Resuscytacja
noworodka
Paweł Witt
Klinika Anestezjologii i Intensywnej Terapii
Dziecięcej
Warszawski Uniwersytet Medyczny
Jak często potrzebna jest
resuscytacja?
• 1% noworodków urodzonych z wagą > 2,5 kg wymaga
sztucznego oddychania po urodzeniu, a spośród nich
– 8/10 wymaga tylko rozprężenia płuc,
– 2/10 wymagają intubacji.
• W przypadku dzieci z grupy niskiego ryzyka
(32 hbd) po prawidłowo przebiegającym
porodzie tylko 2/1000 (0,2%) wymagało resuscytacji.
Wśród nich
– 9/10 wymagało tylko wentylacji za pomocą maski,
– 1/10 wymagało intubacji tchawicy.
Palme - Kilander C et al., Acta Paediatr. 1992; 81: 739 - 44
Resuscytacja jest potrzebna
częściej, jeżeli
• Stwierdzono objawy zagrożenia życia
płodu podczas porodu,
• ciąża < 35 hbd,
• przy porodzie pośladkowym lub
mnogim.
Personel przeszkolony w
resuscytacji
• Powinien być łatwo osiągalny przy każdym
porodzie,
• Osoba doświadczona w intubacji noworodka
powinna być łatwo osiągalna podczas
porodu o niskim ryzyku i obecna
przy porodzie o wysokim ryzyku.
• O tym, kto uczestniczy przy porodzie
decydują lokalne wytyczne.
Sprzęt i „środowisko”
• Ciepłe, dobrze oświetlone, nie narażone na
przeciągi miejsce pod promiennikiem ciepła.
• Sprzęt do resuscytacji zgromadzony na
miejscu:
– Sprzęt do prowadzenia bezpiecznej wentylacji płuc,
– Suche ręczniki i koce,
– Sterylne narzędzie do zaopatrzenia pępowiny,
sterylne rękawiczki dla całego zespołu.
• pomocne:
– Ssak,
– Szpatułka lub laryngoskop.
Ochrona przed utratą ciepła
• Stres związany z utratą ciepła powoduje
↓PaO
2
i nasila kwasicę
metaboliczną.
• Należy
– Chronić noworodka przed przeciągiem,
– Utrzymywać odpowiednio nagrzaną salę porodową,
– Osuszyć dziecko tuż po porodzie, okryć uprzednio
nagrzanym kocem (z wyjątkiem twarzy) lub położyć
nagie dziecko na skórze matki i nakryć kocem
oboje.
– Ew. resuscytację prowadzić pod promiennikiem
ciepła.
Wcześniak < 28 hbd
• Osuszenie i zawinięcie
mogą być niewystarczające
• Należy:
– Owinąć dziecko (z wyjątkiem twarzy) plastikową
folią jak do przechowywania żywności (bez
osuszania) i umieścić pod promiennikiem ciepła.
– Monitorować temperaturę, unikać hipertermii,
która nasila uszkodzenie mózgu.
– Wszystie procedury, w tym resuscytacja, mogą
być wykonane u dziecka owiniętego w folię.
wstępna ocena stanu
noworodka
• Skala Apgar nie została opracowana w celu
przewidywania potrzeby resuscytacji dzieci,
a ponadto jest subiektywna.
• Pewne elementy skali Apgar:
– Częstość oddechów,
– Częstość akcji serca,
– Kolor skóry,
mogą pomóc zidentyfikować dzieci
wymagające resuscytacji i ocenić
skuteczność postępowania.
Wstępna ocena
Wstępna
ocena
skala Apgar
Objaw
0
1
2
Akcja serca
brak
< 100
> 100
Oddech
brak
wolny
krzyczy
Napięcie
mięśni
wiotkość
kk lekko
zgięte
czynne
ruchy
Cewnik w
nosie
bez reakcji grymas
kaszel
Kolor skóry blado-siny
kk sine
różowy
wstępna ocena stanu
noworodka
• Aktywność oddechowa
– Czy oddycha?
– Jaka jest częstość i głębokość odechów?
– Symetria ruchów klatki piersiowej?
– Nieprawidłowe objawy? (chrząkanie,
łapanie powietrza).
• Częstość pracy serca
– Najlepsza ocena – stetoskopem w
okolicy koniuszka serca,
– Palpacyjne badanie tętna na podstawie
tętnienia pępowiny może być mylące
przy HR<100/min.
• Kolor skóry
– Zdrowy noworodek rodzi się z sinicą i
różowieje w ciągu 30 s.
– Sinica obwodowa nie jest objawem
niedotlenienia.
