(58) Doustne leki przeciwcukrzycowe

background image

Doustne leki

Doustne leki

przeciwcukrzycowe

przeciwcukrzycowe

background image
background image

Pochodne sulfynylomocznika

Biguanidy

Inhibitory alfa-glukozydazy

Glitazony

Inhibitory reduktazy aldolazy

background image

Pochodne

Pochodne

sulfynylomocznika

sulfynylomocznika

tolbutamid

chlorpropamid

glibenklamid

glibornurid

gliklazyd

glikwidon

glipizyd

background image

Pochodne

Pochodne

sulfynylomocznika

sulfynylomocznika

Mechanizm działania hipoglikemicznego

pochodnych sulfonylomocznika polega na

pobudzaniu komórek  wysp trzustki, jak

również ich uwrażliwieniu na glukozę w

wyniku czego wzmaga się wydzielanie

insuliny.

W związku z tym ich działanie występuje

tylko przy przynajmniej częściowo

czynnych komórkach .

Leki tej grupy zwiększają również

aktywność wewnątrzkomórkowych

receptorów insulinowych i zmniejszają

wydzielanie glukagonu.

background image

Pochodne

Pochodne

sulfynylomocznika

sulfynylomocznika

pobudzają komórki B wysp

Langerhansa trzustki do
wydzielania insuliny

zwiększają zawartość glikogenu

w wątrobie

zwiększają zużycie glukozy przez

tkanki

hamują lipolizę w tkance

tłuszczowej

background image

Pochodne

Pochodne

sulfynylomocznika

sulfynylomocznika

Pochodne sulfonylomocznika

łatwo wchłaniają się z przewodu
pokarmowego i są wydalane
powoli przez nerki.

Są wygodne w użyciu, gdyż

można je podawać doustnie, co
przy leczeniu cukrzycy trwającym
latami stanowi znaczne
ułatwienie terapii.

background image

Pochodne

Pochodne

sulfynylomocznika

sulfynylomocznika

Do leczenia tą grupą leków są

kwalifikowani chorzy na cukrzycę
insulinoniezależną, u których
choroba wystąpiła po 40 roku życia,
a dobowe zapotrzebowanie na
insulinę nie przekracza 20-30j.m.

Leki te po długotrwałym stosowaniu

ok. 7 i więcej lat są mało skuteczne
z powodu zaniku komórek  w

trzustce.

background image

Pochodne sulfynylomocznika

Pochodne sulfynylomocznika

– działania niepożądane

– działania niepożądane

Pochodne sulfonylomocznika są

stosunkowo mało toksyczne,
mogą jednak, podobnie jak
sulfonamidy, powodować
uszkodzenie szpiku kostnego i
odczyny uczuleniowe, zaburzenia
żołądkowo-jelitowe oraz
uszkodzenie wątroby i nerek.

background image

Pochodne sulfynylomocznika

Pochodne sulfynylomocznika

- przeciwwskazania

- przeciwwskazania

Są one przeciwwskazane w ciąży,

w nadwrażliwości na sulfonamidy,
w niewydolności nerek i wątroby
oraz w cukrzycy chwiejnej, nie
wyrównanej i powikłanej.

background image

Pochodne sulfynylomocznika

Pochodne sulfynylomocznika

– preparaty i dawkowanie

– preparaty i dawkowanie

1. Diabetol - tolbutamid, szybkie i średnio silne działanie hipoglikemiczne, skuteczny w

cukrzycy u osób starszych, względnie mało toksyczny, rzadko wywołuje alergię; tabletki
0,5 g, stosuje się 3,0 g w dawkach podzielonych, następnie dawkę zmniejsza się do 0,5-
1,0 g/dobę.

2. Chlorpropamid (Apo-Chlorpropamide) - chlorpropamid; działa silniej i dłużej (do 30

godz.) niż tolbutamid i jest od niego mniej toksyczny, nie kumuluje się; stosuje się
doustnie w tabletkach 0,25 g, początkowo 0,25-0,5 g/dobę w 1 lub 2 dawkach, po kilku
dniach dawkę zmniejsza się o 0,05-0,125 g co 3-5 dni do dawki podtrzymującej 0,125
g/dobę.

