ODJĘCIA KOŃCZYN –

ODJĘCIA KOŃCZYN –

ZADANIA PIELĘGNIARKI

ZADANIA PIELĘGNIARKI

Katarzyna Grabarczyk

Katarzyna Grabarczyk

Pomorska Akademia Medyczna

Pomorska Akademia Medyczna

Wydział Nauk o Zdrowiu

Wydział Nauk o Zdrowiu

Podstawowe pojęcia

Podstawowe pojęcia

AKINEZJA

AKINEZJA

bezruch, brak ruchów lub ich znaczne

bezruch, brak ruchów lub ich znaczne

upośledzenie wywołane uszkodzeniem

upośledzenie wywołane uszkodzeniem

obwodowego narządu ruchu, zaburzenia

obwodowego narządu ruchu, zaburzenia

w

w

układzie nerwowym lub na tle

układzie nerwowym lub na tle

psychicznym.

psychicznym.

HIPOKINEZJA

HIPOKINEZJA

niedostatek ruchu , wysiłku fizycznego;

niedostatek ruchu , wysiłku fizycznego;

dysproporcja

dysproporcja

pomiędzy zwiększającym się obciążeniem układu

pomiędzy zwiększającym się obciążeniem układu

nerwowego, a zmniejszającym się obciążeniem

nerwowego, a zmniejszającym się obciążeniem

układu

układu

ruchowego.

ruchowego.

Prowadzi do zaburzeń w zakresie układów:

Prowadzi do zaburzeń w zakresie układów:

- sercowo – naczyniowego,

- sercowo – naczyniowego,

- trawiennego,

- trawiennego,

- psychonerwowego,

- psychonerwowego,

- zaburzenia zdolności motorycznych i postawy

- zaburzenia zdolności motorycznych i postawy

ciała

ciała

Zaburzenia związane z brakiem lub

Zaburzenia związane z brakiem lub

niedoborem wysiłku fizycznego

niedoborem wysiłku fizycznego

Układ krążenia:

Układ krążenia:



zmniejszenie objętości wyrzutowej i pojemności

zmniejszenie objętości wyrzutowej i pojemności

minutowej serca co jest wynikiem redukcji objętości

minutowej serca co jest wynikiem redukcji objętości

osocza (ponieważ wzrost częstotliwości skurczów

osocza (ponieważ wzrost częstotliwości skurczów

mięśnia sercowego);

mięśnia sercowego);



zmniejszenie zapotrzebowania tkanek na tlen;

zmniejszenie zapotrzebowania tkanek na tlen;



upośledzenie przewodzenia impulsów sercu,

upośledzenie przewodzenia impulsów sercu,

zakłócenia repolaryzacji a także pogłębienie zmian

zakłócenia repolaryzacji a także pogłębienie zmian

niedokrwiennych;

niedokrwiennych;



zmniejszenie objętości krwi;

zmniejszenie objętości krwi;



zmniejszenie aktywności unerwienia serca;

zmniejszenie aktywności unerwienia serca;



obniżenie tolerancji ortostatycznej( wynik

obniżenie tolerancji ortostatycznej( wynik

zmniejszenia pobudliwości odruchu z baroreceptorów

zmniejszenia pobudliwości odruchu z baroreceptorów

tętniczych – na skutek biernej pionizacji);

tętniczych – na skutek biernej pionizacji);



zmniejszenie napięcia i zanik mięśni szkieletowych

zmniejszenie napięcia i zanik mięśni szkieletowych

prowadzi do obniżenia napięcia ścian naczyń żylnych;

prowadzi do obniżenia napięcia ścian naczyń żylnych;



skłonność do powstawania żylaków k.dolnych;

skłonność do powstawania żylaków k.dolnych;



zwiększone ryzyko nadciśnienia tętniczego;

zwiększone ryzyko nadciśnienia tętniczego;



zwiększenie krzepliwości krwi (skłonność do

zwiększenie krzepliwości krwi (skłonność do

zatorowości);

zatorowości);

Mięśnie szkieletowe:

Mięśnie szkieletowe:



zmniejszenie masy ciała na skutek zaniku mięśni

zmniejszenie masy ciała na skutek zaniku mięśni

(szczególnie m. kończyn dolnych, gdzie obserwuje

(szczególnie m. kończyn dolnych, gdzie obserwuje

się zmniejszenie ich przekroju poprzecznego),

się zmniejszenie ich przekroju poprzecznego),

czego skutkiem jest obniżenie siły mięśniowej;

czego skutkiem jest obniżenie siły mięśniowej;



redukcja zawartości białek kurczliwych oraz liczby

redukcja zawartości białek kurczliwych oraz liczby

mitochondriów;

mitochondriów;



mniejsza wrażliwość na insulinę,

mniejsza wrażliwość na insulinę,



zwiotczenie i stopniowy zanik mięśni;

zwiotczenie i stopniowy zanik mięśni;

Układ kostno – stawowy:

Układ kostno – stawowy:



wzrost wydalania jonów wapnia oraz fosforanów z moczem,

wzrost wydalania jonów wapnia oraz fosforanów z moczem,

kałem, potem;

kałem, potem;



atrofia kości;

atrofia kości;



zmniejszenie gęstości kości koniczyn dolnych (osteoporoza);

zmniejszenie gęstości kości koniczyn dolnych (osteoporoza);



demineralizacja kości;

demineralizacja kości;



zwiększone ryzyko uszkodzeń stawów;

zwiększone ryzyko uszkodzeń stawów;



słabsze odżywianie tkanki kostnej i chrzęstnej;

słabsze odżywianie tkanki kostnej i chrzęstnej;



zmniejszenie zakresów ruchomości stawów (bo przykurcze

zmniejszenie zakresów ruchomości stawów (bo przykurcze

mięśni, więzadeł, torebek stawowych i miękkich tkanek

mięśni, więzadeł, torebek stawowych i miękkich tkanek

okołostawowych przez zrosty kostne);

okołostawowych przez zrosty kostne);

Układ odpornościowy:

Układ odpornościowy:



zmniejszenie właściwości bakteriobójczych skóry;

zmniejszenie właściwości bakteriobójczych skóry;



zmniejszenie odporności organizmu;

zmniejszenie odporności organizmu;

Układ pokarmowy:

Układ pokarmowy:



zmniejszenie metabolizmu (bo malejące zapotrzebowanie na składniki

zmniejszenie metabolizmu (bo malejące zapotrzebowanie na składniki

odżywcze);

odżywcze);



wzrost skłonności do otyłości (bo tkanka tłuszczowa magazynuje

wzrost skłonności do otyłości (bo tkanka tłuszczowa magazynuje

nadmierna ilość węglowodanów);

nadmierna ilość węglowodanów);



mniejsza zdolność przyswajania glukozy przez tkanki oraz wrażliwość

mniejsza zdolność przyswajania glukozy przez tkanki oraz wrażliwość

na insulinę (doprowadza to do podwyższonych wartości cukru we krwi,

na insulinę (doprowadza to do podwyższonych wartości cukru we krwi,

co wpływa na rozwój cukrzycy, nadciśnienia, zmian miażdżycowych);

co wpływa na rozwój cukrzycy, nadciśnienia, zmian miażdżycowych);



skłonność do zaparć;

skłonność do zaparć;



skłonność do tworzenia się przepuklin.

skłonność do tworzenia się przepuklin.

Układ oddechowy:

Układ oddechowy:



zmniejszenie liczby mitochondriów i enzymów

zmniejszenie liczby mitochondriów i enzymów

niezbędnych do przeprowadzania procesów

niezbędnych do przeprowadzania procesów

tlenowych;

tlenowych;



zmniejszenie pojemności życiowej płuc;

zmniejszenie pojemności życiowej płuc;



trudności z wymiana gazową;

trudności z wymiana gazową;



zmniejszenie maksymalnej wentylacji płuc

zmniejszenie maksymalnej wentylacji płuc

Układ nerwowy:

Układ nerwowy:



osłabienie koordynacji ruchowej;

osłabienie koordynacji ruchowej;



obniżenie nastroju i zmniejszenie zdolności radzenia sobie ze

obniżenie nastroju i zmniejszenie zdolności radzenia sobie ze

stresem (przyczyna – spadek produkcji niektórych

stresem (przyczyna – spadek produkcji niektórych

neuroprzekażników w mózgu np..noradrenaliny), co może

neuroprzekażników w mózgu np..noradrenaliny), co może

prowadzić do depresji;

prowadzić do depresji;



pogorszenie ostrości wzroku;

pogorszenie ostrości wzroku;



pogorszenie progu odczucia dźwięku;

pogorszenie progu odczucia dźwięku;



