BUDŻET PAŃSTWA
I
BUDŻETY SAMORZĄDOWE
Procedura budżetowa
PROCEDURA BUDŻETOWA
PROCEDURA BUDŻETOWA to zasady postępowania organów
publicznych
i
jednostek
realizujących
budżet
w
trakcie
planowania, uchwalania, wykonywania i kontroli wykonania
budżetu
PROWIZORIUM BUDŻETOWE
PROWIZORIUM BUDŻETOWE to uproszczony krótkoterminowy
budżet na okres krótszy niż rok budżetowy obowiązujący wówczas,
kiedy z ważnych przyczyn organ władzy wykonawczej nie mógł
przedstawić w obowiązującym terminie projektu ustawy/uchwały
budżetowej. Ustawę/uchwałę o prowizorium budżetowym uchwala
organ stanowiący.
ABSOLUTORIUM BUDŻETOWE
ABSOLUTORIUM BUDŻETOWE – akceptacja działalności organu
wykonawczego (Rady Ministrów, wójta, burmistrza, prezydenta
miasta, zarządu powiatu, zarządu województwa) przez organ
stanowiący (Sejm, radę gminy, radę powiatu, sejmik województwa)
w sprawie wykonania budżetu, podejmowana w formie uchwały
organu stanowiącego.
Budżet państwa określa
1.
Łączną kwotę prognozowanych dochodów podatkowych i
niepodatkowych budżetu państwa
2.
Łączną kwotę planowanych wydatków budżetu państwa
3.
Łączną kwotę planowanego deficytu budżetu państwa wraz
ze źródłami jego pokrycia
4.
Łączną kwotę prognozowanych dochodów budżetu środków
europejskich
5.
Łączną kwotę planowanych wydatków budżetu środków
europejskich
6.
Wynik budżetu środków europejskich
7.
Łączną kwotę planowanych przychodów budżetu państwa
8.
Łączną kwotę planowanych rozchodów budżetu państwa
9.
Planowane salo przychodów i rozchodów budżetu państwa
10.
Limit zobowiązań z tytułu zaciąganych kredytów i pożyczek
oraz emitowanych papierów wartościowych.
Planowanie budżetu państwa
Minister Finansów (MF) przedstawia Radzie Ministrów
(RM) założenia projektu budżetu państwa oraz wykaz
jednostek podsektora rządowego, których plany
finansowe mogą być ujęte w ustawie budżetowej.
Materiały do projektu ustawy budżetowej opracowują i
przedstawiają MF dysponenci części budżetowych
według określonych przez niego trybu i zasad (nota
budżetowa).
Kierownicy jednostek sektora finansów publicznych,
opracowują
i
przedstawiają
projekty
planów
finansowych
właściwym
ministrom
w
terminach
określonych przez MF.
Minister Finansów przedstawia Radzie Ministrów
projekt ustawy budżetowej na rok następny wraz z
uzasadnieniem.
Uchwalanie budżetu państwa
Rada Ministrów uchwala projekt ustawy budżetowej
i przekazuje go Sejmowi (wraz z uzasadnieniem) do
końca września roku przed rokiem budżetowym.
Ustawę budżetową uchwala Sejm i Senat w ciągu
czterech miesięcy licząc od dnia otrzymania od
Rady Ministrów projektu ustawy budżetowej.
Prezydent RP podpisuje ustawę budżetową lub
może ją skierować do Trybunału Konstytucyjnego,
jeżeli uzna, że ustawa nie jest zgodna z Konstytucją
RP.
Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia (bez
względu na dzień jej uchwalenia) i jest ogłaszana w
Dzienniku Ustaw.
Ustawa budżetowa
1/2
Ustawa
budżetowa
jest
podstawą
gospodarki finansowej państwa w danym
roku budżetowym
Ustawa budżetowa jest uchwalana na okres
roku budżetowego
Rokiem budżetowym jest rok kalendarzowy
Ustawa budżetowa nie może zawierać
przepisów zmieniających inne ustawy
Ustawa budżetowa składa się z budżetu
państwa, załączników, postanowień
Ustawa budżetowa
2/2
W załącznikach do ustawy budżetowej zamieszcza się:
podatkowe i niepodatkowe dochody budżetu państwa według
źródeł dochodów oraz części i działów klasyfikacji budżetowej,
wydatki budżetu państwa w podziale na części, działy, rozdziały
klasyfikacji budżetowej wydatków oraz grupy wydatków,
programy finansowane z udziałem środków europejskich i plany
wydatków budżetu państwa na finansowanie tych programów,
plany finansowe: agencji wykonawczych, instytucji gospodarki
budżetowej, państwowych funduszy celowych, państwowych osób
prawnych
wykaz jednostek otrzymujących dotacje podmiotowe i celowe
oraz kwoty tych dotacji,
zestawienie programów wieloletnich w układzie zadaniowym,
zestawienie zadań zleconych JST,
plan przychodów i rozchodów budżetu państwa.
