1.

Wstęp

2.

Pojęcie innowacji i innowacyjności

3.

Podział innowacji

4.

Pomiar innowacyjności

5.

Innowacje w branży turystycznej

6.

Przykłady

Celem powstawania klastrów

jest wspieranie
innowacyjności.



- to proces obejmujący wszystkie działania

związane z kreowaniem nowego produktu, a

następnie z jego wdrażaniem [Pomykalski

2001].



- to twórcze zmiany w systemie społecznym,

w strukturze gospodarczej, w technice oraz

w przyrodzie; nowe rozwiązania w

odniesieniu do produktów, procesów,

marketingu czy organizacji [OECD 1996].



za innowacje uznaje się każdą zmianę

(zawierającą element nowości) w produktach

i procesach wdrożoną w przedsiębiorstwie

[Skawińska 2002].

- wszystko, co postrzegane jest przez

człowieka jako nowe, niezależnie od
obiektywnej nowości danej idei czy
rzeczy [Rogers 1983].

Wg Kopalińskiego – innowacja to

wprowadzenie czegoś nowego; rzecz nowo
wprowadzona; nowość; reforma. – późn.
łac. innovatio ‘odnowienie’ od łac.
Innovare ‘odnawiać’; novare
‘odświeżać; ‘zmieniać’ z novum
[Kopaliński 2003].

Innowacyjność to zdolność podmiotu

gospodarczego (organizacji) do
systematycznego wdrażania i
upowszechniania innowacji. Jest to
zatem umiejętność efektywnej alokacji
zasobów przedsiębiorstwa
(organizacji).



- skłonność do nowatorstwa,



- zdolność do tworzenia nowych i

modernizowania istniejących produktów oraz

procesów technologicznych, nowych systemów

organizacji i zarządzania oraz

wprowadzania innych twórczych i

imitacyjnych zmian



- zdolność adaptowania osiągnięć naukowo-

technicznych,



- motywację przedsiębiorców do

ustawicznego poszukiwania nowych

koncepcji, pomysłów i wynalazków.



S. Marciniak, Innowacyjność gospodarki a państwo,

[w:] Zmiany instytucjonalne w polskiej gospodarce

rynkowej, red. A. Noga, PTE, Warszawa 2004



Kategorie wg Schumpeter [1960]:



- wprowadzenie nowego produktu lub istotne

udoskonalenie jakości już istniejącego,



- wprowadzenie nowej lub istotnie

zmodernizowanej metody wytwarzania,



- stworzenie nowego segmentu rynku lub

skuteczne wejście na geograficznie nowy



rynek,



- zdobycie nowego źródła zaopatrzenia w

surowce lub półprodukty,



- wprowadzenie nowego typu organizacji

przedsiębiorstwa.



1. Innowacje produktowe:



- produkty (wyroby lub usługi)

technologicznie nowe,



- produkty technicznie ulepszone

(zmodernizowany wyrób lub ulepszona
usługa),



- innowacje technologiczne procesów.



2. Innowacje procesowe:



- innowacje procesu dostawy,



- modyfikacje (zróżnicowanie wyrobów).



3. Innowacje organizacyjne:



innowacje organizacyjno-techniczne.



4. Prace wdrożeniowe.

W odniesieniu do powyższych kategorii

wyróżnia się trzy zakresy innowacji:



- maksymalne (nowość na skalę

światową),



- pośrednie (na skalę kraju/regionu),



- minimalne (nowość na skalę

przedsiębiorstwa, obiektu).

liczba wdrożonych technologii,

produktów, zmian organizacyjnych,

wydatki na badania i rozwój,
liczba pracowników zatrudnionych w

komórkach zajmujących się
innowacyjnością

Innowacje w turystyce to wszelkie

zmiany w organizacji, zarządzaniu,
infrastrukturze turystycznej,
produktach, popycie, podaży i
preferencjach, które są postrzegane
przez ludzi, podmioty jako nowe, w
rozumieniu doskonalsze niż
dotychczasowe (Wszendybył-Skulska,
2010)



jest związana z emocjami



braku patentów,



tendencji do szybkiego reagowania na

zmiany w popycie,



niskim stopniu technologizacji



pozatechnologiczne formy innowacji,

takie jak know-how, marka, wizerunek,

W OPARCIU O 2 ZMIENNE: budowaniu związków partnerskich

między uczestnikami rynku turystycznego i tworzeniu

kompetencji WYRÓZNIAMY:



1) innowacje regularne, będące wypadkową utrzymania

istniejących związków partnerskich i utrwalania

istniejących kompetencji (np. poprawa jakości produktu

turystycznego),



2) innowacje niszowe, wynikające z kreowania

nowych

partnerstw

i utrzymania posiadanych kompetencji (np.

łączenie istniejących produktów z nowymi

rozwiązaniami, dzięki współpracy z nowymi podmiotami),



3) innowacje architektoniczne, służące utrwalaniu

istniejących związków partnerskich i zakłócaniu

przestarzałych

kompetencji

(np. wiązanie się z tymi

samymi rynkami turystycznymi, ale za pomocą nowych

metod),



4) innowacje rewolucyjne, polegające na odrzuceniu

dotychczasowego działania i poszukiwaniu

nowych

kompetencji i tworzeniu nowych związków

(np. kreowanie

popytu na nowe imprezy turystyczne).

-

kultura innowacyjności (wskaźniki to:
planowanie strategiczne, tworzenie
budżetu na B+R, współpraca z ośrodkiem
naukowym, instytutem badawczym itp.,
korzystanie z zakupionych patentów,
licencji)

-

efektów innowacyjności, np. kwot
przyznanych z programów unijnych, a
wspierających inicjatywy innowacyjne,
sprzedaży opracowanych przez
przedsiębiorstwo licencji lub know-how.



Znaczna liczba innowacji wynika z

procesów interakcyjnych

(interaktywnego uczenia się i grupowej

przedsiębiorczości) pomiędzy różnymi

podmiotami, polegających na wzajemnej

współpracy.



Regionalne systemy innowacyjne



wprowadzanie na rynek turystyczny nowego produktu, np. jego
ekologizacja,



zastosowanie nowej metody świadczenia usług czy sprzedaży
produktu turystycznego, np. wprowadzenie internetowego
systemu rezerwacji,



zdobycie nowego rynku zbytu proponowanej oferty turystycznej,



wdrożenie nowych rozwiązań organizacyjnych w branży
turystycznej, np. outsourcing, leasing pracowników, chociażby
w hotelarstwie, normy ISO, intranet (sieć wewnątrz firmy) i
ekstranet (pomiędzy firmami kooperującymi),



wprowadzenie nowych metod zarządzania w podmiotach gospodarki
turystycznej, np. zarządzania wiedzą,



zastosowanie nowych technologii budowlanych, materiałów,
rozwiązań architektonicznych,



wprowadzenie nowego, internetowego systemu komunikacji z
rynkiem



„Sukces ekonomiczny zależy nie tyle od

postępu technologicznego, ile od
zdolności społeczeństwa do
wykorzystania istniejących
technologii, w postaci wdrażania
innowacji, a tajemnica tej zdolności
tkwi w sferze kultury, ideologii i
polityki dziedzin, które kształtują
ludzkie interakcje”



relatywna przewaga – stopień, w jakim

innowacja postrzegana jest jako lepsza
od idei dotychczas stosowanych,



zgodność z istniejącymi wartościami,

dotychczasowym doświadczeniem i
potrzebami potencjalnych adaptatorów,



łatwość zastosowania – stopień

postrzegania innowacji jako trudnej do
zrozumienia i użytku,



możliwość poddawania próbom