MIEJSCE
MIEJSCE
PATOFIZJOLOGII
PATOFIZJOLOGII
W NAUKACH
W NAUKACH
MEDYCZNYCH
MEDYCZNYCH
Katedra Patofizjologii CM
UJ
2004/2005
HISTORIA PATOFIZJOLOGII W
HISTORIA PATOFIZJOLOGII W
KRAKOWIE
KRAKOWIE
• K. Klecki (1928) „Patologia ogólna”
• „Wykłady z patofizjologii powinny przygotować słuchaczów
medycyny do należytego zrozumienia obrazu klinicznego
różnych schorzeń, które później zobaczą w klinice”.
• E. Szczeklik (1946)”Patologia ogólna i fizjopatologia”
• „stały i szybki postęp wiedzy lekarskiej zmusza do ciągłego
uzupełniania braków”
• Biegański-
Nie będzie dobrym lekarzem, kto nie jest dobrym
człowiekiem
• Kierownicy Katedry po wojnie
– 1946-70 Prof. Bronisław Giędosz zm. 1970
– 1970-72 Prof. Zdzisław Mach zm.2004
– 1972-99 Prof. Zbigniew Chłap
Pathos – cierpienie, ból, Logos – nauka
PTF określa zmiany czynności ustroju w chorobie.
Analizuje mechanizmy prowadzące do rozwoju
chorób oraz sposoby ich leczenia.
Patomorfologia
Patomorfologia – bada anatomiczne zmiany struktury na poziomie
komórkowym i molekularnym.
Etiologia
Etiologia – nauka o przyczynach chorób. Umożliwia poznanie
bezpośrednich czynników przyczynowych choroby oraz warunków, które
wzmagają lub zmniejszają wpływy tych czynników na ustrój.
Patogeneza
Patogeneza – nauka o mechanizmach rozwoju zmian chorobowych.
Wyjaśnia jakie związki przyczynowo-skutkowe zachodzą pomiędzy
poszczególnymi objawami chorób.
Nozologia
Nozologia – nauka o chorobie, jej zadaniem jest badanie choroby jako
zjawiska biologicznego i wykrywanie praw oraz prawidłowości nim
rządzących.
PATOFIZJOLOGIA
PATOFIZJOLOGIA
ETIOLOGIA
OBJAWY KLINICZNE
PATOFIZJOLOGIA
ETIOLOGIA
WSKAZANIA DO LECZENIA
PODSTAWY LECZENIA
NOZOLOGIA
NOZOLOGIA
Nozos – choroba, logos – nauka (Nauka o chorobie)
Choroba
Choroba – dynamiczny stan organizmu w którym występują
nieprawidłowe reakcje układów lub narządów na bodźce
środowiska zewnętrznego lub wewnętrznego.
KRYTERIA PATOLOGII ZJAWISK:
1.
Heterometria (heteros – inny, metron – miara), czyli
odmienność wymiarów badanego zjawiska. Przekraczanie
zakresu normy – w górę czy w dół – jest patologiczne.
2.
Heterochronia zjawisk (chronos – czas). Niezwykłość czasu i
warunków powstawania zjawisk.
3.
Heterotopia (topos – miejsce). Zjawisko powstające w jednym
miejscu jest prawidłowe, lecz to samo zjawisko występujące w
innym miejscu staje się patologiczne.
4.
Heteropoiotia (poiotes – jakość). Występowanie w przebiegu
wielu chorób nowych, niezwykłych jakości.
