Alergie w kosmetyce

Dr Wacław Pawliszyn

Małopolska Wyższa Szkoła

Zawodowa

W Krakowie

Alergie w kosmetyce

wiadomości podstawowe

• Współczesne kosmetyki składają się z wielu

składników, niektóre z nich mają charakter

bazy, inne są substancjami aktywnymi wobec

skóry, inne jeszcze nadają kosmetykowi

właściwy charakter (konsystencję,

rozprowadzalność, zapach), istnieją też

komponenty o konserwującym charakterze

• Pomimo wielkich starań o areaktywność tych

składników, niektóre z nich mogą dawać

reakcje alergiczne

• Reakcje takie mogą się pojawiać już przy

pierwszym zetknięciu się z danym

kosmetykiem, lub po pewnym czasie jego

używania

Wiadomości podstawowe

• Ostatnie badania wykazały, że przeciętny

dorosły używa około 9 kosmetyków na

dzień

• Więcej niż 25% kobiet używa 15 lub nawet

większej liczby kosmetyków

• Szacuje się, że od 1% do 3% populacji jest

uczulone na składniki kosmetyków, są one

także powszechnym powodem leczeń lub

interwencji szpitalnych schorzeń na tle

alergicznym

Wiadomości podstawowe

• Zaburzenia systemu

immunologicznego w alergii:

• Przestaje prawidłowo funkcjonować

system substancje szkodliwe 

substancje niegroźne (większość

alergii powodują substancje niegroźne,

jak pyłki roślinne lub kurz, prowokując

reakcje obronne organizmu)

• Reakcje obronne są za mocne w

stosunku do przyczyn, które je

wywołały

Wiadomości

podstawowe

• Produkowane w czasie reakcji obronnej przeciwciała

nie prowadzą do uodpornienia, lecz do nadwrażliwości

• W wyniku zadziałania tych mechanizmów obrona

zamiast chronić organizm, wyzwala symptomy

chorobowe

Alergie w kosmetyce

odporność nabyta i wrodzona

• Układ immunologiczny charakteryzują dwa

typy odczynowości, uzupełniające się

wzajemnie:

• Odporność wrodzona

• Odporność nabyta

Alergie w kosmetyce

odporność wrodzona

• Odporność wrodzona ma charakter

odporności stałej, istniejącej od urodzenia.

Może też pojawiać się po powtarzających

się zakażeniach (tym samym patogenem)

• Za istnienie tej odporności odpowiedzialne

są takie czynniki, jak dopełniacz,

lizozym, interferon i temu podobne

• Komórki odpowiedzialne za ten typ

odporności, to makrofagi, neutrofile i

eozynofile

Alergie w kosmetyce

odporność nabyta

• Odporność tego typu pojawia się dopiero

w życiu i jest odpowiedzią na zetkniecie

się z substancjami, rozpoznanymi przez

nasz układ immunologiczny

(odpornościowy) jako obce. Mogą to być

drobnoustroje (lub ich części), szczepionki

czy inne substancje

• Czynnikami odpowiedzialnymi za tego

typu odporność są przeciwciała

• Komórkami odpowiedzialnymi za tego

typu odporność są limfocyty T

immunoglobuli

ny

• Białka surowicy i płynów ustrojowych,

syntetyzowane przez komórki układu

immunologicznego (głównie przez limfocyty B i

plazmocyty) nazywamy immunoglobulinami

• Każda immunoglobulina zbudowana jest z 2

łańcuchów lekkich i z 2 łańcuchów ciężkich,

połączonych ze sobą wiązaniami dwusiarczkowymi

Immunoglobuliny

• Typ łańcucha ciężkiego określa, do jakiej

grupy zaliczają się dane immunoglobuliny

• Wszystkie przeciwciała wykazują budowę

immunoglobuliny, ale nie wszystkie

immunoglobuliny są przeciwciałami

Rodzaje Ig

• IgG – główny składnik płynów ustrojowych. Ich

zadaniem jest unieczynnianie (toksyn, bakterii...). Są

odpowiedzialne za późną odpowiedź immunologiczną

• IgM – silny czynnik aglutynujący, składnik płynów

ustrojowych. Są odpowiedzialne za wczesną

odpowiedź immunologiczną

• IgA – odpowiedzialne za obronę zewnętrznych

powierzchni ciała (zwłaszcza błon śluzowych), główne

immunoglobuliny wydzielin (łez, śliny, śluzu)

