Nowoczesne metody
diagnostyki próchnicy
zębów:

Łukasz Sroczyk

Nowoczesne metody diagnostyki próchnicy
zębów obejmują wykorzystanie zjawisk
fizycznych takich jak:



absorpcja i rozproszenie światła



przewodnictwo i oporność elektryczną



natężenie fluorescencji



odbicia fal ultradźwiękowych

Techniki stosowane w
wykrywaniu wczesnych zmian
próchnicowych:



Zdjęcia Rtg



Radiowizjografia



Technika transiluminacji



Technika pomiaru natężenia fluorescencji



Polaryzacyjna spójna tomografia optyczna (PS –

OCT)

I. Zdjęcia Rtg



Próchnica jest
wykrywalna w
przypadku, kiedy
demineralizacja
przekracza 5%



Ubytek stwierdzamy w
przypadku
przejaśnienia w
obrębie twardych
tkanek zęba o
wyraźnie zaznaczonych
granicach

I. Zdjęcia Rtg c.d.



Wady zdjęć Rtg:



Stosunkowo mała dokładność zdjęć



Długość procesu wywoływania



Konieczność wywoływania w ciemni



Obciążająca dla pacjenta - wysoka dawka

szkodliwego promieniowania jonizującego



Wysokie koszty eksploatacji

II. Radiowizjografia:



Zalety radiowizjografii:



redukcja dawki ekspozycji o 80-90%



wyższa jakość od standardowego zdjęcia Rtg



klisza zastąpiona przez detektor promieniowania



obraz pojawia się po chwili na komputerze, co pozwala na jego cyfrową analizę

II. Radiowizjografia c.d.:



Możliwości
radiowizjografii:



wzmocnienie kontrastu,
cieniowanie



zmiana wielkości obrazu



możliwość kadrowania



możliwość obracania
obrazu

II. Radiowizjografia c.d.:



możliwość pomiaru
zaznaczonych odcinków



pomiar gęstości
optycznej



pozwala na
archiwizację, co
pozwala obserwować
np. ekspansję
próchnicy



możliwość wydruku
obrazu dla pacjenta

II. Radiowizjografia c.d.:



Najlepsze
oprogramowanie
pozwala na
symulowanie
ułożenia kości oraz
zębów

III. Technika
transiluminacji:

- polega ona na oświetlaniu zęba zimnym światłem z wykorzystaniem

techniki światłowodowej (lampy do polimeryzacji oraz specjalnych

transiluminatorów). Badanie to przebiega przy wyłączonym

reflektorze stomatologicznym, po oczyszczeniu i wysuszeniu

powierzchni zębów. Końcówkę światłowodu umieszcza się najpierw od

strony przedsionka, a następnie od strony jamy ustnej właściwej, po

przeciwnej stronie natomiast fiksujemy lusterko. Jeżeli ząb jest

zdrowy to na lusterku rysuje się zarys o jasnej i jednolitej barwie. W

przypadku ubytku obserwuje się wyraźne zaciemnienie powierzchni

zęba.

III. Technika
transiluminacji c.d.:



Zalety tej metody:



nie obciążająca dla

pacjenta - bezbolesna



pozwala wykryć nawet

trzy razy więcej ubytków

próchnicowych niż

klasyczne badanie



następca diafanoskopii

(wykorzystywała światło

żarowe), przy grubych

(tylnych) zębach wiązka

światła była zbyt słaba,

przez co nieskuteczna



niskie koszty

eksploatacji

IV. Technika pomiaru
natężenia fluorescencji:

Technika pomiaru

natężenia

fluorescencji wzbudzonej

za

pomocą lasera:

- w miejscu demineralizacji
wiązka rozprasza się. Fale
docierają do detektora,
gdzie ulegają modulacji i
wzmocnieniu. Im większa
demineralizacja tym
większe natężenie
fluorescencji.

IV. Technika pomiaru
natężenia fluorescencji c.d.:



Sygnalizowanie zmian może się
odbywać za pomocą sygnału
dźwiękowego lub obrazu
cyfrowego.



Najwyższą skuteczność otrzymano
przy długości fali 488nm i 665nm



Wady – nie pozwala na wykrycie
próchnicy pod wypełnieniami

V. Polaryzacyjna spójna
tomografia optyczna (PS –
OCT):



Polaryzacyjna spójna

tomografia optyczna (PS – OCT)



Bezbolesna, nieszkodliwa dla

pacjenta, bardzo skuteczna



Pozwala na wyznaczenie

stopnia zdemineralizowania

szkliwa



Technika ta wykorzystuje biale

spolaryzowane światło, którego

źródłem jest

superluminesencyjna dioda

(SLD)



Po detekcji i analizie

komputerowej metoda ta

pozwala na otrzymanie obrazów

2D lub nawet 3D