CZYNNIKI CHOROBOTWÓRCZE
CZYNNIKI CHOROBOTWÓRCZE
Zewnątrzpochodne
Wewnątrzpochodn
e
1. 1. Fizykochemiczne
•
Siła (uraz)
•
Temperatura
•
Wilgotność
•
Promieniowanie
•
Prąd elektryczny
•
Związki chemiczne
•
Jatrogenne przyczyny
2. Biologiczne
•
Infekcje, wirusy, bakterie,
grzyby
•
Pierwotniaki, robaki
•
Insekty
1. Ustrojowe
•
Dziedziczne
•
Wrodzone
•
Metaboliczne
•
Zwyrodnienio
we
•
Nowotworowe
•
Immunologicz
ne
•
Niedoborowe
•
Psychogenne
NOZOLOGIA
PODZIAŁ CHORÓB:
• Dziedziczne, wrodzone i nabyte
• Somatyczne i psychiczne
• Organiczne i czynnościowe
• Zakaźne i nie zakaźne
• Społeczne
OBJAWY CHOROBY:
• Prodromalne (prodromos – zwiastun)
• Swoiste i nieswoiste
• Subiektywne i obiektywne
• Jawne i utajone
• Kliniczne i laboratoryjne
PRZEBIEG CHOROBY:
• Ostry
• Podostry
• Przewlekły
• Niepowikłany
• Powikłany (complicatio morbi
)
PRZEBIEG CHOROBY
PRZEBIEG CHOROBY
• Okres wstępny (narastanie zmian chorobowych/objawów)
• Szczytowy - pełnia objawów klinicznych i laboratoryjnych
• Ustępowania objawów (reconvalescentio)
• Nawrót choroby (recidiva morbi, morbus ulcerosus recidivans)
• Wyzdrowienie pełne (restitutio completa)
• Wyzdrowienie niepełne(restitutio incompleta)
Podział śmierci:
• Kliniczna – ustanie krążenia i oddychania, kiedy istnieje
możliwość przywrócenia funkcji życiowych w drodze reanimacji.
• Biologiczna – nieodwracalne zmiany anatomiczne i
czynnościowe w tkankach i narządach ustroju, a szczególnie w
tkance nerwowej, najbardziej wrażliwej na niedotlenienie.
Mózgowa, sercowa, płucna
CZYNNIKI ZMIENIAJĄCE
CZYNNIKI ZMIENIAJĄCE
PRZEBIEG CHOROBY
PRZEBIEG CHOROBY
1. Wiek chorego (Okres cyklu życia,
neoplazja)
2. Grupa etniczna (npl stercza, żołądka,
skóry)
3. Płeć (Miażdżyca)
4. Czynniki socjalno - ekonomiczne
(Gruźlica, AIDS)
5. Lokalizacja geograficzna (melanoma).
PATOFIZJOLOGIA PROCESU
PATOFIZJOLOGIA PROCESU
STARZENIA
STARZENIA
DEFINICJA
DEFINICJA
STARZENIE JEST PROCESEM NATURALNYM,
STARZENIE JEST PROCESEM NATURALNYM,
PRZEBIEGAJĄCYM STALE
PRZEBIEGAJĄCYM STALE
WYWOŁUJĄCYM CHARAKTERYSTYCZNE ZMIANY
WYWOŁUJĄCYM CHARAKTERYSTYCZNE ZMIANY
FIZYCZNE,
FIZYCZNE,
PSYCHICZNE
PSYCHICZNE
SPOŁECZNE.
SPOŁECZNE.
ZALEŻNA OD CZASU UTRATA STRUKTUR I FUNKCJI KOMOREK
ZALEŻNA OD CZASU UTRATA STRUKTUR I FUNKCJI KOMOREK
PRZEBIEGAJACA TAK POWOLI ŻE PRAWIE NIEZAUWAŻALNA.
PRZEBIEGAJACA TAK POWOLI ŻE PRAWIE NIEZAUWAŻALNA.
WEAR AND TEAR
WEAR AND TEAR
PRAWDOPODOBIEŃSTWO ŚMIERCI JEST FUNKCJĄ CZASU
PRAWDOPODOBIEŃSTWO ŚMIERCI JEST FUNKCJĄ CZASU
PROCESU STARZENIA.
PROCESU STARZENIA.
Gerontologia (Geriatria) nauka badająca związki starości z
Gerontologia (Geriatria) nauka badająca związki starości z
choroba,
choroba,
opisująca specyfikę starczej patologii wskazująca na odmienność
opisująca specyfikę starczej patologii wskazująca na odmienność
postępowania diagnostycznego i leczniczego.
postępowania diagnostycznego i leczniczego.
