Kardiomiopati
e
aspekty diagnostyczno-kliniczne
Kardiomiopati
e
aspekty diagnostyczno-kliniczne
Ewa Nowalany-Kozielska
Ewa Nowalany-Kozielska
Kardiomiopatie
klasyfikacja
(wg. WHO 1995r.)
• Kardiomiopatia rozstrzeniowa (DCM)
• Kardiomiopatia przerostowa (HCM)
• Kardiomiopatia restrykcyjna (RCM)
• Arytmogenna kardiomiopatia
prawokomorowa (ARVC)
Kardiomiopatie swoiste
• Kardiomiopatia
zapalna
- idiopatyczna
- autoimmunologiczna
- infekcyjna
DCM
• Kardiomiopatia
niedokrwienna
DCM
Zapalenie mięśnia
sercowego występuje
łącznie z jego
dysfunkcją, rozpoznaje
się je w oparciu o
kryteria histologiczne,
immunologiczne i
immunohistologiczne
Upośledzenie
kurczliwości i dysfunkcja
mięśnia sercowego jest
nieadekwatna do stopnia
zmian miażdżycowych w
naczyniach
Kardiomiopatie swoiste
• Kardiomiopatia
zastawkowa
• Kardiomiopatia
nadciśnieniowa
Dysfunkcja komór serca
jest nieproporcjonalna do
nieprawidłowych
warunków
hemodynamicznych
Przerostowi lewej komory
towarzyszą cechy
kardiomiopatii
rozstrzeniowej lub
restrykcyjnej z objawami
niewydolności serca
Kardiomiopatie swoiste
• Kardiomiopatia
alkoholowa
- DCM
Alkohol może być czynnikiem
potencjalizującym lub
warunkującym uszkodzenie
mięśnia sercowego u chorych
poddanych działaniu innych
czynników ryzyka
(predyspozycje genetyczne,
infekcje, złe odżywianie).
Objawy niewydolności serca
są ściśle związane ze
spożywaniem alkoholu.
Występuje u 10%
alkoholików.
Kardiomiopatie swoiste
• Kardiomiopatia
połogowa
– DCM
Niewydolność rozwija się w
ostatnim trymestrze ciąży
lub w ciągu pierwszych 5
miesięcy po porodzie.
Warunkiem rozpoznania jest
wykluczenie innych przyczyn
niewydolności serca i
niewystępowanie choroby w
2 pierwszych trymestrach
ciąży. Czynniki
predysponujące: wiek >30
lat, ciąża mnoga, niedobory
żywieniowe, rasa czarna,
wieloródki.
Kardiomiopatie swoiste
• Kardiomiopatia
niesklasyfikowana
Choroba przebiegająca
z niewielką
rozstrzenią lewej
komory i znacznym
upośledzeniem
kurczliwości i
fibroelastozą
wsierdzia, mięsień
sercowy
niezintegrowany.
Przykłady chorób które mogą
prowadzić do rozwoju
kardiomiopatii swoistych
• Choroby układu krążenia
• Choroby układu
wewnątrzwydzielniczego
• Stany niedoborowe
• Choroby spichrzeniowe (naciekowe)
• Choroby układowe
Kardiomiopatie
Definicja:
(AHA 2006 – wytyczne definiowania i klasyfikacji
kardiomiopatii)
• Kardiomiopatie to różnorodna grupa chorób mięśnia
sercowego, związanych z dysfunkcją mechaniczną i
elektryczną, o bardzo różnym, często genetycznym
podłożu, które zazwyczaj (choć nie zawsze) objawiają się
pod postacią nieprawidłowego przerostu lub poszerzenia
komór.
Kardiomiopatie
Kardiomiopatie
Pierwotne
Pierwotne
Wtórne
Wtórne
Genetyczne
Genetyczne
Mieszane
Mieszane
Nabyte
Nabyte
Kardiomiopatie pierwotne
Genetyczne
Mieszane Nabyte
_____________________________________________________________
HCM (kardiomiopatia przerostowa)
DCM (kardiomiopatia
zapalne
rozstrzeniowa)
ARVC/D (arytmogenna dysplazja/
kardiomiopatie restrykcyjne
stresowe
kardiomiopatia prawej komory) (nierozstrzeniowe
(tako-tsubo)
LVNC (niescalenie mięśnia lewej
i nieprzerostowe)
okołoporod.
