Umiejętności
aktywnego
poruszania się na
rynku pracy
Dokumenty aplikacyjne, rozmowa
kwalifikacyjna,
a
utoprezentacja.
Budowanie wizerunku w sieci
Co powinno znaleźć się w
CV
1.
Dane personalne - nazwisko i imię, adres oraz numery telefonów,
adres e-mail
(2. Cel - stanowisko o jakie kandydat się ubiega oraz co pragnie
osiągnąć podejmując pracę w danej firmie)
3.
Wykształcenie – w kolejności odwrotnie chronologicznej tzn.
zaczyna od ostatniej szkoły.
4.
Doświadczenie
zawodowe
-
w
odwróconym
porządku
chronologicznym tj. od obecnie zajmowanego stanowiska, w
następującym porządku:
- data zatrudnienia,
- nazwa firmy,
- (zakres obowiązków, realizowane projekty, osiągnięcia -np.
zwiększył dochód, udoskonalił).
- informacje o odbytych stażach i praktykach zawodowych.
cv...
5. Doświadczenie pozazawodowe - działalność w organizacjach np.
studenckiej, harcerskiej, sportowej; szkolenia, kursy; prace wakacyjne
6. Osiągnięcia – wyjątkowe osiągnięcia: certyfikaty wysokiej klasy,
stypendia zagraniczne, wygrane konkursy, itp.
7. Umiejętności :
- znajomość języków obcych (stopień znajomości w mowie i piśmie)
- obsługa komputera,
- prawo jazdy
8. Zainteresowania – ważne aby nie używać ogólników np. książka, ale
gdzie to możliwe – doprecyzować
9. Referencje – adnotacja, że referencje są dostępne na życzenie
Pod CV należy dopisać deklarację o zgodzie na przetwarzanie
danych osobowych, zgodnie z ustawą o ochronie danych osobowych:
CV chronologiczne
I) CV chronologiczne
Doświadczenie zawodowe jest odpowiednio uporządkowane
według dat (począwszy od teraźniejszej).
Jest to tradycyjnie ułożone CV, gdzie największy nacisk kładzie
się na stanowisko i historię pracy.
W tej formie jest czytelne, pozwala na łatwe śledzenie
przebiegu kariery zawodowej, a przede wszystkim jej ciągłości.
Użyj go kiedy:
- istotna jest nazwa ostatniego pracodawcy
- historia pracy wskazuje na imponujący rozwój kariery
Nie używaj go kiedy:
- w historii Twojej pracy znajdują się luki
- zbyt często zmieniałeś pracodawców
- zbyt długo wykonywałeś tę samą pracę
Cv funkcjonalne
II) CV funkcjonalne
Doświadczenie zawodowe i umiejętności klasyfikuje się według głównych
obszarów zainteresowań kandydata.
Podkreśla się najważniejsze osiągnięcia i silne strony kandydata. Nazwy
stanowisk pracy mają znaczenie podrzędne, często są pomijane.
Informacje są tu zebrane w postaci zbiorów umiejętności, doświadczeń i
osiągnięć zdobytych podczas przebiegu kariery - podkreślona jest
przede wszystkim jakość i zakres uzyskanych kwalifikacji, a nie tempo
ich zdobywania.
Pracodawca patrząc na CV funkcjonalne ma jasny obraz kompetencji
kandydata odnośnie określonego stanowiska i powiązanych z nim umiejętności.
Życiorys taki zwykle pomija wszelkie szczegóły odnośnie wykształcenia i
doświadczenia, przez co staje się mniej przejrzysty.
Użyj go kiedy:
- chcesz podkreślić znaczenie nie wykorzystanego w karierze zawodowej
potencjału,
- chcesz zmienić cel kariery zawodowe.
Nie używaj go kiedy:
- możesz poszczycić się oczywistym rozwojem kariery zawodowej, szczególnie
ubiegając się o stanowiska kierownicze,
- prestiż ostatniego pracodawcy przyćmiewa pełnione u niego obowiązki i
osiągnięcia w pracy.
Etapy tworzenia CV
1.
Burza mózgu
2.
Redagowanie treści, zestawianie kilku wersji w
zależności od przeznaczenia
3.
Nadawanie odpowiedniej formy
4.
