•

W Europie : XVIII–początek

XIX w.

• W Polsce : 2 połowa XVIII-
połowy XIX w.

KLASYCYZM

SENTYMENTALI
ZM

ROKOKO

-

Piękno jest jedyne i obiektywne - istnieją ustalone kanony piękna.

- Sztuka ma wyrażać harmonię i zachowywać ład (proporcje,
równowaga, statyczność).
- Należy tworzyć według ustalonych reguł (poetyk, podręczników
sztuki).

- Należy wzorować się na sztuce antycznej (greckiej i rzymskiej),
która najlepiej oddawała harmonię natury. Twórcy renesansowi
naśladując dzieła starożytnych postępowali według regóły Horacego
(poeta jest jak pszczoła zbierająca nektar z różnych kwiatków i
przetwarzająca go na własny, niepowtarzalny miód).

- Piękno ma wynikać z prostoty, a nie z zawiłości.
- Zerwano z nadmiernym zdobnictwem, barokowym chaosem i
nieregularnością formy, na rzecz regularnych, uporządkowanych,
monumentalnych, poważnych form.

-Wychodząc od mimesis (antycznej zasada twórczego naśladowania
natury bądź dzieł mistrzów, którym udało się odtworzyć naturę),
respektując teorię trzech stylów ( rozróżnienie 3 rodzajów stylów:
wzniosłego,średniego,niskiego) i założenia decorum (właściwy dobór
elementów), twórcy klasyczni posługiwali się regułami, których
naruszenie traktowano jako brak gustu.

• Został stworzony przez filozofa francuskiego J.J.

Rousseau.
• W sztukach pięknych nurt ten przejawia się głównie

w malarstwie pejzażowym, przesyconym

poetyckim widzeniem przyrody.
• Sentymentalizm zbliża się do idei sztuki

romantycznej.
• Głównymi środkami wyrazu stały się: uczuciowość,

nastrojowość.
• Zwolennicy sentymentalizmu entuzjazmowali się

urokami pejzażu wiejskiego, prostotą życia na łonie

przyrody.
• Dzieło sztuki, zgodnie z zasadami kierunku, powinno

mówić o uczuciach, psychice człowieka i

przeżywanych przez niego emocjach.
•Od poł. XVIII w. nurt ten towarzyszył

klasycyzmowi.

• Miał wpływ głównie na architekturę, zdobnictwo i

rzemiosło artystyczne epoki oświecenia.
• Istotą tego stylu było rozumienie piękna jako wartości

podstawowej, dającej przyjemność obcowania z wytworami

sztuki.
• Wytworne i subtelne, rokoko najpełniej zostało

zrealizowane w małych formach architektonicznych oraz w

architekturze pałacowych i salonowych wnętrz: w

eleganckiej ornamentyce, w lekkości i dekoracyjności

wystroju,

w porcelanowych bibelotach.
•Finezja.
•Dbałość o drobiazg, szczegół.
•Charakteryzował się zamiłowaniem do małych form,

ornamentyki roślinnej i miłosnej tematyki.
•W porcelanowych bibelotach, w malarskich miniaturach i w

miłosnej tematyce obrazów francuskich mistrzów: J. Watteau

czy F. Bouchera.
• W kulturze polskiej przykładem ogrodu urządzonego w

stylu rokoko są Powązki Izabeli Czartoryskiej.

MALARSTWO

RZEŹBA

ARCHITEKTUR
A

MUZYKA

-Skupiło się na tematyce mitologicznej i

historycznej.
-Powstawały miniatury dekoracyjne.
- W malarstwie klasycyzmu dużą popularność

zyskały wystudiowane portrety.
- Obrazy,wpisujące się w ten nurt, charakteryzowała

harmonijna kompozycja.
-Zamiłowanie do miniatury i uwiecznianiem

miłosnych scenek.
-Postacie ludzkie miały w sobie siłę i olimpijski

spokój, białe, posągowo piękne , pozbawione

wyrazu twarzy.

Jaques Louis
David

Jean Auguste Dominique
Ingres

Antoine
Watteau

Francois
Boucher

Bacciare
lli
Marcello

- Główny przedstawiciel klasycyzmu.
- Nadworny malarz Napoleona.
- Sceny historyczne z republikańskiego Rzymu.

