory wywodzące się z pęcherzyków trzustki
Stanowią 1% wszystkich guzów, agresywny przebieg, w niektórych
guzach dochodzi do wydzielania enzymów trzustkowych i powstania
martwicy tk.tłuszczowej podskórnej i bolesnego zapalenia stawów.
III. Nowotwory o nieokreślonej histogenezie
Nie wykazują podobieństwa histogenetyczngeo do elementów
gruczołów zewnątrzwydzielniczych trzustki. Guzy te są podobne
do raka drobnokomórkowego oskrzela niekiedy trudno je odróżnić
od lymphoma granulomatosa malignum.
CZYNNIKI ETIOLOGICZNE W RAKU TRZUSTKI
palenie tytoniu - 30% raka trzustki (N-nitrozoaminy)
stosowanie używek (kawa)
czynniki dietetyczne (nadmiar tłuszczów, cholesterolu
i mięsa)
ekspozycja na produkty zawierające azbest
cukrzyca
przewlekłe zapalenie trzustki
czynniki genetyczne (mutacje onkogenu K-ras)
- około 3% przypadków raka trzustki ma tło dziedziczne
Ryzyko zachorowania zmniejsza dieta bogata w witaminę C
oraz włóknik (warzywa, owoce cytrusowe)
UMIEJSCOWIENIE RAKA TRZUSTKI
I. Raki okolicy okołobańkowej (trzustkowo-
dwunastniczej) - ok. 25%
Mogą wywodzić się ze śluzówki brodawki Vatera,
końcowego
odcinka przewodu żółciowego lub trzustkowego, z
dwunastnicy
II. Raki głowy trzustki - najczęstszy 65%
III. Raki trzonu trzustki
Rak lewej połowy
trzustki
IV. Raki ogona trzustki (objawy bardzo
późno)
RAK TRZUSTKI - OBJAWY KLINICZNE
U większości chorych w początkowym stadium choroby
nie stwierdza się specyficznych objawów klinicznych co
wpływa na opóźnienie diagnostyki.
WCZESNE OBJAWY CHOROBOWE:
bóle w nadbrzuszu
brak apetytu
spadek masy ciała
bóle w okolicy pleców (naciekanie splotu trzewnego i
krezkowego)
stany depresyjne
wędrujące zakrzepowe zapalenie żył ( u ok. 10%
chorych)
niekiedy hiperglikemia (zmniejszenie aktywności kom.
Beta
wysp trzustkowych)
RAK TRZUSTKI - OBJAWY KLINICZNE
OBJAWY ZAAWANSOWANE:
Objawy stwierdzane u chorych w momencie zgłoszenia
się do lekarza zależą od lokalizacji guza trzustki:
Guz głowy trzustki
(umiejscowienie najczęstsze)
żółtaczka mechaniczna (u 75% chorych), zwykle bezbólowa
bóle w okolicy pleców i nieokreslone bóle w jamie
brzusznej
(25% chorych)
znaczny spadek masy ciała
niekiedy macalny patologiczny opór w nadbrzuszu (guz
nowotworowy)
objaw Courvoisiera -wyczuwalny przez powłoki
powiększony
i niebolesny pęcherzyk żółciowy (50% chorych)
zaburzenia wchłaniania i biegunki tłuszczowe (zwężenie
p.trzustkowego)
zaburzenia opróżniania żółądkowego (naciek lub ucisk
guza)
RAK TRZUSTKI - OBJAWY KLINICZNE
RAK TRZONU I OGONA TRZUSTKI :
Objawy kliniczne wystepują rzadziej i zwykle
rozpoznaje się je
w zaawansowanym okresie choroby :
bóle w nadbrzuszu
brak apetytu
objawy
ogólne
spadek masy ciała
żółtaczka mechaniczna - u 10% chorych
RAK TRZUSTKI - DIAGNOSTYKA
Badania przesiewowe do wczesnego wykrycia raka
trzustki nie są
przydatne, nawet w przypadku niewielkich guzów
śred. 2-3 cm,
choroba może być już nieuleczalna.
