Struktura

Organizacyjna

Procesowa

szczególny nacisk położony jest na

PROCESY realizowane w przedsiębiorstwie.

PROCES:

1.

- ciąg powiązanych działań przetwarzających

elementy wejściowe

w rezultaty wyjściowe

stanowiące wartość dla klienta

2.

ciąg działań będących

określonymi funkcjami,

które ułożone są w pewnej kolejności,

wyrażającej związek przyczynowo-skutkowy

zjawisk oddziałujących na jakiś obiekt.

2

3

Istota podejścia procesowego

To postrzeganie działań przedsiębiorstwa poprzez
pryzmat realizowanych w nim procesów.

zapewnia efektywną współpracę i płynność procesów
pomiędzy różnymi jednostkami organizacyjnymi
(np. poprzez wyeliminowanie przestojów czy dublowania
działań).

W koncepcji tej nabiera znaczenia
tzw. „pozioma” koordynacja działań przedsiębiorstwa
przekraczająca granice jednostek organizacyjnych
(np. pionów organizacyjnych).

nadzór hierarchiczny, ulega ograniczeniu na rzecz innych
form,

np. wzajemnego - dostosowania

- standaryzacji

procesów.

Cel

podejścia procesowego

!!! zwiększenie efektywności

przedsiębiorstwa

Poprzez:

- podwyższenie skuteczności działań,
- obniżenie kosztów,
- skrócenie czasu realizacji poszczególnych procesów,
- podwyższenie poziomu elastyczności,
- zwiększenie autonomii pracowników - funkcjonalnej

- decyzyjnej

- podwyższenie poziomu jakości produktów.

4

Podstawą PROCESOWEJ struktury

organizacyjnej są:

wielofunkcyjne zespoły zadaniowe, które:

- zajmują się

realizacją określonego procesu

- składają się
z przedstawicieli specjalności, których
udziału wymaga charakter

realizowanego procesu.

5

Trwały Sukces

osiągany jest poprzez:

zdolność organizacji do spełniania

- potrzeb i
- oczekiwań

jej klientów i innych

zainteresowanych stron w długim

czasie i w zrównoważony sposób.

6

Podział procesów

realizowanych w przedsiębiorstwie

- procesy podstawowe,

- procesy pomocnicze,

- procesy zarządzania.

7

8

Struktura PROCESOWA jest zbliżona do

struktury macierzowej.

u góry struktury znajduje się

dyrektor naczelny

, któremu

podlegają

Właściciele procesów:

- członkowie naczelnego kierownictwa odpowiedzialni

za

poszczególne procesy oraz

- specjaliści,

Kierownicy zespołów:

- osoby kierujące zespołami podporządkowane dwóm
zwierzchnikom:

- właścicielom procesów,
- specjalistom.

9

Zespoły procesowe są

podstawowymi jednostkami organizacyjnymi

ukierunkowanymi na zaspakajanie potrzeb

klientów

- wewnętrznych i

- zewnętrznych.

Każdy zatrudniony

jest ogniwem określonego

procesu.

10

11

Potwierdzeniem

trwałej konieczności zorientowania
przedsiębiorstw na procesy biznesu jest norma:

PN-EN ISO 9004:2010

„Zarządzanie ukierunkowane na trwały sukces
organizacji. Podejście wykorzystujące
zarządzanie jakością „

zawiera wytyczne dla każdej organizacji,
pomocne w osiąganiu trwałego sukcesu
poprzez zastosowanie podejścia
wykorzystującego zarządzanie jakością.

Przy wprowadzaniu w przedsiębiorstwie

STRUKTURY PROCESOWEJ

następuje jego reorganizacja:

- działy

zastąpione zastają

zespołami procesowymi mającym za

zadanie wykonanie pewnej pracy – procesu,

- stanowiska pracy

z realizacji prostych zadań

nastawione są na realizację wielozadaniową,

- stanowiska kontrolowane (pracownicy)

stają się stanowiskami pełnymi kompetencji,

następuje delegowanie uprawnień

(decentralizacja),

12

- przygotowanie zawodowe, to szkolenia i

edukacja,

- miara wydajności wynikająca z działań

zamieniona jest na

efekt działań (satysfakcja klienta),

- kryterium awansu

nie jest już wydajność, ale zdolności,

- wartości ochronne

zamienione są

na produktywne (nastawienie na klienta),

13

- zmieniają się menedżerowie

od nadzorców do doradców

(delegowanie uprawnień do zespołów procesowych),

- zmianie ulega struktura organizacyjna,

staje się ona płaska,

praca swobodna i

pracownicy są wspierani przez nielicznych

menedżerów.

- następuje :

- przejście od hierarchii do równości i

- redukcja etatów kierowniczych.

