Treść kształcenia

Mirosława Żurawska

Model B. Niemierko

Treść kształcenia

Wyposażenie

Organizacja

dydaktyczne

kształcenia

Nauczyciel Uczeń

Model zdalnego kształcenia

Treść kształcenia

Wyposażenie

dydaktyczne

Nauczyciel

Uczeń

Organizacja

kształcenia

1. Definicja

• Treść kształcenia = wiadomości

i umiejętności, które ma opanować uczeń

w procesie nauczania – uczenia się.

• Poprzez treści realizuje się cele.
• Treści kształcenia obejmują „całokształt

podstawowych wiadomości i

umiejętności z dziedziny nauki, techniki,

kultury, sztuki oraz praktyki,

przewidziany do opanowania przez

uczniów podczas ich pobytu w szkole”.

(Cz. Kupisiewicz – Dydaktyka ogólna)

2. Modele treści

• Jednowymiarowy model

treści – wiadomości,

• Dwuwymiarowy model treści

– wiadomości i cel,

• Trójwymiarowy model treści –

wiadomości, cel, wymagania
programowe.

3. Ogólne kryteria doboru treści

Kryteria narzucają konieczność

uwzględniania wymagań

związanych:

• z rozwijającym się człowiekiem

poddanym edukacji (percepcja

wiedzy),

• ze zmieniającym się społeczeństwem

(stan obecny i perspektywy rozwoju),

• z rozwojem kultury a przede

wszystkim nauki.

4. Pedagogiczne kryteria

doboru treści:

1. Materializm dydaktyczny,
2. Formalizm dydaktyczny,
3. Utylitaryzm dydaktyczny,
4. Koncepcja problemowo – kompleksowa,
5. Strukturalizm,
6. Egzemplaryzm,
7. Materializm funkcjonalny,
Literatura: Cz. Kupisiewicz – Dydaktyka

ogólna str.170 – 174.

5. Program nauczania

• Program ustala jakie wiadomości,

umiejętności i nawyki o trwałych
walorach poznawczych
i wychowawczych oraz w jakiej
kolejności uczniowie mają sobie
przyswoić.

6. Model budowy programu

1. Przedwojenne gimnazjum – podział na

zagadnienia obowiązkowe i uzupełniające.

2. Model jądra (podstawowe prawa, teorie) i

otoczki (treści drugorzędne).

3. Model zaproponowany przez B.Niemierko –

blok treści podstawowej, rozszerzającej

i dopełniającej.

4. Model dwuczęściowy: część stała (wolno

zmieniająca się) i część zmienna (ulega

modyfikacji).

5. Podstawa programowa.

7. Skład programu:

1.

Uwagi wstępne, wytyczają ogólne i

szczegółowe cele nauczania przedmiotu,

2.

Materiał nauczania, eksponujący

podstawowe funkcje, pojęcia, prawa, teorie,

metody, techniki pracy, reguły postępowania z

zakresu dyscypliny naukowej odpowiadającej

danemu przedmiotowi,

3.

Uwagi o realizacji programu oraz

wskazówki na temat metod, form

organizacyjnych i środków umożliwiających

skuteczną realizację objętego programem

materiału.

8. Układ programu

• Liniowy – treści nauczania są ułożone

wg zasady przechodzenia od prostego

do skomplikowanego. Wynika on z

logicznej kolejności.

• Koncentryczny – te same treści

powtarza się co pewien czas,

rozszerzając ich zakres, wzbogacając o

nowe składniki.

• Spiralny – do tych samych

wiadomości uczeń powraca kilkakrotnie

na coraz wyższym poziomie.

9. Plan nauczania

Obejmuje pełny spis realizowanych

w szkole przedmiotów, ich rozkład na

poszczególne lata nauki, a także liczbę

godzin nauczania dla każdego

przedmiotu zarówno w pełnym cyklu

pracy szkoły jak i w poszczególnych

latach i klasach.

Plan nauczania stanowi podstawę do

opracowywanych programów nauczania

poszczególnych przedmiotów.