komory, pierwotne sercowe choroby
tachykardio-
spichrzeniowe) miopatie,
choroby układu bodźcoprzewodząc.,
noworodków
miopatie mitochondrialne,
matek z cuk-
kanałopatie
(LQTS, zespół Brugadów, SQTS,
rzycą insulino-
CVPT [rodzinny wielokształtny VT zależny od
zależną
katecholamin, asian SUNDS (azjatycki zespół
Nagłego, niewyjaśnionego zgonu nocnego)
Kardiomiopatie wtórne
• Naciekowe (akumulacja zewnątrzkomórkowa)
• Spichrzeniowe (akumulacja wewnątrzkomórkowa)
• Toksyczne
• Endomiokardialne
• Zapalne
• Endokrynne
• Sercowo-twarzowe
• Nerwowo-mięśniowe
• Zaburzenia odżywiania
• Autoimmunizacyjne (kolagenozy)
• Zaburzenia elektrolitowe
• Powikłania chemioterapii
• Powikłania radioterapii
Kardiomiopatie
Klasyfikacja ESC pażdziernik 2007r.
Definicja:
Kardiomiopatia jest to choroba mięśnia
sercowego w której jest on strukturalnie i
funkcjonalnie nieprawidłowy, a zmiany te
nie są spowodowane chorobą wieńcową,
nadciśnieniem, wadą nabytą ani wrodzoną
serca.
Kardiomiopatie
Klasyfikacja ESC pażdziernik 2007r.
Kardiomiopatie
Kardiomiopatie
HCM
HCM
DCM
DCM
ARVC
ARVC
RCM
RCM
niesklasyfikowa
ne
niesklasyfikowa
ne
Nierodzinne/Niegenetycz
ne
Nierodzinne/Niegenetycz
ne
Rodzinne/Genetyczne
Rodzinne/Genetyczne
Niezyidentyfikow
any defekt
genetyczny
Niezyidentyfikow
any defekt
genetyczny
podtypy
podtypy
idiopatyczna
idiopatyczna
podtypy
podtypy
Kardiomiopatia
rozstrzeniowa
Definicja:
Kardiomiopatia rozstrzeniowa (dilated
cardiomyopathy DCM) charakteryzuje się
rozstrzenią i upośledzeniem kurczliwości lewej lub
obu komór i zwiększoną masą mięśniową
(raport
WHO/ISFC 1995r.)
Powiększenie lewej komory -
wymiar końcowo-
rozkurczowy lewej komory – LVEDD - > 2,7 cm/m²
Upośledzenie kurczliwości –
frakcja wyrzutowa
lewej komory
EF - < 40-45%
Idiopatyczna kardiomiopatia
rozstrzeniowa
(Idiopathic Dilated Cardiomyopathy - IDCM)
Idiopatyczna kardiomiopatia
rozstrzeniowa
(Idiopathic Dilated Cardiomyopathy - IDCM)
• 20-30% przebiega rodzinnie
• Charakter dziedziczenia
autosomalny dominujący,
czasem autosomalny recesywny, ale również
sprzężony z chromosomem X i mitochondrialny,
z
penetracją genu zależną od wieku, rosnącą w
miarę upływu lat (dlatego młodzi nosiciele
patogennego genu mogą nie mieć klinicznych
cech choroby)
Hipoteza wyjaśnienia patogenezy rozwoju
kardiomiopatii rozstrzeniowej
(Br. Heart J. 1994,72;35)
(zmodyfikowana)
Czynniki
genetyczn
e
Aktywacja układu
immunologicznego
(różne czynniki
)
Infekcja
wirusowa
Mutacja
DNA
Nasileni
e
produkcj
i
genowej
Dysfunkcja
komórek T
Autoprzeciwciał
a
Inne zaburzenia
odpowiedzi
immunol.
