KONTROLA SPOŁECZNA
KONTROLA SPOŁECZNA
Wzory zachowań
Wzory zachowań
(jak mówiliśmy wcześniej….)
(jak mówiliśmy wcześniej….)
Wzór kulturowy określa sposób zachowania
Wzór kulturowy określa sposób zachowania
uznany w danej grupie, dopuszczalny i
uznany w danej grupie, dopuszczalny i
skuteczny w określonej sytuacji.
skuteczny w określonej sytuacji.
W każdej zbiorowości społecznej spotykamy
W każdej zbiorowości społecznej spotykamy
rozmaite sposoby wpływania na
rozmaite sposoby wpływania na
zachowania jednostek. Te rozmaite
zachowania jednostek. Te rozmaite
zachowania można określić mianem
zachowania można określić mianem
systemu kontroli społecznej.
systemu kontroli społecznej.
Kontrola społeczna
Kontrola społeczna
Kontrola społeczna (wg słownika socj.) –
Kontrola społeczna (wg słownika socj.) –
system zakazów, nakazów, sankcji i innych
system zakazów, nakazów, sankcji i innych
środków oraz metod, które służą grupie lub
środków oraz metod, które służą grupie lub
społeczeństwu do utrzymania
społeczeństwu do utrzymania
konformizmu ich członków wobec wartości,
konformizmu ich członków wobec wartości,
norm i wzorów zachowania przyjętych w
norm i wzorów zachowania przyjętych w
danej zbiorowości.
danej zbiorowości.
Zwyczaj, obyczaj, sankcje
Zwyczaj, obyczaj, sankcje
Powszechnie uważa się w socjologii, że
Powszechnie uważa się w socjologii, że
najważniejsze pojęcia odnoszące się do
najważniejsze pojęcia odnoszące się do
problematyki kontroli społecznej to: zwyczaj,
problematyki kontroli społecznej to: zwyczaj,
obyczaj i sankcja.
obyczaj i sankcja.
Zwyczaj – to sposób zachowania w określonych
Zwyczaj – to sposób zachowania w określonych
sytuacjach, który nie wywołuje negatywnych
sytuacjach, który nie wywołuje negatywnych
reakcji otoczenia.
reakcji otoczenia.
Zwyczaj, obyczaj, sankcje
Zwyczaj, obyczaj, sankcje
Obyczaj – to sposób postępowania, który grupa
Obyczaj – to sposób postępowania, który grupa
poddaje ocenom moralnym i za naruszenie
poddaje ocenom moralnym i za naruszenie
którego stosuje sankcje. Jest on formą zmuszania
którego stosuje sankcje. Jest on formą zmuszania
jednostek do respektowania wartości grupowych.
jednostek do respektowania wartości grupowych.
Naruszenie obyczaju nie jest karane przez prawo.
Naruszenie obyczaju nie jest karane przez prawo.
Ale napiętnowane przez opinię publiczną,
Ale napiętnowane przez opinię publiczną,
dysponującą jedynie sankcjami moralnymi.
dysponującą jedynie sankcjami moralnymi.
Obyczaje są bowiem wzorami zachowań związanymi
Obyczaje są bowiem wzorami zachowań związanymi
z wartościami znaczącymi dla życia grupy.
z wartościami znaczącymi dla życia grupy.
Naruszanie tych wzorów zagraża spójności grupy.
Naruszanie tych wzorów zagraża spójności grupy.
Zwyczaj, obyczaj, sankcje
Zwyczaj, obyczaj, sankcje
Sankcje – to pozytywne i negatywne reakcje
Sankcje – to pozytywne i negatywne reakcje
otoczenia na zachowanie się jednostek w
otoczenia na zachowanie się jednostek w
sytuacjach społecznie doniosłych.
sytuacjach społecznie doniosłych.
Możemy wyróżnić sankcje pozytywne i negatywne
Możemy wyróżnić sankcje pozytywne i negatywne
oraz formalne i nieformalne.
oraz formalne i nieformalne.
pięć typów kodeksów
pięć typów kodeksów
Wróćmy do różnych norm, jakie obowiązują w życiu
Wróćmy do różnych norm, jakie obowiązują w życiu
społecznym – można wyróżnić pięć typów
społecznym – można wyróżnić pięć typów
systemów normatywnych (kodeksów
systemów normatywnych (kodeksów
normatywnych – wg R. M. Mac Ivera i Ch. H.
normatywnych – wg R. M. Mac Ivera i Ch. H.
