Psychologia pracy
Wykorzystanie twierdzeń
ogólnych psychologii dla
wyjaśniania funkcjonowania
człowieka w środowisku pracy
Model przystosowania
zawodowego wg J. Karney
Sprawn
ość
zawodo
wa
Wymagan
ia
środowis
ka pracy
Oczekiwa
nia
pracowni
ka
Wzmocnie
nia
środowisk
a pracy
Przydatność
zawodowa
Satysfakcja z pracy
Przystosowanie
zawodowe
Patologie w modelu
przystosowania zawodowego
Sprawność
zawodowa
Wymagan
ia
środowis
ka pracy
Błąd
demobilizacji
Patologie w modelu
przystosowania zawodowego
Wymagania
środowiska
pracy
Sprawnoś
ć
zawodow
a
Błąd
przeciążenia
Patologie w modelu
przystosowania zawodowego
Przydatność
zawodowa
Satysfakcja z
pracy
Przystosowanie
zawodowe
zewnętrzne
Patologie w modelu
przystosowania zawodowego
Satysfakcja z pracy
Przydatność
zawodowa
Przystosowanie
zawodowe
wewnętrzne
Aktywność zadaniowa
człowieka
wg T. Tomaszewskiego
Sytuacje normalne
Sytuacje optymalne
Sytuacje trudne:
deprywacji
przeciążenia
utrudnienia
konfliktowe
zagrożenia
RÓŻNICE INDYWIDUALNE
Schemat zachowania
człowieka
R = f (S,O)
Osobowość (
wg Allporta
)
Dynamiczna organizacja
psychofizycznych układów tkwiących
w człowieku, które kreują
charakterystyczne dla człowieka
wzorce zachowania, myślenia, uczuć.
Architektura osobowości
(Cz.
Nosal)
UMYSŁ
TEMPERA-
MENT
CHARAKTER
WOLA
Wola
(J. Kozielecki)
Układ inicjujący zachowania celowe,
współdeterminujący procesy
tworzenia
celów i kontroli działania.
Diagnozowanie woli
Poziom motywacji osiągnięć
Poczucie sprawstwa
Poczucie własnej skuteczności
Struktura potrzeb i wartości
Odporność na zakłócenia
Zdolność odraczania gratyfikacji
Umiejscowienie kontroli działania
Charakter
(Cz. Nosal)
W skład charakteru wchodzi
struktura „Ja”, samowiedza,
poczucie własnej wartości, postawy
interpersonalne, inteligencja
emocjonalna.
Inteligencja emocjonalna
(J.Mayer, P.Salovey)
Zdolność do monitorowania
własnych
i cudzych uczuć i emocji oraz
różnicowania ich, a także zdolność
do wykorzystywania tych informacji
w kierowaniu swoim myśleniem
i działaniem.
Umysł
(Cz. Nosal)
Dyspozycje i struktury poznawcze o
relatywnie stałym (statycznym)
charakterze oraz struktury
funkcjonalne (dynamiczne)
wpływające na procesy bieżącego
przetwarzania informacji.
Struktura umysłu
Umysł
Wiedza
Styl
poznawczy
Inteligencja
Funkcje
świadomości
Preferencje poznawcze
różnicujące typy umysłu
(Cz. Nosal)
MYŚLENIE
UCZUCIA
INTUICJA
PERCEPCJA
OBSERWATOR
• Fakty
• Liczby
• Pomiary
TEORETYK
• Aksjomaty
• Modele i teorie
• Dowody formalne
PRAGMATYK
• Potrzeby
• Konstrukcje
• Adaptacja
WIZJONER
• Wyobrażenia
• Antycypacje
Struktura wiedzy
Wiedza
Specjalistyczna
Ogólna
Deklaratywna
Proceduralna
Struktura wiedzy
i pojęć
Wiedza niejawna
Profil wiedzy
i zainteresowań
Styl poznawczy
Preferowany sposób
funkcjonowania poznawczego,
odpowiadający indywidualnym
potrzebom jednostki.
