Orientacje prospołeczne a
spostrzeganie zachowań i
emocjonalnego
funkcjonowania innych
ludzi
Wykład IX
Efekt generalizacji Ja
Różnorodność przejawów: oceny, zachowania,
szybkość reakcji.
Odnoszenie własnych kryteriów oceny do oceny
sytuacji innych.
Wyraz dominacji własnych standardów
Mechanizm odpowiedzialny za zaangażowanie:
„zdarzenia dotyczące innych osób (spostrzeganych
jako niezbyt odległych od Ja) mogą wywoływać
zaangażowanie tych samych standardów, które
podmiot odnosi do własnej sytuacji” (Reykowski,
1986).
Potrzeba utwierdzenia słuszności własnych poglądów
Natura zjawiska: świadoma i nieświadoma.
Efekt generalizacji Ja
Rozwojowy charakter generalizacji
standardów:
- faza egocentryzmu : Ja najbardziej wyrazisty
obiekt
- faza różnicowania: kształtowanie reprezentacji
poznawczych innych
- zdolność do decentracji facylituje różnicowanie
- rozwój poznawczy prowadzi do ukształtowania
instrumentalnych zdolności różnicowania
- niedostatek motywacji – sprzyja ekstrapolacji
własnych standardów
Zjawisko generalizacji a orientacje
prospołeczne
Orientacja ED struktura Ja standardy Ja
dominujące jako podstawa oceny sytuacji
zewnętrznej standardy poza-Ja słabiej
uformowane
niższy poziom różnicowania między własnymi
ocenami a ocenami innych
Orientacja EG struktury poza-Ja standardy poza-
Ja i Ja podobnie dostępne - jako podstawa oceny
sytuacji zewnętrznej
większy poziom różnicowanie między własnymi
ocenami a ocenami innych
Badanie I i II (replikacja)
ZMIENNA ZALEŻNA: motywy zaangażowania Ja i antycypowane
motywy Innych
Zjawisko generalizacji Ja
Zjawisko generalizacji Ja
POMIAR:
materiał - narzędzie typu „papier i ołówek” kwestionariusz
Dialog Wewnętrzny
Materiał – replikacja komputerowa wersja kwestionariusza
Warunki: 2 x wypełnienie:
-
z perspektywy Ja
-
z perspektywy Innych
Wskaźnik:
- korelacja zaznaczonych motywów Ja i antycypowanych
Innych
- różnice między ilością motywów Ja i Innych
-
OSOBY BADANE: studenci N = 120
Wyniki, badanie I
ED -
r = 0, 46
EG -
r = 0, 14
Dominacja ED
współwystępowała ze
spostrzeganiem motywów
pozaosobistego
zaangażowania Innych w
kategoriach tych samych jak
własne,
dominacja EG
współwystępowała z
tendencją do spostrzegania
Innych w kategoriach
odmiennych
Wyniki, badanie II- replikacja
F (2,73) = 6,203 p=0,003
• osoby o wysokim EGZ różniły
się nasileniem EGZ
przypisywanym Ja i Innym
(p=0,0005)
• Brak różnic u osób o niskim i
średnim EGZ
Wyniki, badanie II c.d.
Wyniki analiz dotyczących
specyficznych rodzajów
motywów:
Egzocentrycznych:
• istotnie mniejsza
antycypowana u innych
liczba motywów EG w
porównaniu z Ja -
adekwatnie
Endocentrycznych:
•
grupach o wysokim i
średnim nasileniu EGZ
przypisywano istotnie różną,
mniejszą ilość motywów ED -
JA niż INNYM-
adekwatnie
• w grupie o niskim nasileniu –
brak różnic -
adekwatnie
egzocentryz
m
egzocentryz
m
Replikacja rezultatów
Większe zróżnicowanie dotyczy motywów ED
Adekwatność percepcji u osób o dominującym EG
Badanie III
(Szuster, 2008)
ZMIENNA ZALEŻNA: odpowiedzi na pytania, czas odpowiedzi,
Generalizacja Ja – przejawy jawne i niejawne
Generalizacja Ja – przejawy jawne i niejawne
Warunki: koncentracja na Ja vs sytuacji Innego
Osoby badane: studenci N = 86
Czy tematyka reklamy dotyczy spraw ważnych dla innych
ludzi?
Czy tematyka reklamy dotyczy spraw ważnych dla Ciebie?