• IgE – odpowiedzialne za obronę zewnętrznych

powierzchni ciała. W płynach ustrojowych występują

w niskim stężeniu. Odpowiedzialne za odczyny

uczuleniowe, zwłaszcza z udziałem dopełniacza

• IgD – immunoglobuliny na powierzchni limfocytów B

Przyczyny odczynów

alergicznych

• Najczęstsze przyczyny pojawiania się

odczynów alergicznych po stosowaniu

kosmetyków:

• Uczulenie na jeden ze składników kosmetyku

• Przekroczenie dopuszczalnego stężenia

danego składnika

• Zaburzenia w metabolizmie składników

kosmetyku

• Interakcja pomiędzy kosmetykami

• Powinowactwo (biotropizm)

Typy reakcji immunologicznych

• Istnieją cztery podstawowe typy reakcji

immunologicznych:

• Typ I:

reakcja anafilaktyczna

• Typ II: reakcja cytotoksyczna

• Typ III: reakcja Arthusa

• Typ IV: reakcja alergiczna typu późnego

Reakcja anafilaktyczna

• Reakcja typu I (anafilaktyczna):

• W reakcji tego typu odczyn wywołują

przeciwciała typu IgE (reaginy)

• IgE wiążą się na powierzchni mastocytów i po

przyłączeniu antygenu uwalniają histaminę i

substancje histaminopodobne

• Odczyn występuje natychmiast (zwykle do 15

minut od chwili zetknięcia się z alergenem)

• Najczęstszymi objawami są: katar sienny,

pokrzywka, a w ciężkich przypadkach wstrząs

anafilaktyczny

Reakcja cytotoksyczna

• Reakcja typu II ( reakcja cytotoksyczna):

• Wywołana jest przez przeciwciała IgG lub

IgM w reakcji antygen – przeciwciało

• Reakcja ta wywołuje na komórce układ

dopełniacza, czego następstwem jest stan

zapalny

• Odczyn występuje natychmiast (już po

minutach) lub z opóźnieniem (po kilku

godzinach lub jeszcze później). Objawem

klinicznym jest najczęściej pojawiająca się

anemia (niedokrwistość hemolityczna)

Reakcja Arthusa

• Reakcja typu III (reakcja Arthusa):

• Wywołana jest przez kompleks antygen –

przeciwciało – dopełniacz. Kosmetyki rzadko

powodują ten typ alergii.

• Krążące we krwi kompleksy antygen –

przeciwciało odkładają się w ścianach małych

naczyń krwionośnych, aktywując układ

dopełniacza

• Prowadzi to do stanu zapalnego z

uszkodzeniem ściany naczyń krwionośnych

(śródbłonka) z wynaczynianiem krwinek

• Reakcja występuje w czasie od 4 do 24 godzin

Reakcja alergiczna typu późnego

• Reakcja typu IV (późnego):