Page’a):
Page’a):
-
Kodeks religijny
Kodeks religijny
-
Kodeks moralny
Kodeks moralny
-
Kodeks prawny
Kodeks prawny
-
Kodeks obyczajowy
Kodeks obyczajowy
-
Kodeks stylu/mody
Kodeks stylu/mody
pięć typów kodeksów
pięć typów kodeksów
Kodeks religijny – odwołuje się do sankcji
Kodeks religijny – odwołuje się do sankcji
nadprzyrodzonej, ponadspołecznej.
nadprzyrodzonej, ponadspołecznej.
Kodeks moralny – ustanawia wzory postępowania,
Kodeks moralny – ustanawia wzory postępowania,
które są uzasadnione w ramach ludzkiej
które są uzasadnione w ramach ludzkiej
interpretacji dobra i zła.
interpretacji dobra i zła.
Kodeks prawny – opiera się na aktach
Kodeks prawny – opiera się na aktach
ustawodawczych władzy państwowej.
ustawodawczych władzy państwowej.
pięć typów kodeksów
pięć typów kodeksów
System obyczajowy dysponuje sankcjami
System obyczajowy dysponuje sankcjami
nieformalnych presji społecznych.
nieformalnych presji społecznych.
Najczęściej są to sankcje takie jak
Najczęściej są to sankcje takie jak
obniżenie pozycji społecznej jednostki w
obniżenie pozycji społecznej jednostki w
grupie, nagana, drwina, ośmieszenie.
grupie, nagana, drwina, ośmieszenie.
pięć typów kodeksów
pięć typów kodeksów
Kodeks stylu lub mody – obejmuje normy nie
Kodeks stylu lub mody – obejmuje normy nie
wymagające aprobaty tradycji. Podlegają
wymagające aprobaty tradycji. Podlegają
one sankcji opinii publicznej.
one sankcji opinii publicznej.
Można powiedzieć, że moda to obyczaj
Można powiedzieć, że moda to obyczaj
przejściowy charakteryzujący się
przejściowy charakteryzujący się
zmiennością i elastycznością.
zmiennością i elastycznością.
Klasyfikacja norm ze względu na zasięg akceptacji
Klasyfikacja norm ze względu na zasięg akceptacji
Klasyfikacja norm ze względu na zasięg akceptacji
Klasyfikacja norm ze względu na zasięg akceptacji
w społeczeństwie (U. Boos-Nunning):
w społeczeństwie (U. Boos-Nunning):
1) Normy mające rangę „oczywistości kulturowej” –
1) Normy mające rangę „oczywistości kulturowej” –
wiążą 80% i więcej społeczeństwa
wiążą 80% i więcej społeczeństwa
2) Normy silnie akceptowane (60 – 79%)
2) Normy silnie akceptowane (60 – 79%)
3) Normy labilne (40 – 59%)
3) Normy labilne (40 – 59%)
4) Normy prawie nie akceptowane (20 – 39%)
4) Normy prawie nie akceptowane (20 – 39%)
5) Normy nie akceptowane, których nie wypełnianie
5) Normy nie akceptowane, których nie wypełnianie
jest traktowane w społeczeństwie jako
jest traktowane w społeczeństwie jako
oczywistość negatywna (poniżej 20%)
oczywistość negatywna (poniżej 20%)
Kontrola społeczna wewnętrzna i zewnętrzna
Kontrola społeczna wewnętrzna i zewnętrzna
Kontrola społeczna
Kontrola społeczna
wewnętrzna
wewnętrzna
polega na internalizacji przez
polega na internalizacji przez
jednostkę norm, wartości i wzorów
jednostkę norm, wartości i wzorów
zachowania, tak iż odczuwa ona
zachowania, tak iż odczuwa ona
wewnętrzny nakaz postępowania
wewnętrzny nakaz postępowania
zgodnego z nimi i nie ma poczucia
zgodnego z nimi i nie ma poczucia
bezpośredniego zewnętrznego
bezpośredniego zewnętrznego
przymusu
przymusu
Kontrola społeczna wewnętrzna i zewnętrzna
Kontrola społeczna wewnętrzna i zewnętrzna
Kontrola społeczna
Kontrola społeczna
zewnętrzna
zewnętrzna
polega na przymusie stosowanym