zaburzenia równowagi i chodu fizjologicznego;

zaburzenia równowagi i chodu fizjologicznego;



zaburzenia snu i koncentracji;

zaburzenia snu i koncentracji;



bóle głowy;

bóle głowy;



pogorszenie sprawności psychomotorycznej

pogorszenie sprawności psychomotorycznej

Wpływ unieruchomienia na metabolizm i

Wpływ unieruchomienia na metabolizm i

skład płynów ustrojowych:

skład płynów ustrojowych:



zmniejszenie objętości;

zmniejszenie objętości;



zwiększenie diurezy;

zwiększenie diurezy;



wzmożone wydalanie jonów Na+, K+, Ca+;

wzmożone wydalanie jonów Na+, K+, Ca+;



zmniejszenie liczby erytrocytów i leukocytów (zatrzymanie

zmniejszenie liczby erytrocytów i leukocytów (zatrzymanie

krwinek czerwonych w śledzionie w następstwie

krwinek czerwonych w śledzionie w następstwie

zwiększonego przepływu krwi przez ten narząd);

zwiększonego przepływu krwi przez ten narząd);



zwiększa się ilość fibrynogenu (ulega skróceniu czas

zwiększa się ilość fibrynogenu (ulega skróceniu czas

krzepnięcia);

krzepnięcia);



zmniejsza się ilość hemoglobiny

zmniejsza się ilość hemoglobiny

!!!

!!!

To właśnie ze względu na wszystkie możliwe

To właśnie ze względu na wszystkie możliwe

powikłania ze strony każdego układu

powikłania ze strony każdego układu

naszego organizmu w związku z

naszego organizmu w związku z

unieruchomieniem należy zwrócić

unieruchomieniem należy zwrócić

szczególną uwagę na to, by do takowego

szczególną uwagę na to, by do takowego

nie dopuścić.

nie dopuścić.

Priorytetem po amputacjach jest szybkie

Priorytetem po amputacjach jest szybkie

uruchamianie pacjenta oraz szybkie

uruchamianie pacjenta oraz szybkie

zaprotezowanie, co znacznie zwiększa jego

zaprotezowanie, co znacznie zwiększa jego

szanse na sprawne funkcjonowanie.

szanse na sprawne funkcjonowanie.

Rehabilitacja

Rehabilitacja



powinna rozpocząć się od momentu

powinna rozpocząć się od momentu

przyjęcia pacjenta pod opiekę medyczną;

przyjęcia pacjenta pod opiekę medyczną;



nigdy nie należy opóźniać rehabilitacji

nigdy nie należy opóźniać rehabilitacji

jeśli nie ma przeciwwskazań do jej

jeśli nie ma przeciwwskazań do jej

stosowania;

stosowania;



często program rehabilitacji ustala się

często program rehabilitacji ustala się

jeszcze przed właściwym dokonaniem

jeszcze przed właściwym dokonaniem

amputacji;

amputacji;



cele rehabilitacji należy ustalić we właściwy, jasny

cele rehabilitacji należy ustalić we właściwy, jasny

sposób, aby stanowiły przewodnik dla postępowania;

sposób, aby stanowiły przewodnik dla postępowania;



ustalić możliwe do osiągnięcia wyzwanie zarówno dla

ustalić możliwe do osiągnięcia wyzwanie zarówno dla

pacjenta jak i personelu;

pacjenta jak i personelu;



jasne cele pozwalają skoncentrować się na wybranych

jasne cele pozwalają skoncentrować się na wybranych

problemach oraz możliwych do osiągnięcia wynikach;

problemach oraz możliwych do osiągnięcia wynikach;



przykładowy cel: osiągnięcie samodzielności pacjenta w

przykładowy cel: osiągnięcie samodzielności pacjenta w

ramach podstawowych czynności życia codziennego;

ramach podstawowych czynności życia codziennego;



istotna współpraca zespołu osób opiekujących się

istotna współpraca zespołu osób opiekujących się

pacjentem (pozwala ustalić cele, które pacjent

pacjentem (pozwala ustalić cele, które pacjent

zaakceptuje i uzna za możliwe do osiągnięcia)

zaakceptuje i uzna za możliwe do osiągnięcia)

Często pacjent pozostawia ta decyzja lekarzowi, należy

Często pacjent pozostawia ta decyzja lekarzowi, należy

się jednak starć, aby istniała komunikacja pomiędzy

się jednak starć, aby istniała komunikacja pomiędzy

pacjentem a zespołem terapeutycznym.

pacjentem a zespołem terapeutycznym.