- dyrektorzy stają się przewodnikami. Muszą być bliżej

klientów i pracowników.

- powstaje :

elastyczna struktura organizacyjna zorientowana na

procesy

14

Struktura PROCESOWA

wynika z „doktryny jakości”, która jest

wersją kompleksowego zarządzania jakością.

Wyraża się przez trzy zasady:

1.

Stałe doskonalenie –

wszystko doskonalimy,

wszyscy doskonalimy i

stale doskonalimy.

2.

Współpraca i życzliwość –

jesteśmy jedną drużyną.

3.

Myślenie systemowe –

zrozumienie zjawiska, które nasza decyzja ma zmienić

(analiza przyczyn).

15

Każdy pracownik, każda komórka

organizacyjna

w ramach przedsiębiorstwa pracuje dla

innych i

wytwarza materialne i niematerialne usługi.

Dlatego musi się starać, aby inni pracownicy

lub komórki mogli jak najlepiej wykonać

swoją pracę.

Każde stanowisko

pracuje na rzecz innego stanowiska i

jest dostawcą świadczącym usługi swego

klienta.

16

W modelu procesowym każdy pracownik ma wielu

doradców

– każdego o innej specjalności.

Rola menedżera (właściciela procesu):

- określenie dostawców i odbiorców,
- nauczanie,
- tworzenie procedur wspólnie z ich przyszłymi

wykonawcami,

- określenie komunikacji między procesami.

Rola kierowników zespołów:

- kształtowanie stosunków międzyludzkich w zespole,
- organizowanie pracy – decydowanie kto i kiedy będzie

realizował poszczególne prace,

- koordynacja szkoleń,
- zatrudnianie, awansowanie i zwalnianie pracowników.

17

STRUKTURA ORGANIZACYJNA

STRUKTURA ORGANIZACYJNA

SIECIOWA

SIECIOWA

18

Sieć

może tworzyć dowolna ilość przedsiębiorstw,

różniących się

wielkością czy

strukturą zarządzania.

Formy organizacyjne aktywizujące

kreowanie i rozwój organizacji sieciowych to

np.:
- centra transferu technologii,

- inkubatory przedsiębiorczości,

- outsourcing.

19

W literaturze przedmiotu szczególną uwagę zwraca się

na

fakt kreowania różnych form sieci,

często uwypuklając ich

stopniowe przeobrażanie się

od

bytów statycznych

poprzez

dynamiczne formy sieci

aż do

okazjonalnych, tymczasowych rozwiązań struktur

sieciowych.

Te ostatnie są w rzeczywistości przyczynkiem

powstawania organizacji wirtualnych.

20

Organizacja

SIECIOWA (sieć organizacyjna)

to

względnie trwałe zgrupowanie przedsiębiorstw ,

uczestniczących w systemie wzajemnych

kooperacji według zasad rynkowych.

Sieć

stanowi układ stworzony przez przedsiębiorstwa.

Istotą sieci jest to, że

niezależne podmioty

powiązane technologiami informatycznymi

tworzą dowolne i dobrowolne, każdorazowo inne

konfiguracje.

21

22

Każda konfiguracja powstaje

z połączenia

- różnych kombinacji kluczowych i

- kompetencji uczestników spółki

wirtualnej.

Taka współpraca powoduje, że

spółka jest:

- bardziej elastyczna,
- silniejsza ekonomicznie,
- szybsza w działaniu niż poszczególni jej

członkowie.

23

Końcowy efekt jest

mechanizmem odpowiedzialnym

za spojenie poszczególnych firm i ich

działań.

Więzy sieci (firm)
podział według ról przypisanych partnerom

sieciowym:

- organizacyjne,

-

administracyjno – zarządcze,

- zaopatrzeniowe,
- integratora sieci,
- konsumenci,
- dystrybutorzy,
- inne.

24

Często pojedyncza firma występuje w roli

brokera kontrolując działalność

innych firm wykonujących określone

zadania

takie jak:

- wytwarzanie,
- badania i rozwój,
- projektowanie wyrobów,
- marketing,
- dystrybucja,
- logistyka

funkcje te

składają się na całościowy proces produkcji

określonego wyrobu lub
usługi

25

Firma pełniącą rolę brokera ma

- silną strukturę i

- ugruntowaną pozycję rynkową.

Najczęściej

jest to lider danej branży

otoczony grupą sprawnie działających firm

realizujących konkretny fragment całego

łańcucha.

26

WARUNKIEM zaistnienia SIECI jest

TECHNOLOGIA INFORMACYJNA

Struktura sieciowa może powstać w

wyniku:

- stopniowego zacieśnienia, bądź

jednorazowego nawiązania współpracy
handlowej przez niezależne przedsiębiorstwa,

- inwestycji prowadzonych do włączenia nowych

ogniw,

- przekształceń wewnątrz dużego

przedsiębiorstwa

27

Poszczególne ogniwa sieci

Charakteryzują się samodzielnością

w zakresie decyzji:

- handlowych,
- finansowych,
- organizacyjnych.