Poprawki, sprawdzanie
Cechy dobrego CV
CV jest Twoim narzędziem marketingowym,
porównaj
swoje
predyspozycje
z
wymaganymi
przez
firmę
umiejętnościami i doświadczeniem;
bądź bezpośredni/a, zwięzły/a, nie chcesz zanudzić osoby czytającej Twoje
CV ani rozproszyć jej uwagi nieistotnymi, zbyt długimi opisami. Używaj
zwięzłego stylu: "przeprowadzałem/am badania rynku owoców cytrusowych.."
a nie " jednym z moich obowiązków było przeprowadzenie bardzo dokładnej
analizy rynku owoców cytrusowych..",
pamiętaj o zasadzie jednej strony;
informacje podawaj we wszystkich sekcjach, zachowując określony
porządek, zaczynaj od ostatnich osiągnięć jako najważniejszych dla
pracodawcy;
podkreślaj grubą czcionką elementy, na które chcesz zwrócić uwagę;
przed wysłaniem dokładnie przeczytaj i sprawdź pisownię, aby błędy w CV
zdyskwalifikowały Cię na samym początku,
List motywacyjny
List motywacyjny oznacza tyle co pismo przewodnie,
list towarzyszący, a więc stanowiący dodatek do
życiorysu zawodowego i opisujący co i dlaczego
wysyłamy.
List motywacyjny jest dokumentem, który towarzyszy
życiorysowi zawodowemu. Wysyła się go razem z
życiorysem, w procesie ubiegania się o pracę. Struktura
listu motywacyjnego jest mimo pewnej dowolności
treściowej, ściśle określona. Dokładnie określona jest też
treść jaka ma się znaleźć w poszczególnych paragrafach.
List motywacyjny krok po
kroku:
List motywacyjny w odpowiedzi na ogłoszenie powinien w
nagłówku zawierać informacje o osobie, tj. imię i nazwisko,
kontakt, ewentualnie dane adresowe lub e-mail.
Powinno też list zaopatrzyć w datę i miejscowość w formacie np.
Warszawa, dn. 15 października 2006.
Oprócz tego w liście w odpowiedzi na ogłoszenie nie powinno się
zapomnieć o danych tej osoby, do której kierowany jest list tj.
nazwa pracodawcy i jego adres pod danymi dotyczącymi
kandydata. pod datą i bliżej prawej strony:
- Szanowni Państwo - jeśli nie wiemy do kogo konkretnie piszemy;
- Szanowna Pani - jeśli wiemy że rekruterem lub odbiorcą będzie
kobieta, ale nie znamy jej nazwiska ;
- Szanowny Panie - jeśli wiemy że rekruterem lub odbiorcą będzie
mężczyzna, ale nie znamy jego nazwiska;
- Szanowny Pani/e Kowalski/a - jeśli znamy nazwisko rekrutera lub
odbiorcy naszego listu motywacyjnego .
Wstęp – pierwszy
paragraf
1) W pierwszym paragrafie informujemy o tym dlaczego
przesyłamy swoją aplikację. Podajemy nazwę stanowiska, o
które się ubiegamy oraz numer referencyjny a nawet medium,
którego dotyczy oferta Bardzo krótko wyjaśniamy dlaczego nasz
potencjalny pracodawca miałby czytać dalej.
2) Zachęcamy do zapoznania się z przesłanymi dokumentami.
Pierwszy paragraf listu motywacyjnego może mieć następujący
przykładowy kształt:
W związku z ofertą, która ukazała się w portalu pracujpl,
zwracam się z uprzejmą prośbą o rozpatrzenie mojej kandydatury
na stanowisko Przedstawiciela handlowego (nr ref. abd/06).
Myślę, że moja osoba jest warta rozważenia. Po przeanalizowaniu
wymagań przedstawionych w ogłoszeniu, jestem pewien, że moje
kwalifikacje są zbieżne z umiejętnościami poszukiwanymi przez
Państwa.
Drugi paragraf
W drugim paragrafie naszym celem jest takie przedstawienie swoich
kwalifikacji, doświadczeń, certyfikatów, wyszkolenia i dokonań, które
przekona pracodawcę, że kandydat jest odpowiednią osobą na
stanowisko.
List motywacyjny musi być odpowiedzią na ogłoszenie i odniesieniem się do
wymagań, które w tym ogłoszeniu zostały zawarte - niuanse ogłoszenia
różnią się na tyle, że nawet podobne z pozoru lub nawet tożsame ogłoszenia
różnią się, a uniwersalne dokumenty nie przyniosą pożądanego efektu
Nasze deklaracje powinny być jednocześnie poparte przykładami oraz
wiarygodne, o co z pewnością nie jest łatwo.