• Jest to najczęstszy typ reakcji alergicznej

dotyczący skóry

• Wywołana jest przez uczulone limfocyty

• Do reakcji dochodzi wskutek kontaktu z

antygenem, który wnika do skóry, zostaje

rozpoznany przez komórki Langerhansa i

zaprezentowany limfocytom T

• Reakcja jest późna i pojawia się od 24 do 72

godzin od zadziałania antygenu

• Najczęstszym obrazem klinicznym jest

wyprysk kontaktowy

Pokrzywka ostra

• Ten rodzaj pokrzywki bardzo często ( w

ponad 50% przypadków) jest wynikiem

uczulenia na leki

• Pokrzywka ta może też być odpowiedzią

na inne antygeny: pokarmowe, wziewne,

kontaktowe

• Obraz kliniczny takiej pokrzywki to

pojawiające się bąble różnej wielkości i w

różnym kolorze (od czerwonego do

białego), uporczywie silnie swędzące,

zwykle znikające po kilku godzinach

Pokrzywka przewlekła

• Najczęściej jest odpowiedzią na inne

alergeny, niż leki

• Objawy mogą utrzymywać się długo

• Uwaga praktyczna: bardzo często

uczulenie na jeden alergen daje

skłonności do uczulania się na następne

alergeny!

Alergiczne zapalenie skóry

• Intensywność alergicznego zapalenia skóry

zależy od wielu czynników:

• Cech alergenu (słaby czy silny)

• Częstości kontaktu i jego okoliczności

(warunków)

• Od stopnia uczulenia (co jest cechą

indywidualną)

• Od predyspozycji osobniczej

• Od typu i cech danej skóry (takich jak

grubość, potliwość czy ilość barwnika)

• Od wieku i płci

Pokrzywka niealergiczna

różnicowanie

• Pokrzywka wcale nie musi mieć alergicznego

charakteru. Najczęstsze odmiany pokrzywki

niealergicznej:

• Pokrzywka słoneczna wywołana przez UV lub inne

• Pokrzywka cholinergiczna wskutek pocenia się

• Pokrzywka adrenergiczna wskutek wysiłku

• Pokrzywka z ucisku w wyniku silnego ucisku

• Pokrzywka na wodę wskutek kontaktu z wodą

• Pokrzywkia przedmenstruacyjna działanie

estrogenów

• Opóźniona pokrzywka z ucisku w wyniku ucisku

Wyprysk

kontaktowy

(eczema)

• Wywołana jest przez bezpośredni kontakt alergenu ze skórą

• Zazwyczaj występuje krótko po kontakcie, ale zdarzają się

reakcje opóźnione występujące po 24 – 48 godzinach

• Limfocyty w miejscu kontaktu zostają silnie pobudzone i

wywołują reakcję zapalną

• Reakcję taką często wywołują środki chemiczne (rośliny, leki,

kosmetyki, materiały), ale czasem dopiero po ekspozycji na

słońce (mydła, perfumy)

• Charakteryzuje go silny świąd, obrzęk, zaczerwienienia,

wysypka (pęcherzykowo – krostkowa), łuszczenie się

naskórka i zrogowacenia w miejscu kontaktu z alergenem

Wyprysk kontaktowy (eczema)

• Lokalizacja wyprysku i

czynniki wywołujące:

• Kosmetyki do włosów: płyny,

farby i lakiery do włosów

• Płukanki i środki rozjaśniające

• Płyny do trwałej (ondulacji)

• Szampony (zwłaszcza

siarkowe i dziegciowe)

• Brylantyna

• Nakrycia głowy

Wyprysk kontaktowy

(eczema)

• Lokalizacja wyprysku i czynniki

wywołujące:

• Czynniki zawodowe (chemikalia

używane w pracy zawodowej)

• Gumowe rękawiczki

• Środki dezynfekcyjne

• Farby, mydła, rozpuszczalniki,

pasty

• Lakiery do paznokci i

rozpuszczalniki

• Zegarki i bransoletki metalowe

• Barwniki skóry

• Odzież

Wyprysk kontaktowy (eczema)

• Lokalizacja wyprysku i czynniki

wywołujące:

• Kosmetyki (różnego

przeznaczenia)

• Krople do oczu

• Krople do nosa

• Cienie do powiek

• Tusze do rzęs

• Mydła i zmywacze

• Pomadki do ust

• Pasty do zębów i protezy zębowe

(rzadko)

Wyprysk kontaktowy (eczema)