Upośledzenie funkcji
miokardium
Przetrwałe
wirusy w
komórce
Zapalenie
mięśnia
sercowego
Ingerencja w
odpowiedź
immunologicz
ną
Kardiomiopatia
rozstrzeniowa
Zmiany morfologiczne w
DCM
Zmiany morfologiczne w
DCM
Atlas of Heart Diseases, Vol. 2, 1995
Atlas of Heart Diseases, Vol. 2, 1995
Zmiany morfologiczne w DCM
UKG
Zmiany morfologiczne w DCM
UKG
Zmiany morfologiczne w DCM
UKG
Zmiany morfologiczne w DCM
UKG
Niescalenie mięśnia sercowego
Kardiomiopatia Tako-tsubo
Tako-tsubo – naczynie do połowu
ośmiornic
Objawy kliniczne DCM
Są związane z zastoinową niewydolnością
serca, zwykle lewokomorową
• Często:
- osłabienie i postępujący spadek tolerancji wysiłku
- duszność wysiłkowa
- suchy kaszel
• Rzadziej:
- obrzęk płuc
- wstrząs kardiogenny
- nagły zgon
- bóle w klatce piersiowej
- kołatania serca, zawroty głowy, zasłabnięcia, arytmia
- objawy zatoru tętnicy płucnej, do OUN i zatorów obwodowych
• Pojawiają się w późniejszym okresie:
- objawy niewydolności prawokomorowej (obrzęki, bóle brzucha,
rozpieranie w nadbrzuszu), nykturia
Badanie fizykalne w DCM
Obecność objawów zależy od okresu choroby i stosowanego
leczenia!
• Tachykardia, czasem AF (ok. 25-30%)
• Ciśnienie skurczowe prawidłowe lub niskie
• Mała amplituda tętna
• Objawy małego rzutu
(tętno słabo wypełnione, zimne kończyny,
obkurczone żyły obwodowe)
• Cechy kardiomegalii
• Rozlane uderzenie koniuszkowe
• Tony ciche
• Obecność tonu III
(rytm cwałowy protodiastoliczny)
i tonu IV
(wzrost
ciśnienia późnorozkurczowego w lewej komorze)
• Holosystoliczny szmer
(niedomykalność mitralna i/lub trójdzielna)
• Paradoksalne rozdwojenie II tonu
(LBBB)
• Akcentacja składowej płucnej II tonu
(nadciśnienie płucne)
• Objawy niewydolności prawej komory
(zazwyczaj w późniejszym
okresie)
Badania dodatkowe w DCM
• Cel:
- wykluczenie
wtórnych przyczyn
kardiomegalii
- ocena
zaawansowania
choroby dla potrzeb leczenia i rokowania
• Diagnostyka:
- EKG, RTG
klatki piersiowej
, UKG, Holter
- badania laboratoryjne (podstawowe, TSH, Ft4, HIV),Nt-pro BNP,
troponiny)
- stress-ECHO
- koronarografia
i cewnikowanie serca
- biopsja mięśnia sercowego
(prawo lub lewokomorowa), ocena
histopatologiczna, immunohistologiczna, PCR
- ewent. badania izotopowe (Gal-67, Ind-111, Tal-201)
- tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny
• Ocena stopnia zaawansowania i rokowania:
- ocena
kliniczna
– wywiad i badanie fizykalne
- EKG, RTG
klatki piersiowej
, UKG, Holter
- test zużycia tlenu
- test spacerowy
- cewnikowanie prawego serca
Kolagen
HLA klasy I (N)
HLA klasy I
Makrofagi
Limfocyty CD3
Czynniki rokownicze w DCM
• Obniżenie EF
(badanie angiograficzne)
- EF > 40% - 3-letnie przeżycie – 90%
- EF < 30% - 3-letnie przeżycie – 38%
- EF < 10% - 6 miesięcy przeżywa 17%
• Wielkość
LVEDD
> 7,5 cm
(UKG)
• Objawy
restrykcyjnego napływu
do LV
• Skurczowe ciśnienie w tętnicy płucnej,
