Biochemia,
chemia biologiczna, chemia organizmów żywych
nauka
badająca
skład chemiczny, a przede wszystkim
przemiany
chemiczne i energetyczne materii żywej
obiektem zinteresowania biochemii jest człowiek, świat zwierząt i
roślin oraz bakterie i wirusy
Wyróżniamy
dwa
kierunki biochemiczne
:
•
biochemia statystyczna - gromadzi dane o składzie jakościowym
i ilościowym żywej materii,
•
biochemia
dynamiczna
-
bada
przemiany
jakim
podlegają
wielkocząsteczkowe
i
drobnocząsteczkowe
organiczne
związki
oraz związki nieorganiczne w organizmach. Zajmuje się więc
przemianą
materii.
Przemiana materii, metabolizm
(z grec. metabole – przemiana)
- ogół procesów, którym podlegają substancje chemiczne w żywej komórce
- całokształt reakcji biochemicznych zachodzących w komórce
,
które zapewniają jej
wzrost,
pobudliwość, zdolność do ruchu, egzystencji, regeneracji i rozmnażania.
Związki biorące udział w przemianach metabolicznych, a więc mogące podlegać
przemianom anabolicznym i katabolicznym, nazywamy metabolitami.
Reakcje anaboliczne
- reakcje syntezy
złożonych związków organicznych z
substancji nieorganicznych (np. synteza
cukrów CO
2
i H
2
O w procesie fotosyntezy)
lub z prostych związków organicznych (np.
biosynteza białek z aminokwasów, cukrów
złożonych z cukrów prostych). Przebieg
tego rodzaju reakcji wymaga nakładu
energii.
Reakcje kataboliczne
– reakcje
rozkładu
złożonych
związków
organicznych do zw. Nieorganicznych
(np. w procesie oddychania tlenowego)
lub prostsze zw. organiczne (np.
fermentacje), zawierające mniejszy
zapas energii niż substraty. Reakcjom
tym najczęściej towarzyszy uwolnienie
energii.
Biochemia
jest to nauka stosunkowo młoda. Początki biochemii sięgają XIX
w. kiedy to w 1828 Wöhler zsyntetyzował mocznik. Do XIX w włącznie,
badaniem procesów życiowych zajmowali się głównie lekarze, chemicy-
organicy oraz biologowie. Biochemia jako samodzielna dyscyplina naukowa
wyodrębniła się dopiero na początku XX wieku.
Termin biochemia
wprowadził w 1903 roku C. Neuberg. Jej dynamiczny rozwój
rozpoczął się w latach 40-tych XX w i trwa do chwili obecnej.
Wśród
najważniejszych odkryć
należy wymienić:
- 1932 - opisanie cyklu mocznikowego – Krebs i Henseleit
- 1937 - opisanie cyklu kwasów trójkarboksylowych – Krebs, Knoop, Martius
- 1940 - wyjaśnienie mechanizmu glikolizy – Embden, Meyerhoff, Carl,
Neuberg, Parnas, Warburg, Gerta, Cori
- 1953 - opisanie cyklu pentozowego – Horecker i Dickens
- 1954 - wykrycie budowy DNA – Watson i Crick
- 1961 - rozszyfrowanie kodu genetycznego – Nirenberg, Ochoa i Khorana
Rozwój biochemii
zmierza obecnie w różnych
kierunkach
. Wyróżniamy
szereg specjalności
:
-biochemia zwierząt
-biochemia roślin
-biochemia mikroorganizmów
-biochemia porównawcza
-biochemia kliniczna
-biochemia ekologiczna, ewolucyjna, inżynieria biochemiczna itp.
człowiek
zwierzęta
rośliny
mikroorganizmy
Biochemia dla towaroznawców
pożywienie dla ludzi i zwierząt gospodarczych
Efekty przemian biochemicznych zachodzących w surowcach
pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego podczas przechowywania i
przetwarzania żywności :
pożądane
np.:
niepożądane
np.:
dojrzewanie serów
dojrzewanie owoców
dojrzewanie mięsa tzw. kruszenie mięsa
fermentacje np..alkoholowa
jełczenie produktów tłuszczowych
(hydroliza tłuszczów)
procesy gnilne mięsa i ryb
Program przedmiotu „Biochemia-wybrane działy”
1. Aminokwasy, peptydy, białka
Budowa, właściwości i klasyfikacja aminokwasów, peptydów i białek. Funkcje i wartość żywieniowa białek.