• Lokalizacja wyprysku i czynniki

wywołujące:

• Kolczyki (zwłaszcza kobaltowane,

chromowane lub niklowane)

• Leki do uszu

• Aparaty słuchowe

• Perfumy

• Dezodoranty

• Depilatory

• Formalina

• Odzież

Wyprysk kontaktowy (eczema)

• Lokalizacja wyprysku i czynniki

wywołujące:

• Biżuteria (zwłaszcza metalowa)

• Odzież (bielizna i ubranie

wierzchnie)

• Kołnierze futrzane

• Związki chemiczne z grupą para-

• Barwniki odzieży

• Zamki błyskawiczne (zwłaszcza

metalowe)

• Proszki do prania

Wyprysk kontaktowy (eczema)

• Lokalizacja wyprysku i czynniki

wywołujące:

• Dezodoranty intymne

• Mydła

• Środki antykoncepcyjne

• Guma

• Środki stosowane w żylakach

odbytu

• Rajstopy

• Guma

• Metale

Wyprysk kontaktowy

(eczema)

• Lokalizacja wyprysku i czynniki

wywołujące:

• Rajstopy

• Leki (zwłaszcza stosowane w

owrzodzeniach podudzi)

• Buty (barwniki, skóra, obuwie

gumowe)

• Zasypki (zwłaszcza

przeciwpotliwe z formaliną)

• Skarpetki (zwłaszcza nylonowe)

• Środki przeciwgrzybicze

Wyprysk kontaktowy

• Wyprysk alergiczny kontaktowy częściej, niż

innych ludzi pojawia się u pracowników

budowlanych, fryzjerów, kosmetyczek i

pielęgniarek. Rozróżnia się różne rodzaje

alergii:

• Monowalentną alergię pokarmową (tylko w

stosunku do jednej substancji)

• Poliwalentną reakcję kontaktową (w stosunku

do wielu substancji)

• Reakcję alergiczno – krzyżową (reakcja na

różne związki o podobnej budowie chemicznej)

• Reakcję alergiczną sprzężoną (reakcja na różne

substancje w jednym materiale)

Wyprysk (eczema) niealergiczny

• Wyprysk nie musi mieć alergicznego

charakteru. Często spotykane wypryski, to:

• Wyprysk atopowy zapalenie skóry o różnym

podłożu, uwarunkowane genetycznie lub

wywołane czynnikami wewnętrznego

pochodzenia

• Wyprysk łojotokowy w okolicach obfitujących w

gruczoły łojowe

• Wyprysk pieluszkowy wrażliwość skóry

niemowlęcej na podrażnienia

• Wyprysk fototoksyczny wyprysk wskutek

ekspozycji na słońce

• Wyprysk z podrażnienia wskutek długotrwałego

działania jakiejś substancji

Wyprysk ze zużycia

• Bardzo często spotykany rodzaj wyprysku,

oceniany na około 40% wszystkich zmian tego

typu

• Przyczyną jest stałe nakładanie się wielu

czynników podrażniających naskórek (na przykład

codzienna praca w wilgotnym środowisku)