Nie należy bezmyślnie wymieniać wszystkich swoich zalet, lepiej gdy
dokładnie przemyślimy kwestię naszej kandydatury i przedstawimy
tylko kilka faktów, ale dotyczących bezpośrednio ogłoszenia
Listy motywacyjne nie muszą być długie. Jeśli udało się nam napisać 5-6
zdań o swoich osiągnięciach to nie ciągnijmy tematu na siłę. Nie warto
sztucznie wydłużać treści, bo w ten sposób efekty mogą być odwrotne do
zamierzonych.
Drugi paragraf - przykład
„Moje dotychczasowe doświadczenie zawodowe
zdobywałem w branży motoryzacyjnej napraw
samochodów. Zaczynając od stanowisk
podstawowych takich jak zbrojarz i pomocnik
lakiernika a skończywszy na stanowisku specjalisty
ds. napraw powypadkowych oraz na samodzielnym
prowadzeniu warsztatu samochodowego.
Zajmowałem się między innymi pomocą przy
obsłudze flot samochodowych, prowadzeniem
procesów likwidacyjnych oraz kompleksową
współpracą z towarzystwami ubezpieczeniowymi.”
Trzeci paragraf
Jeśli osiągnięcia kandydata są tak bogate, a praca o którą się ubiega
bardzo mu odpowiada, może opisać swoją motywację, oczekiwania,
kompetencje personalne lub inne elementy.
Trzymając się zasady by paragrafy były krótkie warto w takim
przypadku podzielić niejako główną treść listu na dwa lub nawet trzy
podparagrafy, które w logicznym ciągu promują te właśnie
kandydaturę.
Można tu wspomnieć:
umiejętności, które możemy zaoferować,
cechy osobowości, które będą potrzebne w pracy
podkreślić znajomość języków, negocjowania, przewodzenia, itp.
np. „Jestem osobą otwartą i łatwo nawiązuję kontakty z innymi ludźmi.
Co ważne, na oferowanym przez Państwa stanowisku, posiadam
doskonałą umiejętność organizacji czasu pracy i określania priorytetów.
Wierzę, że Państwa oferta pozwoli mi na rozwój mojej kariery
zawodowej oraz, że moje doświadczenia i kwalifikacje przyniosą
wymierne korzyści Państwa firmie.”
Zakończenie listu motywacyjnego
W tym paragrafie dziękujemy za uwagę, przedstawiamy formę i
propozycję kontaktu oraz deklarujemy chęć współpracy i spotkania,
która pomoże pracodawcy w dokonaniu dobrego wyboru.
Zakończenie powinno składać się z 3-4 zdań i mieć wyłącznie
charakter formalny, zostawiając inicjatywę po stronie pracodawcy.
List kończymy zwrotem, Z wyrazami szacunku lub Z poważaniem,
oraz podpisujemy imieniem i nazwiskiem.
Jeśli wysyłamy dokumenty w formie papierowej należy je podpisać
odręcznie
Przykładowe zakończenie może wyglądać tak:
„Szczegółowych informacji dotyczących moich predyspozycji i
umiejętności chętnie udzielę w bezpośredniej rozmowie. W
przypadku zainteresowania moją osobą, bardzo proszę o kontakt
pod numerem telefonu 500 111-111.”
Z poważaniem,
Jan Kowalski
Zasady godne zapamiętania przy
pisaniu listu motywacyjnego
list motywacyjny zacznij pisać dopiero, gdy skończysz CV;
format A4 "jedna strona" papier biały dobrej jakości (wyjątki
są dopuszczalne);
informacje zawarte w CV nie powinny być tutaj ponownie
wpisywane;
zamieść informacje o jakie stanowisko się ubiegasz oraz
dlaczego chciałbyś pracować w tej firmie;
unikaj zbędnych dodatków, które utrudniają czytanie takie
jak pochylona kursywa ;
jeżeli odpowiadasz na ogłoszenie, należy odwołać się do
wymagań w nim zawartych;
należało by zawrzeć informacje na temat zakresu
obowiązków w obecnej, bądź byłej firmie .
Formularze aplikacyjne -pytania
Dane personalne: imię, nazwisko, data urodzenia, adres,
telefon, e-mail.
Wykształcenie: nazwa szkoły, wydział, kierunek, średnia ocen,
temat pracy magisterskiej, ocena końcowa.
Doświadczenie zawodowe: nazwa firmy, czas zatrudnienia,
forma zatrudnienia, stanowisko, zakres obowiązków, powód
zmiany pracy.
