Rozwój w okresie dorastania
i wczesnej dorosłości zwany
również adolescencją.

[12 r. ż. – 20 r. ż.]



„Adolescencja jest okresem przemian w
życiu człowieka, które z dzieciństwa
prowadzą go ku dorosłości. […] W
adolescencji człowiek uzyskuje dwie
zdolności istotne dla dalszego rozwoju:
zdolność do dawania nowego życia oraz
zdolność do kształtowania własnego
życia.”

[1]

[1]

Harwas-Napierała B., Trempała J. (2000). Psychologia rozwoju

człowieka, t. 2, Warszawa: PWN

Fizjologiczne i
psychoseksualne przemiany
organizmu



skok pokwitaniowy -

czyli szybkiego

wzrostu ciała



dojrzałość płciowa



potrzeba seksualna



pierwsze miłości:



miłość szczenięca -dla której ważniejsze jest
samo kochanie niż obiekt uczucia



miłość romantyczna -prowadzi do
idealizowania osoby obdarzonej uczuciem

Zmiany w sferze
poznawczej



Zdaniem Piageta myślenie z operacji
konkretnych przyjmuje postać operacji
formalnych, który charakteryzuje się
bardziej logicznym oraz abstrakcyjnym a
także mniej egocentrycznym myśleniem.
Dorastający głębiej wnika w problemy,
dostrzega różne opcje, stawia dociekliwe
pytania, jego myślenie staje się bardziej
krytyczne i czasem odrzuca
dotychczasowe autorytety.

Rozwój społeczny. Interakcje z
rówieśnikami i dorosłymi.



zmieniają się interakcje z rodzicami,
powstają konflikty



zacieśniają się więzi z grupą
rówieśniczą



wytwarza się specyficzna kultura
młodzieżowa

Aktywność



wyznaczanie odległych celów



intensywność działań, oddanie się
ulubionej czynności bez reszty



główną formą aktywności jest
uczenie się

Rozwój moralny



Kohlberg wyróżnił przypadający na
wczesny okres dorastania tzw.
konwencjonalny poziom rozwoju
moralnego



Na okres młodzieńczości przypada
natomiast trzeci poziom rozwoju
moralnego nazywany
postkonwencjonalnym

Rozwój tożsamości

Dorastanie to okres poszukiwania
własnej tożsamości i próby
określenia siebie. Szukanie
odpowiedzi na pytanie „jaki jestem
sam w sobie”.



Wg Eriksona na okres dorastania

przypada kryzys tożsamości



W poszukiwaniu własnej tożsamości

wyróżnia się 3 fazy (K. Obuchowski):



Identyfikacji – kiedy dorastający utożsamia

się z zewnętrznymi wzorami



Kosmiczną – którą charakteryzuje oderwanie

się od rzeczywistości, rozmach a zarazem

chaos w poszukiwaniu sensu życia



Dojrzałego sensu życia- który przypada na

okres późnej adolescencji i lata dalsze, gdy

człowiek potrafi określić siebie i sens swojego

istnienia.