Całościowe zaburzenia

Całościowe zaburzenia

rozwoju

rozwoju

Lek. Adam Wysokiński

Klinika Psychiatrii Dorosłych UM w
Łodzi

Całościowe zaburzenia rozwoju

Całościowe zaburzenia rozwoju

(F84)

(F84)



Wczesne występowanie zakłóceń

rozwoju komunikacji społecznej



Utrata zainteresowania

otoczeniem



Znaczne zubożenie i

stereotypowość zachowań

Podział

Podział

1.

Autyzm dziecięcy (wczesnodziecięcy)

2.

Autyzm atypowy

3.

Zespół Retta

4.

Inne dziecięce zaburzenia

dezintegracyjne

5.

Zespół Aspergera

6.

Zaburzenia hiperkinetyczne z

towarzyszącym upośledzeniem

umysłowym i ruchami

stereotypowymi

Autyzm dziecięcy - cechy

Autyzm dziecięcy - cechy



Początek przed 3 rż.



Zakłócenie kontaktów z otoczeniem



Izolacja od świata zewnętrznego we

własnym świecie wewnętrznym z

zerwaniem kontaktu emocjonalnego z

otoczeniem



Wykształcenie stereotypowych

zachowań



Dążenie do utrzymania identyczności

otoczenia i burzliwa reakcja na

zachodzące w nim zmiany



Zespół Savanta – tzw. umiejętności

wyspowe

Autyzm dziecięcy –

Autyzm dziecięcy –

epidemiologia i etiologia

epidemiologia i etiologia



Około 5 na 10 tysięcy osób



4-krotnie częściej u chłopców



Podłoże wieloczynnikowe:

◦

Behawioralna reakcja na różnego stopnia

uszkodzenia OUN (duża częstość

występowania padaczki, niedorozwoju

umysłowego u dzieci z autyzmem

◦

Zaburzenia układów neuroprzekaźników (↑

5-HT, ↑ DA [stereotypie], nieprawidłowa

czynność układu opioidowego [zachowania

autoagresywne])

◦

Zmiany w CT, MRI

Autyzm dziecięcy -

Autyzm dziecięcy -

leczenie

leczenie



Poprawa kontaktu z dzieckiem



Terapia wymuszonego kontaktu (holding
therapy)



Zachowanie stabilnej organizacji otoczenia



Terapia rodziny



Nauka mówienia (logopeda)



Leczenie farmakologiczne: redukcja lęku,
agresji, stabilizacja wahań nastroju

◦

Neuroleptyki: haloperidol i atypowe

◦

Leki normotymiczne

◦

OCD: leki przeciwdepresyjne

◦

Zachowania autoagresywne: naltrekson

Autyzm atypowy

Autyzm atypowy



Początek >3 rż. lub

nietypowa
symptomatologia



Obraz kliniczny, przebieg,

leczenie – jak w przypadku
autyzmu dziecięcego

Zespół Retta

Zespół Retta



Postępujące zwyrodnienie tkanki mózgowej rozwijające
się po kilku miesiącach prawidłowego rozwoju (do 5 mż.)



Epidemiologia: 1:15000 do 1:22000, wyłącznie u
dziewczynek



Objawy:

◦

Zachowania autystyczne (głębokie zaburzenie mowy,
ruchy stereotypowe – „kręcenie” rąk)

◦

Otępienie

◦

Napady padaczki

◦

Zaburzenia neurologiczne

◦

Zgon w młodym wieku



Etiologia: nieznana



Leczenie: objawowe

Inne dziecięce zaburzenia

Inne dziecięce zaburzenia

dezintegracyjne

dezintegracyjne



Regresja rozwoju licznych czynności

psychicznych (utrata czynności wcześniej

nabytych) po wyraźnym okresie

prawidłowego rozwoju (trwającym >2

lata), prowadząca do otępienia i objawów

neurodegeneracyjnych



Epidemiologia: 1:100000



Etiologia: podłoże organiczne



Obecne objawy podobne do autyzmu

(zaburzenia komunikacji, zachowania

stereotypowe)



Leczenie: objawowe

Zespół Aspergera

Zespół Aspergera



Początek objawów >3 rż.



Zaburzenia kontaktów społecznych podobne do

autyzmu, ale brak jest zaburzeń rozwoju mowy



Epidemiologia: 1:10000, 9x częściej u chłopców



Etiologia: nieznana



Wysoki poziom intelektualizowania, przy

upośledzonym rozwoju emocjonalnym



Leczenie:

◦

psychoterapia edukacyjna

◦

trening wyrażania emocji

◦

poprawa kontaktów społecznych

◦

terapia rodzin

◦

objawowe leczenie farmakologiczne

Zaburzenia hiperkinetyczne z

Zaburzenia hiperkinetyczne z

towarzyszącym upośledzeniem

towarzyszącym upośledzeniem

umysłowym i ruchami

umysłowym i ruchami

stereotypowymi

stereotypowymi



Objawy nadruchliwości u dzieci upośledzonych
umysłowo



Szybka zmiana wykonywanych czynności (<1 minuty)



Sztywne, powtarzające się manieryzmy ruchowe



IQ <50



Brak upośledzenia komunikacji typowej dla autyzmu



Nasilenie objawów zmniejsza się w miarę dojrzewania



Leczenie: objawowe – neuroleptyki klasyczne lub
atypowe



Paradoksalne reakcje po podaniu pochodnych
benzodiazepiny (nasilenie niepokoju)