STYLE KIEROWANIA

STYLE KIEROWANIA

Jelenia Góra, 20.11.2008 r.

Jelenia Góra, 20.11.2008 r.

Co to jest styl kierowania?

Co to jest styl kierowania?

Styl kierowania można zdefiniować jako

Styl kierowania można zdefiniować jako

względnie trwały i powtarzalny sposób, w jaki

względnie trwały i powtarzalny sposób, w jaki

przełożony oddziałuje na podwładnych w celu

przełożony oddziałuje na podwładnych w celu

pobudzenia i koordynacji ich działania w

pobudzenia i koordynacji ich działania w

zespole, a przez to - osiągania celów stojących

zespole, a przez to - osiągania celów stojących

przed organizacją. Potencjalny styl kierowania

przed organizacją. Potencjalny styl kierowania

jest to indywidualny pogląd kierującego

jest to indywidualny pogląd kierującego

dotyczący tego, jakimi metodami powinien on

dotyczący tego, jakimi metodami powinien on

oddziaływać na podwładnych. Rzeczywisty styl

oddziaływać na podwładnych. Rzeczywisty styl

kierowania jest to styl potencjalny, który został

kierowania jest to styl potencjalny, który został

skorygowany pod wpływem aktualnych celów

skorygowany pod wpływem aktualnych celów

postawionych

przed

kierownikiem

oraz

postawionych

przed

kierownikiem

oraz

warunków, w których trzeba je będzie

warunków, w których trzeba je będzie

realizować.

realizować.

Wybór stylu kierowania

Wybór stylu kierowania

Wybór stylu kierowania zależy od kierownika i

Wybór stylu kierowania zależy od kierownika i

podwładnych oraz czynników sytuacyjnych.

podwładnych oraz czynników sytuacyjnych.

Style kierowania zależą też od doświadczenia

Style kierowania zależą też od doświadczenia

kierownika, jego wiedzy i cech

kierownika, jego wiedzy i cech

osobowościowych. Przejawiają się w różnych

osobowościowych. Przejawiają się w różnych

instrumentach kierowania, do których zalicza

instrumentach kierowania, do których zalicza

się:

się:



środki i metody organizacji formalnej

środki i metody organizacji formalnej

(przepisy, procedury, oceny kadrowe, system

(przepisy, procedury, oceny kadrowe, system

wynagrodzeń)

wynagrodzeń)



środki i metody psychologiczne

środki i metody psychologiczne

(socjogramy, techniki negocjacji, treningi

(socjogramy, techniki negocjacji, treningi

grupowe)

grupowe)

Charakterystyka stylów

Charakterystyka stylów

kierowania

kierowania

Pierwsze klasyfikacje stylów kierowania w

Pierwsze klasyfikacje stylów kierowania w

literaturze

przedmiotu

wiążą

się

z

literaturze

przedmiotu

wiążą

się

z

badaniami prowadzonymi przez Kurta

badaniami prowadzonymi przez Kurta

Lewina, Ronalda Lipitta i Ralpha K. White'a.

Lewina, Ronalda Lipitta i Ralpha K. White'a.

Przeprowadzili oni wiele eksperymentów,

Przeprowadzili oni wiele eksperymentów,

których celem było prześledzenie wpływu

których celem było prześledzenie wpływu

stosowania trzech odmiennych stylów

stosowania trzech odmiennych stylów

kierowania:

kierowania:



autokratycznego

autokratycznego



demokratycznego

demokratycznego



nieingerującego (liberalnego)

nieingerującego (liberalnego)

Styl autokratyczny

Styl autokratyczny

Kierownik autokrata

Kierownik autokrata

- sam ustala cele grupy i zadania

- sam ustala cele grupy i zadania

prowadzące do ich osiągnięcia oraz sam dokonuje podziału

prowadzące do ich osiągnięcia oraz sam dokonuje podziału

pracy w zakresie ustalenia celów między uczestników

pracy w zakresie ustalenia celów między uczestników

grupy. Dla stylu autokratycznego charakterystyczne są:

grupy. Dla stylu autokratycznego charakterystyczne są:



przewaga decyzji jednoosobowych,

przewaga decyzji jednoosobowych,



duży dystans do podwładnych.

duży dystans do podwładnych.

Autokratów

dzielimy

na:

Autokratów

dzielimy

na:

surowych,

życzliwych,

surowych,

życzliwych,

nieudolnych.

nieudolnych.



Autokrata surowy

Autokrata surowy

to osoba sprawiedliwa lecz stanowcza i

to osoba sprawiedliwa lecz stanowcza i

nie delegująca uprawnień.

nie delegująca uprawnień.



Autokrata życzliwy

Autokrata życzliwy

jest osobą starającą się ustalać jak

jest osobą starającą się ustalać jak

najlepsze warunki pracy lecz podejmującą wszystkie

najlepsze warunki pracy lecz podejmującą wszystkie

decyzje indywidualnie.

decyzje indywidualnie.