• Napięcie mięśniowe
– Wiotkie dziecko jest prawdopodobnie
nieprzytomne i będzie wymagać
wspomagania wentylacji.
• Stymulacja przez dotyk
– Osuszenie dziecka zwykle zapewnia
dostateczną stymulację do oddychania.
– Należy unikać gwałtowniejszych
metod stymulacji!
– Jeśli noworodek nie podejmie
spontanicznego oddechu po krótkim
okresie stymulacji, konieczna może być
dodatkowa POMOC.
Klasyfikacja oparta na ocenie
wstępnej
• Grupa 1:
– energicznie placzące i
oddychające,
– z prawidłowym napięciem
mięśniowym,
– szybko zmieniające kolor
na różowy,
– HR > 100/min.
• Zalecenie: osuszyć i oddać
matce.
• Grupa 2
– Oddychające niewystarczająco lub
nieoddychające,
– Z utrzymującą się sinicą centralną,
– Z prawidłowym lub obniżonym napięciem
mięśniowym,
– Z HR < 100/min.
• Zalecenia: delikatna stymulacja
dotykiem i/lub podanie tlenu; może
wymagać wentylacji.
• Grupa 3
– Oddycha niewystarczająco lub nie
oddycha,
– Sine lub blade,
– Wiotkie,
– HR < 100/min.
• Zalecenia: wentylacja; może
wymagać uciskania klatki piersiowej.
• Grupa 4:
– Oddycha niewystarczająco lub nie oddycha,
– Sine lub blade,
– Wiotkie,
– Z niewykrywalną pracą serca.
• Zalecenia:
– Natychmiastowe udrożnienie dróg oddechowych,
– Rozprężenie płuc,
– Wentylacja,
– Po wykonaniu tych 3 procedur może wymagać
• Uciskania klatki piersiowej,
• Podania leków.
• Poza grupami 1 – 4 pozostaje grupa
dzieci z wadami wrodzonymi
(przepuklina przeponowa, niedobór
surfaktantu, wrodzone zapalenie
płuc, odma opłucnowa, sinicza wada
serca, które mają sinicę pomimo
prawidłowego oddychania i
pracy serca.
Resuscytacja noworodka
Resuscytację noworodka należy
rozpocząć jeżeli
• Dziecko nie jest w stanie rozpocząć
regularnego i prawidłowego
oddychania
• HR < 100/min.
Udrożnienie dróg oddechowych i rozprężenie
płuc są zazwyczaj wystarczające.
Bardziej złożone interwencje nie mają
szans powodzenia dopóki te dwa kroki
nie zostaną wykonane.
Drożność dróg
oddechowych
• Głowa w pozycji neutralnej,
• 2 cm wałeczek pod barkami,
• U wiotkich dzieci – wysunięcie żuchwy lub
rurka ustno-gardłowa.
• Użycie ssaka – tylko jeżeli obecność płynu
(lub cząsteczek stałych) w jamie ustnej
powoduje niedrożność dróg oddechowych.
Smółka w drogach
oddechowych
• Zalecenie: jeśli dziecko
jest mało żywotne,
natychmiast odessać pod
kontrolą wzroku, grubym
cewnikiem (12 – 14 F ),
ciśnieniem < -100 mm Hg.
• Obecność smółki
w drogach oddechowym
u mało żywotnego
dziecka jest jedynym
wskazaniem do
natychmiastowego użycia
ssaka.
Smółka w drogach
oddechowych:
– U żywotnego noworodka podjęcie próby
intubacji tchawicy po porodzie nie
przynosi korzyści,
– Odessanie smółki z ust i nosa dziecka w
trakcie porodu (przed urodzeniem się
klatki piersiowej) nie przynosi korzyści i
nie jest już obecnie zalecane.
– U mało żywotnego noworodka – na
odwrót – należy natychmiast odessać
smółkę.
Oddychanie
• Jeśli próby oddychania są niewystarczające lub
ich brak, należy UPOWIETRZNIĆ PŁUCA.
– U donoszonych dzieci pierwsze oddechy
(spontaniczne lub wymuszone) tworzą
FRC. Optymalne ciśnienie, czas trwania i
przepływ w celu uzyskania wystarczającej
FRC nie zostały określone.
– Przez kilka pierwszych wdechów zaleca się
utrzymywać dodatnie ciśnienie wdechowe
30 – 40 mm Hg przez 2-3 s.
Technika prowadzenia oddechu
zastępczego
• Początkowe ciśnienie wdechu –
nieprzewidywalne, należy dobrać
indywidualnie.