„Przysięga
Horacjuszy”

- Wielbiciel Rafaela.
- Sam uważał się za malarza historycznego,

jednak krytycy najwyżej cenią jego portrety

np.”Corrota” i akty kobiece „Źródło”, „Wielka

Odaliska”.

„

Wielka Odaliska

”

- Mistrz tzw. sceny parowej.
- Malarz rokokowy.
- Wybitny kolorysta.
- Sławne są sceny z życia towarzyskiego na tle krajobrazu

parkowego.

„

Odjazd na Cyterę

”

-Malarz, dekorator wnętrz .
- Malował sceny mitologiczne i sielankowe, był

doskonałym rysownikiem.
- Przestrzegał reguł akademickich i znakomicie

utrwalał na płótnach rokokową atmosferę rozkoszy

i przepychu wnętrz.

„

Diana wychodząca z

kąpieli „

-Styl Bacciarellego charakteryzuje miękki światłocień i

wyczucie kolorystyczne.
- W zasadniczy sposób wpłynął na rozwój polskiego

malarstwa portretowego i historycznego schyłku XVIII w.
-Klasycyzm

PORTRET
KRÓLA
STANISŁAWA
AUGUSTA Z
KLEPSYDRĄ

• Dominuje zdobnictwo architektoniczne, rzeźba

portretowa i pomnikowa.
• Przeważa tematyka mitologiczna.
•Inspiracją dla twórców oświecenia były rzeźby

antyczne, dlatego też artyści XVIII stulecia

przedstawiali nagą lub tylko lekko

przysłoniętą postać ludzką, której twarz

wyrażała błogi spokój.
•Najczęściej uwieczniano postaci z mitologii

lub osoby, które ówcześnie pełniły znaczące

funkcje w państwie .

Antonio
Canova –
Napoleon,
Wenus

Bertel
Thorvaldsen –
Amor, Psyche,
Apollo

Jakub

Tatarkiewicz –

Omdlewająca

Psyche,

Popiersie

Aleksandra I.

Antonio
Canova –
Napoleon

Bertel
Thorvaldse
n – Amor

Jakub
Tatarkiewi
cz „Psyche
umierająca
”

•

Do najciekawszych architektonicznych konstrukcji zaliczyć

możemy budowle takich twórców, jak:

•

Jakub Fontana – pałac Potockich znajdujący się w Radzyniu

Podlaskim (rokoko);

•

Georg Wenzeslaus von Knobelsdorff – pałac Sanssouci w

Poczdamie (rokoko);

•

Dominik Merlini – Pałac na Wodzie w Łazienkach – Warszawa

(klasycyzm);

•

Jakub Kubicki – Belweder w Warszawie (klasycyzm)

•

Symetria

•

Statyka w motywach malarskich i architektonicznych-

powrót do antyku (budynki były symetryczne i proste)

•

W dekoracjach-starożytne wzory

•

Rozwój budownictwa świeckiego (pałace , teatry ), sakralne

•

Powstają zarówno kościoły, jak i teatry.

•

Kościoły są najczęściej okrągłe z kopułą znajdującą się w

centralnym miejscu .

•

Pomieszczenia przestrzenne, malowane na biało, z dużymi

oknami.

•

Na polskim gruncie osobliwością są dworki .

Pałac na wodzie
(klasycyzm)

Belweder (klasycyzm)

Łuk Triumfalny w Paryżu
(klasycyzm)

Kościół na
Skałce w
Krakowie
(rokoko)

Ołtarz
główny

Pałac Czartoryskich
(sentymentalizm)

- Reforma opery

-Ekspansja muzyki instrumentalnej
oraz operowej.

- Wśród słuchaczy szerzyła się moda
na koncerty w specjalnie
przygotowanych salach, a także w
domach prywatnych (do tej pory
grane były w kościele lub na
dworach).

-Lekkość, żywość, zmysłowość.

 

Karol
Filip
Emanuel
Bach

Johan
Christian
Bach

Krzysztof
Wilibald
Gluck

Józef
Haydn

Wolfgang Amadeusz
Mozart

Ludwig van
Beethoven