TVR > 3m/s (UKG)
• Komorowe
zaburzenia rytmu serca
• Spadek
CO
• Spadek
Na
w surowicy krwi
• Wzrost poziomu
epinefryny , BNP, ANP
• Klasa czynnościowa
NYHA
• Kulisty
kształt LV
• Wiek powyżej
55 lat
• Maksymalne
zużycie tlenu < 10 ml/kg/min
Test maksymalnego zużycia tlenu w
prognozowaniu czasu przeżycia
chorych z DCM
Atlas of Heart Diseases, Vol. 2, 1995
Problem nagłej śmierci (SCD)
w DCM
• Mechanizmy nagłej śmierci w DCM
- komorowe zaburzenia rytmu i migotanie komór (VF)
- utrwalony częstoskurcz komorowy
(sVT) – (60% SCD)
- rozkojarzenie elektromechaniczne
- zahamowanie zatokowe
- całkowity blok A-V
• Nagła śmierć jako pierwszy objaw ujawnia się u
3%
chorych z DCM, ale
50%
umiera z powodu SD
• nVT
– niezależny, pojedynczy czynnik zagrożenia SCD
• LBBB
– czynnik zwiększający ryzyko SCD
• Poprawa wskaźników śmiertelności z powodu SCD po
implantacji
kardiowerterów defibrylatorów
u chorych
z DCM (w mniejszym stopniu po stosowaniu
amiodaronu)
Leczenie chorych z DCM
w zarysie
Leczenie chorych z DCM
w zarysie
• Leczenie
objawowe
farmakologiczne i inne
(niewydolność serca, zaburzenia rytmu,
powikłania zakrzepowo-zatorowe)
(profilaktyka
i leczenie)
)
• Leczenie
swoistych
postaci DCM w
zależności od przyczyny
• Transplantacja
serca lub serca i płuc
Zalecenia ogólne w postępowaniu z
chorymi z HF
• Optymalizacja farmakoterapii
wg wytycznych AHA i ESC (ACEI, β-
bloker, Spironol, Furosemid)
• Zalecenia dietetyczne
(redukcja płynów do 2l/dobę, dieta
niskocholesterolowa i niskosodowa)
• Sanacja ognisk zapalnych
(zęby, migdałki)
• Zaszczepienie chorego
p/WZW typu B, p/grypie
• Zalecenia ruchowe
(spoczynkowy tryb życia do czasu pogłębienia
diagnostyki, w późniejszym etapie kontrolowana rehabilitacja – w
zależności od przyczyny CHF)
• Diagnostyka i dalsze leczenie w ośrodku referencyjnym
(koronarografia, biopsja endomiokardialna CRT, ICD)
Leczenie HF
Inhibitory konwertazy angiotensynogenu i/lub inhibitory receptorów
angiotensynowych AT1
Inhibitory receptorów β-adrenergicznych
Inhibitory aldosteronu (spironolakton, eplerenon)
Leki moczopędne (furosemid, spironolakton, hygroton, tiazydy)
• Farmakoterapia dodatkowa (digoxin, leki przerciwkrzepliwe, amiodaron,
heparyna niskocząsteczkowa, immunoglobuliny, leczenie immunosupresyjne)
• Leczenie niefarmakologiczne (resynchronizacja, rozrusznik serca, plastyka
pierścienia zastawki mitralnej i/lub trójdzielnej, immunoadsorbcja)
• Leczenie wspomagające (statyny, witamina B, koenzym Q10, L-karnityna,
preparaty głogu)
PRZEWLEKŁA (NIEWIEŃCOWA) NIEWYDOLNOŚĆ
SERCA
BIOPSJA ENDOMIOKARDIALNA
Przewlekłe zapalenie
mięśnia sercowego
Indywidualizacja terapii (co najmniej 6 miesięcy)
Utrzymanie lub modyfikacja terapii jw. (np. dodatnie blokera ATII)
Preparaty naparstnicy
Heparyna niskocząsteczkowa (minimum 6 tygodni w dawce
1.5mg/kg/dobę)
Leki przeciwkrzepliwe
Statyny
Immunoglobuliny (?)