Kursy, szkolenia i konferencje specjalistyczne.
Umiejętności zawodowe, kwalifikacje.
Znajomość języków obcych: w mowie, piśmie, certyfikaty.
Twoja motywacja do podjęcia pracy na stanowisku/w firmie.
Oczekiwania finansowe (netto/brutto), forma zatrudnienia,
stopień dyspozycyjności.
Zainteresowania i pasje.
Działalność pozazawodowa.
Załączniki: CV, list motywacyjny
Możliwy termin rozpoczęcia pracy
Zalety korzystania z
formularzy aplikacyjnych
Formularz przekazuje firmie te informacje, które mają
zasadnicze znaczenie dla danego stanowiska pracy - firmy narzuca
pytania ważne z punktu widzenia pracodawcy).
Informacje są ujednolicone, co daje pracodawcy szansę na
efektywną i relatywnie szybką analizę oraz porównanie zgłoszeń.
Aplikacje, przede wszystkim on-line, znacznie przyśpieszają czas
pracy osób zajmujących się rekrutacją w firmie, wpływają również
na obniżenie kosztów związanych z pozyskiwaniem nowych
pracowników.
Rozwiązanie takie zmniejsza koszty, które należy ponieść w
przypadku składania ofert pisemnych (eliminujemy wówczas opłaty
związane z zakupem koperty, znaczka, teczki, wydrukiem,
zrobieniem zdjęcia).
Formularz pozwala skupić się wyłącznie na merytorycznych
aspektach aplikacji. Kandydat nie musi poświęcać swojego czasu i
uwagi na działania nakierowane na wyróżnianie się poprzez szatę
graficzną, czy układ dokumentów.
Zasady wypełniania
formularzy
Wypełniając dokumenty pamiętać należy, by całkowicie
podporządkować się ich formule, nie pomijać żadnej odpowiedzi –
zwłaszcza w przypadku otwartego pytania, gdyż każdy brak może
zdyskwalifikować kandydata. W żadnym wypadku nie pozostawiajmy
pustych miejsc.
Często pojawiają się pytania otwarte – np. o cele życiowe, plany
dotyczące życia zawodowego, o aktywność społeczną, osiągnięcia,
najtrudniejsze decyzje w życiu itd.
Jeśli stanowisko pracy wymaga dobrej znajomości języka – formularze są
często sporządzane wyłącznie w tym języku.
W aplikacjach internetowych z kolei nie można zapomnieć o załączaniu
wymaganych dokumentów dodatkowych oraz nie dołączać w zamian
dokumentów, o które nikt nas nie prosił
Inny typ pytań to te, które wydają się nie mieć bezpośredniego znaczenia
dla procesu rekrutacji, kiedy i w jaki sposób dowiedział(a) się
Pan/Pani o programie menedżerskim funkcjonującym w Grupie
ING? a w rzeczywistości są one ważne dla pracodawców choćby przy
opracowaniu statystyk czy gromadzeniu informacji o sposobach
poszukiwania pracy
Rozmowa kwalifikacyjna – jak
się przygotować
Przygotuj fakty, które podkreślą Twoją unikalność i
osiągnięcia, a w rezultacie pozwolą Ci zaprezentować się od
jak najlepszej strony. Będziesz ich mógł/mogła użyć podczas
rozmowy kwalifikacyjnej. Dodadzą Ci także pewności siebie
Dowiedz się jak najwięcej o przedsiębiorstwie, jego
produktach i usługach.
Zapoznaj się dokładnie jeszcze raz ze swoim CV i listem
motywacyjnym
(nie
zapomnij
skopiować
ich
przed
wysłaniem) .
Przygotowując się do rozmowy kwalifikacyjnej możesz
spróbować ćwiczyć ze znajomym lub też nagrać się kamerą,
żeby zobaczyć i usłyszeć samego/samą siebie.
Najczęściej zadawane pytania
tyczące doświadczenia
kandydata
1.
Dlaczego wybrałeś(aś) ten kierunek rozwoju kariery?
2. Co jest Twoją największą wadą, a co zaletą?
3. Co najbardziej motywuje Cię do osiągania sukcesów?
4. Jak mierzysz sukces?
5. Jakie masz kwalifikacje, które pozwalają Ci myśleć o tym, aby
osiągnąć sukces w
biznesie?
6. Jakie dwa, trzy zakończone sukcesem zadania, dały Ci najwięcej
satysfakcji?
7. Co spowodowało, że wybrałeś(aś) taki, a nie inny kierunek
studiów?
