PADACZKA
PADACZKA
DEFINICJE
DEFINICJE:
Powszechnie występująca choroba
Powszechnie występująca choroba
neurologiczna wywołana zaburzeniami
neurologiczna wywołana zaburzeniami
prawidłowej elektrycznej i chemicznej
prawidłowej elektrycznej i chemicznej
funkcji mózgu
funkcji mózgu
Zespół objawów somatycznych,
Zespół objawów somatycznych,
wegetatywnych i psychicznych na
wegetatywnych i psychicznych na
podłożu różnych zmian metabolicznych i
podłożu różnych zmian metabolicznych i
morfologicznych w mózgu
morfologicznych w mózgu
Napad padaczkowy jest wyrazem zmienionej
reaktywności lub zmienionego stanu
fizjologicznego
części i całości mózgu
Uwag
i:
Nie każdy napad drgawek, zaburzeń
zachowania
czy świadomości jest padaczką !!
Istnieją napady niepadaczkowe wtórnie
mózgowe
o różnorodnych przyczynach najczęściej
sercowo-
naczyniowych i gorączkowych (u dzieci)
Pojedynczy napad nie jest padaczką !!
Warunkiem rozpoznania padaczki jest powtarzanie
napadów (
przynajmniej dwa plus zmiany w EEG
),
chyba że pierwszy napad występuje u osoby z grupy
ryzyka (po urazie, guzie mózgu i tp)
EPIDEMIOLOGIA
EPIDEMIOLOGIA
- zachorowalność 60 przypadków na 100000
ludności na rok (1%)
- jeden napad drgawkowy w życiu - 8% populacji,
ale u 10% z nich napady powtarzają się, stając się
padaczką
- padaczka jest jedną z najczęstszych chorób
neurologicznych (10 razy częstsza niż SM)
- w Polsce na padaczkę choruje 300 - 400 tys. osób
PADACZKA - etiologia
PADACZKA - etiologia
Etiologia padaczki jest niejednolita i
rozpoznawana
w pełni u nie więcej niż 1/3 chorych:
- przebyte urazy głowy w tym w okresie
okołoporodowym (do
30%
przypadków o
znanej
przyczynie)
- przebyte naczyniowe choroby mózgu (
5%
)
- choroby zwyrodnieniowe i demielinizacyjne
(razem
do
5%)
- nowotwory (
4%
), pierwsze napady po 30 r.ż.
- zapalenie mózgu i opon m.-rdz. (
3%)
- toksyczne uszkodzenie mózgu (
1,5%)
- predyspozycja genetyczna (głownie dzieci)
(
1,5%)
PADACZKA -
PADACZKA -
patofizjologia
patofizjologia
Napad padaczkowy - wyraz gwałtownego i
nadmiernego wyładowania komórki w
wyniku
depolaryzacji błony komórkowej.
Objawy kliniczne takiego wyładowania
występują
wtedy, gdy przechodzi ono z punktu
powstania
na sąsiednie lub odległe rejony mózgu
(hamuje
przekaźnik GABA)
Obraz napadu zależy od miejsca i wielkości
wyładowania oraz od dróg i mechanizmu
szerzenia
się napadu
PADACZKA - klasyfikacja
PADACZKA - klasyfikacja
Napady częściowe (ogniskowe)
czynność napadowa w pewnej części mózgowia,
zanika lub
wtórnie rozprzestrzenia się na całe - napad wtórnie
uogólniony
częściowe proste (Jacksona, deja vu, zwrotne),
częściowe złożone (automatyzmy, zab. świadomości)
Napady pierwotnie uogólnione
czynność napadowa wyzwolona jednoczasową
patologiczną
czynnością mózgu, głównie dzieci i młodzież, typowe
ze
znieruchomieniem, a także toniczno-kloniczne
Napady niesklasyfikowane
STAN PADACZKOWY
STAN PADACZKOWY
Napad trwający dłużej niż 30 minut lub kilka
napadów, pomiędzy którymi chory nie odzyskuje
świadomości, możliwy w każdym rodzaju padaczki,
najczęściej w postaci napadów toniczno-
klonicznych.
Stan padaczkowy:
- rozwija się najczęściej w wyniku nieprzyjmowania lub
zmniejszenia leku, a także zatrucia czy odstawienia
alkoholu
- może prowadzić do zaburzeń oddechowo-krążeniowych i
niedotlenienia mózgu.
Fenytoina, klonazepam, relanium, barbiturany, zwiotczenie
PADACZKA - badania
PADACZKA - badania
dodatkowe
dodatkowe
Badanie elektroencefalograficzne EEG
wykonywanie w spoczynku oraz z aktywacją zapisu drogą
hiperwentylacji i fotostymulacji (niewolnicy)
największa wartość - badanie w czasie napadu
Zmiany:
- charakterystyczne (potwierdzają rozpoznanie)
- niecharakterystyczne (zwolnienie czynności podstawowej)
- typowe: napadowe wyładowanie iglic lub fal ostrych, po
której następuje fala wolna
LECZENIE
LECZENIE
Cel leczenia padaczki:
# pomoc choremu, aby podnieść jakość życia i móc
przystosować się do życia codziennego i możliwego
wykonywania roli społecznej
# uzyskuje się to drogą maksymalnego zmniejszenia
częstości napadów i zapobiegania powtarzaniu
przez podawanie minimalnie niezbędnej (możliwie
najmniej toksycznej) dawki leku lub leków
LECZENIE - PROBLEMY
LECZENIE - PROBLEMY
Kiedy rozpocząć leczenie ?
Jak najszybciej po rozpoznaniu, jednym lekiem (u
3/4 wyst)
w dawce stopniowo zwiększanej
Jaki wybrać lek ?
Większość chorych otrzymuje karbamazepinę lub
kwas walproinowy (młodzież !)
Kiedy zakończyć leczenie ?
podstawowe kryterium
- 2 - 3 letni okres bez
napadów
,
ale też brak organicznego uszkodzenia un, krótkie
trwanie,
prawidłowy obraz EEG
LECZENIE - LEKI
LECZENIE - LEKI
-
karbamazepina
(amizepin, neurotop,
tegretol)
podstawowy lek w leczeniu napadów częściowych
i uogólnionych
-
kwas walproinowy
(depakine)
podstawowy lek w napadach uogólnionych
-
fenytoina
coraz rzadziej, jeszcze w stanie padaczkowym, bo
jest forma dożylna (epanutin), ale najbardziej
teratogenna
-
wigabartyna
(sabril)
nowa generacja, stymulacja GABA, uzupełniający
-
lamotrygina
(lamictal)
bloker kanału wapniowego, terapia dodana
LECZENIE CHIRURGICZNE
LECZENIE CHIRURGICZNE
ŹRÓDŁA
ŹRÓDŁA
Mazur R, Kozubski W, Prusiński A:
Podstawy kliniczne neurologii. PZWL 1998
NEUROCHIRURGIA CZYNNOSCIOWA