Czy program komputerowy może
charakteryzować się stylem poznawczym?
Podstawowe kategorie
stylów poznawczych
Style percepcji
–
odbiór i przeszukiwanie
pola informacji.
Style myślenia pojęciowego
–
tworzenie
kategorii pojęciowych i operowanie nimi.
Style uczenia się
– zapamiętywanie wiedzy i
aktualizowanie nabytego doświadczenia.
Style podejmowania decyzji i kontroli
działania
– wzorce organizacji złożonych
czynności umysłowych.
Przykłady stylów
poznawczych
Style percepcji
Styl „zależny” Styl „niezależny”
-
powolna percepcja - giętkość poznawcza
- trudności w różnicowaniu - aktywna analiza
- szukanie oparcia w konkretach - abstrahowanie
- małe porcje wiedzy - duże porcje informacji
- przetwarzanie sekwencyjne - dokonywanie wglądu
- potrzeba kontroli sytuacji - luźna kontrola
Na wielu stanowiskach wystarczające jest staranne wykonywanie
czynności. Osoby „zależne” od pola będą na tych stanowiskach dobrze
pracowały.
Z kolei na stanowiskach wymagających samodzielnego poszukiwania i
porządkowania informacji np.przy pełnieniu ról kierowniczych, istotne
znaczenie ma wysoka „niezależność” od pola.
Style
myślenia
pojęciowego
Abstrakcyjność
Konkretność
-
szeroka - wąska
kategoryzacja kategoryzacja
pojęciowa pojęciowa
- złożony system - prosty system
pojęciowy pojęciowy
Im większa zależność funkcjonalna i samodzielność działania tym bardziej
pożądane osoby charakteryzujące się szeroką kategoryzacją i złożonością
poznawczą. Jeśli struktura firmy ma charakter paramilitarny (autorytarny), to
myślenie szerszymi kategoriami jest zastrzeżone dla sztabu (zarządu).
Przykłady stylów
poznawczych
Przykłady stylów
poznawczych
Style uczenia się
Styl zapamiętywania Styl zapamiętywania
„zaostrzający” „niwelujący”
W skutecznym działaniu zawodowym styl „zaostrzający”
stwarza lepsze podstawy do działania tam, gdzie
zapamiętywanie informacji ma znaczenie dla poziomu
wykonywanej pracy. Nie wydaje się to ważne na
stanowiskach kierowniczych.
Przykłady stylów
poznawczych
Style podejmowania decyzji i kontroli
działania
Impulsywny styl Refleksyjny
styl
kontroli kontroli
W sytuacjach konwergencyjnych optymalny jest jest styl
refleksyjny, w sytuacjach dywergencyjnych – impulsywny.
Styl poznawczy a efektywność
funkcjonowania
Styl poznawczy
Typy zadań
Refleksyjny
Wymagające staranności, analizy szczegółów,
systematyczności
Impulsywny
Wymagające pośpiechu, szybkich decyzji,
tolerowania ryzyka
Niezależny od pola
Wymagające selektywności, organizowania lub
przeorganizowywania danych, wykonywane w
sytuacji braku informacji zwrotnych
Zależny od pola
Wymagające podporządkowania, współdziałania z
innymi ludźmi
Abstrakcyjny
Złożone, wymagające radzenia sobie z
niejednoznacznością
Konkretny
Proste
Inteligencja
(J. Strelau)
Zdolność przystosowania się do
okoliczności dzięki dostrzeganiu
abstrakcyjnych relacji, korzystaniu
z uprzednich doświadczeń i
skutecznej kontroli nad własnymi
procesami poznawczymi.