Cechy procesu starzenia :
Cechy procesu starzenia :
•
dotyczy każdego osobnika, jest powszechny
dotyczy każdego osobnika, jest powszechny
•
ma charakter postępujący, jednokierunkowy, nieodwracalny
ma charakter postępujący, jednokierunkowy, nieodwracalny
•
ogranicza czynność komórek, a przez to narządów i całego ustroju
ogranicza czynność komórek, a przez to narządów i całego ustroju
•
nie powoduje załamania homeostazy, jeżeli nie podlega dużym
nie powoduje załamania homeostazy, jeżeli nie podlega dużym
obciążeniom (stres)
obciążeniom (stres)
•
zmiany starcze narządów i układów są osobniczo zróżnicowane
zmiany starcze narządów i układów są osobniczo zróżnicowane
POPULACJA LUDZI STARYCH
POPULACJA LUDZI STARYCH
Starość wczesna
65 – 74 lat
Starość średnia
75 – 84 lat
Późna
powyżej 85 lat
Wraz ze wzrostem okresu przeżycia LE rośnie liczba ludzi
starych w populacji.
Amerykanie obliczają, że liczba ludzi starych w USA będzie
wynosiła około 65 milionów w roku 2030 (obecnie ponad 30 mln)
Starość jest definiowana jako przekroczenie 65 roku życia.
Związek pomiędzy wiekiem a wybranymi parametrami
czynnościowymi
CZYNNIKI OKREŚLAJĄCE SZYBKOŚĆ
CZYNNIKI OKREŚLAJĄCE SZYBKOŚĆ
PROCESU STARZENIA
PROCESU STARZENIA
A. Wewnątrzustrojowe
• Genetyczne
• Immunologiczne
• Hormonalne
• Metaboliczne
• Płeć
B. Zewnątrzustrojowe
• Nawyki, odżywianie się, aktywność życiowa
• Czynniki środowiskowe: zatrucia (wolne rodniki, jonizacja,
skażenia)
TEORIE STARZENIA/300/
TEORIE STARZENIA/300/
1. Starość jest skutkiem uszkadzającego działania
czynników zewnętrznych lub wewnętrznych
genetycznych czyli fizjologicznym genetycznie
precyzyjnie zaplanowanym etapem życia.
2. Starość jest skutkiem nagromadzenia w
komórce uszkodzeń genomu (mutacji
somatycznych) z powodu niewydolności
komórkowych mechanizmów naprawczych i
zaburzenia homeostazy.
TEORIE GENETYCZNE
TEORIE GENETYCZNE
STARZENIA/2/
STARZENIA/2/
1.Unikanie starości (AA - Aging Avoidance, wzrost rozwój różnicowanie, limit
L. Hayflicka 50±10 podziałów komórkowych)
2.Obrona przed starością (AR - Aging Resistance, AR = MHC supergeny
życia - proces poligeniczny, naprawa DNA, obrona immunologiczna i
antyoksydacyjna)
3.Programy śmierci (apoptozę tłumi gen BCL-2 a jego produkt białko Bcl-2
zapewnia
żywotność
tkanek).
Geny
starości
(Chromosomy
1-
4,6,7,9,11,18). Reaktywowanie genów po okresie rozwoju geny pozostają
w heterochromatynie. Podczas kolejnych podziałów ilość jej zmniejsza się
co
doprowadza do aktywacji nieczynnych genów
Podstawowe pojęcia:
Podstawowe pojęcia:
MLS - maximum life span- najdłuższe trwanie życia.
LE - life expectancy, przeciętne dalsze trwanie życia, POLSKA w 1995;
noworodek płeć żeńska 76 lat, męska 67 lat - decydują-choroby, urazy,
głód.
Progeria: zespół Wernera
Progeria: zespół Wernera
•
aktywacja genów starzenia chromosom 1, 4
•zmiana lub utrata genów regulujących
wzrost c-fos, Rb
Obraz kliniczny: przedwczesne starzenia,
alopecia, utrata tkanki tłuszczowej
podskórnej, zmiany szkieletu.
HIPOTEZY STARZENIA Z
HIPOTEZY STARZENIA Z
NIEWYDOLNOŚCI HOMEOSTAZY/2/
NIEWYDOLNOŚCI HOMEOSTAZY/2/
1. Starość jako wyraz kumulacji zmian posttranslacyjnych
błon komórkowych
2. Zmiany białek enzymatycznych i strukturalnych,
przekaźnictwa nerwowego (Mitochondrialna teoria starzenia).