Budżet środków europejskich
Budżet środków europejskich (BŚE) jest rocznym planem
dochodów
i
podlegających
refundacji
wydatków
przeznaczonych na realizację programów finansowanych
z udziałem środków europejskich z wyłączeniem środków
przeznaczonych
na
realizację
projektów
pomocy
technicznej.
Różnica między dochodami i wydatkami BŚE stanowi
odpowiednio nadwyżkę BŚE albo deficyt BŚE.
Nadwyżka/deficyt BŚE nie są wliczane odpowiednio do
nadwyżki/deficytu budżetu państwa.
Deficyt BŚE jest finansowany w ramach potrzeb
pożyczkowych budżetu państwa.
Nadwyżka BŚE jest źródłem spłaty zobowiązań budżetu
państwa zaciągniętych na pokrycie deficytu BŚE.
Wieloletni plan finansowy państwa
1/3
WPFP to plan dochodów i wydatków oraz przychodów i
rozchodów budżetu państwa sporządzany na cztery lata
budżetowe.
WPFP jest sporządzany w układzie obejmującym funkcje
państwa wraz z celami i miernikami stopnia wykonani danej
funkcji i uwzględnia: cele średniookresowej strategii rozwoju
kraju oraz kierunki polityki społeczno-gospodarczej Rady
Ministrów.
WPFP w podziale na poszczególne lata budżetowe określa:
podstawowe wielkości makroekonomiczne, kierunki polityki
fiskalnej, prognozy dochodów i wydatków budżetu państwa,
kwotę deficytu i potrzeb pożyczkowych budżetu państwa oraz
źródła ich sfinansowania, prognozy dochodów i wydatków
budżetu środków europejskich, wynik budżetu środków
europejskich, skonsolidowaną prognozę bilansu sektora
finansów publicznych, kwotę państwowego długu publicznego.
Wieloletni plan finansowy państwa
2/3
Prognozę dochodów budżetu państwa ujmuje się w WPFP
wg. głównych kategorii dochodów (dochody podatkowe i
dochody niepodatkwe, cła, środki europejskie).
Prognozę wydatków budżetu państwa ujmuje się w WPFP z
wyszczególnieniem: wydatków stałych związanych z
utrzymaniem funkcjonowania organów władzy publicznej i
wykonywaniem zadań administracji rządowej, wydatków na
obsługę długu publicznego, środków własnych UE, dotacji
dla FUS i KRUS, subwencji ogólnej i dotacji na zadania
zlecone JST, wydatków na sfinansowanie zobowiązań
wynikających z przyjętych programów wieloletnich,
wydatków na realizację działań rozwojowych kraju,
środków
przeznaczonych
na
realizację
zadań
współfinansowanych z udziałem środków europejskich,
innych wydatków.
Wieloletni plan finansowy państwa
3/3
WPFP stanowi podstawę przygotowywania projektu ustawy
budżetowej na kolejny rok budżetowy.
Minister Finansów przedstawia Radzie Ministrów projekt WPFP.
Rada Ministrów uchwala WPFP i ogłasza go w Dzienniku
Urzędowym RP „Monitor Polski” oraz w Biuletynie Informacji
Publicznej.
WPFP jest aktualizowany przez Radę Ministrów w drodze uchwały,
corocznie w terminie dwóch miesięcy od dnia ogłoszenia ustawy
budżetowej i uwzględnia prognozę na kolejne trzy lata.
Ministrowie w terminie do 15 kwietnia, przedkładają Ministrowi
Finansów informacje o realizacji WPFP, w tym o stopniu realizacji
celów.