Wymiary inteligencji
ogólnej
INTELIGENCJA PŁYNNA
INTELIGENCJA
SKRYSTALIZOWANA
IN
T
E
L
IG
E
N
C
JA
K
O
N
W
E
R
G
E
N
C
Y
JN
A
IN
T
E
L
IG
E
N
C
JA
D
Y
W
E
R
G
E
N
C
Y
JN
A
INTELIGENCJA OGÓLNA
Wymiary inteligencji a zdolności
poznawcze
INTELIGENCJA PŁYNNA
INTELIGENCJA
SKRYSTALIZOWANA
IN
T
E
L
IG
E
N
C
JA
K
O
N
W
E
R
G
E
N
C
Y
JN
A
IN
T
E
L
IG
E
N
C
JA
D
Y
W
E
R
G
E
N
C
Y
JN
A
- koncentracja uwagi
- pamięć robocza
- wykrywanie różnic
- rozumowanie logiczne
- operacje liczbowe
- płynność słowna
- tempo kojarzenia
- zmiana strategii
- giętkość zachowania
- zakres pamięci roboczej
- rozumienie i definiowa-
nie pojęć
- zasób wiadomości
- wyjaśnianie zdarzeń
- wykrywanie sprzeczności
- odkrywanie przyczyn
- wykrywanie analogii
- tworzenie metafor
- interpretowanie niejas-
nych struktur
- swobodne kojarzenie
- wymyślanie fabuł
Temperament
(J. Strelau)
Względnie stałe cechy organizmu ,
pierwotnie zdeterminowane przez
wrodzone mechanizmy
neurobiochemiczne, przejawiające
się
w formalnych cechach zachowania.
Struktura temperamentu
Wiązka
energetyczna:
- reaktywność
-
aktywność
Wiązka czasowa:
-
szybkość reakcji
-
tempo reakcji
Model intensywności reakcji u
jednostek wysoko i nisko
reaktywnych (J.Strelau)
1
2
3
4
5
6
7
Intensywność bodźców
W
ie
lk
o
ś
ć
r
e
a
k
c
ji
b
b
a
a
wysoko reaktywni
nisko reaktywni
a – próg wrażliwości zmysłowej
b – próg wydolności
a/b = const.
Determinanty różnic indywidualnych
w odniesieniu do inteligencji i
temperamentu
25%
15%
10%
50%
5%
40%
20%
35%
INTELIGENCJA
TEMPERAMENT
czynnik genetyczny
błąd pomiaru
środowisko wspólne
środowisko specyficzne
Okoliczności (środowisko/cecha) jako
czynnik determinujący zachowanie
(J. Strelau)
OKOLICZNOŚCI
DOMINUJĄCY WKŁAD W WARIANCJĘ
ZACHOWANIA
ZACHOWANIA
CECHY
Powtarzalność obserwacji
zachowania
obserwacja jednorazowa
obserwacja wielokrotna
Czas trwania obserwacji
zachowania
krótki
długi
Stopień różnorodności
zachowań
pojedyncze akty
zachowania
wielość i szeroki zakres
zachowań
Możliwość wyrażania
zachowań
ograniczona
swobodna
Możliwość wyboru sytuacji
brak
nieograniczona
Możliwość kreowania
sytuacji
nie istnieje
istnieje
Rodzaj sytuacji
eksperyment
sytuacja naturalna
Struktura osobowości
wg analizy transakcyjnej
Rodzic (R)
Dorosły (D)
Dziecko (Dz)
dostosowane
naturalne
intuicyjne
opiekuńczy
krytyczny
otoczenie
Transakcje równoległe
Transakcja D-D; D-
D
Transakcja R-Dz; Dz-R
1
2
1
2
I reguła komunikacji
Transakcje symetryczne
R-R; R-R
D-D; D-D
Dz-Dz; Dz-
Dz
Transakcje komplementarne
1
2
R-Dz; Dz-R
1
2
Dz-R; R-Dz
Relacja symbiotyczna
R
D
D
z
R
D
D
z
Transakcje skrzyżowane
R
D
Dz
R
D
Dz
1
2
Transakcja D-D; Dz-R
II reguła komunikacji
Przykłady transakcji
skrzyżowanych
1
2
D-D; R-Dz
1
2
Dz-Dz; R-Dz