8. Jakie zmiany wprowadził(a)byś na swoim uniwersytecie?
9. Jakie problemy spotkały Cię w życiu i jak sobie z nimi
poradziłeś(aś)?
10. Czego nauczyłeś(aś) się na swoich błędach?
11. Co zmienił(a)byś w swoim życiu, gdyby dano Ci taką szansę?
12. Jakie kryteria stosujesz przy ocenie swojego potencjalnego
pracodawcy?
13. Czy pracowałeś(aś) kiedyś z ludźmi w sytuacji konfliktowej?
Jeżeli tak, to powiedz w jaki sposób osiągaliście rezultaty.
Najczęściej zadawane pytania
tyczące planów na przyszłość
1. Jakie są Twoje długo i krótkoterminowe cele, kiedy i dlaczego je
ustanowiłeś(aś) i jak się przygotowujesz do osiągnięcia ich?
2. Co naprawdę chcesz robić w życiu ?
3. Co będzie stanowić dla Ciebie największą nagrodę w czasie
kariery zawodowej ?
4. Dlaczego powinniśmy Cię zatrudnić?
5. W jaki sposób mógłbyś/mogłabyś przyczynić się do rozwoju
naszej firmy?
6. Jakie cechy powinien posiadać menedżer osiągający sukces?
7. Czego nauczyłeś(aś) się podczas działalności pozastudenckiej?
8. W jakim środowisku pracy czujesz się najpewniej?
9. Jak być opisał(a) swoją wymarzoną pracę po uzyskaniu dyplomu?
10. Co wiesz o naszym przedsiębiorstwie?
11. Jakie dwie lub trzy rzeczy byłyby najważniejsze w Twojej nowej
pracy?
Najczęściej zadawane pytania, na
podstawie analizy T. Listwana
1.
Czy mógłby Pan/i opowiedzieć o sobie?
2.
Na czym polegało Pana/i ostatnie zajęcie?
3.
Z jakiego powodu zmienił Pan/i pracę?
4.
Na czym polegała Pana/i praca? Co było dla Pana/i największym
sukcesem?
5.
Jakie były największe Pana/i niepowodzenia?
6.
Jaki był największy problem na stanowisku pracy?
7.
Czy nie ma Pan/i zbyt wysokich kwalifikacji na to stanowisko?
8.
Czego i od kogo, z grona swoich przełożonych i współpracowników,
nauczył/a się Pan/i?
9.
Czego się spodziewa Pan/i, pracując u nas?
10.
Jakie zmiany stanowiska w Pana/i dotychczasowej karierze zawodowej
miały największe znaczenie?
11.
Co się Panu/i najbardziej nie podoba w wykonywanej pracy?
12.
Jakie ma Pan/i mocne i słabe strony?
13.
Dlaczego Pan/i sądzi, że jest odpowiednim kandydatem do oferowanej
przez nas pracy?
14.
Jakie cechy według Pana/i powinien mieć przełożony?
15.
Jakie cechy przełożonych sprawiały Panu/i największe problemy?
Najczęściej zadawane pytania...
16. Co Pan/i robi, kiedy przełożony często kategorycznie odrzuca Pana/i
propozycje?
17. W jakim punkcie kariery widzi się Pan/i za kilka lat?
18. Czy przejawiał/a Pan/i jakaś aktywność w innych grupach pozazawodowych?
19. Jakie role przyjmował/a Pan/i w zespole?
20. Jak według Pana/i jest Pan/i oceniany/a przez innych?
21. Jak Pan/i woli spędzać wolne dni, wieczory?
22. Jak daleko sięgały Pana/i kompetencje, odpowiedzialność, swoboda
działania?
23. Jakich pomysłów nie mógł/a Pan/i przeforsować?
24. Proszę opowiedzieć o najważniejszych problemach, jakie sprawiały w pracy
Panu/i na ostatnim stanowisku?
25. Jak reaguje Pan/i na kontakty z osobami, za którymi Pan/i nie przepada?
26. Co Pan/i zazwyczaj robi spotykając się z krytyką swojej pracy lub zachowa
ń? Proszę podać jakiś przykład.