– 20 cm H
2
O może być efektywne,
– może być konieczne użycie 30 – 40 cm H
2
O. Używamy
najniższego ciśnienia zapewniającego prawidłową
wentylację.
• Początkowa częstość wentylacji: 30 – 60/min.
– Kryteria prawidłowej wentylacji:
• Rozprężanie się klatki piersiowej,
• Przyspieszenie czynności serca.
– Spodziewany efekt (przyspieszenie HR)
po 30 s.
– Jeśli HR wzrasta, ale oddychanie nadal
jest niewydolne, należy kontynuować
oddech zastępczy 60/min do czasu
powrotu spontanicznego oddechu.
Wentylacja zastępcza
wcześniaków
• Płuca wcześniaków ulegają uszkodzeniu
w wyniku wentylacji zbyt dużą
objętością („volutrauma”).
• Stosowanie PEEP (zapobieganie zapadaniu
się pęcherzyków po każdym wdechu) chroni
je przed uszkodzeniem, zwiększa podatność
płuc i poprawia wymianę gazową.
• Większość nieoddychających wcześniaków
– Może być wentylowanych ciśnieniem 20 – 25 cm H
2
O.
– Niektóre wymagają wyższych ciśnień.
Wentylacja zastępcza
wcześniaków
• Bardzo wyraźne ruchy klatki piersiowej
mogą świadczyć o nadmiernej objętości
oddechowej (wolutrauma!).
• Podczas wentylacji respiratorem – PEEP
• U spontanicznie oddychających
wcześniaków – CPAP
Sprzęt do sztucznej
wentylacji
• Worek samorozprężalny (działanie
zastawki bezpieczeństwa zależy od
przepływu),
• Worek oddechowy układu
anestetycznego (wymaga
doświadczenia),
• Układ T
– z opcją regulacji ciśnienia
.
• W doświadczonych rękach maski
krtaniowe równie dobre jak intubacja.
• Maski krtaniowe mogą stanowić dobrą
alternatywę dla intubacji, jeśli ta jest
rudna lub niemożliwa, za wyjątkiem
sytuacji, w których
– Konieczne jest uciskanie klatki piersiowej,
– Płyn owodniowy jest zanieczyszczony smółką,
– Oraz u dzieci z bardzo małą masą urodzeniową.
Wskazania do intubacji
• Konieczność odessania smółki u mało
żywotnego noworodka,
• Wentylacja przez maskę jest
nieefektywna lub trwa zbyt długo,
• Gdy rozpoczęto uciskanie klatki
piersiowej,
• Urodzeniowa masa ciała < 1000 g,
• Niektóre wady wrodzone (przepuklina
przeponowa).
Potwierdzenie położenia rurki
w drogach
oddechowych
• Natychmiastowe przyspieszenie
tętna,
– Kapnometria (iewiarygodna przy niskim
rzucie serca)
– Obecność ruchów klatki piersiowej.
Waga
Hbd
Rozmiar
(ID, mm)
Głębokość
(od górnej
wargi, cm)
<1
< 28
2,5
6,5 – 7
1 – 2
28 – 34
3,0
7 – 8
2 – 3
34 – 38
3,0/3,5
8 – 9
> 3
> 38
3,5/4,0
>9
Rozmiar i głębokość
wprowadzenia rurki
Głębokość wprowadzenia rurki (cm): waga (kg) + 6
Oddychanie:
100% O
2
czy powietrze?
• „Nie ma obecnie
wystarczających
dowodów aby
określić, jakie
stężenie tlenu jest
potrzebne na
początku
resuscytacji”.
Tlen jest lekiem!!!
• Teza: użycie 100% tlenu wywiera niekorzystny wpływ na
układ oddechowy, krążenie mózgowe; wolne rodniki
mogą powodować uszkodzenie tkanek.
– Doświadczenia na zwierzętach dały sprzeczne wyniki.
– U noworodków < 38 t.c. przepływ mózgowy był mniejszy
przy FiO2 0,8 niż 0,21.
– Użycie powietrza zamiast tlenu nie zwiększa śmiertelności,
ale są wątpliwości metodologiczne, co wymaga ostrożnej
interpretacji tych wyników.
• Stan obecny: standardem jest użycie 100% O2
podczas resuscytacji.
• Tlenoterapia jest zalecana u samodzielnie
oddychających dzieci, u których utrzymuje się sinica
centralna.
Rola monitorowania SpO
2
• Urodzone o czasie noworodki mogą
wymagać >10 min. SpO
2
> 95%
Ocena skuteczności
postępowania
• Wzrost częstości HR lub HR >
100/min.,
• Prawidłowe rozprężenie klatki
piersiowej: unoszenie się klatki
piersiowej w czasie próby wdechu.