1
2
Dz-R; D-D
Konflikt potrzeb i wartości
Mąż
Żona
Konflikt potrzeb
Szef produkcji
Zaopatrzeniowi
ec
Konflikt wartości
Transakcje ukryte
1
2
1’
2’
Konflikt opinii
1
2
1’
2’
Konflikt potrzeb
III zasada komunikacji
Transakcje ukryte równoległe i
kątowe
1
2
1’
2’
Transakcja ukryta
równoległa
1
1’
2
Transakcja ukryta
kątowa
Style zarządzania
w ujęciu analizy transakcyjnej
S
to
s
u
n
e
k
d
o
l
u
d
zi
Stosunek do zadań
W
y
s
o
k
i
N
is
k
i
Wysoki
Niski
RO
RK
D
N
D
D
D
r
RO
RK
D
N
D
D
D
r
RO
RK
D
N
D
D
D
r
RO
RK
D
N
D
D
D
r
Styl I
Styl II
Styl III
Styl IV
Zastosowanie stanów Ja do
opisu organizacji
Rodzic –
kultura organizacji, hierarchia wartości,
normy, system motywacyjny, misja, cele, tradycje.
Dorosły –
przedmiot działalności organizacji:
technologie, procedury, rozliczenia, sprawozdania,
system komunikowania się z otoczeniem,system
przepływu informacji, strategie negocjacyjne.
Dziecko –
klimat, życie emocjonalne organizacji,
napięcia, konflikty, entuzjazm, pasywność, jakość relacji
międzyludzkich, potencjał twórczy, źródła oporu,
optymizm bądź niepokój o jutro, zmęczenie, potencjał
do zmiany
Spostrzeganie społeczne
Jak procesy poznawcze
wpływają na ocenę innych
ludzi?
Istota spostrzegania
społecznego
Poznając innych doświadczamy ich
podobieństwa do samych siebie.
Spostrzegamy innych jako zdolnych
do tego, aby w sposób zamierzony
wpływać na przebieg zdarzeń.
Zarówno siebie jak i innych
odbieramy jako zdolnych do
zaplanowanego działania.
Procesy poznawcze
wpływające na oceny innych
ludzi
Kategoryzowanie
Interpersonalne ustosunkowania
Przekonania
Atrybucje
Kategoryzowanie ludzi
Według cech
Według
stereotypów
UTO
Ukryta Teoria
Osobowości
„Złudzenie korelacji”
„Złudzenie
wewnętrznej
homogeniczności”
Nastawienia
Samospełniająca przepowiednia
Efekt uporczywości
Efekt pierwszego wrażenia
Program zaradczy
Ocenianie pracownika przez więcej
niż jedną osobę.
Ocenianie jednej cechy lub
właściwości u wielu osób zamiast
oceniania wszystkich właściwości
osoby.
Kryteria obiektywne przygotowane
przed procesem oceny.
Kiedy uznajemy nasze
schematy za nietrafne?
Gdy jakaś informacja jest niezgodna ze
schematem do tego stopnia, że
poświęcimy swój czas na wyjaśnienie.
Gdy jest dla nas ważne, by nasze
przekonania dały się obronić.
Gdy nie jesteśmy pewni swoich
schematów.
Gdy jesteśmy proszeni o podważenie
własnego schematu.
Interpersonalne
ustosunkowanie
Nastawienia
Oczekiwania
Błąd konfirmacji
Oceny zgodne z emocjami
Program zaradczy:
Kryteria obiektywne
Świadomość błędów
Postawienie się w sytuacji osoby ocenianej
Strategie wpływania na
postawy interpersonalne
Strategia poprawiania obrazu
siebie u osoby, wobec której ją
inicjujemy.
Strategia „autoprezentacji”.
