ETYKA W BIZNESIE
dr Sławomir Winch 13.03.2010
Zasady zaliczenia przedmiotu
1. 40% oceny – praca (referat) na zadany temat lub zaproponowany przez daną osobę.
2. Aktywność na stronie przedmiotu (maksimum 7 punktów) – punkty dodatkowe
3. Egzamin pisemny 60%:
1. Pratley Peter, Etyka w biznesie, Gebethner & Ska, Warszawa 1998, s., 12-20; s.
87-110.
2. Rybak Mirosława, Etyka menedżera – społeczna odpowiedzialność
przedsiębiorstwa, PWN, Warszawa 2004; s. 28 – 87 (r.2,3,4); 113-158 (r.6,7); 181 –
203 (r.9).
3. Treści wykładów
Skala oceny przedmiotu
Ndst. (2)
Dst. (3) Dst+. (3+) Db. (4) Db. + (4+) Bdb. (5) Bdb. + (5+)
Do 50p. 51p – 60p 61p – 70p 71p – 80p 81p – 90p 91p – 100p 101p – 107p
Uwaga* - warunkiem zaliczenia jest uzyskanie minimum 31 punktów z egzaminu
pisemnego
Aktywność na stronie przedmiotu – strona internetowa przedmiotu – maksimum 7
punktów
1. zgłoszenie własnego problemu, związanego z tematyką danego wykładu do
dyskusji. Należy również uzasadnić wagę poruszanej kwestii: 1p - 2p*.
2. udział w dyskusji. Za udział w dyskusji uznaje się wypowiedzi, które zawierają
uzasadnienia odwołujące się do doświadczeń z praktyki zawodowej, wyników
badań, teorii: 1p – 2p*.
3. Odpowiedź na pytania do studium przypadku (1p – 3p. W zależności od liczby
pytań)
* Zostawiam sobie pewien subiektywizm w przyznawaniu punktów. Nie będą
podlegały ocenie wypowiedzi w stylu: „Zagadnienie jest ważne i istotne” .
Linki
Wejście na stronę: www.e-sgh.pl
Karta zgłoszeniowa:
http://www.e-sgh.pl/winch/222160-1124/etyka
Ścieżka logowania: http://www.e-sgh.pl/winch/222160-1124
Bariery współpracy
1. Zaufanie
2. Kultura organizacyjna
3. System ocen (niesprawiedliwy)
4. Obieg informacji
5. Natura ludzka (egoizm
)
Miejsce etyki w biznesie
Kultura – wartości (to co atrakcyjne, ważne)
Etyka – ogólne twierdzenie filozoficzne wynikające z danego
światopoglądu (świata wartości)
Moralność – zbór zasad i norm określających co jest dobre, a co
złe. Jest to sposób postępowania jednostki przyjęty przez
większość jako norma
W jakich grupach w iekow y ch chcem y płacić 5-10 procent w ięcej za produkty
fi rm ety czny ch
Ź ródło: R zeczpospolita, 04.03.2010, s. B . 4.
0%
5%
10%
15%
20%
25%
30%
35%
40%
15-19 lat
20-29 lat
30-39 lat
40-49 lat
50-59 lat
60-65 lat
66 i więcej
Społeczna odpowiedzialność biznesu
Za
Przeciw
Kreatywność i przedsiębiorczość a typ struktury organizacyjnej
Kategorie
Typ
mechanistyczny
Typ adaptatywny Typ kreatywny
Władza
Na szczycie
hierarchii
Decentralizacja
Nieokreślona i
zmienna
Koordynacja
Program
Konkurencja
wewnętrzna
Uznanie kolegów
Komunikacja
W pionie
W pionie i w
poziomie
Wielokierunkowa
Zdolność do zmian
Ograniczona
Pod wpływem
bodźca z zewnątrz
Wewnętrzne
mechanizmy
Sposób
formułowania celów
Dane z zewnątrz Margines swobody „Poszukiwanie
celów”
Więź z otoczeniem
Izolacja
Otoczenie jako
arbiter
Harmonia
Zaufanie
Zaufanie jest zakładem podejmowanym na temat niepewnych przyszłych
działań innych ludzi.
P. Sztompka
Zaufanie to przekonanie lub oczekiwanie, że partner weźmie pod uwagę
interesy drugiego partnera w toku wymiany.
