Wykonali:
Duliński Andrzej
Głąb Marcin
Góralski Michał
Grzegrzółka Karol
Przeznaczenie wyrobu
Podstawowe właściwości techniczne i
metody badań
Technologia produkcji
Przykłady wykorzystania w
budownictwie
Producenci
Szkło ochronne jest przeznaczone do ochrony
ludzi, pomieszczeń i mienia przed czynnikami
niszczącymi. Takimi czynnikami mogą być
napady, kradzieże, rozboje czy wandalizm.
Postęp technologii branży oszklenia stara się
sprostać potrzebom klientów czego efektem jest
produkcja szkła warstwowego. Szkło warstwowe
w przeciwieństwie do zwykłego szkła różni się
tym że przy pękaniu nie rozpryskuje się.
Fragmenty szkła po uderzeniu zostają związane
przez warstwę pośrednią tworząc wzór pajęczyny.
Szyba zapobiega lub ogranicza skutki
zranienia w przypadku stłuczenia
Szyba opóźnia lub zapobiega
włamaniu do pomieszczenia
Szyba chroni przed ostrzałem z broni
palnej lub fala detonacyjną podczas
wybuchu
Na zdjęciu widać że
rozbite szkło
zachowuje
jednolitą strukturę
Szkło ochronne ma wiele zastosowań
dlatego wymagany jest różny poziom
odporność na uderzenia w zależności
od zastosowania i przeznaczenia.
Dla wielowarstwowego szkła ochronnego
wykonuje się następujące badania
Badanie wahadłem. Udarowa metoda badania
wg PN EN 12600:2004
Odporności na atak ręczny wg PN-EN
356:2000
Odporności na uderzenie pociskiem wg PN-EN
1063:2002.
Odporności na siłę eksplozji wg PN-EN
13541:2002.
Badanie wahadłem ma na celu symulować sytuację w
której człowiek zderza się z szybą
Badanie przeprowadza się przy użyciu pneumatycznego
wahadła z ramą na której jest zamocowana próbka o
wymiarach 876mm na 1938mm. Próbka powinna być
umocowana w ramie w sposób określony w normie.
Badanie przeprowadza się po przez spuszczanie na szybę
ze pneumatycznego wahadła tak oby uderzało ono
prostopadle w szybę z wysokości 190mm, 450mm i
1200mm. Element udarowy nie może uderzyć więcej niż
jeden raz w próbkę. W zależności od rodzaju pęknięcia
szybie przyporządkowuje się odpowiednie klasy
wytrzymałość zgodnie z normą.
Wahadło
z ramą
Pneumatycz
ny
element
udarowy
Badanie polega na sprawdzeniu odporności szkła
po przez swobodny spadek kuli.
Na zamocowaną próbkę o wymiarach 1100mm
na 900mm opuszcza się stalową kule o średnicy
100mm i masie 4,11 kg.
Na jednej szybie wykonuje się trzy uderzenia kuli
tak aby tworzyły one trójkąt równoboczny o
długości boku 130mm.
Miarą badania jest wysokość z jakiej została
puszczona kula.
Klasa odporności
Wysokość
spadania
P1
1500mm
P2
3000mm
P3
6000mm
P4
9000mm
P5*
9000mm
*Dla klasy P5 wykonuje się 9 uderzeń
Badanie wykonuje się na próbce o
wymiarach 1100mm na 900mm
Do badania niezbędny jest
urządzenie w którym będą
wykonywane uderzenia młota i
siekiery z ramą na której jest
zamocowana próbka.
Przykład urządzenia
do badania
Badanie polega na wycięciu w szybie
kwadratowego otworu o boku
400mm ze środkiem pokrywającym
się ze środkiem próbki
Badanie należy rozpocząć od rozbicia
wszystkich warstw szkła przy użyciu
młota.
Badanie rozpoczyna się od
uderzenia młotem w punkt numer
1 aż do rozbicia wszystkich
warstw szyby. Następnie należy
przesunąć próbkę o 50mm tak
aby uderzenie padało na punkt 2.