Przekonania
Błąd konfirmacji
Systematyczna tendencyjność
Błąd powściągliwości
Konflikt roli
Program zaradczy:
Rozpoznanie osób ujawniających takie
tendencje i uwzględnianie tegoż przy
decyzjach personalnych
Żądać od szefów ocen zbliżonych do
rozkładu normalnego
Atrybucje – przypisywanie
przyczyn
Atrybucje
wewnętrzne
dyspozycje
jednostki
Atrybucje
zewnętrzne
uwarunkowania
sytuacyjne
Atrybucje „w służbie ego”
Sukces
Porażka
Ja
Atrybucje
wewnętrzne
Atrybucje
zewnętrzne
Ty
Atrybucje
zewnętrzne
Atrybucje
wewnętrzne
Rodzaj
sytuacji
Perspektywa
Podstawowy błąd atrybucji
Systematyczna tendencyjność,
ujawniająca się w kulturach
zachodnich, polegająca na nadmiernym
wykorzystywaniu atrybucji
wewnętrznych przy wyjaśnianiu
przyczyn zachowań innych ludzi.
Zgodność, powszechność zachowania
Macierz Kelley’a
Atrybucja
zewnętrzna
Atrybucja
wewnętrzna
Atrybucja
mieszana
Zgodność
zachowania
Wyjątkowoś
ć
zachowania
Spójność
zachowania
Rodzaj
atrybucj
i
Cecha
zachowan
ia
Podstawowy styl atrybucyjny
Sukces
Porażka
Optymista
A W
Stałe i globalne
A Z
Zmienne i
specyficzne
Pesymista
A Z
Zmienne i
specyficzne
A W
Stałe i globalne
Rodzaj
efektu
Nastawien
ie
Globalny program zaradczy
Szkolenie kadry oceniającej
Tworzenie obiektywnych kryteriów
Udzielanie informacji zwrotnej
osobom oceniającym
Porównania ocen z ocenami innych
osób
Uproszczone reguły
wnioskowania
Wyolbrzymianie i
niedocenianie szans
Metody rozumowania
Algorytm –
racjonalna, metodyczna,
wykonywana
„krok po kroku”, procedura umysłowa
używana do formułowania ocen i
poszukiwania rozwiązań
Heurystyka –
intuicyjna, upraszczająca
procedura umysłowa używana w
formułowaniu sądów i
poszukiwaniu rozwiązań
Heurystyki poznawcze
Reprezentatywności
Zakotwiczania
Dostępności
Heurystyka
reprezentatywności
Upraszczająca strategia umysłowa
polegająca na klasyfikowaniu jakiegoś
zjawiska do danej kategorii na
podstawie tego, jak bardzo przypomina
ono typowy przykład z tej kategorii.
Ilustracja reguły
reprezentatywności
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
1
6
17
18
19
20
21
22
2
3
24
25
26
27
28
29
3
0
31
32
33
34
35
36
3
7
38
39
40
41
42
43
4
4
45
46
47
48
49
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
43
44
45
46
47
48
49
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
1
6
17
18
19
20
21
22
2
3
24
25
26
27
28
29
3
0
31
32
33
34
35
36
3
7
38
39
40
41
42
43
4
4
45
46
47
48
49
Reguła zakotwiczania
Upraszczająca strategia umysłowa
polegająca na tym, że ludzie najpierw
ogólnie oceniają sytuację, opierając się
na dostępnych danych a następnie
dostosowują tę ocenę, biorąc pod
uwagę szczególne cechy danej sytuacji.
Reguła dostępności
psychicznej
Upraszczająca strategia umysłowa
polegająca na tym, że ludzie oceniają
prawdopodobieństwo wystąpienia
jakiegoś zdarzenia na podstawie tego, z
jaką łatwością przychodzą im na myśl
przykłady tego wydarzenia.
Reguła dostępności, a
praktyka
Statystyczne
zestawienie/emocjonalny opis
Aktualność wydarzeń
Obecność w mediach
Jak zaangażowanie wpływa na
podtrzymanie zachowania?
