-ostre zapalenie
trzustki-
-charakterystyka, przyczyny,
objawy, diagnostyka oraz leczenie
farmakologiczne i dietetyczne-
ŻYWIENIE KLINICZNE
paulina sidor C2
ostre zapalenie trzustki (OZT)
jest to ostra choroba objawiająca się bólami w
jamie brzusznej o różnej intensywności,
wzrostem aktywności enzymów trzustkowych
we krwi i w moczu, a w części przypadków
narastającym wstrząsem i zmianami
wielonarządowymi,
wymaga leczenia szpitalnego i zagraża życiu,
może wystąpić w każdym wieku, ale częściej
dotyka ludzi między 50 a 70 rokiem życia,
postacie ostrego zapalenia
trzustki
ostre zapalenie trzustki może przybierać dwie
postacie:
łagodniejszą - obrzękową, której istotą jest
obrzęk trzustki bez ognisk martwicy, w tej
postaci choroby częstość powikłań nie jest
duża, a śmiertelność nie przekracza 5 procent
i rokowanie co do wyleczenia jest dobre,
ciężką - martwiczo-krwotoczną, w przebiegu
której dochodzi do ognisk martwicy w trzustce
i tkankach około trzustkowych oraz krwotoków,
co znacznie pogarsza stan chorego,
przyczyny:
do uszkodzenia trzustki dochodzi najczęściej w wyniku
nadużywania alkoholu lub w przypadku zatkania przewodu
żółciowego wspólnego przez kamień żółciowy, co powoduje
wsteczny odpływ żółci do trzustki i aktywację enzymów
trzustkowych,
bardzo rzadko przyczynami ostrego zapalenia trzustki mogą
być: uraz jamy brzusznej, infekcja wirusowa, zaburzenia
poziomu tłuszczów we krwi, rak trzustki, niektóre leki,
zabiegi operacyjne i diagnostyczne na trzustce lub układzie
żółciowym,
około 20-30% epizodów ostrego zapalenia trzustki
rozpoczyna się bez uchwytnej przyczyny; jest to tak zwana
postać idiopatyczna zapalenia,
czynniki sprzyjające
zachorowaniu:
czynnikami zwiększającymi ryzyko
wystąpienia zapalenia trzustki są :
nadużywanie alkoholu,
otyłość,
kamica żółciowa,
niedożywienie,
przyjmowanie niektórych leków, na
przykład cytostatyków czy sterydów,
objawy ostrego zapalenia
trzustki:
silne bóle zlokalizowane w środkowej i górnej części
brzucha,
bolesność uciskowa brzucha,
nudności i wymioty- skąpe, nie przynoszące ulgi,
wzdęcie brzucha, często zatrzymanie gazów i stolca,
gorączka, czasem dreszcze, bóle mięśniowe,
stwierdza się zwiększone stężenie glukozy we krwi
oraz zwiększoną aktywność enzymów (amylazy i
lipazy),
w ciężkich postaciach:
spadek ciśnienia krwi, wstrząs,
zatrzymanie moczu i ostra niewydolność nerek,
rozpoznanie ostrego zapalenia
trzustki:
objawy ostrego zapalenia trzustki są na
tyle charakterystyczne, że chorobę
można podejrzewać na ich podstawie,
oczywiście, w celu potwierdzenia
diagnozy i wykonuje się badania
laboratoryjne i obrazowe,
diagnostyka laboratoryjna
ostrego zapalenia trzustki:
oznaczenie aktywności enzymów
trzustkowych tj. amylazy i lipazy w surowicy,
morfologię,
leukocytozę,
stężenie glukozy i wapnia w surowicy,
bilirubinę całkowitą,
transaminazę alaninową - AlAT,
transaminazę asparaginianową – AsPAT,
CRP czyli białko C reaktywne będące
wskaźnikiem ostrej fazy
diagnoza obrazowa ostrego
zapalenia trzustki:
badanie ultrasonograficzne (USG) jest pomocne
w monitorowaniu postępu leczenia i wczesnego
stwierdzenia niektórych powikłań choroby,
tomografia komputerowa (TK) - najlepiej
pozwala ocenić zmiany w trzustce i jej
otoczeniu fizjologicznym,
radiologiczne badanie klatki piersiowej (RTG)
pomaga ujawnić obecność płynu w jamach
opłucnej,
leczenie ostrego zapalenia
trzustki:
celem leczenia ostrego zapalenia
trzustki jest opanowanie i ograniczenie
rozległości uszkodzenia tego organu
oraz zabezpieczenie przed
uszkodzeniem ważnych życiowo
narządów,
jeżeli przyczyną są kamienie żółciowe,
dąży się do ich usunięcia,
leczenie farmakologiczne:
w przypadku ostrego zapalenia trzustki
leczenie prowadzone jest zawsze w warunkach
szpitalnych i obejmuje stosowanie:
leków przeciwbólowych,
antybiotyków w przypadku zakażenia
uszkodzonej trzustki,
leków hamujących wydzielanie soku
żołądkowego,
insuliny podawanej w przypadku wystąpienia
cukrzycy,
zalecenia żywieniowe:
w pierwszej kolejności choremu wprowadza się na krótko
dietę zero, która ma na celu zahamowanie wydzielania
soku trzustkowego przez trzustkę,
ostremu zapaleniu trzustki towarzyszy stan tzw.