3. Euclamin - glibenklamid, tabletki 0,005 g, działa silnie i długotrwale (do 24 godz.)

hipoglikemicznie; stosuje się często w leczeniu skojarzonym początkowo w dawkach 0,5
tabl. dziennie, dochodząc stopniowo do 2-3 tabl. dziennie.

4. Diaprel (Diabezid, Glinormax, Diabrezide) - gliklazyd, działa silnie hipoglikemizująco,

przywracając fizjologiczny profil wydzielania insuliny (odtwarza wczesny wyrzut insuliny
nie powodując hiperinsulinemii w fazie międzyposiłkowej). Wykazuje również działanie
naczyniowe (zmniejszając adhezję i agregację płytek krwi oraz zwiększając aktywność
fibrynolityczną ścian naczyń), tabletki 0,08 g; stosuje się doustnie w dawkach dobranych
indywidualnie, zazwyczaj 2-4 tabl./dobę w dwóch dawkach podzielonych.

5. Glurenorm — glikwidon, tabletki 0,03 g; stosuje się doustnie 0,015 g/dobę (w razie

potrzeby dawkę można zwiększyć do 0,06 g/dobę).

6. Minidab (Glibeneze) - glipizyd, tabletki 0,005 g; stosuje się doustnie w dawkach

ustalonych indywidualnie, zazwyczaj 1/2-1 tabl./dobę.

background image

Biguanidy

Biguanidy

Metformina

Fenformina

background image

Biguanidy

Biguanidy

hamują w jelitach wchłanianie

glukozy, aminokwasów i innych
składników pożywienia

hamują glukonogenezę w

wątrobie

zwiększają tkankowe zużycie

glukozy

zwiększają wrażliwość tkanek na

insulinę

background image

Biguanidy

Biguanidy

Biguanidy (pochodne biguanidyny)

zmniejszają stężenie glukozy we
krwi, przy czym do ich działania
hipoglikemicznego nie jest
niezbędna obecność insuliny.

Ułatwiają one transport glukozy do

tkanek oraz jej spalanie,
zmniejszają stężenie glikogenu w
tkankach.

background image

Biguanidy - zastosowanie

Biguanidy - zastosowanie

Stosuje się je w cukrzycy z

otyłością zwykle razem z
pochodnymi sulfonylomocznika
lub insuliną.

background image

Biguanidy – działania

Biguanidy – działania

niepożądane i

niepożądane i

przeciwwskazania

przeciwwskazania

Biguanidy mogą powodować

zaburzenia żołądkowo-jelitowe,
bóle głowy oraz uszkodzenie
wątroby i nerek.

Nie należy ich stosować w ciąży,

niewydolności krążenia, zawale
mięśnia sercowego,
niewydolności nerek i wątroby
oraz w alkoholizmie.

background image

Biguanidy – preparaty i

Biguanidy – preparaty i

dawkowanie

dawkowanie

1.

Phenformin (Phenformin

prolongatom) - fenformina, tabletki

0,015 g i drażetki 0,03 g; stosuje się

doustnie początkowo co 6-8 godz.

0,015 g, stopniowo zwiększając dawkę

o 0,015-0,03 g do dawki skutecznej

lub maksymalnej (do 0,1 g/dobę).

2.

Metformin (Glucophage retard) -

metformina, tabletki 0,5 i 0,85 g;

stosuje się doustnie początkowo co

12-24 godz. 1 tabl., zwiększając

stopniowo dawkę do dawki skutecznej

(zazwyczaj co 8 godz. 1 tabl.).

background image

Inhibitory alfa-

Inhibitory alfa-

glukozydaz

glukozydaz

maltaza,

sacharaza,

izomaltaza

Glukoamylaza

akarboza

background image

Inhibitory alfa-glukozydaz

Inhibitory alfa-glukozydaz

są to enzymy umiejscowione w

rąbku szczoteczkowym błony
śluzowej jelita cienkiego
rozkładające cukry złożone.