Teoria dysonansu
poznawczego
Dysonans poznawczy
Stan napięcia psychofizycznego
wywołany niezgodnością
przekonań, postaw lub
zaangażowaniem się w działanie,
które zagraża naszej racjonalności
bądź moralności.
Eksperyment L. Festingera
Nudne zadanie
Grupa
„niewtajemniczon
a”
Grupa
„wtajemniczona”
Zapłata 1$
Zapłata 20$
Oceniali zadanie
jako przyjemne.
Przesunięcie
postawy w stronę
zgodności z
wypowiadaną
opinią.
Trafnie oceniali
zadanie jako
nieprzyjemne.
. .
Biorę udział w
eksperymencie.
. .
Eksperyment był potwornie
nudny. Powiedziałem innym, że
zajęcia były przyjemne, bez
wyraźnego powodu.
. .
Redukujemy dysonans przez
zmianę jednego z owych
niezgodnych przekonań.
Sposoby redukowania
napięcia dysonansowego
Poszukiwanie uzasadnień własnego
zachowania:
Zmiana zachowania
-
usprawiedliwianie
- zaprzeczanie
Rodzaje uzasadnień
Uzasadnienia
wewnętrzne
Uzasadnienia
zewnętrzne
Uaktywnienie
własnych
postaw,
wartości,
motywacji
Okoliczności,
nagrody,
uwarunkowania
sytuacyjne
Ważna decyzja, trudny
wybór
Ponosimy duże nakłady, jest kosztowna
Jest daleko idąca w skutkach
Dotyczy innych ludzi
Skutki są nieodwracalne lub trudne do
odwrócenia
Skutki są rozciągnięte w czasie
Kiedy alternatywy wyboru są
równoważne
Sposoby radzenia sobie z
napięciem podecyzyjnym
Ratowanie „utopionych” kosztów
Upozytywienie postawy
Wzrost szacowania szansy
Wyostrzanie percepcji
Namawianie innych
Motywacja
Mechanizmy odpowiedzialne za uruchomienie,
ukierunkowanie, podtrzymanie i zakończenie
zachowania.
Motywacja do pracy jest specyficzną formą
motywacji do działania.
Pobudzenie emocjonalne a
efektywność działania
Pobudzenie jest wskaźnikiem
ogólnej reaktywności organizmu na
aktywację naszego mózgu.
Pobudzenie optymalne – takie
jakiego potrzebujemy do
optymalnego funkcjonowania.
I prawo Yerkesa-Dotsona
Wraz ze wzrostem motywacji (pobudzenia) wzrasta
poziom wykonania zadania osiągając poziom
optymalny, po czym spada efektywność
wykonywanego działania.
Poziom
wykonani
a
Poziom pobudzenia
Optymalny poziom
pobudzenia
Optymal
ny
poziom
wykonani
a
II prawo Yerkesa-Dotsona
W miarę spadku trudności i złożoności zadania, rośnie
optymalny poziom pobudzenia.
Poziom
wykonani
a
Poziom pobudzenia
Strefa optymalnej siły
motywacji
Zadanie bardzo trudne
Zadanie średnio trudne
Zadanie łatwe
Specyficznie ludzkie mechanizmy
motywacyjne
Motywacja
wewnętrzna
Tendencja podmiotu
do podejmowania i
kontynuowania
działania ze względu
na samą treść tej
aktywności.
Motywacja
zewnętrzna
Tendencja podmiotu
do podejmowania i
realizowania działania
ze względu na
zewnętrzne wobec
niego czynniki,
będące konsekwencją
owego działania.
Wpływ nagród na motywację
wewnętrzną
Nagrody o charakterze informacyjnym
Nagrody o charakterze sterującym
Nagrody niespodzianki
Nagrody o charakterze egzogennym
Nagrody o charakterze endogennym
Postawa przełożonego
Charakter kontroli w organizacji
Rywalizacja