hiperkatabolizmu charakteryzujący się gwałtownym
zużywaniem zapasów białka i tłuszczów i chudnięciem
chorego, dlatego po kilkudniowej diecie zero wraz z
obserwacją i rozpoznaniem u chorego postaci OZT
podejmuje się decyzję o włączeniu odżywiania:
- u chorych z obrzękową postacią jest to odżywianie
doustne,
- u chorych z postacią ciężką rozważa się całkowite
odżywianie dojelitowe za pomocą sondy dojelitowej, a
jeżeli chory źle je toleruje, to wdraża się żywienie
pozajelitowe (dożylne),
w przypadku gdy pacjent nie otrzymuje żywienia
przez zgłębnik na zlecenie lekarza podaje się przez
1-2 dni słabą gorzką herbatę, rumianek, wodę
przegotowaną,
następnie wprowadza się stopniowo klasyczną
dietę kleikową przez 1-3 dni (zawierającą kleiki,
rozmoczone sucharki, gorzką herbatę), po czym
podaję się dietę kleikowo-owocową (1-5 dni) a
następnie wzbogaca się ją o chude mleko,
twarożek ziemniaki puree,
diety te są niefizjologiczne i nie mogą być
podawane przez długi czas,
dietę kleikowo-owocową rozszerza się do diety
łatwo strawnej, niskotłuszczowej i niskoresztkowej,
żywienie w okresie
rekonwalescencji:
możemy wyróżnić dwa etapy:
I etap leczenia dietetycznego
trwa około 1 miesiąca, w okresie tym znacznemu ograniczeniu
ulega ilość tłuszczu w diecie oraz niewielkiemu ograniczeniu ilość
białka, natomiast zwiększa się w diecie udział węglowodanów,
ograniczenie ilości tłuszczu w diecie najłatwiej osiągnąć rezygnując
z tłustych wędlin (np. kiełbasy, salami, szynki, baleron, boczek) i
mięsa, pełnotłuste mleko i sery należy zastąpić produktami
odtłuszczonymi, a ze śmietany należy całkowicie wykluczyć,
zalecane produkty węglowodanowe to: budynie, kisiele, płatki
owsiane, pszenne, kukurydziane, ryż, makarony i inne potrawy
mączne,
dla trzustki korzystne jest również częstsze spożywanie posiłków w
ciągu dnia (4-5 razy), ale mniej obfitych, istotną sprawą jest sposób
przygotowania posiłków – najlepsze metody obróbki kulinarnej to:
gotowanie na parze, duszenie bez smażenia, pieczenie w folii lub
pergaminie,
II etap leczenia dietetycznego
trwa 1-3 miesiące, rekonwalescent nadal spożywa
4-5 posiłków dziennie, w których można stopniowo
zwiększać ilość tłuszczu i białka pod baczną
kontrolą funkcjonowania przewodu pokarmowego
objawy takie, jak: uczucie pełności po posiłku,
wzdęcie brzucha, kruczenia lub przelewania w
jamie brzusznej świadczącą o niepełnej jeszcze
regeneracji zewnątrz wydzielniczej trzustki oraz
wymagają cofnięcia się na 2 tygodnie do diety
stosowanej przed pojawieniem się tych objawów,
zaburzenia te mogą wymagać okresowego
podawania doustnych preparatów enzymów
trzustkowych oraz witamin rozpuszczalnych w
tłuszczach (A, D, E, K) jako leczenie wspomagające,