Leki stosowane w leczeniu zakażeń układu moczowego
Pochodne nitrofuranu (nitrofurantoina, furazydyna)
Hamują syntezę enzymów
Uszkadzają bakteryjne DNA
Ich mechanizm działania nie jest do końca poznany
Działają na takie uropatogeny jak Escherichia coli, Paciorkowce grupy B, Citrobacter spp.
Leki te nie są stosowane w zakażeniach Proteus i Pseudomonas
Zastosowanie:
Zakażenia dolnego odcinka dróg moczowych oraz ich profilaktyka
Nie są skuteczne w zakażeniach górnych dróg moczowych i złożonych infekcjach
Działania niepożądane:
Nudności, wymioty
Reakcje płucne (kaszel, duszności)
Reakcje hepatotoksyczne
Neuropatie obwodowe
Niewydolność hemolityczna
Kotrimoksazol (Timetoprim + sulfemetoksazol, Biseptol)
Ma działanie przeciwbakteryjne
Ma szerokie spectrum działania: Escherichia coli, Klebsiella spp., Enterobacter spp.
Wskazania:
Zakażenia dolnego odcinka dróg moczowych
Odmiedniczkowe zapalenie nerek
Zakażenia gruczołu krokowego
Fluorochinolony
Ma szerokie spectrum działania przeciwbakteryjnego
Leki te osiągają wysokie stężenie w moczu jak i w tkankach
Mechanizm działania:
Blokowanie gyrazy DNA oraz topoizomerazy IV (enzymów odpowiedzialnych za superhelikalny skręt nici DNA oraz rodzielenie chromosomów)
Stosowane są najczęściej chinoliny II generacji (ciprofloksacyna, lewofloksacyna, norfloksacyna, ofloksacyna)
Zastosowanie:
W powikłanych i niepowikłanych zakażeniach dróg moczowych, w tym również w etologii Pseudomonas aeruginosa
Objawy niepożadane:
Nudności, biegunka, wymioty, bóle brzucha
Hondrotoksyczność (uszkodzenie tkanki chrzęstnej)
Tendiropatie (ryzyko pęknięcia ścięgna Achillesa)
Antybiotyki beta laktamowe
Najczęściej stosowanymi lekami są aminopenicyliny, karboksypenicyliny, ureidopenicyliny, amidynopenicyliny, cefalosporyny (I, II, III, IV generacja)
Mechanizm działania:
Hamowanie syntezy ściany komórkowej
Zaletą tych leków jest niska toksyczność narządowa
Leki te mogą powodować rzekomo błoniaste zapalenie jelit
Antybiotyki amino glikozydowe
Stosowanie ich jest ograniczone ze względu na oto toksyczność i neurotoksyczność
Mechanizm działania:
Blokowanie biosyntezy białka bakteryjnego na skutek wiązania się z podjednostką 30S rybosomów oraz uszkodzenia błony cytoplazmatycznej
Działają bakteriobójczo i bakteriostatycznie
Wykazują efekt poantybiotykowy, który polega na długotrwałym zahamowaniu wzrostu bakterii
Aminoglikozydy II generacji (wykazują działanie przeciwko Escherichia coli, Klebsillia oraz Pseudomonas aeruginosa)
Gentamycyna
Amikacyna
Netylmycyna
Podawane są głównie drogą penetralną oraz są wydalane przez nerki
Fosfomycyna
Stosowana w niepowikłanym zakażeniu dolnych dróg moczowych powodowanych przez Escherichia coli i enterokoki
Podawana w postaci soli z trometaminą
Działania nipożądane:
Biegunka, wymioty, nudności