Seksualność kobiet z
zaburzeniami odżywiania
Arkadiusz P. Bilejczyk
Poradnia Seksuologiczna i Patologii Współżycia
Centrum Psychoterapii
Pracownia Psychoterapii i Seksuologii
II Kliniki Psychiatrycznej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego
Klasyfikacja
• ICD-10
– Zaburzenia odżywiania F50
• DSM-IV-TR
– Zaburzenia odżywiania 307.50
notowane na Osi I
Zaburzenia odżywiania
• Jadłowstręt psychiczny
(anorexia nervosa)
• Żarłoczność psychiczna
(bulimia nervosa)
Anorexia nervosa
Anoreksja
• Francuski psychiatra Louis-Victor Marcé dokonał
pierwszego opisu anoreksji w 1859 roku. Dr Ernst-
Charles Lasègue i Sir William Gull w 1873 roku
opublikowali pracę, w której po raz pierwszy
anoreksja została uznana za chorobę psychiczną.
• Dzisiaj anoreksję uznaje się za chorobę
cywilizacyjną. Polega ona na celowej utracie wagi
przez chorującą osobę. Niektórzy specjaliści widzą
w tej chorobie i definiują ją poprzez spektrum
objawów dysmorfofobii. Osoba chora odczuwa lęk,
gdyż według własnych sądów nie spełnia wymogów
otoczenia co do własnego wyglądu, a ponadto
postrzega w sposób zaburzony swoje ciało.
Wyznacza sobie ona bardzo niski limit wagi, którą
musi utrzymać, albo osiągnąć.
• Anoreksja dotyczy przeważnie dziewcząt i kobiet w
przedziałach wiekowych 10-13 oraz 16-21 lat.
Anoreksja
• BMI (body mass index) = waga/wzrost2
< 15 - wygłodzenie
15,1 - 17,4 - wychudzenie (spowodowane
zwykle przez ciężką chorobę lub anoreksję)
17,5 - 18,5 - niedowaga
18,5 - 24,9 - wartość prawidłowa
25,0 - 29,9 - okres przed otyłością -
nadwaga
30,0 - 34,9 - I stopień otyłości
35,0 - 39,9 - II stopień otyłości
>= 40,0 - III stopień otyłości (otyłość
kliniczna)
Anoreksja
• W anoreksji występują:
– niska samoocena, poczucie
beznadziejności i brak wiary w
siebie,
– niezadowolenie ze swojej figury,
– zaburzone postrzeganie obrazu
własnego ciała,
– lęk przed dorosłością i
dojrzewaniem
Bulimia nervosa
Bulimia
• Gerald Russell, psychiatra w
1979 roku wyodrębnił spośród
swoich pacjentek z
rozpoznaniem anoreksji, te
które miewały napady
niekontrolowanego objadania
się
Bulimia
• Bulimię trzeba odróżnić od innych zaburzeń
związanych z objadaniem się. Chorzy
przejadają się bardzo często, a następnie
stosują sposoby kontrolowania wagi ciała,
które mogą być niebezpieczne dla zdrowia.
• Jest to zaburzenie psychogenne, a osoby
nim dotknięte zwykle czują się głodne
nawet tuż po zjedzeniu.
• Niekiedy wymioty przynoszą tak wielką
ulgę, że chorzy przejadają się ponownie po
to by je znowu wywołać.
• Emocja lęku, znudzenie, stres czy uczucie
przykrości potrafią wyzwalać u pacjentów
okresy obżarstwa.
Bulimia - przyczyny
• brak bliskiej osoby, z czym chory nie
potrafi sobie poradzić
• problemy z samoakceptacją
• konflikty rodzinne
• zaburzenia mechanizmów samoregulacji i
samokontroli
• uszkodzenie ośrodka sytości w mózgu
• emocjonalne zaniedbanie dziecka w
dzieciństwie
• brak akceptacji przez grupę rówieśniczą
(wiążący się często ze zmianą środowiska)
• bycie ofiarą przemocy seksualnej
(zwłaszcza w dzieciństwie)
Anoreksja seksualna
„Anoreksja seksualna to brak ochoty na seks i
strach przed intymnością. Jej pierwsze
symptomy to różnego rodzaju lęki związane z
seksem, objawiające się przedwczesnym
wytryskiem i spadkiem libido. Dotyczy ona
osób uzależnionych od seksu - seksoholików,
którzy chętnie odwiedzają kluby ze
striptizem, korzystają z usług prostytutek czy
surfują namiętnie po stronach porno. Są
seksualnymi anorektykami, bo przeraża ich
jakikolwiek rodzaj relacji z wyjątkiem
płatnego seksu, anonimowego doświadczenia
czy jednorazowej przygody. Mają awersję nie
do seksu, lecz do intymności.”
http://www.seksuolog.org.pl/viewtopic.php?
