Źródła i system prawa
Źródła i system prawa
Anna Moritz
Pojęcie źródeł prawa
Pojęcie źródeł prawa
Źródłem prawa administracyjnego jest akt
normatywny zawierający obowiązujące
normy prawne, wydany przez organ
państwa lub podmiot upoważniony do
wyrażania woli państwa
Źródła prawa
Źródła prawa
Formalne źródła prawa – są to akty
stanowienia prawa; akty, w których
zawarte są normy prawne.
Materialne źródła prawa – są to czynniki
społeczno-polityczne, które kształtują treść
norm prawnych systemu.
Źródła prawa wg J.S. Langroda – szuka on źródeł
prawa administracyjnego w normie i rozważająć
strukturę prawa administracyjnego, ustala
hierarchię norm tego prawa, a nie hierarchię
źródeł prawa w tradycyjnym tego słowa
znaczeniu.
Źródła prawa:
- sensu stricto – (źródła prawa w rozumieniu
formalnym, zgodnie z którymi są nimi akty
stanowienia prawa). Źródła wskazane i
wyodrębnione przez Konstytucję RP jako
powszechnie obowiązujące.
- sensu largo – akty prawa wewnętrznego,
wymienione w Konstytucji w rozdziale „Źródła
prawa” oraz różnorakie fakty prawotwórcze, które
dopełniają konstytucyjny katalog.
Pojęcie systemu prawa
Pojęcie systemu prawa
System źródeł prawa jest to uporządkowany
system, w którym ustalona jest hierarchia i
wzajemne relacje pomiędzy źródłami prawa.
System prawa w Polsce jest systemem
zamkniętym, oznacza to, że źródłem prawa
powszechnie obowiązującego jest tylko to, co
zostało wymienione jako źródło w Konstytucji RP.
System prawa musi być oparty na zasadach:
Hierarchiczności
Jedności
Spójności
Zupełności.
System źródeł prawa
-Zamknięty system źródeł prawa – katalog źródeł prawa
wskazany jest przez samo prawo – Konstytucję. Tylko
zmiana tego prawa, dokonywana wg reguł zawartych w
nim samym może doprowadzić do jego modyfikacji.
-Otwarty system źródeł prawa – zmiany systemu prawa
mogą następować na podstawie nieokreślonych w nim
sposobów.
Otwarcie to może następować:
▪ „od góry” - poprzez czynniki ponadprawne (np.
koncepcje prawa natury)
▪ „od dołu” - są to przepisy administracyjne, normy
wewnętrzne i tzw. Źródła niezorganizowane (zwyczaj,
normy pozaprawne, prawo sędziowskie, orzecznictwo
sądowe, doktryny). Mają one rzeczywisty wpływ na
funkcjonowanie administracji publicznej.
Podział źródeł zawartych w
Podział źródeł zawartych w
Konstytucji RP
Konstytucji RP
Podział źródeł zawartych w
Podział źródeł zawartych w
Konstytucji RP
Konstytucji RP
Źródła prawa
powszechnie
obowiązującego
Źródła prawa
powszechnie
obowiązującego
Źródła prawa wewnętrznie
obowiązującego
Źródła prawa wewnętrznie
obowiązującego
Normy
prawne,
które
wiążą
wszystkich adresatów znajdujących
się w danej sytuacji.
Normy, które wiążą tylko adresatów
organizacyjnie podległych organowi
wydającemu akt.
Konstytucja RP, dokonując tego podziału, uznała nadrzędność ustawy zasadniczej i
prymat ustawy.
Rodzaje źródeł prawa
administracyjnego
(ze względu na różne kryteria)
1) Usytuowanie organu stanowiącego akt
normatywny
a) źródła stanowione przez podmioty spoza państwa lub
przy udziale podmiotów spoza państwa
▪prawo UE, umowy międzynarodowe
b) źródła stanowione przez centralne organy:
▪Sejm
▪Senat
▪centralne organy administracji publicznej
c) źródła stanowione przez organy terenowe:
▪terenowe organy administracji rządowej
▪terenowe organy samorządu terytorialnego
Rodzaje źródeł prawa
administracyjnego
(ze względu na różne kryteria)
2) Charakter obowiązywania (zewnętrzny i
wewnętrzny)
a) Źródła prawa powszechnie obowiącującego
b) Źródła prawa wewnętrznego
Rodzaje źródeł prawa
administracyjnego
(ze względu na różne kryteria)
3) Rozróżnienie treści aktu prawnego:
a) Źródła ustrojowe
b) Źródła funkcjonalne
c) Źródła określające prawa i obowiązki obywateli
Akty stanowienia prawa
Akty stanowienia prawa
powszechnie
powszechnie
obowiązującego
obowiązującego
(Art.87 ust.1 i 2 Konstytucji RP)
(Art.87 ust.1 i 2 Konstytucji RP)
Konstytucja RP,
Ratyfikowane umowy międzynarodowe za
zgodą wyrażoną w ustawie lub w
referendum ogólnokrajowym
Prawo Unii Europejskiej
Ustawy
Ratyfikowane umowy międzynarodowe
(mała ratyfikacja)
Rozporządzenia
Akty prawa miejscowego
Akty stanowienia prawa o
Akty stanowienia prawa o
charakterze wewnętrznym
charakterze wewnętrznym
Uchwały Sejmu, Senatu i Rady Ministrów;
Zarządzenia Prezydenta RP, Prezesa Rady
Ministrów oraz ministrów;
Akty prawa miejscowego o charakterze
wewnętrznym (nie mają mocy powszechnie
obowiązującej)
Nieratyfikowane umowy międzynarodowe'
Wytyczne, regulaminy, okólniki, instrukcje,
akty zakładowe.
