GLIKOZYDY
NASERCOWE
to grupa substancji
roślinnych od dawna
stosowanych w leczeniu
niewydolności mięśnia
sercowego
Pod względem fizjologicznym wykazują
działanie:
Inotropowe dodatnie- czyli zwiększają siłę
skurczu.
Tonotropowe dodatnie- nasilają napięcie włókien
mięśnia sercowego.
Przedłużają fazę diastolityczną między
skurczami- działają chronotropowo ujemnie.
Zwiększają objętość wyrzutową, zwalniają tętno.
Wykazują działanie batmotropowe dodatnie-
zwiększają pobudliwość mięśni komór serca.
Wpływają na układ przywspółczulny aktywując
go. Zwiększenie napięcia nerwu błędnego wpływa
hamująco na czynność węzła zatokowo-
przedsionkowego i węzła przedsionkowo-
komorowego, co przyczynia się do zwolnienia rytmu
serca.
Wykazują działanie moczopędne.
PODZIAŁ
•
1. Pod względem
budowy chemicznej:
Glikozydy kardenolidowe
(kardenolidy)- mają
pięcioczłonowy
pierścień laktonowy
Glikozydy
bufadienowe- mają
sześcioczłonowy
pierścień laktonowy.
Pod względem czasu działania:
•
Grupa I- glikozydy krótko
działające, które nie
kumulują się w organizmie.
•
Grupa II- stanowią
glikozydy o średnim czasie
działania i zdolności
kumulacji; należą do nich
m.in.: lanatozyd C,
digoksyna, gitoksyna.
•
Glikozydy grupy III- to
substancje długo działające,
silnie kumulujące się,
zaliczamy do nich lanatozyd
A, acetylodigitoksynę,
digitoksynę.
WSKAZANIA
• Głównym wskazaniem do
stosowanie glikozydów jest
leczenie niewydolności
krążenia pochodzenia
sercowego- w tym przypadku
znalazły zastosowanie
glikozydy naparstnicy i
cebuli morskiej, a w ostrej
strofantynę.
• Ta grupa leków używana jest
w terapii niemiarowości
nadkomorowych, głównie
migotania przedsionków,
trzepotanie przedsionków.
Mechanizm działania
na mięsień sercowy:
• Glikozydy
nasercowe mają
bezpośredni wpływ
na komórki robocze
serca (mięśniowe)
jak i na układ
przewodzący serca
(pęczek Hisa i
włókna Purkiniego).
Działają:
inotropowo dodatnio
• nasilają siłę skurczu włókien
sercowych. Mechanizm tego
działania polega na bezpośrednim
hamowaniu aktywności
trifosfatazy adenozynowej błon
komórkowych aktywowanych
przez jony Na + i K+ (jest to
inaczej Na+ K+ ATP-aza).
Chronotropowo ujemnie
• hamują częstotliwość pracy serca co
wynika z przedłużenia fazy rozkurczu
poprzez wpływ na autonomiczny układ
nerwowy – tak działają tylko glikozydy
naparstnic.
• - glikozydy miłka, konwalii, strofantusa
– nie zwalniają lub zwalniają w bardzo
małym stopniu pracę serca.
Tonotropowo dodatnio
• zwiększają fazę napięcia (tonus)
mięśnia sercowego w fazie
skurczu (jak w skurczu
izomerycznym).
• Dromotropowo ujemnie
• niwelują dodatkowe skurcze, które
zaburzają rytm pracy serca
Batmotropowo dodatnio
• powodują wzrost pobudliwości
mięśnia sercowego na bodźce –
jest to działanie niekorzystne –
może doprowadzić do migotania
przedsionków.
Surowce:
• Digitalis purpurae folium – rodzina
Scro
• phulariaceae- Trędownikowate
Mamy 3 serie glikozydów naparstnicy purpurowej:
I - seria A – pochodne digitoksygeniny:
- digitoksyna
- purpureaglikozyd A
II - seria B – pochodne gitoksygeniny:
- gitoksyna
- purpureaglikozyd B
III - seria C – pochodne gitaloksygeniny:
- gitaloksyna
- purpureaglikozyd E
• Digitalis lanatae folium – liść
naparstnicy wełnistej
• Do dzisiaj używany do izolacji:
• - Digoksyny – która wg FP VI należy do
wykazu A
• - Lanatozydu C – wg FP VI – Wykaz A i
został wycofany z lecznictwa ze względu
na małą dostępność biologiczną.