METODY DIAGNOSTYCZNE:
- USG jamy brzusznej
- tomografia komputerowa jamy brzusznej, tomografia
spiralna
- przezskórna biopsja aspiracyjna cienkoigłowa pod
kontrolą USG
lub CT
- ECPW
- przezskórna przezwątrobowa cholangiografia
- laparoskopia diagnostyczna
- laparotomia diagnostyczna
- USG śródoperacyjne
KLASYFIKACJA
TNM
RAKA TRZUSTKI
cecha T
tumor (guz)
Tx
- guz pierwotny nie może być oceniony
To
- brak dowodów na obecność guzapierwotnego
T1
- guz ograniczony do trzustki, nie przekraczający
śred. 2 cm.
T2
- guz ograniczony do trzustki, o śred. powyżej 2 cm
T3
- guz guz trzustki naciekający na dwunastnicę lub
drogi żółciowe
lub tkankę okołotrzustkową
T4
- guz trzustki naciekający żołądek, śledzionę, jelito
grube
lub przylegające wielkie naczynia.
cecha N
nodulus (węzły chłonne)
Nx
- regionalne węzły chłonne nie mogą być ocenione
No
- regionalne węzły chłonne bez przerzutów
N1
- przerzuty do węzłów chłonnych
1a
- pojedyncze
1b
- mnogie
cecha M
-metastases (odległe przerzuty)
Mo
- brak przerzutówodległych
M1
-przerzuty odległe obecne
STOPNIE ZAAWANSOWANIA RAKA TRZUSTKI
T1
No
Mo
stopień I
T2
No
Mo
Stopień II
T3
No
Mo
T1
N1
Mo
T2
N1
Mo
stopień III
T3
N1
Mo
stopień IV a
T4
jakikolwiek N
Mo
stopień IV b
jakikolwiek T
jakikolwiek N
M1
RAK TRZUSTKI - LECZENIE
METODY LECZENIA CHIRURGICZNEGO :
duodenopankreatektomia
pankreatektomia całkowita
resekcja lewostronna
resekcja miejscowa
zaspolenia omijające
endoskopowe lub operacyjne protezowanie dróg
żółciowych
lub trzustkowych
drenaż przezskórny przezwątrobowy dróg
żółciowych
laparotomia exploratywna
splanchnicektomia metodą videotorakoskopową
RESEKCYJNOŚĆ RAKA TRZUSTKI
Możliwość wycięcia guza (resekcyjność) ustala się na podstawie
badań diagnostycznych przedoperacyjnych i obrazu śródoperacyjnego
na podstawie następujących kryteriów:
nie stwierdza się obecności przerzutów poza jamą brzuszną
guz nie obejmuje wnęki wątroby, żyły wrotnej znajdującej się
z tyłu trzonu trzustki oraz tętnicy krezkowej górnej
nie stwierdza się szerzenia guza do wątroby ani do innych narządów
jamy brzusznej
Przed zabiegiem konieczne jest potwierdzenie złośliwości procesu
nowotworowego za pomocą BAC, wycinków pobranych podczas
endoskopii lub badania śródoperacyjnego.
CHIRURGIA RAKA TRZUSTKI
Pankreatoduodenektomia
(operacja Whipple’a)
Standardowy zabieg w leczeniu resekcyjnych guzów głowy
trzustki.
Operacja polega na wycięciu:
głowy trzustki, dwunastnicy,
obwodowego odcinka przew.
żółciowego wspólnego,
pęcherzyka żółciowego
i dystalnej części żołądka.
Zabieg kończy wykonanie zespoleń:
żółądkowo-jelitowego,
trzustkowo-jelitowego,
i przewodowo-jelitowego.
Duży odsetek
powikłań:
krwawienia,
ropnie jamy
brzusznej,
przetoki
trzustkowe.
Śmiertelność:
od 5% do 15%.
CHIRURGIA RAKA TRZUSTKI
Pankreatektomia totalna
( całkowite
wycięcie
trzustki)
Zabieg wykonywany stosunkowo rzadko w raku
trzustki.