Ich zablokowanie powoduje

zwolnienie szybkości rozkładu
węglowodanów, a co za tym idzie
zwolnienie wchłaniania glukozy.

background image

Akarboza

Akarboza

Ma ona działanie

hipoglikemizujące, ale wpływa
również na zmniejszenie stężenia
trójglicerydów w osoczu.

background image

Akarboza

Akarboza

Akarboza nie wchłania się z przewodu
pokarmowego i jest metabolizowana
przez jelitowe amylazy.

Inhibitory -glukozydazy są stosowane

w leczeniu cukrzycy insulino-
niezależnej (zwłaszcza związanej z
otyłością), jako lek wspomagający
leczenie dietetyczne lub w terapii
skojarzonej z pochodnymi
sulfonylomocznika.

background image

Akarboza

Akarboza

Może wywoływać niepożądane

zaburzenia żołądkowo-jelitowe
(biegunka, wzdęcia).

Nie należy stosować leków tej grupy

u osób poniżej 18. r.ż., w chorobach
jelit z zaburzeniami wchłaniania i
trawienia, w przepuklinach,
owrzodzeniach i zwężeniach jelit, w
ciąży oraz w cukrzycy z niedoborem
masy ciała.

background image

Akarboza – preparat i

Akarboza – preparat i

dawkowanie

dawkowanie

Glucobay 50 i -100 - akarboza,

tabletki 0,05 i 0,1 g; stosuje się
doustnie początkowo co 8 godz.
0,05 g, następnie po 2
tygodniach dawkę zwiększamy do
0,1 g, co 8 godz.

background image
background image

Glitazony

Glitazony

Ich mechanizm działania polega na
uwrażliwieniu receptorów na działanie
insuliny, co powoduje, że pomimo
zmniejszenia stężenia insuliny we krwi jej
działanie jest podobne do fizjologicznego.

Podczas stosowania tych leków może
wystąpić obrzęk, wzrost stężenia
cholesterolu we krwi i anemia, co jednak
nie wymaga odstawienia leku. Przy
przedawkowaniu może wystąpić
hipoglikemia.

background image

Glitazony

Glitazony

Rosiglitazon

Pioglitazon

Troglitazon

background image

Inhibitory reduktazy

Inhibitory reduktazy

aldolazy:

aldolazy:

Tolrestat

background image

Tolrestat

Tolrestat

hamuje aktywność reduktazy aldolazy czyli
enzymu warunkuje przemianę glukozy do
sorbitolu w warunkach hiperglikemi.

Sorbitol w obrębie komórek może
spowodować nadmierny wzrost ciśnienia
osmotycznego i uszkodzić przewody
nerwowe.

Lek ten stosowany jest do leczenia
cukrzycy przebiegającej z neuropatią,
retinopatią, a nie wpływa na stężenie
glukozy we krwi.


Document Outline


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
79 Doustne leki przeciwcukrzycowe
Doustne leki przeciwzakrzepowe, farmacja, krew
Doustne leki przeciwcukrzycowe
DOUSTNE LEKI PRZECIWCUKRZYCOWE, Farmakologia(1)
DOUSTNE LEKI PRZECIWCUKRZYCOWE
FARMAKOLOGIA, DOUSTNE ANTYKOAGULANTY, Doustne leki przeciwzakrzepowe
Doustne leki przeciwkrzepliwe Wskażnik INR
79 Doustne leki przeciwcukrzycowe
W15 SL W01 Hormony jako leki insulina i doustne leki przeciwcukrzycowe (Paulina)
88 Leki przeciwreumatyczne część 2
Opioidowe leki przeciwbólowe 2
Leki przeciwdepresyjne
(65) Leki przeciwreumatyczne (Część 1)
2011 Leki przeciwgrzybicze Kopiaid 27453 ppt

więcej podobnych podstron