Wskaźnik:
skala 5-st. 1- zdecydowanie nie ; 5- zdecydowanie
tak
Wyniki badanie III – oceny własne
i antycypowane oceny Innych
test t – studenta
- umiarkowany EGZ
t (38) = 4,889 p< 0,0001,
- wysoki EGZ
t (27) = 5,737 p<0,0001
Wyniki, badanie III: czas ocen
własnych i antycypowanych ocen
Innych
t Studenta
-niskie EGZ
t (21) = 3,165 p = 0,003
- umiarkowanym EGZ
t ( 38) = 2,169 p= 0,039
- wysokim EGZ – brak
zróżnicowania
Badanie I V
(Jaraszek,2005)
ZMIENNA ZALEŻNA: motywy zaangażowania Ja i antycypowane
motywy Innych
Zjawisko generalizacji Ja
Zjawisko generalizacji Ja
Materiał – aplikacja komuterowa: prezentacja chorej
młodej osoby
Warunki:
- duża wyrazistość potrzeby
-
mniejsza wyrazistość potrzeby
Wskaźnik: różnica w odpowiedzi na pytania:
-
Czy tekst o Bogusi, który przed chwila przeczytałeś jest
ważny dla Twoich kolegów/ koleżanek?
- Czy tekst o Bogusi dotyczy spraw ważnych dla Ciebie?
5- pnk.skala: 1 – zdecydowanie nie; m 4- raczej tak; 5 – zdecydowanie
tak
-
OSOBY BADANE: licealiści N = 139
Wyniki, badanie IV
zróżnicowanie ocen własnych i
Innych u:
• osób o wysokim nasileniu EGZ
t (43)= 4,1 p<0,05
• brak zróżnicowania u osób o
niskim i umiarkowanym EGZ
Badanie V
(Szadura,2006)
ZMIENNA ZALEŻNA: motywy zaangażowania Ja i antycypowane
motywy Innych
Zjawisko generalizacji Ja
Zjawisko generalizacji Ja
Materiał – aplikacja komuterowa: prezentacja sytuacji
osób uzależnionych oraz różnych form pomocy;
Wskaźnik: różnica w odpowiedzi na pytania:
- Na ile zaprezentowany apel o pomoc jest
przekonujący dla innych ludzi?
- Na ile apel o pomoc jest przekonujący dla Ciebie?
Skala ciągła
Bezwzględna różnica w odpowiedzi na pytanie 1 i 2 (im
większa różnica tym mniejsza generalizacja)
OSOBY BADANE: licealiści N = 113
Wyniki, badanie V
generalizacj
a
t (108) = -2,29 ; p
= 0,03
Osoby o wysokim
EGZ istotnie
mniejsze wskaźniki
generalizacji
Badanie VI
(Borodo-Jaskólska,2009)
ZMIENNA ZALEŻNA: podobieństwo przeżywania emocji
Podobieństwo emocjonalnego funkcjonowania
Podobieństwo emocjonalnego funkcjonowania
materiał - narzędzie typu „rep-Test” zawierające:
-
listę 14 obiektów zróżnicowanych ze względu na dystans od
Ja: bliskie, umiarkowane, dalekie, inne
-
Listę emocji (pierwotne , wtórne, negatywne, pozytywne):
radość, ciekawość, złość, strach, podziw, nadzieja,
zrezygnowanie, rozczarowanie
Zadanie: przypomnienie sobie sytuacji w której odczuwana
była emocja;
- zaznaczenie osób które zachowują się tak samo
Wskaźnik – liczba osób które tak samo jak ja przezywają
emocje:
PPE - wszystkie : suma zaznaczeń wszystkich emocji w
odniesieniu do wszystkich osób
OSOBY BADANE: studenci N = 153
Wyniki, badanie VII
Niski średni wysoki
egzocentryzm
P
P
E
W zakresie
spostrzeganego
podobieństwa
przeżywania emocji
Chi2 = 7,240
p=0,027
r = - 0,23 ; p=
0,005
Wyniki, badanie VII c.d.
Podobieństwo Przeżywanych Emocji PPE a dystans od
Ja:
Niskie
SUSPO
Umiar.kowa
ne SUSPO
Wys.
SUSPO
PPE- BL
52
60
39
PPE- U
62
49
50
PPE - DAL
61
50,2
49
PPE- Inni
Stud
59,7
50,4
52,1
Konkluzje
Typ orientacji prospołecznej modyfikuje :
tendencje do wykorzystywania własnych kryteriów
oceny (standardy Ja) przy antycypowaniu zachowań
innych
- efekt generalizacji nasila się przy niskim nasileniu
egzocentryzmu;
- potwierdza to dominująca rolę Ja
- dominacja EG – sprzyja zróżnicowaniu własnej
perspektywy i innych dominacja ED współwystępuje z
mniejszym różnicowaniem obu perspektyw
spostrzeganie innych na wymiarach emocjonalnego
funkcjonowania :
- dominacja EG ogranicza, a dominacja ED sprzyja
spostrzeganiu podobieństwa do Ja przeżywania emocji
przez Innych
Wielkość dystansu od Ja nie modyfikuje tego efektu
Orientacje prospołeczne a
ustosunkowania wobec innych-
infrahumanizacja
„Subtelny przejaw dehumanizacji” odmawiania
człowieczeństwa członkom grupy obcej
Specyfika człowieczeństwa: zdolność do
abstrakcyjnego myślenia, mowa, zdolność do
przezywania specyficznie ludzkich emocji: min.
