Drogi zakażenia



Do zakażenia człowieka pasożytniczymi

nicieniami dochodzi najczęściej drogą

pokarmową lub przez skórę.



Przez połknięcie inwazyjnych jaj przenosi

się glista ludzka Ascaris lumbricoides),

owsik (Entereobius vermiculans) i

włosogłówka ( Trichocephalus tirichiurus).

W owsicy możliwa jest również infestacja

drogą wziewną przez jaja zawarte w

kurzu domowym lub w wyniku reinwazji

ze skóry odbytu.

glista ludzka

Owsik - larwa

Owsik

Larwa i

forma

dojrzała

Włosogłówk
a ludzka

Drogi zakażenia



Włośnica rozwija się w następstwie

spożycia mięsa zawierającego otorbione

larwy włośni (Trichinella spiralis).



Przez skórę wnikają inwazyjne larwy

tęgoryjca (Ancylostoma duodenale,

Necator americanus) węgorka

jelitowego (Strongyloides tercoralis)

oraz nitkowce (Wuchereria bancrofti,

Loa-Loa, Onchocerca volvulus)

przenoszone przez komary, bąki ślepaki

lub meszki.

Włośnica

Leki stosowane
w zakażeniach robakami
obłymi



Pyrantel



Mebendazol

Pyrantel



Jest jednym ze skuteczniejszych
preparatów stosowanym w leczeniu
zakażeń nicieniami. Działa
unieruchamiająco na pasożyty
depolaryzując ich płytkę nerwowo-
mięśniową i blokując działanie esterazy
cholinowej. Wskazany do leczenia
zakażeń owsikiem, glistą ludzką i w
zakażeniach tęgoryjcem. Słabo działa
w zakażeniach włosogłówką.

Pyrantel



Działania niepożądane:



zaburzenia jelitowo-żołądkowe



wysypki alergiczne, bole i zawroty głowy,
zaburzenia snu,



wzrost aktywności enzymów
wątrobowych.

Mebendazol



Nieodwracalnie hamuje przyswajanie

glukozy, co prowadzi do obumierania

pasożytów. Mebendazol jest lekiem

działającym na większość nicieni i

niektóre robaki płaskie, jak

tasiemiec uzbrojony i bąblowiec.

Polecany jest zwłaszcza w zwalczaniu

infestacji owsikiem, glistą ludzką,

tęgoryjcem, włosogłowką,

włośniem krętym, a także w

leczeniu onchocerkozy.

Mebendazol



Działania niepożądane:



zaburzenia jelitowe,



nasilanie toksycznego działania alkoholu



podczas kuracji osób masywnie
zarobaczonych glistą ludzką może dojść
do migracji i wydostawania się
pasożytów przez nos i jamę ustną.

Mebendazol



Przeciwwskazania: ciąża, nie
należy stosować u dzieci poniżej 2.
roku życia.



Podobnie do mebendazolu działa
albendazol i tiabendazol
(szczególnie skuteczny w zakażeniu
węgorkiem jelitowym,
włosogłowką, owsikiem i glistą
ludzką).

Leki stosowane
w zakażeniach robakami
płaskimi

Leki stosowane w
zakażeniach przywrami:



Prazikwantel



Bitionol



Stibofen



Stibokaptat



Niridazol



Metrifonat



Chlorochinę



Oksamnichinę



Niklozamid

Prazikwantel



W leczeniu zakażeń wywołanych

przez różne gatunki przywr, takie jak:



przywry jelitowe (Echinostoma,

Fasciola buski);



przywry wątrobowe (Fasciola

hepatica, Opistorchis felinus)



przywry płucne (Paragonismus

westermani, P. africanus);



przywry krwi (Schistosoma

haematohmm, S. japonicum);

Przywra wątrobowa

Schistosomiaza

Prazikwantel



Lek ten skuteczny jest również w
zwalczaniu tasiemczyc i wągrzycy
ośrodkowego układu nerwowego
(OUN).



Prazikwantel doprowadza do
unieruchomienia pasożyta i
zwyrodnienia jego powłoki
oskórkowej.

Prazikwantel



Działania niepożądane:
zaburzenia dyspeptyczne,
oszołomienie, senność, bóle głowy.



Przeciwwskazania: ciąża, okres
karmienia piersią, niewydolność
krążenia, leczenie glikozydami
naparstnicy, zaburzenia czynności
wątroby i nerek.

Leki stosowane w
zakażeniach tasiemcami



Istnieje szereg gatunków tasiemców,
których żywicielem może stać się człowiek:



tasiemiec uzbrojony (Taenia saginata);



tasiemiec nieuzbrojony (Taenia solium);



bąblowiec (Echinococcus granulosus, E.
multilocularis);



bruzdogłowiec szeroki (Diphyllobothrium
latum);



tasiemiec karłowaty (Hymenolepis nana);



tasiemiec psi (Dipilidium caninum).

Tasiemiec uzbrojony

Bruzdogłowiec szeroki

Tasiemiec bąblowiec

Leki stosowane w
zakażeniach tasiemcami



Niklozamid



Prazikwantel



Albendazol



Paromycyna

Niklozamid



W zwalczaniu tasiemczyc



lek dobrze tolerowany, choć nie we

wszystkich przypadkach jednorazowa

kuracja bywa skuteczna.



W zakażeniu T. solium po 2 godz.

od podania niklozamidu należy

zastosować lek przeczyszczający,

aby nie dopuścić do strawienia

proglotydow zabitego tasiemca,

przedostania się jaj do krwiobiegu i

rozwoju wągrzycy!

Niklozamid



Działania niepożądane. Rzadko
występujące dolegliwości gastryczne.



Przeciwwskazania. Pierwszy
trymestr ciąży. Alkohol ułatwia
wchłanianie niklozamidu z przewodu
pokarmowego, co może doprowadzić
do zatrucia.

prazikwantel



w tasiemczycacy



w wągrzycy

Albendazol



W bąlowicy



w wągrzycy OUN