Menstruacja
• Brak miesiączki u
– 30% kobiet z anoreksją
– 86% z bulimią
• Regularne miesiączkowanie u
– 20% kobiet z anoreksją
– 46% z bulimią
• Zatrzymania miesiączki w przeszłości u
– 88% kobiet z anoreksją
– 78% z bulimią
(Sarol-Kulka, Kulka, 2005)
(Sarol-Kulka, Kulka, 2005)
(Sarol-Kulka, Kulka, 2002)
(Sarol-Kulka, Kulka, 2002)
Anoreksja
• dochodzi do zmian biologicznych,
które wpływają na seksualność,
– jeżeli anoreksja rozpoczęła się przed
okresem dojrzewania, to wskutek
zahamowania rozwoju na poziomie ciała,
np. zaburzeń wydzielania hormonów,
może nie pojawić się potrzeba seksualna,
– w późniejszym wieku, tzn. gdy choroba
pojawiła się po menarche, zaburzenia
poziomu hormonów mogą „wyzerować”
libido
Anoreksja
• osoby chore „nie potrzebują” seksu
–
często odmawiają sobie „przyjemności
seksualnej” na podobnej zasadzie jak
„przyjemności z jedzenia”
–
pozwolenie sobie na odczuwanie
pożądania jest „oznaką słabości”
–
uważa się, że choroba ta może wiązać
się z lękiem przed dorośnięciem, przed
zmianami zachodzącymi w ciele oraz
wejściem w rolę seksualną jako dorosły
Anoreksja
• anoreksja a unikanie przyjemności
seksualnej
– przyjemność może być tożsama z
zagrożeniem, satysfakcja czerpana z
unikania przyjemności
– unikanie jedzenia, unikanie seksu –
oznacza „nie branie nic do (środka) ciała”
– najważniejsze dla chorego jest utrzymanie
swojego ciała jak najdalej od wszelakiego
wpływu innych, którzy na ciało mogą mieć
wpływ
– ograniczanie jedzenia, ograniczanie seksu
– jako ćwiczenie kontroli absolutnej
• nic nie dostanie się „do środka” zanim nie
przejdzie przez „bramkę kontrolną” anoreksji
Anoreksja
• seks wymaga intymności
– seks z definicji wymaga intymności,
nawet gdy nie angażujemy
głębszych emocji (niezależnie, czy
jest to dobre, czy złe przeżycie)
– pomimo pragnień przeżywania
intymności, chory obawia się jej
– budowanie intymności wydaje się
chorym zbyt trudne, żeby się go
podjęli
Anoreksja
• „dopuszczanie innych”
– droga do „zdrowego” seksu ma u
anorektyków zazwyczaj mało
wspólnego z samym seksem
– seks wymaga zaufania obiektom
spoza „Ja”
– pierwszą osobą obdarzaną
zaufaniem przez osobę chorą jest
zazwyczaj terapeuta, chora uczy się
zaufania i rozszerza je na akceptację
jedzenia oraz związków z innymi
Bulimia
• zmiany biologiczne
– zaburzenie poziomu hormonów,
zaburzenia równowagi
elektrolitowej może powodować
obniżenie potrzeby seksualnej
– może dojść do zatrzymania
miesiączki, lub znacznej
deregulacji cyklu
Bulimia
• podczas gdy anorektyczki są
zazwyczaj skoncentrowane
głownie na sobie, tak bulimiczki
często martwią się o swój
odbiór przez innych
• poczucie bezwartościowości
sprawia, że chore nie
dopuszczają do siebie myśli o
byciu dla kogoś atrakcyjną
Bulimia
• brak zaufania do innych i do
samej siebie
– chora nie ufa sobie, ponieważ
„zawodzi” w momentach gdy
ulega presji zjedzenia
– potencjalny partner prawiący
komplementy uważany jest często
za „wroga” (on na pewno kłamie,
jak on może mówić, że jestem
atrakcyjna, przecież to nieprawda)
Bulimia
• redukcja napięcia emocjonalnego
– wymioty pełnią rolę regulującą
emocje, zwłaszcza w
zaawansowanym stanie choroby
wymioty mają obniżyć napięcie, a
nie regulować wagę
– redukcja napięcia emocjonalnego
poprzez wymioty działa
demotywująco na podejmowanie
zachowań seksualnych
Dziękuję za uwagę