Przemiany aminokwasów i białek w czasie dojrzewania, przechowywania i przetwarzania żywności.
2. Energetyka procesów biochemicznych
Formy energii. I i II prawo termodynamiki. Energia swobodna, katabolizm, anabolizm. Budowa i funkcje związków
makroergicznych
3. Enzymy
Enzymy wewnątrz- i pozakomórkowe. Centrum katalityczne enzymu. Mechanizm i kinetyka katalizy enzymatycznej.
Specyficzność działania enzymów. Jednostki aktywności enzymatycznej. Regulacja szybkości reakcji
enzymatycznej. Klasyfikacja enzymów. Znaczenie enzymów w przetwórstwie i przechowalnictwie żywności.
4. Koenzymy i witaminy
Pojęcia podstawowe, podział witamin. Koenzymy i ich powiązania strukturalne i funkcjonalne z witaminami
rozpuszczalnymi w wodzie. Witaminy rozpuszczalne w tłuszczach.
5. Przemiany oligo i polisacharydów
Monosacharydy i ich przemiany ogólne. Rozkład oligo i polisacharydów. Szlak pentozofosforanowy. Glikoliza i
fermentacje.Cykl kwasów trikarboksylowych. Fosforylacja oksydacyjna. Łańcuch oddechowy. Zastosowanie
enzymów katalizujących rozkład cukrów w przetwórstwie i przechowalnictwie żywności.
6. Przemiany związków azotowych
Wiązanie azotu atmosferycznego. Drogi włączania jonu amonowego do związków organicznych. Ogólne przemiany
aminokwasów Enzymy proteolityczne – zastosowanie w przetwórstwie i przechowalnictwie żywności. Cykl
mocznikowy.
7. Przemiany lipidów
Budowa, właściwości i funkcje lipidów. Rozkład i biosynteza kwasów tłuszczowych. Przemiany lipidów w czasie
dojrzewania, przechowywania i przetwarzania żywności
8. Kwasy nukleinowe
Budowa i właściwości DNA i RNA. Replikacja DNA. Podstawowe techniki biologii molekularnej. Kod genetyczny i
jego cechy. Transkrypcja. Mechanizmy regulacji biosyntezy białka. Ekspresja genów i mechanizmy regulacji
biosyntezy białka. Modyfikacje potranslacyjne białek.
9. Integracja metabolizmu. Regulacja hormonalna metabolizmu.
Literatura uzupełniająca:
„Biochemia-krótkie wykłady” B.D. Hames i wsp. 2003, PWN
„Biochemia” Berg, Tymoczko, Stryer. 2005., V wydanie, PWN, wybrane rozdziały
„Podstawy biochemii” J. Kączkowski XIII wyd., 2002
Wzór ogólny aminokwasów
R - rodnik, reszta aminokwasowa,
łańcuch boczny
a. budowa łańcuchowa:
łańcuch prosty lub złożony,
rozgałęziony
b. budowa pierścieniowa:
pierścień cykliczny lub
heterocykliczny
Molekularne modele
alaniny
model szkieletowy
model kulkowy
model kulkowy
węgiel
wodór
azot
tlen
H
3
N
+
C
H
CH
3
COO-
(2)
AMINOKWASY BIAŁKOWE
H
3
N C H
COO
-
CH
2
COO
-
Kwas
asparaginowy (Asp)
Kwas
glutaminowy (Glu)
H
3
