ZNIECZULENIE Z

WYKONANIEM

INTUBACJI

1. Wprowadzenie do

znieczulenia

• W zależności do częstości pracy serca podać Atropinę
• Podać nie depolaryzujący środek zwiotczający mięśnie

(Alloferin 2mg)

• Preoksygenacja czystym tlenem przez kilka minut
• Podać anestetyk dożylny
• Prowadzić pomiar ciśnienia tętniczego
• Po wystąpieniu utraty przytomności wentylować

pacjenta czystym tlenem

• Po uzyskaniu prawidłowej wentylacji przy użyciu maski

podać depolaryzujący środek zwiotczający mięśnie

• Zmierzyć ciśnienie tętnicze
• Po uzyskaniu odpowiedniego zwiotczenia mięśni

przeprowadzić intubacje

2. Podtrzymywanie

znieczulenia

• W razie potrzeby dokonać zwiotczenia przy użyciu

kuraropochodnych środków zwiotczających
mięśnie

• Wziewne środki znieczulające podawać w

zależności od zapotrzebowania pacjenta

• Ocena głębokości znieczulenia poprzez:
- pomiar tętna
- Pomiar ciśnienia tętniczego
- Obserwacji reakcji obronnych
- Wzrost ciśnień oddechowych

3. Wyprowadzenie ze

znieczulenia

• W porę zredukować podaż wziewnych środków znieczulających
• W razie potrzeby podać środki antagonizujące resztkowe

działanie kuraropochodnych środków zwiotczających

• Zaprzestać mechanicznej wentylacji chorego i rozpocząć

wentylację ręczną

• Pacjent powinien podjąć własną czynność oddechową będąc

jeszcze pod działaniem zredukowanej ilości wziewnych

środków znieczulających

• Po odstawieniu wziewnego anestetyku i podtlenku azotu

należy pacjenta wentylować przez kilka min 100% tlenem dla

uniknięcia hipoksji dyfuzyjnej

• Po częściowym uwolnieniu rurki intubacyjnej ostrożnie

odessać zawartość jamy ustnej

• Pozwolić pacjentowi oddychać samodzielnie przez rurkę

intubacyjną powietrzem atmosferycznym- gdy oddech jest

wolny należy wykonać ekstubację

Ekstubacje można wykonać

dwoma sposobami

1. Stosując nadciśnienie:
-

pacjenta podłączyć ponownie pod układ okrężny

-

zastawkę nadciśnieniową ustawić na ok 20mbar

-

wykonać 1 wdech, w trakcie wykonywania wdechu
wypuścić powietrze z mankietu uszczelniającego i
usunąć rurkę

2. Przy jednoczesnym odsysaniu tchawicy:
-

Wprowadzić jałowy cewnik przy użyciu jałowych
rękawiczek, aż do wywołania odruchu kaszlowego

-

Zwolnić uszczelnienie rurki i cały czas odsysając
wyprowadzić rurkę intubacyjną

4. Po wykonaniu

ekstubacji.

• Udrażnić górne drogi oddechowe

stosując rękoczyn Esmarcha

• W razie potrzeby ponownie odessać

zawartość jamy ustno-gardłowej

• W razie konieczności podawać do

oddychania tlen

• Przekazać pacjenta na oddział

pooperacyjny, gdy czynność układu

krążenia jest ustabilizowana

5. Komplikacje podczas

wyprowadzania ze

znieczulenia

a)

Utrzymanie się działania opioidów:

•

objawy:

- głębokie oddechy z długimi fazami bezdechu
- objętość oddechowa wysoka
- częstotliwość oddechowa niska
- pacjent oddycha tylko na polecenie
•

Postępowanie:

- kontynuować wentylację zastępczą lub podać

antagonistę opioidów

b) Utrzymanie się działania środków

zwiotczających:

•

objawy:

-krótkie szybkie oddechy
-gwałtowne ruchy oddechowe
-pacjent jest niespokojny
•

Postępowanie:

-kontynuować wentylację zastępczą lub podać

antagonistę środka zwiotczającego

c) Niedrożność górnych dróg oddechowych:


Spowodowana:

-zapadnięciem się języka
-wymiotami (zachłyśnięciem się)
-skurczem oskrzeli (krtani)
Śłuzem (wydzielina, krew)
-ciałem obcym (tamponada gardła)

• Objawy:
-chrapanie
-stridor
-sinica

• Postępowanie:
-wykonanie rękoczynu Esmarcha
-w razie konieczności odessać zawartość jamy ustno-

gardłowej

-ewentualnie usunąć ciało obce
-założyć rurkę ustno gardłową
-podawać do oddychania tlen
-w razie konieczności ponownie zaintubować chorego i

prowadzić oddech zastępczy