3. Zmiany hormonalne koncepcje zmian kaskady endokrynnej
4. Spadek aktywności układu immunologicznego (teoria
immunologiczna)
5. Starość związana ze starzeniem się tkanki łącznej, w
(cross linking theory)
6. Wolnorodnikowa teoria starzenia (Teoria Hermana 1959).
7. Teoria telomerazowa
TEORIA USZKODZENIA
TEORIA USZKODZENIA
MITOCHONDRIALNEGO DNA
MITOCHONDRIALNEGO DNA
- mitochondria są głównym miejscem oddychania tlenowego gdzie
wytwarza się znaczna ilość wolnych rodników
- mechanizmy zabezpieczające mtDNA są mniej wydajne, niż w
jądrze komórkowym
- mtDNA jest potrzebne do syntezy białek mitochondrium
zużywanych w fosforylacji oksydatywnej
Uszkodzenia mtDNA w procesie starzenia zachodzą szybko
ponieważ:
- spada aktywność metaboliczna komórek (fosforylacji
oksydatywnej)
- upośledza to oddychanie tlenowe i funkcje komórek.
ZNACZENIE TELOMERAZY W
ZNACZENIE TELOMERAZY W
PROCESIE STARZENIA
PROCESIE STARZENIA
W czasie podziału mitotycznego dochodzi do skracania
telomerów chromosomów. Po wielu podziałach komórka
przestaje się dzielić, a postulowaną przyczyną starzenia
jest utrata telomerów przez chromosomy
Telomeraza enzym uczestniczący w odbudowie
telomerów zabezpiecza przed odcinaniem telomerów
w czasie podziałów
Aktywność telomerazy jest mała w komórkach
somatycznych, duża w komórkach rozrodczych jąder
i nowotworów. Regeneracja telomerów pozwala
komórkom na nieograniczoną liczbę podziałów.
Teoria wolnorodnikowa
Hermana
• Wolne rodniki kumulując się w komórce
prowadzą do jej uszkodzenia-inicjacja
starzenia.
• POTWIERDZENIE
• Dieta niskokaloryczna zawierająca
przeciwutleniacze
• opóźnia procesy starzenia
• przedłuża życie
STARZENIE CZYNNIKI OBRONNE -
STARZENIE CZYNNIKI OBRONNE -
1
1
ANTYUTLENIACZE
Teoria Cutlera (1984) gatunek dłużej żyje im wyższy poziom
antyutleniaczy
ENZYMY:
Dysmutaza ponadtlenkowa - zamienia rodnik O
2
- na wodę utleniona
Peroksydaza glutationowa - zamienia wodę utlenioną na wodę i tlen
cząsteczkowy
Katalazy - jak wyżej
INNE:
Witaminy A i E - typowe zmiatacze wolnych rodników, reagują z nimi,
jako rozpuszczalne w tłuszczach ochraniają błony komórkowe
Kwas moczowy i witamina C - zmiatacze wolnych rodników, jako
rozpuszczalne w wodzie reagują z nimi w cytoplazmie
Chelatory metali - zapobiegają katalizie reakcji utleniania przez
żelazo, miedź itd.
Wyczerpanie zdolności antyutleniaczy uszkodzenie genomu .
Wybrane zmiany w
ośrodkowym układzie
nerwowym u ludzi starszych
• Zmiany inwolucyjne-zmniejszenie masy
mózgu/zanik głównie płatów czołowych o 20%.
• Zwłóknienie i zgrubienie opon mózgowych
• Spłaszczenie zakrętów ,zmniejszenie rowków
• tworzenie złogów białek amyloidowych APP
--blaszki starcze oraz lipofuscyny.
• W hipokampie-zaburzenia poznawcze i pamięci.
• Poszerzenie wymiarów komór mózgu.