W kolejnych miejscach wykonuje
się po jednym uderzeniu. Po
wykonaniu uderzeń na jednym
boku obraca się szybę o 90
o
w
kierunku ruchu wskazówek zegara
i kontynuuje uderzenia.
Po rozbiciu wszystkich warstw należy przystąpić do
wycinania kwadratu siekierą.
Wycinanie należy rozpocząć od tego samego miejsca w
którym zostało wykonane pierwsze uderzenie młotem
W pierwszym miejsc uderzenia uderzamy do mementu aż
przetniemy próbkę.
Następnie należy zmierzyć długość szczeliny i o tę wartość
należy przesunąć szybę aby mieć następne miejsce do
przecięcia.
Dalej postępuje się analogicznie jak przy użyciu młota.
Badanie wykonuje się aż do wycięcia kwadratu o boku
400mm.
Miarą badania jest suma uderzeń młota i siekiery
Badanie przeprowadza się 3 próbkach o wymiarach 500mm na
500mm
Badanie polega na oddaniu określonej liczby strzałów przez
strzelca z 5 lub 10 metrów w zależności użytej broni do próbki
zamocowanej w ramie. Strzały powinny być oddane w miejsca
uprzednio oznaczane na szybie.
Za próbką powinien być umieszczony pojemnik przykryty folią
aluminiową w celu oznaczenia ilości odłamków. W przypadku
obecności odłamków szyba powinna być oznaczona symbolem S a
w przypadku bez odłamków symbolem NS
Miejsca calu powinny być wcześniej oznaczone na próbce w
sposób określony w normie.
Szyba spełnia klasę wytrzymałość jeżeli próbka nie zostanie
przestrzelona
Klas
a
Typ
broni
Kaliber
Typ
Masa
[g]
Warunki strzału
Badawcza
odległość
strzału [m]
prędkość
strzału
[m/s]
liczba
uderze
ń
odległość
między
uderzeniam
i [mm]
BR1
karabin
0.22 LR
L/RN
2,6
10
360
3
120
BR2
pistolet
9 mm Luger
FJ/RN/SC
8
5
400
3
120
BR3
pistolet
0,357 Magnum
FJ/CB/SC
10,2
5
430
3
120
BR4
pistolet
0,44 Rem.
Magnum
FJ/FN/SC
15,6
5
440
3
120
BR5
karabin
5,56 x 45
FJ/PB/SCP1
4
10
950
3
120
BR6
karabin
7,62 x 51
FJ/PB/SCP
9,5
10
830
3
120
BR7
karabin
7,62 x 51
FJ/PB/HCP1
9,8
10
820
3
120
Klasa
Typ broni
Kaliber
Typ
Masa
[g]
Warunki strzału
Badawcza
odległość
strzału [m]
prędkość
strzału
[m/s]
liczba
uderzeń
odległość
między
uderzenia
mi [mm]
SG1
strzelba
myśliwska
cal.
12/
70
lita ołowiana
kula
231
10
420
1
-
SG2
strzelba
myśliwska
cal.
12/
71
lita ołowiana
kula
31
10
420
3
125
Siłę eksplozji bada się na próbkach 1100mm x 900mm
Rura wytwarzająca fale uderzeniową lub podobne
urządzenie wytwarzające żądany podmuch wybuchowy
powinien zapewnić wierne odtworzenie fali uderzeniowej
prostopadłej do powierzchni uderzeniowej próbki
Jeżeli szyba nie została przebita na wylot znaczy to że
badana próbka spełnia klasę wytrzymałości
W zależności od tego czy z wewnętrznej stronny szyby
zostały wyrzucone odłamki oznacza się szybę dodatkowo
symbolem S lub w przypadku ich braku NS
Oznaczenie
klasy
Charakterystyka fali uderzeniowej
Dodatnie maksymalne
nadciśnienie odbitej fali
podmuchowej Pr (kPa)
Dodatni impuls właściwy i
kPa ms
Czas trwania dodatniej fazy
nadciśnienia t (ms)
ER1
50<Pr<100
370<i<900
>20
ER2
100<Pr<150
900<i<1500
>20
ER3
150<Pr<200
1500<i<2200
>20
ER4
200<Pr<250
2200<i<3200
>20
Szkło hartowane
Szkło laminowane i warstwowe
Chemiczne wzmocnienie szkła
Termiczne wzmocnienie szkła
Hartowaniem nazywa się proces
obróbki termicznej, polegający na
ogrzaniu tafli szkła do górnej
temperatury odprężenia lub nieco
poniżej, a następnie bardzo szybkim
ochłodzeniu tafli szkła.