N C H
COO
-
CH
2
C
O
H
2
N
H
3
N C H
CH
2
COO
-
CH
2
C
O
H
2
H
Asparagina (Asn)
Glutamina (Gln)
Aminokwasy kwaśne i ich amidy
Seryna (Ser)
H
3
N C H
C
COO
-
OH
CH
3
H
Treonina (Thr)
Cysteina (Cys)
H
3
N C H
COO
-
CH
2
CH
2
S
CH
3
Metionina (Met)
Aminokwasy alifatyczne z gr. -OH lub z S
Fenyloalanina (Phe)
H
3
N C H
COO
-
CH
2
Tyrozyna (Tyr)
Tryptofan (Trp)
Aminokwasy aromatyczne
C H
CH
3
COO
-
Glicyna (Gly) Alanina (Ala) Walina (Val)
Leucyna (Leu)
Izoleucyna (Ile)
C H
COO
-
CH
2
CH
3
CH
3
CH
C H
COO
-
CH
3
CH
2
CH
3
HC
Prolina (Pro)
Aminokwasy alifatyczne, niepolarne
-nie posiadające dodatkowych grup funkcyjnych
C H
COO
-
CH
2
CH
2
CH
2
H
N
NH
2
C
NH
2
Arginina (Arg)
C H
COO
-
CH
2
CH
2
CH
2
CH
2
NH
3
Lizyna (Lys)
C H
COO
-
NH
H
N
Histydyna (His)
Aminokwasy zasadowe
H
3
N
H
3
N
H
3
N
H
3
N
H
3
N
H
3
N
CH
2
H
3
N C H
H
COO
-
+
+
C H
COO
-
CH
CH
3
CH
3
H
3
N
+
+
H
2
N C H
COO
-
CH
2
H
2
C
CH
2
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
H
3
N C H
COO
-
CH
2
CH
2
COO
-
+
+
H
3
N C H
COO
-
N
H
CH
2
+
H
3
N C H
COO
-
CH
2
OH
+
+
H
3
N C H
CH
2
COO
-
SH
+
+
+
H
3
N C H
CH
2
COO
-
OH
+
Nazewnictwo aminokwasów
Utlenianie cysteiny
= 2, = 3, itp.
H
3
N C H
H
COO
-
+
C H
COO
-
CH
CH
3
CH
3
H
3
N
+
H
3
N C H
CH
2
COO
-
OH
+
H
3
N C H
CH
2
COO
-
SH
+
H
3
N C H
COO
-
N
H
CH
2
+
H
3
N C H
COO
-
N
H
CH
2
+
H
2
N C H
COO
-
CH
2
H
2
C
CH
2
+
H
3
N C H
COO
-
CH
2
OH
+
Glicyna
kwas amino-
octowy
Walina
kwas 2-amino-
izowalerianowy
Seryna
kwas 2-amino-
3-hydroksypropionowy
Cysteina
kwas 2-amino-
3-tiolopropionowy
Tryptofan
kwas 2-amino-
3-indolilopropionowy
Kwas glutaminowy
kwas 2-amino-
glutarowy
Prolina
kwas pirolidyno-
2-karboksylowy
Tyrozyna
kwas 2-amino-
3-hydroksy-fenylo-
propionowy
+
H
3
N
+
C
H
COO
-
CH
2
SH
H
3
N
+
C
H
COO
-
CH
2
SH
H
3
N
+
C
H
COO
-
CH
2
S
H
3
N
+
C
H
COO
-
CH
2
S
-2H Utleniacz
cysteina
cysteina
cystyna
ENANCJOMERY
Wszystkie aminokwasy (wyjątek glicyna) to
cząsteczki chiralne
,
optycznie czynne
.
Treonina
i
izoleucyna
posiadają dwa asymetryczne atomy węgla i występują w postaci
czterech stereoizomerów (dwóch par enancjomerów).
D-aminokwasy
mogą występować w białkach jedynie w
stanach patologicznych,
aczkolwoiek odnaleziono je w ścianie komórkowej bakterii oraz w pewnych
antybiotykach (np. aktynomycyna D, gramicydyna) produkowanych przez bakterie.
C
-asymetryczny
atom
węgla,centrum
chiralności
Występują jako jeden z dwóch izomerów optycznych (enancjomerów) oznaczonych
symbolami L lub D.
Aminokwasy białkowe
należą do
szeregu konfiguracyjnego L
.
