Terapia biologiczna

background image

Terapia biologiczna

astmy okrzelowej

Katarzyna Lech, gr.5

background image

Kierunki badań nad terapią

biologiczną

• Astma ciężka i steroidooporna
• Ograniczenie stosowania wziewnych

GKS w astmie (obniżają gęstość kości
u dzieci)

• Sukcesy w chorobach takich jak RZS,

SM, Leśniowskiego-Crohna

background image

TNF α

• czynnik procesów zapalnych i

katabolicznych

• wywołuje gorączkę, kacheksję,
• uczestniczy we wstrząsie, ostrej

niewydolności oddechowej, DIC

• procesy zapalne (np. RZS)

Preparaty

• Infliksimab- chimera mysiego i humanizowanego

p/ciała anty- TNF α

• etanercept- rozpuszczalny rec. dla TNF α
• golimumab i adalimumab- całkowicie humanizowane

p/ciało anty- TNF α

background image

Wyniki

nie wykazano wpływu na poprawę FEV1,

ani na zmniejszenie częstości zaostrzeń

obserwowano istotnie większą liczbę

infekcji: górnych dróg oddechowych,

zapalenia oskrzeli i płuc

odnotowano działanie niepożądane:

gruźlicę, zgon w mechanizmie wstrząsu

septycznego, nowotwory złośliwe

lek był bardziej skuteczny u osób z

późnym początkiem astmy (>12 r.ż.) i u

chorych z dodatnią próba rozkurczową

na początku badania

background image

Interleukina 5

• jedna z najważniejszych interleukin w

astmie

• odpowiada za eozynofilowy fenotyp

choroby

Preparaty

• mepolizumab- p/ciało monoklonalne

przeciw IL-5

• anty-IL-5R- p/ciało przeciw

receptorowi dla IL-5

background image

Wyniki

• w najwcześniejszych badaniach u pacjentów z

łagodną i ciężką astmą nie wykazano wpływu

na objawy, FEV1, wczesną i późną reakcję

astmatyczną oraz nadreaktywność

• odnotowano tendencję w kierunku redukcji

zaostrzeń na większej grupie badawczej

• w badaniu chorych z liczbą eozynofilów w

plwocinie min. 3% , pomimo leczeniem

wysokimi dawkami GKS, nie obserwowano

działań niepożądanych i udało się wykazać

redukcję zaostrzeń, poprawę jakości życia i

FEV1

background image

Interleukina 4 i 13

• utrzymują alergiczny profil limfocytów T
• IL-4 powoduje różnicowanie limfocytów

Th0 w Th2 w obecności komórki
prezentującej antygen

Preparaty

• altrakincept- rozpuszczalny receptor dla IL-4
• pitrakinra- wariant IL-4, blokujący wiązanie

IL-4 i IL-13 z podjednostką

α

IL-4R

• CAT- monoklonalne p/ciało przeciw IL-13

background image

Wyniki

• altrakincept

– pomimo odstawienia GKS wziewnych nie

zaobserwowano pogorszenia FEV1 ani

objawów

– nie zaobserwowano jednak wpływu na

częstość zaostrzeń

• pitakinra

– zmniejszała późną reakcję astmatyczną

indukowaną alergenem i użyciem leków

ratunkowych u pacjentów z łagodną astmą

background image

Interleukina 12

• działa przeciwstawnie do IL-4 i IL-13,

antyalergicznie

• podanie rekombinowanej IL-12 chorym na

łagodna astmę zmniejszyło obwodową

eozynofilię po alergenie, nie miało jednak

wpływu ani na fazę późną, ani na

nadreaktywność oskrzeli

• wywołało objawy grypopodobne,

zaburzenia rytmu serca, odchylenia w

badaniach laboratoryjnych wątroby

background image

Anty-IgE- omalizumab

• jedynym dostępnym obecnie w leczeniu

przedstawicielem leków biologicznych, którego

skuteczność i bezpieczeństwo zostały

potwierdzone jest omalizumab, Xolair

• jest chimerą składającą się w 95% z ludzkiej IgG1,

reszta jest pochodzenia mysiego

• wiąże się z wolnymi, krążącymi w surowicy IgE, co

uniemożliwia połączenie się IgE z FC

ε

RI i FC

ε

RII (a

tym samym degranulację komórek tucznych i

bazofilii)

• wskazaniami do stosowania jest astma ciężka

przewlekła, z potwierdzonymi testami lub sIgE,

uczuleniem na co najmniej jeden alergen

całoroczny (chorzy >12 r.ż.)

background image

• zmniejsza częstość zaostrzeń, umożliwia redukcję

GKS, poprawa jakości życia

• efekt działania mija szybko po odstawieniu lecznia
• wykazano bezpieczeństwo omalizumabu podawanego

do 4 lat

• nie obserwowano interakcji z GKS, LABA, lekami

antyhistaminowymi

• odnotowano przypadki anafilaksji związane z

podaniem omalizumabu (najczęściej po pierwszej

dawce)

• u 8% pacjentów- eskalacja objawów- od świądu i

wysypki przez duszność do obrzęku

naczynioruchowego

Anty-IgE- omalizumab

background image

Wnioski

• dotychczasowe rezultaty są nieco

rozczarowujące

• trwają dalsze prace nad wyjaśnieniem

– które czynnik zapalenia są tymi najważniejszymi?
– jakie procesy leżą u podstaw rozwoju różnych

podtypów astmy?

– jakie są najlepsze wskaźniki postępu choroby?

• w Polsce omalizumab jest dostępny dla

garstki chorych, ale jest to obecnie jedyna

terapia biologiczna przynosząca autentyczną

poprawę w najcięższych postaciach astmy


Document Outline


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Inne metody terapii biologicznej
biologia, Gaszyński Intensywna terapia i wybrane zagadnienia medycyny ratunkowej Repetytorium
Teoria, biologia i terapia w psychoneuroimmunologii
terapia genowa, biologia molekularna, interferencja RNA
Teoria, biologia i terapia w psychoneuroimmunologii
biologiczna terapia chorób reumatycznych
biologia farm egz, Gaszyński Intensywna terapia i wybrane zagadnienia medycyny ratunkowej Repetytori
Fizykoterapia i odnowa biologiczna, Parafino-terapia
terapia genowa obawy i nadzieje
Terapia w psychiatrii
1Ochr srod Wyklad 1 BIOLOGIA dla studid 19101 ppt
Biologiczne uwarunkowania ADHD
ANALIZA KOSZTU BIOLOGICZNEGO WYKONYWANEJ PRACY
Przykłady roli biologicznej białek
Terapia genowa1 (2)
Terapia komórkowa w neurologii

więcej podobnych podstron