Cykl życia organizacji
Etapowy wzorzec zmian w organizacji
• Etapy mają charakter sekwencyjny
(następują jeden po drugim)
• Etapy pojawiają się w określonej
kolejności
Cykl życia organizacji
1
2
3
4
5
czas
formal
izacja
1. Przedsiębiorczość (powstanie)
2. Zespołowość (wzrost)
3. Formalizacja i kontrola (stabilizacja
4. Dopracowanie struktury (inercja
5. Schyłek
Stopień
centralizacji/decentralizacji zależy
m.in. od
• wielkości organizacji
• wykorzystywanych technologii
• charakteru otoczenia
• tempa rozwoju organizacji, fazy jej
cyklu życia
• umiejętności kierowników
• stopnia integracji kadry organizacji
Czynniki wpływające na
centralizację lub
decentralizację
• charakter otoczenia (im większa złożoność i
niepewność otoczenia, tym większa skłonność do
decentralizacji);
• doświadczenia z przeszłości;
• charakter podejmowanych decyzji (im decyzja bardziej
kosztowna i ryzykowna, tym większy nacisk na
centralizację);
• zdolności kierowników niższego szczebla.
• wielkość organizacji,
• tempo wzrostu,
• zapotrzebowanie na rynku,
• rozdrobnienie produkcji,
• wewnętrzne cechy organizacji,
• koszty i ryzyko związane z decyzjami,
• kultura organizacji.
Zalety decentralizacji
• następuje odciążenie kierowników od
spraw mało ważnych,
• podejmowanie decyzji następuje
blisko miejsca akcji,
• decyzje są bardziej wyważone, trafne,
• poprawia morale na niższych
szczeblach,
• zwiększa inicjatywę i elastyczność.
Warunki skutecznej
decentralizacji
• równoległe usprawnianie mechanizmów
koordynacji decyzji podejmowanych na
różnych szczeblach organizacji
• kierownicy niższych szczebli przejawiają
wystarczającą odpowiedzialność,
samodzielność i reprezentują odpowiednio
wysoki autorytet
• istnieje klimat sprzyjający decentralizacji
Zasady delegowania
uprawnień
• Zasada CELOWOŚCI – określenie przez
kierownika czemu ma służyć delegowanie
uprawnień w konkretnym przypadku, np. podnosić
zadowolenie z pracy
• Zasada AKCEPTACJI delegacji przez
podwładnego – zapewnienie przychylności dla
delegowanych uprawnień
• Zasada KONTROLI umiejętności decyzyjnych
podwładnego – stopniowe przekazywanie
uprawnień i sprawdzanie czy podwładny daje sobie
radę
• Zasada WYRAŹNEJ DELEGACJI uprawnień –
jasne sformułowanie zakresu delegacji
cd. Zasady delegowania
uprawnień
• Stopnie delegowania uprawnień
• DZIAŁAJ - kontakty nie są potrzebne
• DZIAŁAJ - powiadom co zrobiłeś
• ZBADAJ PROBLEM - powiadom co zamierzasz
zrobić, zrób to, chyba że ci zabronią
• ZBADAJ PROBLEM - powiadom co zamierzasz
zrobić, zaczekaj aż wyrażę zgodę na działanie
• ZBADAJ PROBLEM - przedstaw możliwe działania,
argumenty za i przeciw, wskaż do akceptacji jedno
z nich
• ZBADAJ PROBLEM - przedstaw mi wszystkie fakty,
podejmę decyzję co należy zrobić
cd. Zasady delegowania
uprawnień
• Zasada zapewnienia DOBREJ
KOMUNIKACJI pomiędzy
podwładnym i przełożonym
• Zasada KOMPLETNOŚCI
delegowanych uprawnień
• Zasada zapewnienia niezbędnego
WYPOSAŻENIA w środki i
informacje
• Zasada ODPOWIEDZIALNOŚCI za
podejmowane decyzje
• Decentralizacja jest najbardziej
efektywna gdy kwalifikacje
zawodowe kierowników i
pracowników niższego szczebla są na
takim poziomie iż zapewniają
racjonalne działania wykonawczo-
decyzyjne
Przeszkody w delegowaniu
uprawnień przez
kierowników
• Brak autorytetu i odwagi cywilnej
• Ucieczka przed pełnieniem funkcji
kierowniczych
• Moda na zapracowanego
• Brak skromności; kierownik musi być najlepszy
• Niechęć do myślenia o przyszłości (po moim
odejściu wszystko może się rozpaść - Ludwik
XVI)
• Strach by podwładni nie zaćmili szefa
• Obawa przed wypadnięciem z obiegu
• Obawa przed ryzykiem
Grupowanie stanowisk pracy
(departamentalizacja) jest to
proces łączenia w grupy
poszczególnych rodzajów czynności
(stanowisk pracy) zgodnie z
opracowanym logicznym układem
Podstawy (kryterium)
grupowania
• według wyrobu - wokół produktów lub grup
produktów
• funkcjonalne - grupowanie stanowisk
wymagających tych samych lub podobnych
czynności
• według klientów
• według lokalizacji
• według wiedzy i umiejętności - w ten sposób
tworzy się na przykład działy badań i rozwoju
• według czasu pracy - dotyczy między innymi
pracy trzyzmianowej
Motywacja
• stan gotowości człowieka do podjęcia
określonego działania.