6.0
6.0
6.0
6.1
6.1
6.4
7.6
9.7
10.8
Walina
Leucyna
Izoleucyna
Glicyna
Alanina
Prolina
Histydyna
Lizyna
Arginina
2.8
3.2
5.1
5.6
5.7
5.7
5.8
5.9
5.9
Kwas asparginowy
Kwas glutaminowy
Cysteina
Cystyna
Seryna
Tyrozyna
Metionina
Fenyloalanina
Tryptofan
pI
Aminokwas
pI
Aminokwas
pI- punkt izoelektryczny
• jest to taka wartość pH, przy
której w dużej przewadze
występuje forma obojnacza, a
dwie pozostałe formy czyli
kationowa i anionowa są w
równowadze
• jest to taka wartość pH, przy
której wypadkowy ładunek
danego aminokwasu jest
równy zero
Stan jonizacji aminokwasu w zależności od pH
H
3
N
+
C H
R
COOH
H
3
N
+
C H
R
COO
-
H
2
N
C H
R
COO
-
forma obojnacza
- [OH-]
anion aminokwasowy
wysokie pH
+ [OH -]
- [H
+
]
+ [H
+
]
+
H
2
O
kation aminokwasowy
niskie pH
Równowagi protonowe kwasu asparaginowego
1.8 - 2.4
3.9 - 4.3
9.1 - 10.8
10.8
6.0
12.5
10.9
8.3
-Karboksylowa
Karboksylowa lecz nie przy C
(asparaginianu, glutaminianu)
- Aminowa
- Aminowa (lizyny)
Imidazolowa (histydyny)
Guanidynowa (argininy)
Fenolowa OH (tyrozyny)
Sulfhydrylowa (cysteiny)
Przybliżone
wartości
pK
Grupy funkcyjne aminokwasów
pI
=
pK pK
+
1
2
2
Wartość
pI
zależy od:
- rodzaju i liczby grup funkcyjnych
- wartości pK grup funkcyjnych
(pK - ujemny logarytm stałych
dysocjacji gr. funkcyjnych)
pI
=
pK
1
pK
2
+
2
=
2.09 3.86
+
2
=
2.98
H
3
N
+
C H
COOH
CH
2
COOH
a
H
2
N C H
CH
2
COO
-
-
a
H
3
N
+
C H
CH
2
COO
-
COO
-
a
H
3
N
+
C H
CH
2
COOH
COO
-
a
H
+
pK
1
= 2.09
( -COOH)
H
+
pK
2
= 3.86
( - COOH)
H
+
pK
3
= 9.82
NH
3
+
-
pH poniżej 1
(całkowity ładunek = +1)
pH ok. 6-8
(całkowity ładunek = -1)
pH ok. 3
(całkowity ładunek = 0)
pH powyżej 11
(całkowity ładunek = -2)
(
)
COO
Fenyloalanina
Histydyna
Izoleucyna
Leucyna
Lizyna
Metionina
Treonina
Tryptofan
Walina
Alanina
Arginina
Asparagina
Asparaginian
Cysteina
Glicyna
Glutamina
Glutaminian
Prolina
Seryna
Tyrozyna
Egzogenne
Endogenne
Podział aminokwasów
I.
Ze względu na występowanie w białkach
1.
białkowe - występujące w białkach powszechnie (20)
2.
niebiałkowe - występujące w białkach sporadycznie lub wcale
II.
Ze względu na znaczenie fizjologiczne dla organizmu
1.
aminokwasy endogenne
2.
aminokwasy egzogenne
III.
Ze względu na właściwości fizykochemiczne rodników
1.
aminokwasy o rodniku niepolarnym,
wykazujące właściwości hydrofobowe
(Gly, Ala, Val, Leu, Ile, Pro, Phe, Trp , Met)
2.
aminokwasy o rodniku polarnym, niezjonizowanym
(Ser, Thr, Tyr, Cys, Asn, Gln)
3.