N. Lin
Zaufanie jest pozytywnym oczekiwaniem, że druga osoba nie zachowa się
oportunistycznie – w słowach, czynach albo decyzjach.
S. Robbins
Zaufanie normatywne
Generalny pogląd na naturę ludzką, niezależny od osobistych
doświadczeń. Istotą jego jest poczucie więzi emocjonalnej z innymi
wynikające z faktu tworzenia społeczności działającej w oparciu o
ustalony system norm i wartości.
Fundamentem zaufania normatywnego jest system moralny, w
którym współpracownicy są postrzegani jako należący do tej samej
wspólnoty. Jest ono trwałe w czasie, a o jego zmianie decydują
przemiany w obszarze kultury.
Zaufania - oparte na wiedzy
Określane też mianem strategicznego. Funkcjonowanie tego typu
zaufania wymaga wzajemnego uczenie się członków organizacji, a
dalej negocjacji w sferze określenia priorytetów działań oraz
sposobów ich realizacji. Nie jest to wyłącznie proces zarezerwowany
dla członków danej firmy, ale też przebiega w relacjach z otoczeniem
danej organizacji. Ten typ zaufania wymaga czasu niezbędnego dla
wzajemnego poznania się stron – zweryfikowania poprzez
doświadczenie wzajemnej wiarygodności.
Tab.1. Zaufanie do kadry kierowniczej a wymiary kultury organizacyjnej
Wymiary kultury organizacyjnej
Współczynnik korelacji
Persona
Znajomość celów zmian
0,421**
Mały dystans władzy
0,374**
Kompetencje jako kryterium nagród
0,365**
Swojskość
0,330**
Współpraca w sytuacjach konfliktowych
0,328**
Uniwersalizm
0,276**
Poświęcanie czasu na planowanie
0,224**
Tab. 2 Wysoki stopień zaufanie wobec grup
Typy
zaufania
Koledzy z
zespołu
Kierownictwo
firmy
Klienci
Konkurencja
Normatywne
64%
35%
20%
4%
Strategiczne
76%
50%
41%
10%
Tab.3. Siła związku pomiędzy zaufaniem wobec różnych grup a sytuacją finansową firmy
Typy zaufania
Bardzo dobra sytuacja
finansowa firmy
Zaufanie normatywne do
kierownictwa firmy
0,293**
Zaufanie do kierownictwa firmy
– wspólne doświadczenia
0,177*
Tab.4. Siła związku pomiędzy zaufaniem wobec różnych grup a pozycją rynkową firmy
Typy zaufania
Pozycja rynkowa firmy
Zaufanie normatywne do
kierownictwa firmy
0,144*
Zaufanie normatywne do klientów
0,154*
Współpraca i manipulacja a orientacja czasowa przedsiębiorstwa (w %)
Charakter
relacji z
Orientacja czasowa
kierownictwem
Przeszłość
Teraźniejszość
Przyszłość
Współpraca
46,8
42,4
49,1
Manipulacja
54,8
56,8
47,4
Źródło: opracowanie własne
Charakter relacji a wynik finansowy firmy (w %)
Sytuacja
Charakter relacji
finansowa
Współpraca
Manipulacja
Bardzo dobra i dobra
45,9
35,9
Przeciętna
35,2
41,0
Zła i bardzo zła
18,9
23,1
Razem
100,0
100,0
Źródło: opracowanie własne
Sytuacja finansowa firmy a charakter relacji w zależności od zaufania (w %)
Sytuacja
finansowa
Bardzo duże i duże zaufanie normatywne do kadry
kierowniczej
firmy
Charakter relacji pracownicy – kierownictwo firmy
Współpraca
Manipulacja
Bardzo dobra i
dobra
58,0
55,0
Przeciętna
35,5
37,5
Źródło: opracowanie własne
Literatura do wykładu
1. Rybak M., Etyka menedżera – społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstwa,
PWN, Warszawa 2004, rozdział 2.
2. Winch S, Zaufanie a sytuacja finansowa firmy w opinii kadry kierowniczej
przedsiębiorstw,”Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów”, Zeszyt n4 92,
SGH, Warszawa 2009.
3. Winch A., Winch S., Negocjacje – jednostka, organizacja kultura, Difin,
Warszawa 2010, s. 204-250.
4. Winch S., Współpraca vs manipulacja, SGH, maszynopis, Warszawa 2010.