ciekawość, nadzieja, irytacja, rozczarowanie,
podziw, zrezygnowanie
Subtelny…….. bo nie manifestujący się w na
poziomie behavioralnym
Znika w warunkach inteligentnej rywalizacji
Infrahumanizacja
Jak często studenci psychologii/ studenci politechniki
przeżywają poniższe emocje?
Nigdy rzadko czasami często bardzo często
Strach
Trema
Cierpienie
Wyrzuty sumienia
Wstyd
Smutek
Ciekawość
Współczucie
Rozbawienie
• Ufność
• Wzruszenie
• Radość
• Rozgoryczenie
• Wściekłość
Strach
Cierpieni
e
Smutek
Radość
Wściekło
ść
Ufność
pożądani
e
MY
O
NI
Trema
Wyrzuty
sumienia
Współczucie
Rozbawienie
Wzruszenie
Rozgoryczenie
Wstyd
MY
ON
I
Emocje
pierwotne:
Wspólne
ludziom i
zwierzętom
Emocje
wtórne:
esencja
człowieczeńs
twa
Infrahumanizacja
J.P. Leyens: subtelna dehumanizacja – esencja
człowieczeństwa: w większym stopniu charakteryzuje
grupę własną
Subtelna bo…..nie szkodzi innym?
Specyfika:
-
automatyczny, nieświadomy charakter – Implicit
Associations Test: czas kategoryzacji emocji wtórnych
do kategorii własnej krótszy niż do kategorii obcej;
Infrahumanizacja c.d.
Badania: kibice („kibole”) nie infrahumanizowali nie-
kibiców wystapiła różnica w zakresie emocji pierwotnych
MY > ONI – infrahumanizacja grupy własnej
Rozdzielna od procesów dyskryminacji i faworyzacji
(znak emocji nie
różnicuje a jedynie modalność: pierwotność i wtórność)
Ogranicza się w warunkach rywalizacji
Badania: Opis na wymiarach emocji własnej grupy:
Pracowników firmy konsaltingowej oraz pracowników
firmy
konkurencyjnej (grupa obca) nie ujawnił efektu
infrahumanizacji
Badanie VII
(Borodo-Jaskólska,2009)
ZMIENNA ZALEŻNA: efekt infrahumanizacji
Podobieństwo emocjonalnego funkcjonowania
Podobieństwo emocjonalnego funkcjonowania
materiał - narzędzie typu „Rep-test” zawierające:
-
listę 14 obiektów zróżnicowanych ze względu na dystans od Ja
-
Listę emocji (pierwotne , wtórne, negatywne, pozytywne): radość,
ciekawość, złość, strach, podziw, nadzieja, zrezygnowanie,
rozczarowanie
Zadanie: przypomnienie sobie sytuacji w której odczuwana była
emocja;
- zaznaczenie osób które zachowują się tak samo
Wskaźnik –
INFRA – liczba osób bliskich podobnie jak ja przeżywających
emocje wtórne PPE osób bliskich – PPE osób dalekich (wtórnych)
im wieksza wartość wskaźnika tym większa infrahumanizacja
INFRA – liczba osób bliskich podobnie jak ja przeżywających
emocje pierwotne PPE osób bliskich – PPE osób dalekich
(pierwotnych)
OSOBY BADANE: studenci N = 153
Wyniki, badanie VII
Efekt infrahumanizacji a SUSPO
X
INFR
A
Ukształtowanie standardów poza-
ja
W zakresie emocji
wtórnych
Chi 2 = 5,868; p=0,05
W zakresie emocji
pierwotnych brak
różnic
Konkluzje
Dominacja orientacji egzocentrycznej pochodnej
od koncentracji na perspektywie zewnętrznej
ogranicza przejawy negatywnych ustosunkowań
międzygrupowych przejawy infrahumanizacji
Bibliografia do wykładu IX
• Szuster A.(2005), W poszukiwaniu źródeł i
uwarunkowań ludzkiego altruizmu.
Warszawa: Wyd. Instytutu Psychologii PAN
s.89 – 108
• Szuster, A. (2008). O roli standardów poza-
Ja w antycypacji ocen i zachowań innych
ludzi (w) W. Ciarkowska, W. Oniszczenko
(red.), Szkice z psychologii różnic
indywidualnych. Warszawa: Wyd. Scholar
(294-309).