• Tu mamy 5 serii glikozydów:
• I seria A – pochodne digitoksygeniny:
• - lanatozyd A
• - digitoksyna
• - acetylodigitoksyna
• II seria B – pochodne digoksyny:
• - lanatozyd B
• - gitoksyna
• -acetylodigoksyna
• III seria C – pochodne digoksygeniny:
• - digoksyna są izolowane
• - lanatozyd C
• IV seria D – pochodne diginatygeniny:
• - lanatozyd D
• - acetylodinatygenina
• V seria E – pochodne gitaloksygeniny:
• - lanatozyd E
• - acetylogitaloksygenina
• Digoksyna – preparat Digoxin w
tabletkach i iniekcjach
• preparaty półsyntetyczne:
Bemecor, Medigox, Landicur
Adonidis vernalis Herba –
ziele miłka wiosennego -
rodzina Ranunculaceae
• glikozydy 0,2% - 0,8%
• - adonitoksyna
• - cymaryna
• - wernadigina
• - adonilid
Convallariae Herba –
ziele konwalii - rodzina
Liliaceae
• glikozydy 0,1% - 0,5%
• - konwalatoksyna glikozydy o
najsilniejszym działaniu nasercowym
• - lokundiozyd
• - konwalarozyd
• - konwalataksol
• - peryplolamnozyd
• Preparaty:
• Tinctura Convallariae titrata
• Cardiol C, Gutte cardiacae,
Convafort drażetki, Cardiosan fix –
mieszanka z głogiem
Bulbus Scillae – Cebula
morska (Oszloch
morski)
• bufadiamidy:
• - Glukscylaren A
• - Scylaren A – >hydroliza
enzymatyczna - > proscylarydyna A –
bez glukozy
• Preparaty:
• Proscillaridin
• Talusin
PRZYKŁADY:
• DIGOKSYNA-
otrzymywana z naparstnicy
purpurowej ( Digitalis
lanata), stężenie
terapeutyczne pojawia się
po 3 godzinach po podaniu
doustnym. Należy do
glikozydów o średniej
kumulacji i sile działania.
Dobrze wchłania się z
przewodu pokarmowego,
słabo wiąże się z białkami
osocza. Jednak pochodna
beta-metylodigoksyne,
znana jako BEMECOR,
znacznie lepiej wchłania się
z przewodu pokarmowego.
• LANATOZYD C-
glikozyd
napastnicy
wełnistej, słabiej
wchłania się z
przewodu
pokarmowego,
tylko w 20-40%.
•
PROSCYLARYDYNA
(Proscillaridin)-
otrzymywana jest ze
scylarenu-
macierzystego glikozydu
cebuli morskiej. Dobrze
wchłania się z przewodu
pokarmowego, słabo się
kumuluje i wykazuje
właściwości
moczopędne.
• KONWALATOKSY
NA- jest głównym
glikozydem
konwalii majowej,
wykazuje silne
działanie na
mięsień sercowy,
działa szybko, nie
kumuluje się i
wykazuje działanie
moczopędne
OBJAWY ZATRUCIA
• Pierwszymi symptomami są zazwyczaj
brak łaknienia, biegunka, nudności,
wymioty, bóle brzucha. Ze strony
ośrodkowego układu nerwowego mogą
pojawić się: bóle i zawroty głowy,
senność, zmęczenie, dezorientacja,
majaczenia, obserwuje się też zaburzenia
widzenia- postrzeganie przedmiotów w
kolorze żółtym i zielonym
• Najbardziej niebezpiecznymi objawami są
zaburzenia rytmu serca: rzadkoskurcz, blok
przedsionkowo- komorowy, częstoskurcz
komorowy, rozkojarzenie przedsionkowo-
komorowe.
• W razie przedawkowanie glikozydów
nasercowych- głównie digoksyny- stosuje się
preparaty potasu, fenytoinę, w stanach
zagrożenia życia specyficzne przeciwciała
immunizowanych owiec- Digitalis Antidot BM.
•
DAWKOWANIE
• Działanie lecznicze opisywanej grupy
występuje po wysyceniu białek krwi i
mięśnia sercowego- dlatego stosowane są
dzienne dawki większe niż ilość leku
wydalanego z organizmu. Po wystąpieniu
efektu leczniczego podaje się dawki
podtrzymujące, czyli równe ilości
eliminowanej z organizmu. Glikozydy
naparstnicy stosuje się początkowo przez 3-4
dni w dawkach nasycających 0,5-1,2mg, aż
do uzyskania efektu terapeutycznego np.
Zniknięciu obrzęków, zwolnienia tętna lub
nawet wystąpienia pierwszych objawów
niepożądanych. Następnie zmniejsza się
dawkę dobową do 0,1-0,2mg.
surowce
• Miłek wiosenny
(Adonis vernalis