WYBRANE ZMIANY W UKŁADZIE
WYBRANE ZMIANY W UKŁADZIE
ODDECHOWYM U LUDZI STARSZYCH
ODDECHOWYM U LUDZI STARSZYCH
- wzrost objętości zalegającej (RV)
- pozostałe objętości w badaniu spirometrycznym
niezmienione
- spadek podatności płuc/ utrata tkanki sprężystej
- skłonność do zapadania się małych oskrzeli
- zamykanie części dróg oddechowych w pozycji
siedzącej/niedodma/
- częste niedodmy i zapalenia płuc
WYBRANE ZMIANY UKŁADU
WYBRANE ZMIANY UKŁADU
ODPORNOŚCIOWEGO OSÓB STARSZYCH
ODPORNOŚCIOWEGO OSÓB STARSZYCH
- inwolucja grasicy (całkowita ok. 45 - 50 roku życia)
- wzrost podatności na infekcje;
dróg oddechowych
układ moczowego
częste zakażenia ran pooperacyjnych
- podwyższona śmiertelność z powodu grypy i odoskrzelowych zapaleń płuc/innych
zapaleń
- zmiana czynności komórek T helper
- zmniejszona autotolerancja układu immunologicznego, częste zjawiska z zakresu
autoimmunizacji, pojawienie się autoprzeciwciał
- wzrost we krwi odsetka limfocytów:
T helper
aktywnych limfocytów T
komórek NK
WYBRANE ZMIANY
WYBRANE ZMIANY
W UK
W UK
Ł
Ł
ADZIE
ADZIE
WEWN
WEWN
Ą
Ą
TRZWYDZIELNICZYM
TRZWYDZIELNICZYM
U LUDZI
U LUDZI
STARSZYCH
STARSZYCH
- nietolerancja glukozy
- oporność tkanek na insulinę (najczęściej defekt post - receptorowy)
- postępująca glikozylacja hemoglobiny, białek i enzymów
- obniżenie klirensu hormonów tarczycy
- gwałtowny spadek poziomu estrogenów u kobiet i mężczyzn ( w menopauzie
andropauzie)
- konsekwencje: zmiany inwolucyjne w układzie rozrodczym
osteoporoza
wzrost poziomu LDL i spadek HDL
- stopniowy spadek poziomu testosteronu u mężczyzn (w andropauzie)
gruczolak stercza
spadek masy i siły mięśni szkieletowych
ZMIANY GOSPODARKI WODNO –
ZMIANY GOSPODARKI WODNO –
ELEKTROLITOWEJ U LUDZI STARSZYCH (1)
ELEKTROLITOWEJ U LUDZI STARSZYCH (1)
Występuje skłonność do utraty soli związana z:
utrata części nefronów
spadkiem wydzielania reniny(PRA) i
aldosteronu
Niebezpieczeństwo powstania hiperkaliemii: spadek wydzielania
aldosteronu i GFR
transportu potasu do
komórek/insulina/
Niebezpieczeństwo odwodnienia hipertonicznego:osłabione uczucia
pragnienia
braku objawów odwodnienia
Niebezpieczeństwo przewodnienia hipotonicznego: zależna od ADH
retencja wody występuje
głównie w środowisku
wewnątrzkomórkowym
ZMIANY GOSPODARKI WODNO-
ZMIANY GOSPODARKI WODNO-
ELEKTROLITOWEJ U LUDZI STARSZYCH (2)
ELEKTROLITOWEJ U LUDZI STARSZYCH (2)
Szybkie wyrównanie zaburzeń wodnych ustroju ludzi starszych
jest błędem sztuki ponieważ mechanizmy homeostazy są
wolne i może to doprowadzić do śmiertelnych powikłań.
• 1.Objętość płynu pozakomórkowego zmniejszona.
• 2.Czynne nefrony to TYLKO 50% czynnych w wieku lat 20.
• 3.Zaburzenia regulacji neurohormonalnej gospodarki
wodno-elektrolitowej ;
• 3.1 Wzrost wydzielania ANP i ADH, zmniejszenie aktywności
RAA, spadek poziomu aldosteronu.