Główny cel rehabilitacji

Główny cel rehabilitacji



doprowadzenie pacjenta do potencjalnie maksymalnej

doprowadzenie pacjenta do potencjalnie maksymalnej

sprawności fizycznej, mentalnej i społecznej;

sprawności fizycznej, mentalnej i społecznej;

(powrót , odzyskanie utraconych funkcji, które

(powrót , odzyskanie utraconych funkcji, które

pozwolą na wykonywanie czynności życia

pozwolą na wykonywanie czynności życia

codziennego);

codziennego);



u pacjenta starszego należy uwzględnić co będzie

u pacjenta starszego należy uwzględnić co będzie

normalnym stanem , w miarę maksymalnie dobrym

normalnym stanem , w miarę maksymalnie dobrym

dla niego;

dla niego;



sprawność społeczna- czyli jakie są potrzeby pacjenta

sprawność społeczna- czyli jakie są potrzeby pacjenta

i oczekiwania rodziny;

i oczekiwania rodziny;



pomiar tych ograniczeń powinien być wyznacznikiem

pomiar tych ograniczeń powinien być wyznacznikiem

planowanej rehabilitacji

planowanej rehabilitacji

PIELĘGNOWANIE I USPRAWNIANIE OSÓB PO

PIELĘGNOWANIE I USPRAWNIANIE OSÓB PO

ODJĘCIACH KOŃCZYN

ODJĘCIACH KOŃCZYN

 

 



Sposób pielęgnacji i usprawniania dostosowuje się

Sposób pielęgnacji i usprawniania dostosowuje się

do przyczyn, techniki i poziomu odjęcia, wieku,

do przyczyn, techniki i poziomu odjęcia, wieku,

ogólnego stanu zdrowia, rodzaju wykonywanej pracy,

ogólnego stanu zdrowia, rodzaju wykonywanej pracy,

zastosowanej protezy.

zastosowanej protezy.



Istotne znaczenie ma także czas, jaki upływa od

Istotne znaczenie ma także czas, jaki upływa od

odjęcia kończyny do rozpoczęcia usprawniania.

odjęcia kończyny do rozpoczęcia usprawniania.



W urazowych odjęciach u osób młodych, zdrowych

W urazowych odjęciach u osób młodych, zdrowych

można przeprowadzić intensywny program

można przeprowadzić intensywny program

usprawniania.

usprawniania.



Po odjęciach z powodu choroby naczyń obwodowych,

Po odjęciach z powodu choroby naczyń obwodowych,

zwłaszcza u osób starszych, wskazany jest niezbyt

zwłaszcza u osób starszych, wskazany jest niezbyt

intensywny, indywidualny program usprawniania

intensywny, indywidualny program usprawniania

Rola pielęgniarki w opiece nad

Rola pielęgniarki w opiece nad

pacjentem oczekującym na amputację

pacjentem oczekującym na amputację



przygotowanie psychiczne do zabiegu i życia z

przygotowanie psychiczne do zabiegu i życia z

niepełnosprawnością;

niepełnosprawnością;



zapoznanie chorego z programami

zapoznanie chorego z programami

usprawniania po amputacji;

usprawniania po amputacji;



uświadomienie celowości ćwiczeń i aktywnego

uświadomienie celowości ćwiczeń i aktywnego

„wtaczania” się chorego w usprawnianie;

„wtaczania” się chorego w usprawnianie;



ułatwienie kontaktu z pacjentami po amputacji

ułatwienie kontaktu z pacjentami po amputacji

umiejętnie posługującymi się protezami

umiejętnie posługującymi się protezami

(zaadoptowanych do sytuacji po amputacji)

(zaadoptowanych do sytuacji po amputacji)

Opieka pielęgniarska nad chorym po

Opieka pielęgniarska nad chorym po

amputacji we wczesnym okresie po

amputacji we wczesnym okresie po

amputacji

amputacji

Pielęgnacja rany

Pielęgnacja rany



codzienna zmiana opatrunku i kontrola

codzienna zmiana opatrunku i kontrola

skóry;

skóry;



w przypadku trudności gojenia

w przypadku trudności gojenia

zastosowanie np. lasera;

zastosowanie np. lasera;



natłuszczanie skóry po zagojeniu

natłuszczanie skóry po zagojeniu

Prawidłowe ułożenie kikuta:

Prawidłowe ułożenie kikuta:



zabezpieczenie poprawnego ustawienia kikuta

zabezpieczenie poprawnego ustawienia kikuta

uzyskuje się przez zastosowanie: wyciągu,

uzyskuje się przez zastosowanie: wyciągu,

opatrunku gipsowego lub woreczków z piaskiem.

opatrunku gipsowego lub woreczków z piaskiem.



przy amputacji udowej zabezpieczenie przed

przy amputacji udowej zabezpieczenie przed

przykurczem zgieciowym i odwiedzeniowym w

przykurczem zgieciowym i odwiedzeniowym w

stawie biodrowym;

stawie biodrowym;



przy amputacji poniżej stawu kolanowego

przy amputacji poniżej stawu kolanowego

zabezpieczenie przed przykurczem zgieciowym w

zabezpieczenie przed przykurczem zgieciowym w

stawie kolanowym;

stawie kolanowym;



przy amputacji w obrębie stopy zabezpieczenie

przy amputacji w obrębie stopy zabezpieczenie

przed ustawieniem końsko –szpotawym,

przed ustawieniem końsko –szpotawym,



przy amputacji powyżej stawu łokciowego

przy amputacji powyżej stawu łokciowego

zapobieganie ustawieniu kikuta w odwiedzeniu,

zapobieganie ustawieniu kikuta w odwiedzeniu,

zgięciu , rotacji wew.;

zgięciu , rotacji wew.;



przy amputacji w obrębie przedramienia

przy amputacji w obrębie przedramienia

zabezpieczenie przed przykurczem zgięciowym w

zabezpieczenie przed przykurczem zgięciowym w

stawie łokciowym

stawie łokciowym

Nadanie odpowiedniego kształtu kikutowi

Nadanie odpowiedniego kształtu kikutowi

- walcowaty

- walcowaty

- łagodny stożek

- łagodny stożek

Bandażowanie kikuta do czasu zaprotezowania

Bandażowanie kikuta do czasu zaprotezowania



do bandażowania używa się opaski elastycznej o

do bandażowania używa się opaski elastycznej o

szerokości od 12 do 25 cm w zależności od objętości

szerokości od 12 do 25 cm w zależności od objętości

kikuta.

kikuta.



od końca kikuta prowadzi się opaskę kłosem

od końca kikuta prowadzi się opaskę kłosem

występującym coraz wyżej, nadając mu kształt

występującym coraz wyżej, nadając mu kształt

ściętego stożka. bandażowanie kontynuować do

ściętego stożka. bandażowanie kontynuować do

chwili zaprotezowania,

chwili zaprotezowania,



minimum 3 razy w ciągu dnia.

minimum 3 razy w ciągu dnia.



ważne, aby pacjent umiał prawidłowo bandażować

ważne, aby pacjent umiał prawidłowo bandażować

(pod nadzorem pielęgniarki powinien ćwiczyć)

(pod nadzorem pielęgniarki powinien ćwiczyć)

Leczenie bólów fantomowych

Leczenie bólów fantomowych

Ból fantomowy -

Ból fantomowy -

ból odczuwany w miejscu nieistniejącej, amputowanej

ból odczuwany w miejscu nieistniejącej, amputowanej

kończyny lub w miejscu, w którym nie nastąpiły zmiany

kończyny lub w miejscu, w którym nie nastąpiły zmiany

fizjologiczne, lub które nie zostało uszkodzone mechanicznie

fizjologiczne, lub które nie zostało uszkodzone mechanicznie

tak by mogło powodować ból rzeczywisty

tak by mogło powodować ból rzeczywisty



farmakoterapia,

farmakoterapia,



laser,

laser,



jonizacja z zastosowaniem leków p/bólowych,

jonizacja z zastosowaniem leków p/bólowych,



psychoterapia,

psychoterapia,



terapia zajęciowa.

terapia zajęciowa.