• wzbudzony potrzebą zespół procesów
psychicznych i fizjologicznych określający
podłoże zachowań i ich zmian.
• Mechanizmy psychologiczne regulujące
dowolne zachowanie człowieka,
poprzedzone wyborem
• To co wywołuje, ukierunkowuje i
podtrzymuje zachowania ludzi
Czynniki wpływające na efektywność
osoby:
• motywacja,
• uzdolnienia,
• postrzegania roli (zrozumienie jakie
zachowania są potrzebne dla
osiągnięcia wysokiej efektywności i
dużego zadowolenia.
Teorie treści
• głoszą, że głównym źródłem motywacji
są przede wszystkim nieuświadomione
(na skutek działania mechanizmów
samo obronnych) impulsy wewnętrzne,
głównie potrzeby, powodujące, że
człowiek postępuje w określony sposób.
Próbują odpowiedzieć na pytanie: jakie
czynniki (CO?) motywują ludzi do pracy.
Dążenie do
zaspokojenia potrzeby
Zaspokojenie
Potrzeba
(brak)
Działanie
(określone zachowanie)
Hierarchia
potrzeb
Potrzeby fizjologiczne
Potrzeby bezpieczeństwa
Potrzeby przynależności i miłości
Potrzeby szacunku i uznania
Potrzeby samorealizacji
Hierarchia
potrzeb opracowana przez
amerykańskiego psychologa Abrahama Maslowa
(1954)
Ludzie są motywowani przez hierarchiczny układ pięciu
podstawowych grup potrzeb.
Potrzeby materialne
1. Potrzeby fizjologiczne - w zakładach pracy
zaspokajane są głównie przez odpowiednie płace i
środowisko pracy, które zapewnia sanitariaty,
wymagane oświetlenie, odpowiednią temperaturę i
wentylację.
1. Potrzeby bezpieczeństwa (stabilnego środowiska
psychicznego i emocjonalnego) - należy tu potrzeba
pewności, stałości, opieki, wolności od strachu, lęku i
chaosu, porządku, silnego opiekuna itd. (motywatory
to poczucie bezpiecznej i pewnej pracy zaspokajane
między innymi przez ciągłość zatrudnienia oraz
odpowiedni program świadczeń ubezpieczeniowych i
emerytalnych.
cd. potrzeby niematerialne
3. Potrzeby przynależności (miłości, przywiązania, czułości,
kontaktów społecznych oraz akceptacji ze strony kolegów-
współpracowników). Dla większości ludzi potrzebę tę zaspokaja
rodzina, kontakty towarzyskie poza pracą oraz przyjaźnie w
pracy. Przełożony może się przyczynić do zaspokojenia tych
potrzeb, dopuszczając społeczne interakcje i dając pracownikom
poczucie przynależności do zespołu lub grupy roboczej.
4. Potrzeby uznania (szacunku, osiągnięć, prestiżu) - obejmują dwa
różne zespoły potrzeb, tj. pozytywnego obrazu we własnych
oraz uznania i szacunku w oczach innych. Kierownik może
dopomóc w zaspokojeniu niektórych z nich, zapewniając
rozmaite zewnętrzne symbole osiągnięć, takie jak: tytuły
służbowe, przyjemne pomieszczenia biurowe i odpowiednie
nagrody. Może on również skoncentrować się na charakterze
samej pracy, zapewniając pracownikowi ambitne i ciekawe
zadania i możliwości, aby miał on poczucie sukcesu.
5. Potrzeby samorealizacji (realizacja możliwości osiągania przez
jednostkę ciągłego wzrostu i indywidualnego rozwoju, na co
składa się: pragnienie zrealizowania swoich marzeń, zdolności
oraz zainteresowań; rozumienie otaczającej rzeczywistości
(potrzeby poznawcze); odczuwanie piękna (potrzeby
estetyczne).
Dwuczynnikowa Teoria F.
Herzberga (1966)
Zdaniem Herzberga w środowisku pracy występują:
motywatory (czynniki motywujące), przez które
rozumie się elementy umożliwiające pełne
wykorzystanie możliwości intelektualnych człowieka i
wpływające na powstanie zadowolenia. Należą do nich:
osiąganie sukcesów, uznanie, poczucie
odpowiedzialności oraz możliwości rozwoju i awansu;
czynniki higieny pracy - decydują o
psychologicznym i społecznym komforcie pracy, a więc
dotyczą przede wszystkim zdrowego lub niezdrowego
psychicznie jej środowiska. Składają się na nie takie
elementy, jak: stosunki z przełożonymi, polityka
personalna, warunki pracy, bezpieczeństwo i stałość
pracy, nadzór, uposażenie (płaca) i życie osobiste.