Minister Finansów wraz z sprawozdaniem z wykonania ustawy
budżetowej przedkłada Radzie Ministrów informację o przebiegu
wykonania WPFP, która jest ogłaszana przez Radę Ministrów (MP,
BIP).
Wykonanie budżetu państwa
Ustawę budżetową wykonuje Rada Ministrów w trakcie
roku budżetowego (kieruje wykonywaniem budżetu),
który rozpoczyna się 1 stycznia i kończy 31 grudnia.
W terminie 21 dni od dnia ogłoszenia ustawy budżetowej
dysponenci części budżetowych przedstawiają MF
szczegółowy plan dochodów i wydatków danej części
budżetowej (
układ wykonawczy
układ wykonawczy) opracowany w podziale
na działy, rozdziały i paragrafy klasyfikacji budżetowej.
Następnie
jednostki
podległe
sporządzają
plany
finansowe celem
zapewnienia ich zgodności z ustawą
budżetową.
MF w porozumieniu z dysponentami części budżetowych
opracowuje
harmonogram realizacji budżetu państwa
harmonogram realizacji budżetu państwa.
Dla obsługi budżetu państwa są
prowadzone następujące rachunki
bankowe przez NBP:
centralny rachunek bieżący budżetu państwa, z
wyodrębnieniem rachunków dochodów i wydatków
budżetu
państwa
oraz
rachunków
środków
do
sfinansowania pożyczkowych potrzeb budżetu państwa
rachunki bieżące państwowych jednostek budżetowych,
z wyodrębnieniem rachunków dochodów i wydatków
rachunki bieżące urzędów obsługujących organy
podatkowe,
dla
gromadzenia
dochodów
budżetu
państwa, z wyodrębnieniem rachunków dla niektórych
rodzajów dochodów
rachunki bieżące państwowych funduszy celowych, o ile
przepisy odrębnych ustaw nie stanowią inaczej
rachunki pomocnicze
rachunki bieżące jednostek budżetowych mających
siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej
Kontrola wykonania budżetu państwa
MF przedstawia komisji sejmowej właściwej do spraw
budżetu i Najwyższej Izbie Kontroli (NIK) informację o
przebiegu wykonania budżetu państwa za
pierwsze
półrocze w terminie do dnia 10 września tego roku.
Rada Ministrów przygotowuje roczne sprawozdanie z
wykonania budżetu państwa, które przedstawia
Sejmowi i NIK do końca maja roku po roku
budżetowym.
Sprawozdanie
to
ocenia
Sejm
zapoznając
się
uprzednio z opinią NIK o powyższym sprawozdaniu.
Sejm udziela lub nie absolutorium Radzie Ministrów z
wykonania budżetu państwa w terminie 90 dni licząc
od dnia otrzymania wspominanego sprawozdania.
Budżet jednostki samorządu
terytorialnego
Budżet JST jest rocznym planem dochodów i
wydatków oraz przychodów i rozchodów tej jednostki.
Budżet JST jest uchwalany na rok budżetowy.
Rokiem budżetowym jest rok kalendarzowy.
Podstawą gospodarki finansowej JST w roku
budżetowym jest uchwała budżetowa.
Uchwała budżetowa składa się z budżetu JST i
załączników (zestawienie planowanych kwot dotacji
udzielanych z budżetu JST; plan dochodów rachunku
dochodów placówek oświatowych; plany przychodów i
kosztów samorządowych zakładów budżetowych).
Planowanie budżetu JST
Projekt uchwały budżetowej (projekt budżetu JST)
przygotowuje organ wykonawczy JST - zarząd JST, tj. w
gminie wójt (W), burmistrz (B), prezydent miasta (PM),
w powiecie zarząd powiatu (ZP), w województwie zarząd
województwa (ZW) i przekazuje go do dnia 15 listopada
roku przed rokiem budżetowym organowi stanowiącemu
JST, tj. w gminie radzie gminy (RG), w powiecie radzie
powiatu
(RP),
w
województwie
samorządowym
sejmikowi województwa (SW).
W pracach nad projektem budżetu JST główną rolę
odgrywa
skarbnik
odpowiednio
gminy,
powiatu,
województwa i referat budżetu odpowiednio urzędu
gminy,
starostwa
powiatowego,
urzędu
marszałkowskiego.
Uchwalanie budżetu JST
Uchwałę budżetową uchwala odpowiednio RG, RP,
SW najpóźniej do końca stycznia roku budżetowego.