• 3.2 wzrost reaktywności osmoreceptorów, hipowolemia
• 3.3 wzrost wrażliwości nabłonka cewek dystalnych na ADH
WYBRANE ZMIANY W UKŁADZIE
WYBRANE ZMIANY W UKŁADZIE
SERCOWO-NACZYNIOWYM LUDZI
SERCOWO-NACZYNIOWYM LUDZI
STARSZYCH - 1
STARSZYCH - 1
Mięsień sercowy:
- obniżona odpowiedź na stymulację beta-
adrenergiczną i
katecholaminy
- zwolniona relaksacja rozkurczowa i gorsze
napełnianie w okresie
diastole
- wzrost roli skurczu przedsionków w wypełnianiu
komór
- przerost i pogrubienie mięśniówki lewej komory
Częstość serca:
- w spoczynku pozostaje niezmieniona lub zmniejsza się
nieznacznie
- w czasie wysiłku spada
WYBRANE ZMIANY W UKŁADZIE
WYBRANE ZMIANY W UKŁADZIE
SERCOWO-NACZYNIOWYM LUDZI
SERCOWO-NACZYNIOWYM LUDZI
STARSZYCH - 2
STARSZYCH - 2
Objętość wyrzutowa serca:
- pozostaje bez zmian u zdrowych osób starszych w spoczynku
- spada maksymalny wysiłkowy rzut serca związany z mniejszą
zdolnością do przyspieszenia jego akcji
- większe znaczenie w regulacji kurczliwości ma regulacja
heterometryczna (prawo Franka - Starlinga)
Tętnice główne:
- zmniejszona elastyczność (miażdżyca, zjawisko powietrzni nie
występuje)
- wzrost ciśnienia, zwłaszcza skurczowego (nadciśnienie- miażdżycowe)
- hipotonia ortostatyczna
ZMIANY STARCZE LEŻĄCE U PODSTAW
ZMIANY STARCZE LEŻĄCE U PODSTAW
ZABURZEŃ RÓWNOWAGI BĘDĄCE
ZABURZEŃ RÓWNOWAGI BĘDĄCE
PRZYCZYNAMI UPADKÓW
PRZYCZYNAMI UPADKÓW
1. Osłabiona i opóźniona percepcja wzrokowa.
2. Zaburzenia funkcji aparatu błędnikowo - przedsionkowego
3. Zaburzenia ośrodkowej i rdzeniowej koordynacji ruchowej.
4. Osłabienie aparatu ścięgnisto-wiązadłowego i zaniki mięśniowe
5. Utraty świadomości, stany otępienne, wodogłowie normotensyjne.
6. Napady atoniczne (drop attacks) niewydolność kręgowo -podstawna.
7. Skutki farmakoterapii.
WYBRANE PRZYKŁADY ZABURZEŃ ADAPTACJI W
WYBRANE PRZYKŁADY ZABURZEŃ ADAPTACJI W
STAROŚCI
STAROŚCI
1. Osłabienie czułości baroreceptorów i receptorów objętościowych -
hipotonia
ortostatyczna
2. Osłabienie odpowiedzi adrenergicznej - brak objawów tyreotoksykozy
i
hipoglikemii.
3. Zwiększona czułość osmoreceptorów podwzgórza - zwiększone
uwalnianie ADH
4. Osłabienie termoregulacji - skłonność do przegrzania i
ochłodzenia
5. Opóźnienie uwalniania insuliny - upośledzona tolerancja
glukozy po pokarmie.
OBRAZ KLINICZNY CHORÓB W
OBRAZ KLINICZNY CHORÓB W
STAROŚCI
STAROŚCI
1. ZMIANY INWOLUCYJNE
– brak objawów stymulacji adrenergicznej w przebiegu
tyreotoksykozy,
– brak objawów obrony mięśniowej w zapaleniu otrzewnej.
– brak odczynu leukocytarnego /gorączki w zakażeniach /
2. POLIPATOLOGIA - współistnienie chorób cywilizacyjnych
– niedokrwienie serca , jelit , kończyn.
– Neuropatie obwodowe (zmiany zwyrodnieniowe kości i stawów).
– Niedomoga lub uszkodzenie OUN
– Niedokrwistości, niedożywienie.
– Przewlekłe infekcje bakteryjne
3. NASTĘPSTWA NIEWŁAŚCIWEGO LECZENIA
4. PRZEBYTE URAZY I OPERACJE.
5. OSOBOWOŚĆ PACJENTA, FUNKCJE POZNAWCZE.
6. WARUNKI ŻYCIOWE (SOCJO-EKONOMICZNE)
PODSUMOWANIE
PODSUMOWANIE
Starość
jest skutkiem wielu procesów
ograniczających adaptacje do zmian
środowiska ustroju
Podstawowym zaburzeniem procesu
starzenia się jest uszkodzenie przepływu
informacji na poziomie komórkowym co
upośledza mechanizmy homeostazy
Ważnymi cechami procesu starzenia się
są ;
• zmniejszenie rezerwy czynnościowej
narządów
• słabnąca sprawność regulacyjna ustroju