Szyby ochronne są zazwyczaj zbudowane z
dwóch lub większej ilość warstw połączonych ze
sobą. Szkło może powstać przez klejenie szyb
żywicami. Wykonuje się je po przez
wprowadzenie pomiędzy tafle szkła materiału
klejącego w postaci cieczy, który w wyniku
reakcji chemicznych ulega utwardzeniu. Innym
sposobem dzięki któremu można uzyskać szyby o
wyższej jakości jest klejenie szkła foliami PVB.
Szyby te dzięki sklejeniu przez jedną lub wieloma
foliami poliwinylobutyralowymi, które w
odpowiednich warunkach (ciśnienia i
temperatury) łączą trwale sąsiadujące ze sobą
tafle szkła. Proces laminowania odbywa się w
specjalnym urządzeniu zwanym autoklawem.
Trawienie chemiczne-polepszenie
własności wytrzymałościowych
uzyskać można drogą chemicznego
trawienia szkła w roztworach
zawierających kwas flurowodorowy.
Uszlachetnianie szkła polega na
poddawaniu szkła o temperaturze
450-600 st. C działaniu SnCl4, który
po zetknięciu się z gorącą
powierzchnią szkła ulega rozkładowi
termicznemu, tworząc na
powierzchni szkła powłokę tlenową.
Klasę odporności i rodzaj szyby dobiera się
zależnie od zastosowania
Korzyści z zastosowania szyb ochronnych to:
Zmniejszenie skutków zranienia, lub skaleczenia w
wyniku stłuczenia szyby.
Wysoką izolacyjność cieplną i akustyczną (w przypadku
szyb zespolonych).
Wydłużenie czasu potrzebnego na dokonanie włamania.
Odporność na ostrzał z broni palnej.
Odporność na działanie fali detonacyjnej.
Ograniczenie przepuszczalności promieniowania UV.
Szyby bezpieczne powinny być stosowane tam,
gdzie ze względu na warunki użytkowania
zachodzi niebezpieczeństwo stłuczenia szyby, a
ludzie znajdują się w zasięgu zranienia
odłamkami szkła (szpitale, szkoły, żłobki, witryny
sklepów).
Szyby o zwiększonej odporności na włamanie
stosujemy w przypadku, gdy chcemy chronić
dany obiekt z jednoczesnym zachowaniem
niezmienionej estetyki elewacji lub przegrody.
Są stosowane w kioskach,
domach wolno
stojących, oknach na
parterze bloków
mieszkalnych,
witrynach hoteli i biur,
obiektach handlowych o
małej wartości
chronionej, w halach
sportowych.
Nadają się do witryn
hoteli i biur, obiektów
handlowych o znacznej
wartości chronionej,
willi, aptek. Utrudniają
włamanie. Mogą
zastąpić kraty o oczku
150 mm wykonane z
pręta stalowego o
średnicy 12 mm.
Stosowane są w muzeach,
sklepach z antykami,
galeriach sztuki, salach
operacyjnych banków, w
kantorach, sklepach o
dużej wartości chronionej,
ekskluzywnych willach.
Wykazują zwiększoną
odporność na włamanie.
Mogą zastąpić
okratowanie wykonane z
prętów stalowych o
średnicy 12 mm.
Używane w zakładach i
sklepach jubilerskich,
bankach, obiektach
specjalnych, na wystawach
obiektów handlowych o
dużej wartości chronionej.
Mają wysoką odporność na
włamanie. Mogą
zastępować okratowanie
wykonane z prętów
stalowych o średnicy 16
mm
PILKINGTON
WARSFOLL
NORDGLASS
SAINT GOBAIN
SOKÓŁKA
CARGLASS B V SUCURSAL EN ESPANA.
CASTELLI DI SERGIO SACCHI
EUROPEAN TOUGHENED GLASS