Jeżeli RG, RP, SW nie uchwalą uchwały budżetowej w
powyższym terminie, to do końca lutego roku
budżetowego budżet danej JST ustali w zakresie
obowiązkowych
zadań
własnych
i
zleconych
regionalna izba obrachunkowa.
Uchwała budżetowa jest ogłaszana w Dzienniku
Uchwał i obowiązuje od dnia 1 stycznia roku
budżetowego (bez względu na dzień jej uchwalenia).
Uchwałę budżetową wykonuje odpowiednio W, B,
PM, ZP, ZW od dnia 1 stycznia do 31 grudnia.
Uchwała budżetowa
1/2
Uchwała budżetowa JST określa:
1.
łączną kwotę planowanych dochodów budżetu JST, z
wyodrębnieniem dochodów bieżących i majątkowych,
2.
łączną kwotę planowanych wydatków budżetu JST, z
wyodrębnieniem wydatków bieżących i majątkowych,
3.
kwotę
planowanego
deficytu
albo
planowanej
nadwyżki budżetu JST wraz ze źródłami pokrycia
deficytu albo przeznaczenia nadwyżki budżetu JST,
4.
łączną kwotę planowanych przychodów budżetu JST,
5.
łączną kwotę planowanych rozchodów budżetu JST,
6.
limit zobowiązań z tytułu zaciąganych kredytów i
pożyczek oraz emitowanych papierów wartościowych,
Uchwała budżetowa
2/2
7.
kwotę wydatków przypadających do spłaty w danym
roku budżetowym, zgodnie z zawarta umową z
tytułu poręczeń i gwarancji udzielonych przez JST,
8.
szczególne zasady wykonywania budżetu JST w
roku budżetowym, wynikające z odrębnych ustaw,
9.
uprawnienia jednostki pomocniczej do prowadzenia
gospodarki finansowej w ramach budżetu gminy,
10.
inne postanowienia organu stanowiącego JST.
Uchwała budżetowa JST może zawierać upoważnienie
dla zarządu JST do: zaciągania kredytów i pożyczek
oraz emisji papierów wartościowych; dokonywania
zmian w budżecie w trakcie roku budżetowego.
Wieloletnia prognoza finansowa
Organ wykonawczy przygotowuje projekt uchwały w sprawie
wieloletniej prognozy finansowej (WPF) lub jej zmian, a organ
stanowiący uchwala ją nie później niż uchwałę budżetową.
WPF obejmuje okres roku budżetowego oraz co najmniej
trzech kolejnych lat.
WPF powinna być realistyczna i określać: dochody i wydatki
bieżące oraz majątkowe budżetu JST, wynik budżetu JST,
przeznaczenie nadwyżki albo sposób sfinansowani deficytu,
przychody i rozchody budżetu JST, kwotę długu JST oraz
sposób sfinansowania spłaty długu, objaśnienia przyjętych
wartości.
Wartości przyjęte w WPF i w budżecie JST powinny być zgodne
co najmniej w w zakresie wyniku budżetu i związanych z nim
kwot przychodów i rozchodów oraz długu JST.
Wykonanie i kontrola wykonania budżetu
JST
Kasową obsługę budżetu JST wykonuje bank
komercyjny wybrany przez JST.
W, B, PM, ZP, ZW przygotowuje sprawozdanie z
wykonania budżetu i przedstawia je odpowiednio RG,
RP, SW do końca marca roku po roku budżetowym.
Sprawozdanie z wykonania budżetu gminy, powiatu,
województwa ocenia odpowiednio RG, RP, SW
zapoznając się uprzednio z opinią komisji rewizyjnej
o powyższym sprawozdaniu.
RG, RP, SW udziela lub nie W, B, PM, ZP, ZW
absolutorium z wykonania budżetu w terminie do
końca czerwca roku po roku budżetowym.
Budżet liniowy
1/3
Najpowszechniejsza postać budżetu stosowana
zgodnie z regulacjami prawnymi obowiązującymi
w Polsce.
Środki publiczne przydzielane są poszczególnym
jednostkom
organizacyjnym
(dysponentom
środków budżetowych).