• Substancje te uszkadzają naskórek tylko w

niewielkim stopniu, ale ich stałe działanie sumuje

się

• Po długim czasie takiej ekspozycji bariera

ochronna warstwy rogowej zostaje uszkodzona i

nie jest w stanie bronić przed dalszymi urazami

• Przyczyną takiego wyprysku często są stosowane

w gabinetach mydła, detergenty, środki

odkażające i temu podobne

Obrzęk naczynioruchowy

Quinckego

• Jest to odmiana ostrej pokrzywki

• Występuje nagle i dość gwałtownie przybiera na

sile

• Najczęściej jest spowodowany

aktywacją

dopełniacza

• Przybiera postać ograniczonego obrzęku skóry i

tkanki podskórnej, bardzo często na powiekach i

wargach, często też obejmuje błony śluzowe

• Niebezpieczny może być obrzęk krtani

• Najczęstsze alergeny, to: aspiryna, środki

przeciwbólowe i nasenne, białko, wełna, kurz

domowy i kosmetyki

Kosmetyki hypoalergiczne

• Każdy kosmetyk składa się z wielu składowych, z których każdy

składnik może uczulać, chociaż w bardzo różnym stopniu

• Kosmetyk hypoalergiczny to taki kosmetyk, z którego

maksymalnie wyeliminowano te składniki, które stwarzają

potencjalnie największe ryzyko uczulenia

• Powinien być to kosmetyk nie perfumowany, nie barwiony, bez

środków konserwujących (raczej pasteryzowany), bez olejków

roślinnych (częsty alergen) i z ograniczonymi środkami

biologicznie czynnymi

• Definicja FDA (USA – Food And Drug Administration):

• Kosmetyk może być oznakowany jako hypoalergiczny, jeżeli

odpowiednimi badaniami wykonanymi na ludziach zostanie

wykazane, że powoduje on znacznie mniej reakcji ubocznych niż

inny produkt tego samego rodzaju

• Każdy nowy produkt porównywany jest do „pozytywnego

wzorca”, którym jest powszechnie stosowany preparat o dobrze

poznanych, niskich własnościach uczulających

Kosmetyki hypoalergiczne

• Najczęściej stosowany zestaw środków

hypoalergicznych powinien zawierać:

• Mydło kwaśne (pH=5,5) nie alkalizujące

skóry i nie niszczące naturalnego

płaszcza lipidowo – ochronnego

• Specjalny zmywacz (najlepiej dla skór

suchych)

• Łagodny tonik zakwaszający skórę

• Balsam do ciała (nie wolno dopuszczać

do odwadniania i wysuszania skóry)

• Kwaśny lub obojętny szampon do włosów

Kosmetyki hypoalergiczne

• Nie ma kosmetyków całkowicie

hypoalergicznych!

• Osoby uczulone przed użyciem każdego nowego

(nieznanego) kosmetyku powinny wykonać

indywidualną próbę uczuleniową

• Próba uczuleniowa jest szczególnie ważna w

przypadku kosmetyków stosowanych pod oczy

• Przy zmianie kosmetyków należy dostawiać

kosmetyki stopniowo, a nie używać od razu wielu

kosmetyków z danej serii

• Uczulenie może się ujawniać dopiero po kilku

dniach ciągłego stosowania danego kosmetyku

Badania (testy) kosmetyków

testy płatkowe

• Testy płatkowe, stosuje się do sprawdzenia typu

reakcji (alergiczna czy też drażniąca) na dany

kosmetyk

• Seria standardowych testów może wskazywać, który

składnik podrażnia skórę

• Kosmetyki testuje się w różnych stężeniach, w

zależności od ich przeznaczenia (sposobu użycia)

• Zwyczajowo dzielimy badane kosmetyki na „leave

-on” (jak np.szminka), „wash-off” czy ‘’rinse –off”

(np. szampon), kosmetyki z tych grup, używane są

podczas testów w stężeniach 10%

• Mydła i detergenty bada się w stężeniach 1%

• Stosowane są także fototesty płatkowe, gdzie można

oznaczać reakcje fototoksyczne i fotoalergiczne

(ważne przy kosmetykach na dzień)

Testy uczuleniowe

• TRUE test (Thin-layer Rapid Use Epicutaneous

test) jest gotowym do użycia testem

płatkowym z alergenami zawieszonymi w

hydrofilowym żelu na cienkiej warstwie

poliestru

• Test składa się z 24 pól, z czego 23 zajmują

mieszanki badanych substancji, a 24-te pole

to test kontrolny (negatywny)