ZALETY:
usunięcie guza, który w 40% przypadków ma
charakter
wieloogniskowy
uniknięcie możliwości przeciekania soku
trzustkowego przez
nieszczelne zespolenie
Następstwem zabiegu jest cukrzyca.
Wskaźnik przeżycia podobny jak w operacji Whipple’a.
Częściowa resekcja obwodowej części trzustki
- wykonywana
w przypadku nowotworu zlokalizowanego w środkowej części trzonu
lub ogona trzustki.
Zabieg jest kojarzony z jednoczasowym wycięciem śledziony
i usunięciem okolicznych węzłów chłonnych.
CHIRURGIA RAKA TRZUSTKI
ZABIEGI PALIATYWNE W RAKU TRZUSTKI
Wykonywane częściej od operacji leczniczych, ponieważ u większości
chorych proces chorobowy jest zbyt zaawansowany.
I. Zabiegi paliatywne mające na celu przywrócenie
drożności dróg
żółciowych (zespolenie przew.żółciowego
wspólnego lub
pęcherzyka z przewodem pokarmowym)
II. Zabieg mające na celu zmniejszenie żółtaczki
- endoskopowe protezowanie dróg żółciowych i trzustkowych
- protezowanie śródoperacyjne
- przezskórny przezwątrobowy drenaż dróg żółciowych
III. Zabiegi zapobiegające niedrożności na poziomie dwunastnicy
(omijające zespolenia żółądkowo-jelitowe)
IV. Zabiegi zmniejszające nasilenie bólu spowodowanego
naciekaniem na splot trzewny lub krezkowy
- splanchnicektomia videotorakoskopowa
- chemiczne zniszczenie włókien nerwowych splotu trzewnego
(alkoholizacja)
ZABIEGI PALIATYWNE W RAKU TRZUSTKI
RAK TRZUSTKI - LECZENIE SKOJARZONE
chemioterapia uzupełniająca
po przebytym zabiegu resekcyjnym.
Schematy lecznicze oparte o 5-Fluorouracyl.
Wykazano wydłużenie czasu przeżycia o ok.10-20%
radiochemioterapia uzupełniająca
śródoperacyjne miejscowe napromieniowanie
(wydłużenie przeżycia o ok. 6-9 miesięcy)
LECZENIE PALIATYWNE W RAKU ZAAWANSOWANYM
chemioterapia jedno lub wielolekowa (5-fluorouracyl, gemcytabina)
radiochemioterapia w nieoperacyjnych guzach ograniczonych
do samej trzustki
immunomodulacja (Epidermal Growth Factor, lovastatyna)
badania genetyczne -hamowanie czynności białka k-ras RNA
GUZY ENDOKRYNNEJ CZĘŚCI TRZUSTKI
W obrębie trzustki wystepują wyspy trzustkowe oraz
komórki
wydzielnicze jelita zwane komórkami APUD (amine
precursor
uptake and decarboxylation)
Guzy trzustki wywodzące się z komórek APUD:
produkujące insuline (insulinoma)
produkujące gastrynę (gastrinoma)
produkujące glukagon (glucagonoma)
produkujące wazoaktywny hormon jelitowy (VIP-
oma)
produkujace somatostatynę (somatostatinoma)
Objawy kliniczne w tych guzach zależą od rodzaju
wydzielanego
hormonu oraz od miejscowego szerzenia się guza.
GUZY ENDOKRYNNEJ CZĘŚCI TRZUSTKI
Insulinoma
- wywodzi się z kom. Beta wysp trzustkowych,
wydziela
insulinę.
W 80-90% pojedyncze łagodne gruczolaki, w 10% guzy złośliwe,
niekiedy rozrost kom. wysp zwany nesidioplastoma (u dzieci).