aminokwasy o rodniku polarnym, zjonizowanym
-
kwaśne - z ujemnie naładowanymi gr. R (Asp, Glu)
-
zasadowe - z dodatnio naładowanymi gr. R (Lys, Arg, His)
- w mózgu pełni rolę
neurotransmitera
- prekursor jednej z witamin – kwasu
pantotenowego (wit. B
5
)
- produkty pośrednie cyklu
mocznikowego (w syntezie argininy)
- antybiotyk bakteryjny, hamuje
syntezę
zasad purynowych
Pełniący ważne funkcje metaboliczne
w stanie wolnym :
kwas 4-aminomasłowy
-alanina
L-cytrulina, L-ornityna
azaseryna
- wyst. w niektórych białkach tkanki
łącznej np. kolagenie
- wchodzi w skład białka kukurydzy –
zeiny
- wchodzi w skład polipeptydu ściany
kom. bakterii
Występujący w białkach sporadycznie
:
4
3-hydroksyprolina, 5-hydroksylizyna
kwas 2-aminoadypinowy
kwas D-glutaminowy
Występowanie, funkcja
Aminokwas niebiałkowy
Aminokwasy niebiałkowe
Aminokwasy niebiałkowe
kwas 4-aminomasłowy
3-hydroksyprolina
5-hydroksylizyna
-alanina
cytrulina
ornityna
-
H
3
N
+
C H
COO
CH
2
CH
2
CH
2
H
3
N
+
CH
2
COO
-
CH
2
H
3
N
+
C
H
3
N
+
C H
COO-
CH
2
CH
2
CH
2
H
N
O
H
3
N
+
-
CH
2
COO
CH
2
H
3
N
+
CH
2
-
2
3
HC OH
H
3
N
+
C H
COO
CH
2
CH
CH
2
H
N
+
-
H
2
N
+
C H
COO
CH
2
C
H
2
CH
OH
PEPTYDY
wiązanie peptydowe
aminokwas
1
aminokwas
2
dipeptyd
Tworzenie wiązania
peptydowego
Peptydy:
- oligopeptyd - 2-10
aminokwasów
- polipeptyd - 11-100
aminokwasów
- białka - >100
aminokwasów
(makropeptydy)
glicylo-alanylo-glutamylo-lizylo-arginylo-glutaminylo-asparaginylo-seryna
N-koniec
C-koniec
N
H
3
+
H
N
H
N
H
N
H
N
H
N
H
N
H
N
CH
CH
CH
CH
CH
CH
CH
CH
CH
CH
CH
CH
CH
CH
CH
CH
CH
CH
CH
CH
OH
O
O
C
C
O
C
O
O
C
C
O
C
NH
NH
NH
C
O
H
CH
CH
3
O
C
O
C
O
C
C
O
O
2
2
-
C
O
NH
2
2
2
2
2
+
2
2
2
2
+
2
2
N
H
2
2
N
H
2
2
-
Nazewnictwo peptydów
WAŻNIEJSZE POLI- I OLIGOPEPTYDY
1. GLUTATION -Glu-Cys-Gly (L--glutamylo-L-cysteilo-L-
glicyna)
H
2
N - CH - COOH
CH
2
CH
2
NH
C O
CH CH
2
SH
NH
C O
CH
2
COOH
-2H
+
-2e
+2H
+
+2e
glutation zredukowany (GSH)
glutation utleniony (GSSG)
H
2
N - CH - COOH
CH
2
CH
2
NH
C O
CH CH
2
- S
NH
C O
CH
2
COOH
H
2
N - CH - COOH
CH
2
CH
2
NH
C
O
CH
- S - H
2
C
NH
C
O
CH
2
COOH
2x
WAŻNIEJSZE POLI- I OLIGOPEPTYDY
2. OKSYTOCYNA I WAZOPRESYNA - hormony wytwarzane przez
podwzgórze
oksytocyna
wazopresyna
3. GLUKAGON I INSULINA - hormony wytwarzane przez trzustkę
4. ANTYBIOTYKI - np. aktynomycyna, penicylina, gramicydyna,
polimyksyna
5. ASPARTAM : L-Asp-L-Phe-OMe -ester metylowy L-aspartylo-L-
fenyloalaniny
Cys-Tyr-Ile-Gln-Asn-Cys-Pro-Leu-Gly-NH
2
S
S
Cys-Tyr-Phe-Gln-Asn-Cys-Pro-Arg-Gly-NH
2
S
S