Usprawnianie chorych po amputacji

Usprawnianie chorych po amputacji



hartowanie kikuta

hartowanie kikuta

- rozpoczyna się na 2—3 dzień po operacji od delikatnego

- rozpoczyna się na 2—3 dzień po operacji od delikatnego

opukiwania opuszkami palców,

opukiwania opuszkami palców,

- po zdjęciu szwów można wprowadzić podczas kąpieli

- po zdjęciu szwów można wprowadzić podczas kąpieli

delikatny masaż przy użyciu gąbki, rękawicy frotte, a

delikatny masaż przy użyciu gąbki, rękawicy frotte, a

następnie miękkiej szczoteczki. Od drugiego tygodnia

następnie miękkiej szczoteczki. Od drugiego tygodnia

stopniowe oklepywanie całej powierzchni kikuta przez 10—15

stopniowe oklepywanie całej powierzchni kikuta przez 10—15

minut opuszkami palców lub miękka maczugą wykonaną z

minut opuszkami palców lub miękka maczugą wykonaną z

waty i bandaża elastycznego,

waty i bandaża elastycznego,

- hartowanie zmniejsza wrażliwość skóry kikuta, która

- hartowanie zmniejsza wrażliwość skóry kikuta, która

przystosowuje się do równomiernego nacisku całej

przystosowuje się do równomiernego nacisku całej

powierzchni. Można stosować także hartowanie

powierzchni. Można stosować także hartowanie

hydrotermiczne z wykorzystaniem naprzemiennych kąpieli w

hydrotermiczne z wykorzystaniem naprzemiennych kąpieli w

ciepłej i zimnej wodzie,

ciepłej i zimnej wodzie,



Wzmacnianie siły mięśniowej;

Wzmacnianie siły mięśniowej;



Ćwiczenia czucia powierzchniowego i głębokiego;

Ćwiczenia czucia powierzchniowego i głębokiego;



Ćwiczenia ogólnokondycyjne, korekcyjne postawy, oddechowe;

Ćwiczenia ogólnokondycyjne, korekcyjne postawy, oddechowe;

- pielęgniarka sprawdza wykonanie zleconych ćwiczeń ruchowych,

- pielęgniarka sprawdza wykonanie zleconych ćwiczeń ruchowych,

- pomaga w ich wykonaniu albo tylko koryguje błędy pacjenta, nie

- pomaga w ich wykonaniu albo tylko koryguje błędy pacjenta, nie

wyręcza w wykonywaniu różnych czynności, ale tworzy warunki do

wyręcza w wykonywaniu różnych czynności, ale tworzy warunki do

ich samodzielnego wykonywania

ich samodzielnego wykonywania



Pielęgnacja kikuta, higiena i zasady dotyczące nakładania

Pielęgnacja kikuta, higiena i zasady dotyczące nakładania

pończochy:

pończochy:

- należy dbać o higienę kikuta i protezy;

- należy dbać o higienę kikuta i protezy;

- gromadzący się pot może ułatwić macerację skóry, powstawanie

- gromadzący się pot może ułatwić macerację skóry, powstawanie

otarć i odparzeń;

otarć i odparzeń;

- zapobiega się temu przez codzienną kąpiel kikuta w ciepłej

- zapobiega się temu przez codzienną kąpiel kikuta w ciepłej

wodzie z mydłem;

wodzie z mydłem;

- unika się stosowania środków drażniących skórę;

- unika się stosowania środków drażniących skórę;

-

-

w upalne dni kąpiel powtarza się kilka razy w ciągu dnia;

w upalne dni kąpiel powtarza się kilka razy w ciągu dnia;

po kąpieli skórę należy osuszyć;

po kąpieli skórę należy osuszyć;

-

myć należy także wnętrze leja protezy i dokładnie osuszać

myć należy także wnętrze leja protezy i dokładnie osuszać

-

niewskazane jest umieszczanie protezy w pobliżu kaloryferów,

niewskazane jest umieszczanie protezy w pobliżu kaloryferów,

pieca, ponieważ może dojść do jej odkształcenia;

pieca, ponieważ może dojść do jej odkształcenia;

-

jeśli pacjent korzysta z pończoch kikutowych, powinien

jeśli pacjent korzysta z pończoch kikutowych, powinien

zwracać uwagę na dokładność ich zakładania oraz utrzymanie

zwracać uwagę na dokładność ich zakładania oraz utrzymanie

w czystości;

w czystości;

-

codziennie powinno się je zmieniać

codziennie powinno się je zmieniać

-

pończochy należy prać w wodzie z mydłem, a nie z proszkiem;

pończochy należy prać w wodzie z mydłem, a nie z proszkiem;

- w przypadku zniszczenia lub przetarcia pończochy nie

- w przypadku zniszczenia lub przetarcia pończochy nie

naprawia się jej, tylko wymienia.

naprawia się jej, tylko wymienia.