Tzw. Swoiste kategorie
Tzw. Swoiste kategorie
źródeł prawa
źródeł prawa
administracyjnego
administracyjnego
Są to szczególne kategorie o specjalnym znaczeniu dla
prawa administracyjnego i są one osobno
przedstawiane w doktrynie prawa administracyjnego
ze względu na swoje cechy. Należy zwrócić na nie
uwagę niezależnie od przyjęcie otwartego lub
zamkniętego systemu źródeł prawa.
1) Akty planowania – dotyczą zachowań administracji
publicznej przewidywanych w przyszłości –
determinują i warunkują te zachowania, określają ich
zakres i okoliczności, w jakich będą miały zostać
podjęte.
Dotyczą: kwestii finansowych (budżetów),
strategicznych (np. stratefie rozwoju województw),
zagadnień współpracy zagranicznej, kwestii
gospodarczo-przestrzennych.
Tzw. Swoiste kategorie
Tzw. Swoiste kategorie
źródeł prawa
źródeł prawa
administracyjnego
administracyjnego
2) Statuty i regulaminy – są to „swoiste źródła
prawa”, które należą do źródeł prawa wewnętrznego,
ale oddziaływują również na sferę zewnętrzną. Muszą
mieć podstawę ustawową i mieścić się w granicach
obowiązującego prawa.
Statuty – akty wydawane przez podmioty prawa
publicznego, które są ustanawiane w celu
uregulowania spraw tych podmiotów, w szczególności
dla ustalenia ich struktury i zasad funkcjonowania.
Regulamin – określa szczegółowy tryb funkcjonowania
podmiotu publicznego.
3) Normy techniczne – są specyficzną kategorią
norm, a nie całych aktów normatywnych. Stanowią
one prawne uregulowanie nakazów, wzorców lub
zakazów stosowanych w szeroko rozumianej technice
(produkcji, budownictwie, transporcie, komputeryzacji
itd.)
Tzw. Niezorganizowane
Tzw. Niezorganizowane
źródła prawa
źródła prawa
administracyjnego.
administracyjnego.
W Polsce system prawa jest systemem zamkniętym, nie pozwala
więc na zaliczenie do niego tzw. Źródeł niezorganizowanych.
Jednakże należy o nich wspomnieć ze względu na otwarty system
prawa.
1) Zwyczaj – pozaprawny nawyk postępowania, przestrzegany w
obrębie danej struktury (jednostki) organizacyjnej administracji,
w podobnych sytuacjach i w określonym czasie. Może mieć
znaczenie praktyczne, a pośrednio prawne.
-uzupełnia ustawę dla ułatwienia jej stosowania,
-formułuje zasady niezależne od ustawy, ale z nią niesprzeczne,
stanowiące własne prawidła działania administracji,
2) Prawa sędziowskie – tworzy się poprzez orzecznictwo sądów
administracyjnych. Na ogół nie są one jednak upoważnione do
wydawania rozstrzygnięć merytorycznych, ale dokonują wykładni
na potrzeby kontroli zaskarżonych do nich rozstrzygnięć.
Formułują normy drugiego stopnia, za których pomocą wpływają
na przyszłe orzecznictwo.
Oprócz powyższych są to także: normy społeczne, moralne,
techniczne, polityczne, wiedzy umieszczone w systemie prawa i
poglądy doktryny.
Ogłaszanie aktów
Ogłaszanie aktów
normatywnych
normatywnych
Akty normatywne ogłasza się w dziennikach
urzędowych:
1) Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej
2) Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
3) Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej
Monitor Polski oraz Monitor Polski B
4) Dzienniki urzędowe ministrów
5) Dzienniki urzędowe urzędów centralnych
6) Wojewódzkie dzienniki urzędowe
Wyjątek: ogłaszanie przepisów porządkowych –
w drodze obwieszczeń, a także w sposób
zwyczajowo przyjęty na danym terenie lub w
środkach masowego przekazu. Nie zwalnia to z
obowiązku ich ogłoszenia w wojewódzkim
dzienniku urzędowym.
Cechy źródeł prawa
Cechy źródeł prawa
administracyjnego
administracyjnego
Wielość i różnorodność w sensie składników
gatunkowych
Większość źródeł prawa administracyjnego pochodzi
od samej administracji.
Prawo administracyjne nie jest jednolite w sensie
wyróżnienia go jako działu. Skutkiem wyróżniania i
regulowania przedmiotów szczególnych, dochodzi jak
gdyby do dalszego podziału na niższym stopniu i
wyodrębnieniu
działów
kompleksowych
(charakteryzują się jednoczesnym udziałem norm z
innych działów prawa – np. prawo wodne, prawo
budowlane)
W prawie administracyjnym znane jest prawo
miejscowe, ustanawiane z powodu potrzeby takiej
regulacji, która nie występuje jednocześnie na
obszarze całego kraju.
Bibliografia
Boć J., Prawo administracyjne, Wrocław 1998.
Cieślak Z., Wierzbowski M., Jagielski J., Lang J., Szubiakowski M.,
Wiktorowska A., Prawo administracyjne, Warszawa 2002.
Suwaj P. (red.), Prawo administracyjne. Ćwiczenia, Warszawa 2009.
Zimmermann J., Prawo administracyjne, Warszawa 2008.