27. Co Pan/i czyta? Jakie ma Pan/i hobby?
28. Jakie sport Pan/i uprawia?
29. Czy mógłby Pan/i skomentować luki w swoim życiorysie?
30. Czy wie Pan/i coś o naszej firmie?
31. Proszę wymienić kilka osób, które Pan/i podziwia i uzasadnić dlaczego.
Pytania które może zadać
kandydat
1. Jakie będą moje obowiązki i odpowiedzialność?
2. Jak wygląda program szkoleń i rozwoju pracowników?
3. Jakie możliwości rozwoju zawodowego oferuje firma?
4. Co wyróżnia tę firmę od innych?
5. Jakie są cele firmy na najbliższe 5 i 10 lat?
6. Jaki jest pakiet świadczeń socjalnych dla pracowników?
7. Jak wygląda przykładowy projekt i zakres obowiązków osoby
podczas pierwszego roku pracy w firmie?
8. Jak pracownik jest oceniany i promowany?
9. Jak można opisać atmosferę pracy w firmie?
10. Jakie są oczekiwania pracodawcy od nowego pracownika?
O czym warto pamiętać na
rozmowie kwalifikacyjnej?
wcześniej przygotuj sobie odpowiedzi na pytania, które mogą być
zadane,
bądź naturalny(a),
nigdy się nie spóźniaj ,
pamiętaj o oficjalnym stroju,
utrzymuj kontakt wzrokowy,
wiedz, czego chcesz się dowiedzieć od firmy,
odpowiadaj na pytania bezpośrednio, wyczerpująco i zwięźle ,
nie unikaj chwalenia siebie,
bądź pewny(a) siebie, ale nie zarozumiały(a) ,
pamiętaj, że Twój rozmówca Cię nie zna,
na początku mów o ostatnich doświadczeniach,
bądź nastawiony(a) pozytywnie i entuzjastycznie,
miej poczucie humoru, ale nie przekrocz granicy dobrego smaku,
zachowaj swoje pytania na koniec .
Autoprezentacja
Autoprezentacja to świadome kierowanie wrażeniem
jakie wywieramy na innych, czyli próba pokazywanie
się takim, jakim chcę, żeby mnie inni widzieli.
Autoprezentacja to kształtowanie (kontrola) sposobu,
w jaki postrzegają nas inni ludzie (J. Amodeo, K.
Wentworth)
Siła dążeń autoprezentacyjnych
Zależy od:
Sytuacji - w stanie silnych emocji rzadko jesteśmy w
stanie kontrolować wrażenie jakie wywieramy.
Konsekwencji - jeśli to jakie wrażenie wywrzemy wpływa
na jakieś ważne dla nas decyzje (np. przyjęcie do pracy,
zdobycie uwagi i sympatii ukochanej osoby) to siła dążeń
autoprezentacyjnych będzie większa.
Cech indywidualnych - (np. pragmatyzm, potrzeba
aprobaty społecznej, lęk społeczny) pewni ludzie częściej
niż inni zastanawiają się nad tym jak inni ich odbierają i
dbają o ten wizerunek, jedni to robią chętniej, inni tylko
gdy naprawdę muszą.
Przyczyny dążeń
autoprezentacyjnych
aby zdobyć pożądane zasoby,
aby budować pozytywny wizerunek
własnej osoby ,
aby interakcje przebiegały płynnie
Strategie autoprezentacyjne
Wzbudzanie sympatii. Czyni się to poprzez:
-
wyrażanie sympatii dla innych
-
podkreślanie, a nawet kreowanie wewnętrznego podobieństwa do
rozmówcy.
-
stosowanie się do reguł zachowania uznawanych przez rozmówcę,
które pozwalają utrzymywać zainteresowanie i sympatię
rozmówcy.
Uchodzenie za osobę kompetentną. Służą temu:
-
sygnały kompetencji,
-
demonstracje umiejętności i zdolności,
-
słowne deklaracje,
-
uzasadnianie dotychczasowych niepowodzeń.
-
dążenie do własnego rozwoju i uzyskiwanie statusu
intelektualnego pozwala kompensować inne ograniczenia.
Demonstrowanie swego statusu i znaczenia, poprzez:
-
podkreślanie relacji z ludźmi o znaczącej pozycji społecznej
Pierwsze wrażenie
Gdy spotykamy kogoś po raz pierwszy, już po kilku minutach
następuje ocena - na podstawie mowy ciała, ubrania, wyglądu.
Ludzie szybko tworzą sobie schematy i niechętnie je
zmieniają. Na gruncie zawodowym za atrakcyjnych uważamy nie
tylko ludzi o miłej powierzchowności.