Terapia wspomagająca (resynchronizacja, kardiowerter-defibrylator)
KORONAROGRAFIA
Zdecydowana poprawa kliniczna
Terapia immunosupresyjna
Optymalizacja terapii ( co najmniej 6 miesięcy):
ACE inhibitor (wskazanie na kaptopryl w maksymalnej tolerowanej dawce )
Inhibitor receptorów adrenergicznych beta (wskazanie na metoprolol CR w
maksymalnej tolerowanej dawce)
Leki moczopędne (spironolakton, diuretyki pętlowe)
Inne (sanacja ognisk zapalnych, dieta, redukcja masy ciała, umiarkowany trening
fizyczny)
Brak poprawa klinicznej
Kontynuacja leczenia
Brak poprawa klinicznej
Brak zapalenia + Zaawansowana
przebudowa m. sercowego
Plastyka pierścienia MV
Transplantacja serca
C
a
ł
k
o
w
i
t
y
b
r
a
k
p
o
p
r
a
w
y
k
l
i
n
i
c
z
n
e
j
Kardiomiopatia
restrykcyjna
Kardiomiopatia
restrykcyjna
Definicja:
Kardiomiopatia restrykcyjna
charakteryzuje się restrykcją
napełniania ze zmniejszeniem objętości
rozkurczowej jednej lub obu komór
serca, z prawidłową lub niemal
prawidłową czynnością skurczową i
grubością ścian serca
(WHO/ISFC 1995)
Definicja:
Kardiomiopatia restrykcyjna
charakteryzuje się
restrykcją
napełniania ze zmniejszeniem objętości
rozkurczowej
jednej lub obu komór
serca, z prawidłową lub niemal
prawidłową czynnością skurczową i
grubością ścian serca
(WHO/ISFC 1995
)
Wspólną cechą wszystkich
restrykcyjnych chorób
serca jest nieprawidłowe
napełnianie komór w
okresie rozkurczu, a więc
wyższe ciśnienie
napełniania dla danego
przyrostu objętości.
Następstwem tego jest
zastój żylny płucny i
systemowy oraz mały rzut
serca
Wspólną cechą wszystkich
restrykcyjnych chorób
serca jest
nieprawidłowe
napełnianie komór
w
okresie rozkurczu, a więc
wyższe ciśnienie
napełniania dla danego
przyrostu objętości.
Następstwem tego jest
zastój żylny płucny i
systemowy oraz mały rzut
serca
Kardiomiopatia
restrykcyjna
Kardiomiopatia
restrykcyjna
• Zmiany patologiczne w sercu:
-
we wsierdziu i/lub mięśniu sercowym
- obliteracja komór – szczególnie w okolicy
koniuszka i drogi napływu przez grubą
tkankę włóknistą
- ściana mięśnia komory jest sztywna i gruba
(ok. 6 mm) – przez co upośledzony jest
napływ do komór
- wciągnięcie strun ścięgnistych w obszar
włóknienia wsierdzia powoduje
niedomykalność zastawek
przedsionkowo-
komorowych
• Zmiany patologiczne w sercu:
-
we
wsierdziu i/lub mięśniu
sercowym
- obliteracja komór
– szczególnie w okolicy
koniuszka i drogi napływu przez grubą
tkankę włóknistą
- ściana
mięśnia komory jest
sztywna i gruba
(ok. 6 mm) – przez co upośledzony jest
napływ do komór
- wciągnięcie
strun ścięgnistych
w obszar
włóknienia wsierdzia powoduje
niedomykalność
zastawek
przedsionkowo-
komorowych
Typy restrykcyjnej choroby
serca
(klasyfikacja Nishimura’y)
Typy restrykcyjnej choroby
serca
(klasyfikacja Nishimura’y)
• Pierwotna kardiomiopatia restrykcyjna
-
z eozynofilią
- zespół hipereozynofilii
choroba
- eozynofilowe zapalenie mięśnia sercowego
endomiokardialna
- bez eozynofilii (samoistna kardiomiopatia restrykcyjna)
• Wtórna restrykcyjna choroba serca
- naciekowa
- amyloidoza
- hemochromatoza
- sarkoidoza
- preudoxanthoma
- u biorców przeszczepu serca
• Zaciskające zapalenie osierdzia
Klasyfikacja kardiomiopatii
restrykcyjnej
Klasyfikacja kardiomiopatii
restrykcyjnej
Mięśniowe
• Nienaciekowe
- idiopatyczna
- sklerodermia
• Naciekowe
- skrobiawica
- sarkoidoza
- choroba Gauchera
- choroba Hurlera
• Choroby spichrzeniowe
- hemochromatoza
- choroba Fabry’ego
- choroba spichrzania
glikogenu
Endomyocardialne
•
Zwłóknienie
endomyocardialne (EMF)
•
Zespól hipereozynofilii
(Löffler’s endocarditis)
•