Objawy - triada Whipple’a
1).hipoglikemia nasilająca się po głodzeniu
2).utarta przytomności podczas napadów hipoglikemii (< 60 mg%)
3). złagodzenie objawów po doustnym lub dożylnym podaniu
glukozy
DIAGNOSTYKA:
- pomiar stężenia insuliny i glukozy w czasie głodzenia
(hipoglikemia
po 72 h), /wzrost stęż. Insuliny, spadek poziomu Glukozy/,
- porównanie stężenia insuliny i proinsuliny
- testy prowokacyjne z podaniem tolbutamidu lub glukagonu,
dożylny
wlew wapnia (hipoglikemia)
Metody ustalenia lokalizacji guza:
USG,CT, RM, Arteriografia,
przezskórne cewnikowanie żyły wrotnej z kolejnymi pomiarami
stężenia insuliny,
śródoperacyjna ultrasonografia, usunięcie ogona trzustki i badanie
HP doraźne,
jeśli brak guza stopniowa dalsza resekcja trzonu lub głowy
trzustki.
Niemal 75% guzów ma wymiary poniżej 1,5 cm.
GUZY ENDOKRYNNEJ CZĘŚCI TRZUSTKI
Gastrinoma
(Zespół Zollingera-Ellisona)-guz z komórek nie-Beta wysp
trzustkowych. Nadmierne wydzielanie gastryny prowadzi do
nadmiernego wydzielania kwasu solnego i rozwoju licznych wrzodów
trawiennych.
Może być częścią zespołu MEN I.
Objawy:
- bóle brzucha, stolce tłuszczowe,niedożywienie,odwodnienie
- powikłania w postaci krwawień, perforacji żołądka, zwężenie
odźwiernika
-owrzodzenia oporne na leczenie zachowawcze
- nawroty choroby wrzodowej po leczeniu operacyjnym
DIAGNOSTYKA:
- nadmierne wydzielanie kwasu solnego, BAO powyzej 15 mmol,
stosunek BAO: MAO powyżej 0,6
- wysokie stężenie gastryny w surowicy (powyżej 500 pg/ml)
- cechy choroby wrzodowej w RTG i endoskopii
Metody ustalenia lokalizacji guza:
USG,CT, RM, Arteriografia,
śródoperacyjna ultrasonografia.
Leczenie:
-farmakologiczne (H2-blokery, inhybitory pomy protonowej)
- usunięcie guza - częściowa resekcja trzustki (często rozrost
wieloogniskowy, niekiedy w XII-cy), w razie braku efektu usunięcie
efektorowego organu końcowego- błony śluzowej żołądka
(gastrektomia)
GUZY ENDOKRYNNEJ CZĘŚCI TRZUSTKI
VIP-oma
(zespół WDHA-watery
diarrheahypokalemia,achlorhydria) -
wywodzi się z kom. Beta wysp trzustkowych.
W ok.. 80% przypadków guz pojedynczy, zlokalizowany w trzonie
trzustki.
Połowa guzów jest złośliwa szybko przerzuty do innych narządów.
Powoduje zespół tzw. ,,cholery trzustkowej”
Objawy - zespołu WDHA
1). wodnista biegunka
2). hypokaliemia i głęboka słabość mięśniowa
3). achlorhydria (bezkwaśność soku żołądkowego)
Metody ustalenia lokalizacji guza:
USG,CT, RM, Arteriografia,
przezskórne cewnikowanie żyły wrotnej, śródoperacyjna
ultrasonografia.
Leczenie:
- resekcja częściowa lub całkowita trzustki
GUZY ENDOKRYNNEJ CZĘŚCI TRZUSTKI
Glukagonoma
- wywodzi się z komórek A2 wysp trzustkowych
- nadmierne wydzielanie glukagonu.
Zmiany złośliwe w ok. 65-70%
Objawy :
- spadek masy ciała
- cukrzyca
- zapalenie skóry i jamy ustnej
- niedokrwistość
DIAGNOSTYKA:
- podwyższony poziom glukagonu
- testy prowokacyjne 9wlew glukozy lub argininy)
Metody ustalenia lokalizacji guza:
USG,CT, RM, Arteriografia,
przezskórne cewnikowanie żyły wrotnej,śródoperacyjna
ultrasonografia.
Leczenie:
- resekcja częściowa lub całkowita trzustki