Liczą się także inne cechy i zachowania:
- kontakt wzrokowy - nie warto unikać spojrzenia rozmówcy, przez to
sprawiamy wrażenie bardziej otwartych,
- nadawanie na tej samej fali - wszyscy lubimy i szanujemy tych,
którzy wydają nam się jakoś podobni do nas. Nie chodzi tu tylko o
podobieństwo fizyczne, ale o coś głębszego, zbliżony sposób
przeżywania i odbioru świata,
- tzw. zawodowy uścisk dłoni - serdeczny, ale nie wylewny, mocny,
ale nie miażdżący. Według fachowców powinien trwać ok. 2-5
sekund ,
- technika lustrzanego odbicia – dostrajanie się do czyjegoś sposobu
myślenia i sposobu wykorzystywania mowy ciała.
Kilka zasad budowania
wizerunku
Efekt pierwszeństwa i świeżości - najlepiej zostanie zapamiętane to co
powiedziałeś i zrobiłeś na początku i na końcu - trzymaj więc formę i
rzeczy najważniejsze i najkorzystniej o tobie świadczące prezentuj na
początku i na końcu spotkania. To samo tyczy się dłuższych wypowiedzi -
zaczynaj od najważniejszych i najkorzystniejszych rzeczy i podsumowując
powtarzaj to co chcesz żeby było zapamiętane
Reguła komplementarności cech - lubimy ludzi, którzy swoim
zachowaniem "wpasowują się" w nasz styl bycia, uzupełniają nasze
zachowanie: gaduły lubią słuchaczy, i vice versa, osoby dominujące lubią
osoby uległe itd. Wniosek: nie walcz o dominację z pracodawcą podczas
rozmowy a jeśli rekruter oczekuje jest małomówny i oczekuje od ciebie
"zapełnienia" czasu i prowadzenia rozmowy - zrób to. Pozwól rozmówcy
być takim jak lubi, właściwie go uzupełniaj.
Efekt zysku - niech rekruter ma poczucie, że w miarę rozmowy coraz
bardziej lubisz jego i tę firmę, którą on reprezentuje, nie zaczynaj zatem
od przesadnego entuzjazmu ani samochwalstwa - unikaj natomiast
okazywania rozczarowania bo zadziała efekt straty. Podobnie zadbaj o to
by rozczarowania nie odczuł pracodawca. Jeśli w CV wyolbrzymisz swoje
zalety a potem podczas rozmowy okażesz się dużo mniej kompetentny
rozczarowanie rekrutera zaszkodzi ci bardziej niż gdybyś od razu
obiektywnie się przedstawił
Ingracjacja, odpowiednia
argumentacja
i inne techniki
Ingracjacja - zdobywanie sympatii innych poprzez mówienie im miłych rzeczy
-
ta taktyka działa, gdy partner nie domyśla się że chwalimy go po to aby zdobyć
jego względy;
-
zrób to subtelnie i pośrednio - skomplementuj "szersze Ja" np. firmę w której
pracuje, jego biuro, jego sekretarkę (ale unikaj seksistowskich komentarzy na
temat urody);
-
nachalna ingracjacja jest łatwa do rozszyfrowania i powoduje wycofanie
sympatii.
Dobrana argumentacja:
-
jeśli widzisz lub wiesz, że rozmówca jest nastawiony do ciebie sceptycznie i ma
dużo wątpliwości - zastosuj argumentacje dwustronną - uprzedź jego obawy i
podaj argumenty odpierające zarzuty;
-
jeśli zaś wiesz, że masz jego przychylność - stosuj argumentację jednostronną
- wzmacniaj już tylko pozytywną postawę przez podkreślanie swych mocnych
stron i nie przypominaj mu o swych słabościach.
Osobiste podejście:
-
Zapamiętuj imiona kolegów i koleżanek z pracy - jest to interpretowane jako
komplement (widocznie czymś się wyróżniam, skoro mnie zapamiętał)
Strój na rozmowę kwalifikacyjną
„Ubranie - nasza druga skóra - należy jednocześnie do sfery
zewnętrznej jak i wewnętrznej, chroni naszą intymną przestrzeń, a
jednocześnie wprowadza nas w przestrzeń społeczną i towarzyską” -
C.Joubert i S. Stern "Rozbierz mnie. Psychoanaliza garderoby".
Ubiór mówi o tym co chcesz pokazać i czym się chwalić.