Oparty jest na ujmowaniu dochodów według
źródeł ich pochodzenia a wydatków według
rodzaju
i
kierunków
wydatkowania
w
odpowiednich
podziałkach
klasyfikacji
budżetowej (działy, rozdziały, paragrafy).
Budżet liniowy
2/3
Przeniesienia
środków
pomiędzy
działami,
rozdziałami, paragrafami (czy w ramach działu,
rozdziału)
wymagają
dokładnego
określenia
kompetencji organów publicznych.
Podziałka klasyfikacji budżetowej ma charakter
operacyjny, a nie orientacyjny i ściśle obowiązuje
jednostkę
realizującą
budżet,
co
powoduje
wewnętrzną sztywność gospodarki budżetowej.
Wymusza „planowanie na wyrost” przez jednostki
organizacyjne, a organy publiczne zaangażowane w
procesie przygotowania, uchwalania i wykonywania
budżetu stosują zasadę „obcinania na wyrost”.
Budżet liniowy
3/3
Mała precyzja oraz niekompleksowość planowania
budżetowego
wywołują
deficyty
środków
finansowych
w
jednych
podziałkach
klasyfikacyjnych i nadwyżki w drugich.
Nie tworzy bodźców do innowacyjności, a także nie
dostarcza niezbędnych informacji potrzebnych do
efektywnego zarządzania finansami publicznymi.
Na etapie wykonywania, jak i sprawozdania zwraca
szczególną uwagę na aspekty kontrolne, które
polegają
przede
wszystkim
na
porównaniu
planowanych dochodów i wydatków z rzeczywiście
wykonanymi.
Budżet zadaniowy
Jest
rezultatem
tzw.
budżetowania
programowego wprowadzonego w sektorze
publicznym w latach 60-tych w Stanach
Zjednoczonych.
Działalność w budżecie zadaniowym ujmowana
jest w formie zadań nazwanych, opisanych i w
miarę
możliwości
skwantyfikowanych
pod
względem przewidywanych wyników, kosztów i
wskaźników
efektywności
możliwych
do
osiągnięcia.
Budżet zadaniowy powiązany jest z planowaniem
wieloletnim (rzeczowym i finansowym).
W budżecie zadaniowym należy:
wyznaczyć cele do realizacji
przypisać celom konkretne zadania
ustalić charakter zadania
dokonać podziału działalności na poszczególne zadania i
wyznaczyć koordynatorów tych zadań
ustalić szczegółowy harmonogram realizacji zadań
wyznaczyć metody kalkulacji kosztów zadania oraz
źródła finansowania zadania
ustalić mierniki określające stopień realizacji celów
(zadań)
wyznaczyć koordynatora całego projektu (zadania)
ustalić zasady współpracy między ośrodkami w celu
realizacji zadania
Cechy budżetu zadaniowego
Instrument zarządzania finansami oparty na układzie
zadań.
Zapewnia elastyczność gospodarki budżetowej.
Planowanie oparte na zobiektywizowanym rachunku
nakładów i efektów.
Odpowiada na pytanie co zostało zrobione, w jaki sposób i
jak efektywnie.
System
informacji
umożliwia
porównanie
poziomu
wydatków z zakresem rzeczowym zadań.
Aktywność koordynatorów zadań w procesach procedury
budżetowej.
Planowanie zadań według rankingów zadań.
Ustalone są całkowite koszty świadczonych usług i ich
efektywność.
Duża komunikatywność i przejrzystość informacji.
Warunki funkcjonowania budżetu
zadaniowego
1/6
1.
Stabilne źródła finansowania podmiotów.
2.
Uelastycznienie zasad prowadzenia publicznej gospodarki
finansowej, w tym dyscypliny finansów publicznych w celu
zwiększenia kompetencji koordynatorów zadań w
porównaniu z obowiązującymi kompetencjami dysponentów
budżetowych.
3.
Określenie metodologii wyboru priorytetów działania
publicznego (system ustalania hierarchii priorytetów
działania).
4.
Budżet zadaniowy powinien być zrozumiały nie tylko dla
władz wykonawczych, ale także dla władz stanowiących i
dla społeczeństwa, a zarazem umożliwiać współpracę władz
publicznych na różnych szczeblach (organ stanowiący nie
powinien wprowadzać zmian w budżecie zadaniowym).
Warunki funkcjonowania budżetu
zadaniowego
2/6
5.