Rakowiak
•
Przerzuty nowotworowe
•
Uszkodzenie
popromienne
•
Uszkodzenie
spowodowane
antracyklinami
Kryteria diagnostyczne
kardiomiopatii restrykcyjnej
(oparte na obrazie klinicznym choroby eozynofilowej
serca i skrobiawicy)
Kryteria diagnostyczne
kardiomiopatii restrykcyjnej
(oparte na obrazie klinicznym choroby eozynofilowej
serca i skrobiawicy)
Objawy kliniczne
(związane z zastojem krwi w krążeniu płucnym i
systemowym i niewydolnością krążenia)
• Duszność wysiłkowa
• Duszność nocna
• Ortopnoe
• Dyskomfort w nadbrzuszu
• Obrzęki wokół kostek
• Kołatania serca
Objawy kliniczne
(związane z zastojem krwi w krążeniu płucnym i
systemowym i niewydolnością krążenia)
• Duszność wysiłkowa
• Duszność nocna
• Ortopnoe
• Dyskomfort w nadbrzuszu
• Obrzęki wokół kostek
• Kołatania serca
Badanie UKG w kardiomiopatii
resytrykcyjnej
Badanie UKG w kardiomiopatii
resytrykcyjnej
Badanie M-Mode i 2D
• Przedsionki powiększone
z niedomykalnością ujścia
• Prawidłowe lub małe komory serca
• Mięsień komór pogrubiały,
symetryczny i sztywny
Badanie M-Mode i 2D
• Przedsionki powiększone
z niedomykalnością ujścia
•
Prawidłowe lub małe komory serca
•
Mięsień komór pogrubiały,
symetryczny i sztywny
Kardiomiopatia restrykcyjna
UKG
Zaciskające zapalenie osierdzia
UKG
Biopsja endomiokardialna w
kardiomiopatii restrykcyjnej
Biopsja endomiokardialna w
kardiomiopatii restrykcyjnej
• Przydatna w rozpoznawaniu wtórnych postaci
kardiomiopatii restrykcyjnej
• Przydatna w różnicowaniu kardiomiopatii
restrykcyjnej z zaciskającym zapaleniem
osierdzia
• Pozwala rozpoznać patologiczne zmiany
wsierdzia, nacieki w mięśniu sercowym i proces
włóknienia
• Pomocna w różnicowaniu pierwotnej
kardiomiopatii restrykcyjnej: choroby
eozynofilowej serca, zwłóknienia
endomiokardialnego, idiopatycznej
kardiomiopatii rozstrzeniowej
•
Przydatna w rozpoznawaniu wtórnych postaci
kardiomiopatii restrykcyjnej
•
Przydatna w różnicowaniu kardiomiopatii
restrykcyjnej z zaciskającym zapaleniem
osierdzia
•
Pozwala rozpoznać patologiczne zmiany
wsierdzia, nacieki w mięśniu sercowym i proces
włóknienia
•
Pomocna w różnicowaniu pierwotnej
kardiomiopatii restrykcyjnej: choroby
eozynofilowej serca, zwłóknienia
endomiokardialnego, idiopatycznej
kardiomiopatii rozstrzeniowej
Inne badania pomocne w
diagnostyce kardiomiopatii
restrykcyjnej
Inne badania pomocne w
diagnostyce kardiomiopatii
restrykcyjnej
• CT
• NMR
• Badania radioizotopowe
• Technet 99, aktymiozyna
znakowana indem 111
•
CT
•
NMR
•
Badania radioizotopowe
•
Technet 99, aktymiozyna
znakowana indem 111
Leczenie kardiomiopatii
restrykcyjnej
Leczenie kardiomiopatii
restrykcyjnej
•
Zależne od przyczyny wywołującej restrykcję
•
Ważne właściwe rozpoznanie
Ogólne:
• Diuretyki
(gdy wzrost ciśnienia napełniania komór, uwaga
na CO)
• Ca-blokery
• Naparstnica
(bardzo ograniczone zastosowanie, celem
zwolnienia czynności komór w AF)
• Antykoagulanty
• ACEI
• Transplantacja serca
Leczenie kardiomiopatii
restrykcyjnej
Leczenie kardiomiopatii
restrykcyjnej
Swoiste:
• Eozynofilowa choroba serca
-
Faza nekrozy:
kortykosteroidy 1-2mg/kg/dobę, do
dawki
podtrzymującej 0,25-0,5mg/kg/dobę,
antykoagulanty,
leczenie objawów CHF, zaburzeń
rytmu i przewodnictwa
- Faza zakrzepów i włóknienia:
antykoagulanty i
antyagregacyjne,
możliwość leczenia operacyjnego
(dekortykacja zwłókniałego wsierdzia z wymianą
uszkodzonych zastawek)
• Amyloidoza
- leki alkilujące, hydroksymocznik, diuretyki i
wazodilatatory,
nie stosuje się naparstnicy i Ca-
blokerów
(powinowactwo
do włókien amyloidu)
Leczenie kardiomiopatii
restrykcyjnej
(c.d.)