Teoria osiągnięć
• Dawid McClelland w swoich pracach
nad motywacją skoncentrował się
szczególnie na potrzebie osiągnięć.
• Sądził na przykład, że ludzie
odnoszący sukcesy odznaczają się
stosunkowo wysoką potrzebą
osiągnięć. Poszukują oni dla siebie
zadań stanowiących umiarkowane
wyzwania – trudnych, ale nie
niemożliwych do wykonania.
• Teoria Mc Gregora dotyczy
postrzegania pracowników przez
kierownika
• Teoria X (określana jako
pesymistyczna)
• Teoria Y (określana jako
optymistyczna)
Teoria X zakłada, że:
• przeciętny człowiek ma wrodzoną niechęć do
pracy i stara się jej unikać, skoro tylko może;
• z uwagi na tę niechęć większość ludzi musi
być przymuszana, kontrolowana, kierowana,
zagrażana karami, aby dawać z siebie
należyty wysiłek w kierunku osiągania celów
instytucji;
• przeciętny człowiek jest leniwy, woli być
kierowany, unikać odpowiedzialności,
posiada stosunkowo małe ambicje i pragnie
nade wszystko spokoju i bezpieczeństwa.
Teoria Y zakłada, że :
• angażowanie w pracę sił fizycznych i umysłowych jest w tym
samym stopniu naturalne, co potrzeba zabawy i wypoczynku;
• zewnętrzna kontrola i zagrażanie karą nie są jedynymi
środkami powodującymi wysiłek w kierunku osiągnięcia
celów instytucji; człowiek chce sam sobą kierować i sam się
kontrolować w służbie celów, które przyjął za własne;
• to przyjęcie celów za własne jest funkcją wynagrodzenia
związanego z dokonanymi wysiłkami;
• człowiek postawiony we właściwych warunkach uczy się nie
tylko przyjmowania na siebie odpowiedzialności, ale nawet
tej odpowiedzialności poszukuje;
• zdolność rozwijania stosunkowo wysokiego stopnia
wyobraźni, pomysłowości i twórczości w rozwiązywaniu
problemów organizacji jest właściwością raczej szerokich niż
wąskich kręgów społeczeństwa;
• w warunkach współczesnego życia w przemyśle,
intelektualny potencjał poszczególnych jednostek bywa
wykorzystywany jedynie częściowo.
TEORIA ERG
CLAYTONA ALDERFERA
• Alderfer zaproponował ułożenie ludzkich potrzeb w
trzy nakładające się kategorie:
E - existence (egzystencji) – obejmuje potrzeby
fizjologicznych i bezpieczeństwa,
• R - relatedness (relacji) - obejmuje potrzeby
kontaktów społecznych z ludźmi,
G - growth (rozwoju) - potrzeby szacunku dla
siebie i samorealizacji
• W odróżnieniu do teorii Maslowa, teoria ERG
dopuszcza możliwość równoczesnego motywowania
przez więcej niż jedną kategorię czynników. Ponadto
Clayton Alderfer wyróżnił element frustracji i regresji
(jeśli dana potrzeba nie będzie zaspokojona, pojawia
się frustracja i jednostka schodzi na niższy poziom,
szukając zaspokojenia potrzeby niższego rzędu).
TEORIE PROCESU
• starają się wyjaśnić, dlaczego ludzie
wybierają pewne zachowania, by
zaspokoić swoje potrzeby i jak oceniają
ich zaspokojenie po osiągnięciu celów.
• Kładą więc nacisk na to, jak się
motywuje. Z grupy tej na uwagę
zasługują: teoria oczekiwań i teoria
sprawiedliwości.
TEORIA SPRAWIEDLIWOŚCI
ADAMSA
• Według tej teorii ludzie poszukują równowagi
(sprawiedliwości społecznej) pomiędzy nagrodami, które
otrzymują a nakładem pracy dla organizacji.
• Sprawiedliwość jest tu rozumiana jako indywidualnie
postrzegane traktowanie danej osoby w porównaniu do
innych.
Porównywanie to jest subiektywne, oparte na własnych
odczuciach i obserwacjach osoby,
• następuje według wzoru:
nasze wyniki, wyniki innych = nasze nakłady nakłady innych
• Brak równowagi prowadzi do powstania sił motywacyjnych,
korygujących niesprawiedliwość (może nastąpić zwiększenie
lub redukcja wysiłku, czyli nakładów, możliwe jest
wystąpienie żądań płacowych).
TEORIA WZMOCNIEŃ SKINNERA
Ludzkie zachowania są sterowane przez
konsekwencje tych zachowań - brzmi podstawowa
teza teorii.
Według Skinnera, zachowanie wywołujące nagrody
będzie prawdopodobnie powtarzane. Z kolei
mniejsze będzie prawdopodobieństwo
powtórzenia zachowań, pociągających za sobą
karę.
Nagrody są tu nazywane wzmocnieniem
pozytywnym, kary - wzmocnieniem negatywnym.
Wszelkie nauczanie odbywa się na podstawie
wzmocnienia.