Przystosowanie form

zachowania dziecka

do wymagań

środowiska

społecznego,

stanowi ważne

osiągnięcie

rozwojowe okresu

przedszkolnego.

Dziecko, które w 3

roku życia jest

jeszcze

egocentryczne i

ledwo zdążyło

odróżnić siebie od

otoczenia przechodzi

w kilku następnych

latach głęboką

przemianę.

Rozwój społeczny dziecka opiera się

głównie na różnorodnych kontaktach

społecznych, jakie nawiązuje w domu i w

przedszkolu. Kontakty w obrębie domu

rodzinnego to kontakty z rodzicami i

rodzeństwem.

Pozytywne

aspekty rozwoju

społecznego w wieku

przedszkolnym

•Zdolność do uczestnictwa we

wspólnych zabawach i zajęciach

• nauka różnego typu zachowań od

innych dzieci

• przygotowanie do pełnienia

określonych ról w środowisku

• nauka uprzejmości w stosunku do

tych, którzy są inni, lub

dyskryminowania ich

• pierwsze przyjaźnie - dzięki

zmianom towarzystwa dziecko

nabywa nowych doświadczeń

• zabawa – rozwój planowania,

ustalanie wspólnego planu działania

•Empatia

•Udzielanie pomocy

•Dzielenie się i współdziałanie

Zjawiska negatywne w

rozwoju społecznym

• Agresja
 instrumentalna (w celu

osiągnięcia czegoś, np.
przedmiotu; zanika z
wiekiem)

 wroga (cel: sprawienie bólu,

odwet, dominacja; 4-7 r.),

 do 3 r. agresja fizyczna,

dokuczanie,

 później agresja werbalna –

obrażanie, grożenie

• Izolowanie siebie i

przyjaciela, traktowanie
innych jak zagrożenie

• Intruzywność – wypełnia

sobą przestrzenie, wszędzie
zostawia zabawki, fizycznie
atakuje innych, dopytuje się
o wszystko

• Tendencja do działania po

najmniejszej linii oporu

• Negatywizm, brak

posłuszeństwa

• Niestałość uczuć,

tymczasowość przyjaźni

•

Mylenie podejrzeń z
rzeczywistością

•

Manipulowanie
zachowaniami i uczuciami
innych

•

Egocentryzm

•

Konfliktowość przeżyć,
uczuć – konflikt między
marzeniem o własnej
wielkości i chęcią
pozbawiania jej kochanych
osób

•

Dostrzeganie tylko
zewnętrznych przyczyn
konfliktu