Leczenie kardiomiopatii
restrykcyjnej
(c.d.)
• Hemochromatoza pierwotna
(pierwotna prowadzi do niewydolności serca, marskości
wątroby i nowotworów wątroby, wtórna wiedzie do
niewydolności serca)
-
krwioupusty
- leki chelatujące (deferoksamina)
- leczenie CHF
• Sarkoidoza –
(leczenie jak w chorobie podstawowej +
leczenie CHF)
• Twardzina układowa –
(leczenie jak w chorobie
podstawowej + leczenie CHF)
Kardiomiopatia
przerostowa (HCM)
• Definicja
Przerost lewej, prawej lub obu
komór o niewyjaśnionej etiologii
(przerost zwykle asymetryczny, często przerost
przegrody międzykomorowej, często gradient
skurczowy, przerost włókien mięśniowych z
bezładnym układem, rozrost tkanki łącznej, częste
arytmie i nagła śmierć)
Kardiomiopatia przerostowa
etiopatogeneza
•2/3 chorych – postać rodzinna
(typ diedziczenia - głównie autosomalny
dominujący, także mitochondrialny.
Dotychczas poznano około 400 różnych
mutacji, głównie w genach kodujących
białka kurczliwe sarkomeru, podkreśla się
znaczenie genów modyfikujących)
Udział procentowy mutacji w
genach kandydujących dla HCM
Udział procentowy mutacji w
genach kandydujących dla HCM
Geny modyfikujące dla
HCM:
Geny modyfikujące dla
HCM:
1. Gen konwertazy angiotensyny (ACE)
chromosom 7
- polimorfizm DD, ID, II
2. Gen receptora typu 1 dla angiotensyny II
(AT1)
……….…..
- polimorfizm A/C
(substytucja zasad adenina/cytozyna)
1.
Gen konwertazy angiotensyny (ACE)
chromosom 7
- polimorfizm
DD,
ID, II
2.
Gen receptora typu 1 dla angiotensyny II
(AT1)
……….…..
- polimorfizm
A/C
(substytucja zasad adenina/cytozyna)
3. Gen syntazy tlenku azotu (NOS3)
7q35-q36
- polimorfizm aa
(allel a = 4x 27 pz, allel b = 5x pz)
4. Gen katalitycznej podjednostki regulatorowej
γ2 kinazy białkowej (PRKAG2)
7q36
5. mtDNA
3.
Gen syntazy tlenku azotu (NOS3)
7q35-q36
- polimorfizm
aa
(allel a = 4x 27 pz, allel b = 5x pz)
4.
Gen katalitycznej podjednostki regulatorowej
γ2 kinazy białkowej (PRKAG2)
7q36
5
.
mtDNA
Geny modyfikujące dla
HCM:
Geny modyfikujące dla
HCM:
Kardiomiopatia przerostowa
typy przerostu
Obraz anatomopatologiczny:
Normalny obraz sercaObraz serca w HCM
Obraz anatomopatologiczny:
Znacznego stopnia przerost przegrody
międzykomorowej:
UKG – projekcja M-mode :
KARDIOMIOPATIA PRZEROSTOWA
zawężenie drogi odpływu lewej komory:
Siły Venuriego
-
przepływ
krwi od
koniuszka
w stronę
aorty
przemieszcz
a przedni
płatek MV w
stronę
przegrody
międzykom
orowej
i zawęża
drogę
odpływu
Kardiomiopatia przerostowa
UKG
Kardiomiopatia przerostowa
UKG
Kardiomiopatia przerostowa
UKG
Kardiomiopatia przerostowa
UKG
Kardiomiopatia przerostowa
UKG
Kardiomiopatia przerostowa
UKG
Kardiomiopatia przerostowa
objawy
Rozkurczowa niewydolność serca, arytmie
(AF, nVT)
,
WPW – 5%
• Większość pacjentów jest
bezobjawowa
lub
skąpoobjawowa
• Duszność
• Bóle w klatce piersiowej
• Kołatania serca
• Zasłabnięcia i omdlenia
• Nagła śmierć sercowa
(często u młodych
sportowców pierwszy i jedyny objaw, poprawa
rokowania po 35 r.ż. roczna śmiertelność poniżej
0,7%)
czynniki ryzyka SCD: rodzaj mutacji i geny
modyfikujące, młody wiek, omdlenia, SCD w
rodzinie, spadek RR po wysiłku, groźne arytmie.