Posiadają możliwość samodzielnego

kształtowania relacji dotyczących:

- zaopatrzenia i zbytu
- własny bilans i rachunek wyników

prowadzonej działalności,

28

Sieć jest złożona z

- wierzchołków (węzłów sieci) oraz

- połączeń między nimi.

Wierzchołki (podstawowe elementy)

- jednostki, w których:

- odbywa się proces realizacji zadań,

- znajdują się stanowiska kierownicze o
zasadniczym znaczeniu.

29

W strukturze sieciowej

najistotniejszy jest sposób funkcjonowania.

- stosunki między ogniwami (częściami)

sieci,
- elastyczność poszczególnych jednostek
należących do wielu części, oraz
- preferowanie dynamiki organizacyjnej.

30

Organizacja sieciowa może przyjmować różną postać.

W literaturze spotyka się wiele typów organizacji sieciowych.

Przykładem może być typologia przedstawiona poniżej

Typy organizacji sieciowych w kontekście dynamiki rekonfiguracji

31

STRUKTURA ORGANIZACYJNA

STRUKTURA ORGANIZACYJNA

WIRTUALNA

WIRTUALNA

32

Punkt wyjścia do tworzenia ORGANIIZACJI WIRTUALNEJ to

pojawiające się na rynku zapotrzebowanie klienta:

- indywidualni odbiorcy,

- inne przedsiębiorstwa) lub

- identyfikacja pojawiającej się okazji rynkowej.

W celu wykorzystania

- szansy rynkowej lub

- zaspokojenia zapotrzebowanie klienta,

tworzona jest wirtualna SIEĆ, która funkcjonuje w

oparciu o odpowiednie wartości partnerskie.

33

Wszyscy zainteresowani partnerzy,

bazując na swoich kompetencjach kluczowych,

oddają do dyspozycji tej sieci odpowiednie zasoby

- personel,

- materiały,

- środki finansowe oraz

- Know-how itp..

Warunkiem koniecznym

zawiązania i funkcjonowania organizacji wirtualnej jest

możliwość wykorzystania technologii teleinformatycznej.

Umożliwia ona elektroniczne przetwarzanie danych

optymalizując techniczną stronę usieciowienia.

Dzięki temu reakcja na pojawiające się zapotrzebowanie klienta
może być

szybsza i

bardziej elastyczna a także

wykonywana lepiej i taniej.

34

Dla kolejnych zamówień najczęściej

tworzona jest nowa wirtualna konfiguracja sieciowa bądź

też następuje jej rekonfiguracja.

Polega ona na poszukiwaniu i zapraszaniu

nowych potencjalnych parterów

o odpowiednich dla realizacji danego zadania

kompetencjach.

Ta tymczasowość organizacji wirtualnej jest jednym z jej

podstawowych atrybutów.

Informacja o potencjalnych partnerach pozyskiwana jest

między innymi z:

- obserwacji otoczenia,

- odpowiednich baz danych i

- katalogów branżowych.

W przypadku organizacji wirtualnej należy podkreślić jej

umowny charakter (często nieformalny).

35

Taki rodzaj organizacji fizycznie nie istnieje,

nie jest „materialny” ani zarejestrowany.

W tej sytuacji należy raczej mówić

o budowaniu organizacji a nie

o tworzeniu przedsiębiorstwa.

Organizacja taka

kreowana jest jako pewna całość na zasadzie

- związków interesów,

- interakcji,

- relacji i wzajemnych układów pomiędzy uczestnikami.

Nie występuje w niej

wyraźne centrum zarządzania czy

sformalizowanie.

Relacje pomiędzy partnerami, których wiążą wspólne

interesy, cechuje duża autonomiczność.

36

Podsumowując

Organizacja wirtualna:

- tworzona jest na zasadzie dobrowolności,

- jej uczestnicy wchodzą ze sobą w różnego typu związki dla
realizacji wspólnego celu.

Czas trwania

ustalony jest przez każdego z uczestników tworzących

organizację.

Decyzję o likwidacji

może podjąć ten z uczestników, który pierwszy uzna, że

istnienie tego związku jest dla niego niekorzystne i pierwszy z

niej występuje.

Działa

w tak zwanej cyberprzestrzeni i jej funkcjonowanie wymaga

istnienia sieci komputerowej (Internet).

Jest

odpowiedzią na wymagania wolnego rynku i konieczność

dostosowania się do konkurencyjności.

