TEORIA LWA

WYGOTSKIEGO

Teoretykiem rozwoju poznawczego o

statusie zbliżonym do pozycji Piageta,

lub nawet jej równym, jest Lew

Wygotski, psycholog rosyjski, który żyt

tylko 38 lat (zmarł na gruźlicę).

ZAŁOŻENIA TEORII

WYGOTSKIEGO

Podczas gdy Piaget akcentował to, że
rozwój poznawczy postępuje „z wewnątrz",
dokonując się za pośrednictwem
dojrzewania Wygotski podkreślał jego
pochodzenie „zewnętrzne" i rolę, jaką
odgrywa w nim proces
internalizacji - przyswajania wiedzy ze
środowiska społecznego. Zgodnie z tą
teorią dzieci obserwują interakcje
międzyludzkie i internalizują je.

CD.

• C. Wygotski wprowadził też pojęcie strefy

najbliższego rozwoju, która jest obszarem
zawartym między obserwowanymi
zdolnościami dziecka a jego ukrytymi
możliwościami. Gdy przyglądamy się
dzieciom, zwykle poznajemy ich aktualny, a
nie potencjalny poziom funkcjonowania.

• D. Wygotski proponował pewne sposoby

diagnozy pozwalające na poznanie strefy
najbliższego rozwoju.

CD.

• Wygotski uważał konwencjonalne

badanie testowe za statyczny
sposób diagnozowania: badający
zadaje pytania, a dziecko odpowiada.

• Niezależnie od uzyskanej odpowiedzi

badający przechodzi do następnego
pytania, na ogół nie dostarczając
dziecku żadnej informacji zwrotnej.

CD.

• Zdaniem Wygotskiego strefę najbliższego rozwoju

można mierzyć przy zastosowaniu dynamicznego

sposobu diagnozowania,

• w trakcie którego badający ocenia odpowiedzi i w

przypadkach niewłaściwych rozwiązań dostarcza

korygujących informacji zwrotnych.

• Czyli badacz pomaga dziecku, udzielając mu różnych

wskazówek naprowadzających, dopóki nie będzie ono

w stanie rozwiązać problemu.

• Strefę najbliższego rozwoju można określić na

podstawie zdolności dziecka do korzystania z pomocy.

CD.

• E. Współcześni badacze wykorzystują

niektóre idee Wygotskiego dotyczące
diagnozy