– Jeśli płuca nie będą prawidłowo
rozprężone, uciskanie klatki piersiowej
nie może być skuteczne (różnica z
dorosłymi!).
Wsparcie układu krążenia
• Wskazanie:
HR < 60/min.
• Dolna 1/3 mostka
powinna być
uciskana na
odległość
odpowiadającą 1/3
wymiaru przednio-
tylnego klatki
piersiowej.
Uciskanie klatki piersiowej
• Czas ucisku nieco krótszy niż czas
relaksacji;
• Nie należy odrywać kciuków od klatki
piersiowej, ale pozwolić na powrót
mostka do pozycji neutralnej.
• Stosunek uciśnięć do wentylacji 3:1
(90 uciśnięć i 30
oddechów/min.)
Ocena skuteczności uciskania
klatki piersiowej
• Po 30 s ocenić HR, następnie
okresowo powtarzać ocenę.
• Przerwać uciskanie klatki piersiowej
gdy HR > 60/min.
• Uciskanie klatki piersiowej nie
będzie skuteczne jeśli płuca nie
zostały skutecznie rozprężone!!!
Uwagi
• Bradykardia u noworodka po
porodzie jest zwykle spowodowana
niedostatecznym rozprężeniem płuc i
głębokim niedotlenieniem, a
najlepszym sposobem jej leczenia
jest zapewnienie prawidłowej
wentylacji płuc.
Leki podawane podczas
resuscytacji noworodka
• Adrenalina
– Zalecana droga podania: dożylna,
• Zalecana dawka 10 – 30 g kg
-1
.
– Dotchawicze podanie adrenaliny nie jest
zalecane, ale jeśli się z niego korzysta,
należy rozważyć podanie wyższej dawki:
• 100 g kg
-1
– Nie powinno się podawać wysokich
dawek adrenaliny dożylnie.
Leki c.d.
• Wodorowęglany: jeśli mimo
prawidłowej wentylacji i uciskania
klatki piersiowej nie udało się
przywrócić spontanicznego krążenia,
wyrównanie kwasicy mięśnia
sercowego może poprawić jego
pracę.
– Zalecana dawka: 1 – 2 mmol/kg
dożylnie.
Leki c.d.
• Płyny:
– Wskazania: objawy wstrządu, podejrzenie
utraty krwi, brak reakcji na zabiegi
resuscytacyjne.
– Zalecane raczej izotoniczne krystaloidy
niż roztwory albumin.
– Zalecana dawka: 10 – 20 ml/kg.
– Optymalna krew: ubogoleukocytarna,
napromieniowana krew grupy 0 Rh minus.
Glukoza
• Hipoglikemia pogarsza rokowanie
neurologiczne.
• Nie ma badań określających wpływ
hiperglikemii na rokowanie
neurologiczne u
noworodków ( u dorosłych – gorsze).
• Zalecenie: utrzymać
normoglikemię.
Przerwanie resuscytacji
• „Lokalne lub narodowe komitety powinny
opracować wskazania do przerwanie
resuscytacji”.
• „Noworodki urodzone bez oznak życia,
resuscytowane >10 min. wykazują wysoką
śmiertelność i dużą częstość występowania
upośledzenia neurologicznego”.
• Zalecenie: „Po 10 min. prowadzenia
zabiegów resuscytacyjnych może być
uzasadnione ich przerwanie, jeśli u dziecka
brak jest oznak życia.”
Niepodejmowanie
resuscytacji
• < 23 hbd,
• Masa ciała < 400 g,
• Bezmózgowie,
• Trisomia chromosomu 13 lub 18.
Komunikacja z rodzicami i
pediatrami
• Poinformować o konieczności podjęcia
resuscytacji.
• Decyzję z przerwaniu resuscytacji
skonsultować z doświadczonymi pediatrami.
• Decyzję po podjęciu resuscytacji skrajnie
wcześnie urodzonego wcześniaka
skonsultować z doświadczonymi pediatrami.
• Decyzję o resuscytacji dziecka z ciężkimi
wadami wrodzonymi omówić przed porodem z
rodzicami, położnikami, położnymi i in.
osobami i udokumentować na piśmie.
Indukowana hipotermia po
resuscytacji
(ochładzanie głowy)
• Nieistotne statystycznie zmniejszenie
przeżycia u dzieci z ostrą
encefalopatia,
• Poprawa u dzieci z umiarkowaną
encefalopatią,
• Brak korzyści przy małych zmianach.
• Brak zaleceń.
Dziękuję!