- Dopasowanie do okazji świadczy o:
a) wiedzy z zakresu obowiązujących norm i obyczajów,
b) szacunku dla rozmówcy i dla tych konwencjonalnych norm - tylko
artyści i ludzi mediów mogą ubrać się niekonwencjonalnie na
interview,
c) gotowości wyrzeczenia się ekspresji siebie w imię interesu firmy np.
spodobania się klientowi
- Dopasowanie do stylu ubioru w firmie:
a) świadczy o twoim wyczuciu
b) tworzy złudzenie dopasowania - tak jakbyś już tam pracował od
dawna - wyglądasz "swojsko"
Największe „grzechy”
autoprezentacji
(Panie) makijaż sceniczny,
gryzące się kolory lub pognieciona koszula - wysyłasz komunikat,
że jesteś niezorganizowany, nieprofesjonalny, nie traktujesz pracy
poważnie,
zbyt wyzywający strój - wzbudzisz podejrzenia, że chcesz zdobyć
pracę seksapilem (pewna grupa osób może uznać, że brak Ci
dobrego smaku i inteligencji,
przesada w dodatkach i biżuterii,
kwestie postawy – garbienie się, obgryzanie paznokci,
wyłamywanie palców, itp .
Literatura dla
zainteresowanych
Carleen Binet, Twarz zwierciadłem duszy. ABC morfopsychologii,
czyli związki między kształtami twarzy a cechami charakteru,
Białystok 2003
Lois P. Frankel, Grzeczne dziewczynki nie awansują, Gliwice 2005
Kim Johnson Gross, Jeff Stone, Mężczyzna sukcesu. Jak dobrać
garderobę, by zdobyć i utrzymać posadę, Warszawa 2005
Catherine Joubert, Sarah Stern, Rozbierz mnie. Psychoanaliza
garderoby, tłum. Beata Biały, Warszawa 2006
Możliwości i ograniczenia w kreowaniu własnej atrakcyjności
interpersonalnej pod red. Elżbiety Stojanowskiej, Warszawa 2002
Dariusz Tarczyński, Zrozumieć człowieka z wyglądu. Psychologia
ubioru, Białystok 2000
Monika Walczak, Psychologia w kontaktach zawodowych, Lublin 2000
Cele korzystania z portali
społecznościowych
Utrzymanie kontaktów ze znajomymi, grupami znajomych
85%
Zaspokajanie ciekawości
78%
Odnowienie starych znajomości
73%
Wypełnianie wolnego czasu
63%
Słuchanie muzyki, oglądanie filmów lub zdjęć, czytanie tekstów
56%
Zamieszczanie swoich zdjęć, filmów, muzyki, tekstów
43%
Rozmawianie na interesujące tematy, uczestniczenie w forach
dyskusyjnych
42%
Nawiązanie nowych kontaktów towarzyskich
36%
Szukanie pracy, zaprezentowanie się potencjalnym
pracodawcom
21%
Nawiązanie znajomości zawodowych, biznesowych
17%
CBOS, badanie przeprowadzone w kwietniu 2010
Ryzyko utraty reputacji w sieci
60 % szefów uważa, że „mają prawo wiedzieć” jak
pracownicy piszą o sobie i o firmie;
53 % pracowników uważa, że „to nie jest interes szefa;”
ponad 1/3 pracownikom nie przyszłoby do głowy
zastanawiać się nad tym, co myśli o ich wpisach o firmie na
forach ich szef;
58 % szefów uważa, że ryzyko reputacyjne i udział w
sieciach społecznościowym to temat dla zarządu;
Jednocześnie tylko 15 % szefów potwierdziło, że faktycznie
podejmowane są konkretne działania w tym obszarze.
„Bank Spółdzielczy w Suszu zwolnił podwładnego za to, że
umieścił w portalu Nasza-Klasa zdjęcie zrobione podczas
pracy. O całej sprawie poinformował pracodawcę życzliwy
użytkownik serwisu. Jego zdaniem fotografia pracownika
zrobiona w banku i umieszczone między innymi zdjęciami z
imprez, na których ten sam młodzieniec pił piwo, skutkuje
tym, że klienci banku tracą zaufanie do tej instytucji.”
„Pracodawca tak przejął się opinią klienta, że wręczył
zatrudnionemu wypowiedzenie. Na spornej fotografii nie
widniało ani logo banku, ani inny charakterystyczny dla
niego element. Mimo to szef był nieugięty. Wskazując inne
zdjęcie z Naszej-Klasy, na którym zatrudniony w wolnym
czasie pije alkohol, uznał, że takie zachowanie nie przystoi
pracownikowi banku
Wyniki badania „Sieci społecznościowe a ryzyko reputacyjne w miejscu pracy
2009”