Kardiomiopatia przerostowa
badania dodatkowe
cewnikowanie serca
• Rzadko celem diagnostyki
• Koronarografia
– w przypadku
objawów stenokardialnych
• Kwalifikacja do
OHT
• W celach leczniczych
(alkoholowa
okluzja gałęzi przegrodowej LAD)
Kardiomiopatia przerostowa
leczenie
Cele leczenia:
poprawa jakości życia, poprawa
rokowania, (przyczynowe nieznane)
Leczenie zachowawcze:
beta-blokery, antagoniści
wapnia,
Dizopiramid, leki antyarytmiczne,
profilaktycznie antybiotyki i leki
przeciwzakrzepowe w FA
Leczenie zabiegowe:
ablacja alkoholowa
,
wszczepienie rozrusznika (nie sprawdza się), ICD,
chirurgiczne zmniejszanie gradientu i wymiana
zastawki mitralnej (rzadko), transplantacja serca
Leki przeciwwskazane w postaci z gradientem:
rozszerające naczynia, digoxin, we wszystkich
postaciach ostrożnie diuretyki
Arytmogenna Kardiomiopatia
Prawokomorowa (ARVC)
• Postępująca przebudowa włóknisto-tłuszczowa,
częściej odcinkowa, rzadziej uogólniona,
dotycząca głównie prawej komory serca, rzadziej
lewej.
• Towarzyszące
arytmie, często groźne, nagła
śmierć sercowa (SCD),
często u młodych osób
• Częste występowanie
rodzinne,
dziedziczenie
autosomalne dominujące, z niekompletną
penetracją,
rzadziej
recesywne
(odmiana z
Naxos)
Arytmogenna Kardiomiopatia
Prawokomorowa (ARVC)
• Poznano około
7 mutacji
na 5 chromosomach
• Tylko w typie
ARVC2
zidentyfikowano białko kodowane
przez gen –
białko receptora rianodyny,
odgrywające
zazadniczą rolę w homeostazie wapnia
wewnętrzkomórkowego, mutacja tego samego genu
odpowiada za
rodzinny, katecholaminergiczny
częstoskurcz wielokształtny.
• Poszczególne
7 typów ARVC różni się między sobą
przebiegiem, częstością występowania i rokowaniem,
ARVC2 – złe rokowanie – częstoskurcz komorowy
• Forma recesywna z Naxos –
wspólistnieje z rogowaceniem
dłoni i stóp oraz obecnością wełnistych włosów, defekt
genetyczny związany z mutacją genu dla plakoglobiny
(białka połączeń międzykomórkowych
)
• Istnieje
teoria zapalna i wirusowa
(Coxackie typu B i inne
adeno i enterowirusy) powstania choroby
Arytmogenna Kardiomiopatia
Prawokomorowa (ARVC)
objawy
• Arytmie
, zwykle groźne, nagła śmierć
sercowa, zwykle w młodym wieku
• Niewydolność serca
zależna od
rozległości zmian w mięśniu
sercowym
Arytmogenna Kardiomiopatia
Prawokomorowa (ARVC)
Rozpoznanie na podstawie kryteriów dużych i małych
Obecność groźnych arytmii (VT, nVT), wywiad rodzinny,
obecność mutacji, zaburzenia repolaryzacji nad prawą
komorą, RBBB, i/lub fale epsilon, wydłużenie QRS, późne
potencjały, obraz morfologiczny serca (biopsja), NMR,
UKG,
scyntygrafia, wentrikulografia (spadek EF, tętniaki,
uogólnione
lub segmentarne zaburzenia kurczliwości, słaba lub brak
reakcji
na leki antyarytmiczne)
Leczenie
Zapobieganie nagłej śmierci (ICD), leczenie
niewydolności serca