W budżecie zadaniowym muszą być określone
mierniki zadań, tj. koszty determinujące wydatki na
realizację zadań i ich efekty. Ważne jest też
systemowe określenie wyboru formy realizacji
zadania,
czemu
jednak
nie
sprzyja
obecnie
obowiązujące prawo zamówień publicznych.
6.
Wdrażanie budżetu zadaniowego wymaga czasu, ale
również wiedzy merytorycznej i metodologicznej
pracowników
przygotowujących
i
wykonujących
budżet zadaniowy. W związku z tym bardzo ważne jest
motywowanie
pracowników
przygotowujących
i
wykonujących budżet zadaniowy, czemu nie sprzyjają
zasady premiowania pracowników administracji
publicznej na szczeblu centralnym i samorządowym.
Warunki funkcjonowania budżetu
zadaniowego
3/6
7.
Wprowadzenie budżetu zadaniowego wymaga odejścia od
klasyfikacji budżetowej i resortowego podziału wydatków,
co sprzyja współpracy podmiotów sektora finansów
publicznych w realizacji konkretnych zadań publicznych.
8.
Budżet zadaniowy powinien być przygotowany wariantowo,
ale problemem jest czy zasada ta ma dotyczyć wariantów
zadań, czy też wariantów budżetu zadaniowego jako
całości.
9.
Mierniki zadań muszą być: proste, zrozumiałe, a dane
wykorzystane do ich obliczenia – wiarygodne (trafność
prognoz). Jednak raz określone mierniki nie są
niezmienne i powinny ewoluować wraz ze zmianą sytuacji
politycznej (zmiana priorytetów działania), czy też wraz z
nowymi informacjami z zakresu jakości zarządzania
publicznego.
Warunki funkcjonowania budżetu
zadaniowego
4/6
9.
Zróżnicowany winien też być zakres mierników, to znaczy
najwęższy dla organu stanowiącego i następnie zasób
wykorzystywanych mierników wzrasta idąc w dół w
hierarchii podmiotów przygotowujących i realizujących
budżet zadaniowy, przy czym lepiej aby tych mierników było
mniej, a za to bardziej dokładnych. Mierniki powinny
umożliwiać ocenę zadania z punktu widzenia: obywatela,
użytkownika, podatnika.
10.
Ewaluacja programu jest czasochłonna, pracochłonna i
kosztochłonna, a więc bardzo ważne jest aby wybrać
właściwe programy do ewaluacji zgodnie z określoną
hierarchią priorytetów działania. Programy oceniane są z
punktu widzenia ich: gospodarności, efektywności i
skuteczności. Ważne są też środki finansowe na zbieranie
danych do określenia mierników dla poszczególnych zadań.
Warunki funkcjonowania budżetu
zadaniowego
5/6
11.
W budżecie zadaniowym nie wolno zastępować
wcześniej określonych celów wskaźnikami, a zatem
mierniki dostarczają materiału liczbowego do oceny
(interpretacji). Poleżenie nacisku na osiągnięcie
zakładanego poziomu miernika, a nie na realizację
celu prowadzi do zniekształcenia celu i poziomu
ryzyka związanego z jego realizacją.
12.
W budżetowaniu zadaniowym planowanie nie może
być tylko zdecentralizowane, gdyż ważne jest też
planowanie scentralizowane i wiążąca się z nim rola
koordynatora, który określa priorytety działania i
czuwa nad ich realizacją. Dlatego też budżet
zadaniowy winien być wprowadzany etapowo (od
pilotażu wybranych zadań po cały budżet).
Warunki funkcjonowania budżetu
zadaniowego
6/6
13.
Konieczność wprowadzenia audytu jakościowego i
kształcenia ekspertów efektywnościowych, którzy
określą jasne standardy dla mierników zadań (ocena
jakości tych wskaźników).
14.
Mierniki zadań mają służyć ocenie realizacji zadania,
a więc przede wszystkim ocenie dostarczanego
produktu, jako wyniku realizowanego zadania
publicznego (nakłady/efekty). Ważne jest przy tym
ścisłe
określenie
procedur
ograniczenia
lub
likwidacji zadań, które nie są realizowane w oparciu o
zasady: gospodarności, efektywności i skuteczności.
15.
Budżet
zadaniowy
winien
być
powiązany
z
planowaniem wieloletnim (minimum 4-letnim).