Autokrata nieudolny

Autokrata nieudolny

to osoba nieobliczalna, łatwo

to osoba nieobliczalna, łatwo

zmieniający nastrój.

zmieniający nastrój.

Styl demokratyczny

Styl demokratyczny

Kierownik demokrata

Kierownik demokrata

- zachęca grupę

- zachęca grupę

do podejmowania decyzji w zakresie

do podejmowania decyzji w zakresie

ustalenia celów jej działania, zadań

ustalenia celów jej działania, zadań

prowadzących do ich realizacji i

prowadzących do ich realizacji i

podziału czynności na poszczególnych

podziału czynności na poszczególnych

uczestników. Jednocześnie sam bierze

uczestników. Jednocześnie sam bierze

udział w pracy wykonywanej przez

udział w pracy wykonywanej przez

grupę. Dąży do wyeliminowania barier

grupę. Dąży do wyeliminowania barier

utrudniających

wzajemne

utrudniających

wzajemne

komunikowanie się.

komunikowanie się.

Styl nieingerujący

Styl nieingerujący

(liberalny)

(liberalny)

Kierownik nieingerujący

Kierownik nieingerujący

- pozostawia

- pozostawia

członkom grupy maksimum swobody

członkom grupy maksimum swobody

w

planowaniu

i

organizowaniu

w

planowaniu

i

organizowaniu

działań. Sam nie podejmuje żadnych

działań. Sam nie podejmuje żadnych

decyzji, nie uczestniczy w pracach

decyzji, nie uczestniczy w pracach

grupy,

nie

motywuje

ani

nie

grupy,

nie

motywuje

ani

nie

kontroluje jej uczestników.

kontroluje jej uczestników.

Skutki stosowania stylów

Skutki stosowania stylów

kierowania

kierowania

Analiza skutków wykazała, że

Analiza skutków wykazała, że

kierowanie

kierowanie

autokratyczne

autokratyczne

motywuje do pracy „na ilość” i

motywuje do pracy „na ilość” i

sprzyja uzyskiwaniu wyników o niskiej jakości

sprzyja uzyskiwaniu wyników o niskiej jakości

oraz oryginalności. W grupach kierowanych

oraz oryginalności. W grupach kierowanych

przez autokratów występuje często agresja i

przez autokratów występuje często agresja i

apatia. Uczestnicy najczęściej nie są

apatia. Uczestnicy najczęściej nie są

zadowoleni ze swojej sytuacji i stosowania

zadowoleni ze swojej sytuacji i stosowania

wobec nich tego stylu. Po opuszczeniu grupy

wobec nich tego stylu. Po opuszczeniu grupy

przez kierownika zwykle obniżają tempo

przez kierownika zwykle obniżają tempo

pracy lub nawet ją przerywają.

pracy lub nawet ją przerywają.

Skutkiem

Skutkiem

kierowania demokratycznego

kierowania demokratycznego

jest w większości przypadków mniejsza

jest w większości przypadków mniejsza

(w porównaniu do stylu autokratycznego)

(w porównaniu do stylu autokratycznego)

ilość wykonanej pracy. Uzyskuje się

ilość wykonanej pracy. Uzyskuje się

jednak rezultaty o wyższej jakości,

jednak rezultaty o wyższej jakości,

bardziej oryginalne. Efekty pracy grupy

bardziej oryginalne. Efekty pracy grupy

nie są zależne od obecności kierownika.

nie są zależne od obecności kierownika.

Kontakty

interpersonalne

są

Kontakty

interpersonalne

są

nacechowane

życzliwością,

często

nacechowane

życzliwością,

często

zawiązują się przyjaźnie. Jest to sposób

zawiązują się przyjaźnie. Jest to sposób

najczęściej akceptowany przez jednostki i

najczęściej akceptowany przez jednostki i

grupy.

grupy.

Kierowaniu

liberalnemu

Kierowaniu

liberalnemu

(nieingerującemu)

(nieingerującemu)

towarzyszy

towarzyszy

stosunkowo niewielka ilość i zła jakość

stosunkowo niewielka ilość i zła jakość

wykonywanej pracy. Uczestnicy zwykle

wykonywanej pracy. Uczestnicy zwykle

nie akceptują tego stylu. Są często

nie akceptują tego stylu. Są często

sfrustrowani z powodu pozostawienia

sfrustrowani z powodu pozostawienia

samym sobie. Sprzyja to tworzeniu się

samym sobie. Sprzyja to tworzeniu się

nieformalnej

struktury

grupy

i

nieformalnej

struktury

grupy

i

przejęciu kontroli nad zachowaniami

przejęciu kontroli nad zachowaniami

przez autokratycznego przywódcę.

przez autokratycznego przywódcę.