• Test dimetyloglioksymowy pozwala wykryć

alergię na nikiel lub substancje zawierające

nikiel w swoim składzie w ilościach mogących

powodować reakcję uczuleniową

Badania kosmetyków

Testy prowokacyjne

• Test ROAT (Repeated Open Application Test ) –

zalicza się do testów prowokacyjnych

• Polega on na wielokrotnym stosowaniu testów

otwartych

• W teście ROAT badana substancja nanoszona

jest dwa razy dziennie przez okres 14 dni na

obszar około 5 cm

2

na przedramię

• Jeżeli do tygodnia nie wystąpi reakcja

alergiczna, produkt jest uznawany za

bezpieczny dla danego przypadku

Test podrażnienia oka

Dreitze’a

• Test podrażnienia oka Draize’a polega na

podaniu kropli stężonej substancji (zwykle

100 mg) do oczu królików albinosów (6 – 10

królików)

• Kontroli dokonuje się co 72 godziny

• Czas testu 7 do 18-stu dni

• Test uważa się za pozytywny, jeżeli da się

zauważyć jakiekolwiek zmiany:

zaczerwienienie, obrzęk, ślepota

• Test jest uważany za niedokładny, gdyż nie da

się ocenić stopnia drażniącego działania

badanej substancji

Test podrażnienia skóry

test zaskórnikowy

• Test  podrażnienia skóry to zamknięty test płatkowy

• Wykonywany jest na grupie od 12 do 20 osób

• Test pozostawia się na skórze na okres 48 godzin,

następnie sprawdza czy nastąpiło zaczerwienienie  i

nanosi test po raz kolejny na następne 48 godzin

• Procedurę powtarza przez 2 do 3 tygodni

• Test na tworzenie zaskórników dawniej wykonywany na

króliczych uszach, obecnie prowadzony na ochotnikach

• Badana substancja jest aplikowana na plecy przez

okres kilku tygodni, po czym wykonywana jest  biopsja

punktowa lub powierzchniowa

• Obecność zaskórników jest oceniana pod mikroskopem

Test TER (zamiast testu

Dreitze’a)

• W teście TER (Transcutaneous Electrical

Resistance) badana substancja nanoszona jest na

warstwę epidermalną wycinków skóry, pobranych

od martwych 28-30 dniowych szczurów

• Po okresie 24 godzin bada się zmiany w spójności

warstwy rogowej poprzez pomiar oporności

(niskonapięciowy mostek Wheatstone’a)

Test Episkin

• Stosowany zamiast testu na

zwierzętach

• Do testu Episkin używany jest

model skóry ludzkiej ze

zrekonstruowaną warstwą naskórka

• Substancja badana nanoszona jest

na 3, 60 i 240 minut, po tym czasie

bada się żywotność komórek za

pomocą testu MTT (ocena

cytotoksyczności danego związku)

Ocena fototoksyczności

• Test na fototoksyczność przeprowadza się dla związków

absorbujących w zakresie UV

• Ocena fototoskyczności powinna być wykonywana za

pomocą testu 3T3 NRU PT (3T3 Neutral Red Uptake

Phototoxicity Test)

• W teście tym porównuje się toksyczność związku przy

braku i w obecności nietoksycznej dawki promieniowania z

zakresu widzialnego i UV (zwykle UVA)

• Do testu stosuje się mysie fibroblasty

• Cytotoksyczność ocenia się na podstawie zmiany absorpcji

promieniowania oraz zmian w morfologii komórek

Ocena mutagenności

kosmetyku

• Testy mutagenności i genotoksyczności obejmują testy

na supresję mutacji u bakterii (test in vivo) i test

aberracji chromosomowych (in vitro) komórek ssaków

• W teście supresji stosuje się szczepy bakterii S.

typhimurium i E. coli

• Badane substancje są rozpuszczane lub zawieszane w

rozpuszczalniku lub w podłożu

• Wyniki oceniane są na podstawie liczby kolonii bakterii

o odwróconym (w wyniku mutacji) fenotypie na płytce

• W teście aberracji chromosomowych komórki poddaje

się działaniu badanej substancji, doprowadza kulturę

do podziałów i ocenia aberracje pod mikroskopem (w

trakcie metafazy)