37

Organizacja wirtualna a organizacja tradycyjna

38

ORGANIZACJA TRADYCYJNA

ORGANIZACJA WIRTUALNA

Tworzona przez ludzi

Działają w niej ludzie, jako podstawowy czynnik twórczy.

Powołana do realizacji celów

- indywidualnych

- zbiorowych

określonych w akcie.

Powołana do realizacji

indywidualnych i

zbiorowych celów,

nie na podstawie aktów.

Znana struktura wewnętrzna

charakteryzuje się podziałem

pracy, funkcji, ról

Struktura wewnętrzna nie jest

znana.

Ma człon kierowniczy

koordynujący za pomocą:

planowania,

organizowania,

motywowania i

kontrolowania.

Nie ma takiego podziału –

każda organizacja ma

swój własny system sterujący

nieznany innym.

Samodzielnie określają i

modyfikują cele oraz

sposoby ich realizacji.

Nie można modyfikować

celów lecz

tylko metody ich realizacji.

ORGANIZACJA TRADYCYJNA

ORGANIZACJA WIRTUALNA

Ekwiwalentne – zdolne do osiągania celów przy różnych warunkach

początkowych i na różnej drodze.

Zdolne do „utrwalania”

sposobów (wzorców)

działań i powtórzeń.

„Utrwalanie” rzadko występuje –

duża mobilność.

Z otoczenia są tylko względnie wyodrębnione i traktowane jako

systemy otwarte.

Zdolne do odnowy (wymiany) swych
składników oraz
zwiększenia sprawności i
stopnia zorganizowania –
samoreproduktywna i
samodoskonaląca

Wszystko to też występuje, ale

realizowane jest

gdy organizacja nie jest już w

stanie początkowym.

39

Dążenie do maksymalizacji zysku:

Organizacja wirtualna

maksymalizuje korzyści w krótkim czasie.

Organizacja tradycyjna

maksymalizuje korzyści w dłuższym czasie.

Prawdopodobieństwo osiągnięcia zysku zależy między innymi od:

- szybkości i elastyczności dostosowania się do zmian

przewaga organizacji wirtualnej,

- pozycja na rynku

przewaga organizacji tradycyjnej,

- posiadanie niezbędnych zasobów na uruchamianie działalności

przewaga organizacji wirtualnej.

40

Mocne strony:

- duża elastyczność działania,
-duża szybkość realizacji transakcji,
- niskie koszty realizacji transakcji,
- zmniejszenie do minimum prawnej obsługi transakcji,
- prowadzenie wspólnej polityki w zakresie działania

organizacji,

- obniżenie nakładów inwestycyjnych dla rozwoju

organizacji.

Słabe strony:

- konieczność posiadania Informacyjnej Technologii (IT) ,

która umożliwia realizację transakcji,

- konieczność posiadania zaufania do wszystkich

organizacji współpracujących,

- możliwość włączenia się do organizacji nie

kompetentnych,

- brak wzorców postępowania.

41

Korzyści (szansa):

- szybkie reakcje na pojawienie się tzw. Niszy,
- realizacja transakcji mimo barier prawnych i organizacyjnych,
- możliwość zastosowania najbardziej nowoczesnych metod i
technik zarządzania,
- wnoszenie do wspólnej wirtualnej organizacji tego co każdy z

partnerów ma najlepszego i jest w pełni profesjonalny,

- możliwość, współpracy takich partnerów, którzy w warunkach

organizacji tradycyjnej nie współpracowali ze sobą,

- nie występują granice celne państwa (globalizacja).

Zagrożenia:

- niewydolność urządzeń komputerowych nieprzystosowanych do

multimedialnych transakcji,

- brak uregulowań prawnych dla funkcjonowania organizacji

wchodzących w skład organizacji wirtualnych i ich

odpowiedzialności względem siebie i przed ich klientami,

- nieprzygotowanie organizacji i klientów do korzystania w takich

organizacji,

- brak zwierzchnictwa i związany z tym brak koordynacji realizacji

transakcji.

42

ORGANIZACJA WIRTUALNA

- Jest jedną z

- najłatwiejszych i

- najmniej kosztownych
dróg do stworzenia własnej organizacji

- Problemem jest

- określenie definicji wirtualnej organizacji i

- przyjecie takich uregulowań,

aby wszyscy uczestnicy mieli

równe prawa - odpowiednie do swojego udziału.

- Działa w warunkach

„przezroczystej organizacji” – wszystkie jej poczynania mogą

być znane konkurencji.

Zmusza to organizację do działania w odpowiedzialny sposób.

Wirtualna organizacja stanowi przyszłościową alternatywę dla

obecnie funkcjonujących organizacji.

43

Dziękujemy za uwagę

Dziękujemy za uwagę

44