Nauka zakładania i zdejmowania protezy;

Nauka zakładania i zdejmowania protezy;



Nauka chodu w protezie

Nauka chodu w protezie

- poręcze

- poręcze

- drabinki

- drabinki

- kule

- kule



Ćwiczenia upadania i równoważne

Ćwiczenia upadania i równoważne



Ćwiczenia posługiwania się protezą (np.

Ćwiczenia posługiwania się protezą (np.

ubieranie się)

ubieranie się)

Usprawnianie przy przeciwwskazaniach do

Usprawnianie przy przeciwwskazaniach do

protezowania

protezowania



ćwiczenia ogólnokondycyjne, oddechowe, oporowe,

ćwiczenia ogólnokondycyjne, oddechowe, oporowe,

zdrowych kończyn;

zdrowych kończyn;



nauka przesiadania się z wózka na łóżko, krzesło,

nauka przesiadania się z wózka na łóżko, krzesło,

przejście z wózka do wanny, nauka chodu z

przejście z wózka do wanny, nauka chodu z

pomocą kul (amputacja kończyn dolnych);

pomocą kul (amputacja kończyn dolnych);



nauka wykorzystania zdrowych kończyn przy

nauka wykorzystania zdrowych kończyn przy

czynnościach samoobsługi;

czynnościach samoobsługi;



ćwiczenia dotyku i ułożenia kikuta w przestrzeni;

ćwiczenia dotyku i ułożenia kikuta w przestrzeni;



układanie kikuta zapobiegające przykurczom

układanie kikuta zapobiegające przykurczom

Udział pielęgniarki w rozwiązywaniu

Udział pielęgniarki w rozwiązywaniu

problemów psychologicznych i

problemów psychologicznych i

społecznych chorych po amputacjach

społecznych chorych po amputacjach



wystąpienie problemów psychologicznych , nasilenie i

wystąpienie problemów psychologicznych , nasilenie i

rodzaj, zależy od tego, czy amputacja była wykonana

rodzaj, zależy od tego, czy amputacja była wykonana

w trybie nagłym czy planowym;

w trybie nagłym czy planowym;



nagłe odjęcie kończyny może spowodować gwałtowne

nagłe odjęcie kończyny może spowodować gwałtowne

reakcje psychiczne o podłożu emocjonalnym;

reakcje psychiczne o podłożu emocjonalnym;



oddziaływanie na psychikę w celu uzyskania

oddziaływanie na psychikę w celu uzyskania

akceptacji poniesionej straty, zaistniałej sytuacji,

akceptacji poniesionej straty, zaistniałej sytuacji,



budzenie motywacji do aktywnego współdziałania w

budzenie motywacji do aktywnego współdziałania w

usprawnianiu, w usamodzielnianiu się,

usprawnianiu, w usamodzielnianiu się,

Psychoterapia po amputacji

Psychoterapia po amputacji



stanowi nieodłączny element rehabilitacji;

stanowi nieodłączny element rehabilitacji;



pomimo braku w wielu szpitalach psychologa należy dążyć do

pomimo braku w wielu szpitalach psychologa należy dążyć do

zatrudniania go ze względu na dobro pacjentów,

zatrudniania go ze względu na dobro pacjentów,



często pielęgniarka nie jest w stanie poświęcić każdemu

często pielęgniarka nie jest w stanie poświęcić każdemu

pacjentowi tyle czasu by w pełni go zadowolić, wesprzeć ,

pacjentowi tyle czasu by w pełni go zadowolić, wesprzeć ,

porozmawiać jak człowiek z człowiekiem, a nie chory z opiekunem,

porozmawiać jak człowiek z człowiekiem, a nie chory z opiekunem,



pielęgniarka może jednak pomóc pacjentowi w uzyskaniu

pielęgniarka może jednak pomóc pacjentowi w uzyskaniu

równowagi psychicznej;

równowagi psychicznej;



pielęgniarka może także pomóc w rozwiązywaniu problemów

pielęgniarka może także pomóc w rozwiązywaniu problemów

społecznych;

społecznych;



część z funkcji psychoterapii może przejąć także rodzina.

część z funkcji psychoterapii może przejąć także rodzina.

Dziękuję za

Dziękuję za

uwagę

uwagę