Weryfikacja na ludziach

(ochotnikach)

• Stosuje się dwa rodzaje testów:

• 1. potwierdzenie braku niepożądanych działań

kosmetyku

• 2. sprawdzenie czy kosmetyk spełnia stawiane mu

wymagania

• Pozwala sprawdzić takie skutki stosowania kosmetyku,

jak zaczerwienienie pod warstwą nieprzezroczystego

kosmetyku, drobne podrażnienia i inne

• Do oceny psychofizjologicznej  kosmetyku stosuje się

metodę OEA (objective emotional assessment), aby

ocenić wpływ takich elementów, jak kolor, zapach czy

forma opakowania produktu

Inne testy

•

Test Landsteinera i Draiza:

•

Rozcieńczoną substancję czynną podaje się s/c dwa razy tygodniowo przez 10 dni

•

Test Magnussona i Kligmana:

•

Podobny do testu Draiza (powyżej), ale substancję czynną podaje się równocześnie s/c i

zewnętrznie

•

Test Haguiera:

•

W czasie wykonywania testu naskórnego w 4-tym dniu wykonuje się też test s/c

•

Próbę wywoławczą wykonuje się przez 20 dni (opatrunek okluzyjny), a odczytuje w 22, 23 i 24 dniu

•

Test naskórkowy:

•

Alergen (w różnych rozcieńczalnikach) stosuje się w różnych stężeniach: 30%, 10%, 3% i 1%

•

Podaje się go codziennie przez 3 tygodnie lub 5 razy tygodniowo przez 4 tygodnie

•

Równoczesne stosowanie różnych stężeń umożliwia określenie najniższego stężenia uczulającego

•

Test Dreize’a:

•

U 200 osób dziesięciokrotnie przeprowadza się testy płatkowe. Czas próby i odpoczynku wynosi

zawsze 24 godziny.

•

Każdy test przeprowadza się w nowym miejscu.

•

Po 2 godzinach od zdjęcia ostatniej próby wykonuje się ostateczną próbę płatkową (ustalenie, czy

dana substancja uczula)

•

Test Shelahsluh:

•

W przeciwieństwie do testu Dreize’a próby płatkowe przeprowadza się zawsze w tych samych

miejscach

•

Test Kligmana (maksymalizacji):

•

Przeprowadza się pięciokrotnie próby płatkowe przez 48 godzin każda. Przerwa miedzy próbami

wynosi 24 godziny (przygotowanie skóry dzień wcześniej: przez 1 godzinę siarczan laurylosodowy)

•

Po 2 tygodniach ostateczna (diagnostyczna) próba płatkowa

Wiadomości końcowe

• Bardzo często występują uczulenia na emulgatory, barwniki i

substancje zapachowe – spotykamy je nie tylko w kosmetykach, ale

też w wielu innych produktach. W tych przypadkach odstawienie

kosmetyku wcale nie musi oznaczać odstawienia alergenu

• Napis na kosmetyku „testowany klinicznie” lub „testowany

dermatologicznie” wcale nie oznacza, że jest to kosmetyk

hypoalergiczny!

• Jeżeli klient(ka) mówi, że jest uczulona na jakiś produkt należy

sprawdzić, czy nie występuje on w składzie proponowanych

kosmetyków

• Produkty naturalne stanowią większe zagrożenie alergiczne niż

produkty czysto syntetyczne: preparaty syntetyczne są

powtarzalne i zawierają w każdej partii jednakową ilość

wystandaryzowanych składników bez zanieczyszczeń

• Produkty zbyt stężone często powodują reakcje toksyczne i

alergiczne

• Produkcja własna kosmetyków stwarza większe zagrożenia, niż

kosmetyki produkowane na wielkich liniach produkcyjnych

• Przyczyną odczynów alergicznych bywa też zbyt duże stężenie

konserwantów