Teoria X i Y opracowana przez

Teoria X i Y opracowana przez

Douglasa McGregora

Douglasa McGregora



Według teorii X ludzie z założenia nie lubią pracować, unikają

Według teorii X ludzie z założenia nie lubią pracować, unikają

pracy i odpowiedzialności, są mało ambitni, ponad wszystko

pracy i odpowiedzialności, są mało ambitni, ponad wszystko

pragną spokoju i wolą być kierowani. Zgodnie z tym podejściem

pragną spokoju i wolą być kierowani. Zgodnie z tym podejściem

ludzie powinni być zmuszani, nadzorowani, kontrolowani i

ludzie powinni być zmuszani, nadzorowani, kontrolowani i

motywowani karami w celu zmuszenia ich do pracy.

motywowani karami w celu zmuszenia ich do pracy.



Zgodnie z teorią Y praca jest naturalną potrzebą człowieka,

Zgodnie z teorią Y praca jest naturalną potrzebą człowieka,

czymś oczywistym i przyrodzonym, w korzystnym klimacie

czymś oczywistym i przyrodzonym, w korzystnym klimacie

psychologicznym, wywołanym odpowiednimi metodami

psychologicznym, wywołanym odpowiednimi metodami

kierowania. Ludzie stają się bardzo ambitni, kreatywni i sami

kierowania. Ludzie stają się bardzo ambitni, kreatywni i sami

dążą do jak największej odpowiedzialności i samodzielności,

dążą do jak największej odpowiedzialności i samodzielności,

zaś angażując się w realizację celów organizacji pragną sami

zaś angażując się w realizację celów organizacji pragną sami

siebie kontrolować i kierować. Ludzie staja się takimi, jak ich

siebie kontrolować i kierować. Ludzie staja się takimi, jak ich

przedstawia teoria X pod wpływem traktowania, z jakim

przedstawia teoria X pod wpływem traktowania, z jakim

spotykają się w zakładach pracy.

spotykają się w zakładach pracy.



Początkowo uważano, że kierownik powinien umieć stosować

Początkowo uważano, że kierownik powinien umieć stosować

określony, najlepszy styl. Współcześnie twierdzi się raczej, że

określony, najlepszy styl. Współcześnie twierdzi się raczej, że

kierownik jest tym efektywniejszy, im szerszy posiada repertuar

kierownik jest tym efektywniejszy, im szerszy posiada repertuar

stylów kierowania i im lepiej potrafi dobrać najwłaściwszy styl

stylów kierowania i im lepiej potrafi dobrać najwłaściwszy styl

do danej sytuacji. Zatem rolą kierownika jest poznawać style i

do danej sytuacji. Zatem rolą kierownika jest poznawać style i

warunki ich stosowania.

warunki ich stosowania.

Nowoczesny styl kierowania

Nowoczesny styl kierowania

Podstawą stylu tradycyjnego było tzw. 3K,

Podstawą stylu tradycyjnego było tzw. 3K,

czyli komenderowanie, koordynowanie i

czyli komenderowanie, koordynowanie i

kontrolowanie, dominują takie elementy jak:

kontrolowanie, dominują takie elementy jak:

polecenie, władza, autorytet, szczegółowe

polecenie, władza, autorytet, szczegółowe

instrukcje. Nowy styl opiera się zaś na

instrukcje. Nowy styl opiera się zaś na

regule 3W, która oznacza wymaganie,

regule 3W, która oznacza wymaganie,

wspomaganie i wiązanie działań na

wspomaganie i wiązanie działań na

zasadzie sprzężenia zwrotnego, podstawą

zasadzie sprzężenia zwrotnego, podstawą

są: partycypacja, informowanie, tworzenie

są: partycypacja, informowanie, tworzenie

wizji, wspieranie, konsultowanie oraz

wizji, wspieranie, konsultowanie oraz

delegowanie uprawnień i odpowiedzialności.

delegowanie uprawnień i odpowiedzialności.

Bibliografia

Bibliografia



Koźmiński A., Piotrowski W.,

Koźmiński A., Piotrowski W.,

Zarządzanie. Teoria i praktyka,

Zarządzanie. Teoria i praktyka,

Wydawnictwo PWN, Warszawa 1996

Wydawnictwo PWN, Warszawa 1996



Bielski M.,

Bielski M.,

Podstawy teorii organizacji

Podstawy teorii organizacji

i zarządzania

i zarządzania

, Wydawnictwo C.H.

, Wydawnictwo C.H.

BECK, Warszawa 2002

BECK, Warszawa 2002



http://mfiles.ae.krakow.pl/pl/index.ph

http://mfiles.ae.krakow.pl/pl/index.ph

p/Styl_kierowania

p/Styl_kierowania

Prezentacje

Prezentacje

przygotowały:

przygotowały:

Marlena Baniewska

Marlena Baniewska

Sylwia Czwakiel

Sylwia Czwakiel

Monika Foltyn

Monika Foltyn