polega na przymusie stosowanym
przez grupy społeczne, które przy
przez grupy społeczne, które przy
użyciu systemu sankcji społecznych,
użyciu systemu sankcji społecznych,
a czasami również manipulacji,
a czasami również manipulacji,
podtrzymują konformizm jednostek,
podtrzymują konformizm jednostek,
odczuwających swoje posłuszeństwo
odczuwających swoje posłuszeństwo
jako wymuszone i często nie chciane
jako wymuszone i często nie chciane
Kontrola społeczna formalna
Kontrola społeczna formalna
Kontrola społeczna
Kontrola społeczna
formalna
formalna
sprawowana jest głównie poprzez
sprawowana jest głównie poprzez
użycie oficjalnych,
użycie oficjalnych,
zinstytucjonalizowanych sankcji
zinstytucjonalizowanych sankcji
społecznych (areszt, kara śmierci,
społecznych (areszt, kara śmierci,
mandat etc.) pozostających w gestii
mandat etc.) pozostających w gestii
policji sądów etc.
policji sądów etc.
Kontrola społeczna nieformalna
Kontrola społeczna nieformalna
Kontrola społeczna
Kontrola społeczna
nieformalna –
nieformalna –
użycie nieoficjalnych, nie
użycie nieoficjalnych, nie
zinstytucjonalizowanych sankcji
zinstytucjonalizowanych sankcji
społecznych, takich jak np. drwina,
społecznych, takich jak np. drwina,
wyśmianie czy lekceważenie, które
wyśmianie czy lekceważenie, które
stanowią reakcje grup koleżeńskich,
stanowią reakcje grup koleżeńskich,
opinii społecznej itp..
opinii społecznej itp..
Dewiacja
Dewiacja
Dewiacja – zachowanie postrzegane
Dewiacja – zachowanie postrzegane
przez większość członków danej
przez większość członków danej
grupy społecznej czy społeczeństwa
grupy społecznej czy społeczeństwa
jako sprzeczne z obowiązującym
jako sprzeczne z obowiązującym
systemem norm, wartości i
systemem norm, wartości i
oczekiwań społecznych; zachowanie
oczekiwań społecznych; zachowanie
przekraczające granice tolerancji.
przekraczające granice tolerancji.
Teorie wyjaśniające dewiację
Teorie wyjaśniające dewiację
Główne nurty socjologii wyróżniają trzy
Główne nurty socjologii wyróżniają trzy
liczące się teorie dewiacji:
liczące się teorie dewiacji:
a)
a)
Dewiacja jest rezultatem
Dewiacja jest rezultatem
rozregulowania systemu społecznego
rozregulowania systemu społecznego
b)
b)
Dewiacja jest rezultatem transmisji
Dewiacja jest rezultatem transmisji
kultury dewiacyjnej
kultury dewiacyjnej
c)
c)
Dewiacja jest rezultatem
Dewiacja jest rezultatem
niesprawności mechanizmów kontroli
niesprawności mechanizmów kontroli
społecznej
społecznej
Teorie wyjaśniające dewiację
Teorie wyjaśniające dewiację
a)
a)
Zakłócenia porządku społecznego
Zakłócenia porządku społecznego
prowadzą do załamania się
prowadzą do załamania się
jednolitego systemu powszechnie
jednolitego systemu powszechnie
przyjętych norm, a więc do
przyjętych norm, a więc do
dezorganizacji społecznej – pojęcie
dezorganizacji społecznej – pojęcie
anomii wprowadzone przez E.
anomii wprowadzone przez E.
Durkheima
Durkheima
Anomia
Anomia
Anomia – stan zagubienia powstały w
Anomia – stan zagubienia powstały w
wyniku osłabienia oddziaływania lub
wyniku osłabienia oddziaływania lub
rozpadu norm, w jakim może znaleźć
rozpadu norm, w jakim może znaleźć
się społeczeństwo na skutek
się społeczeństwo na skutek
załamania się porządku społecznego.
załamania się porządku społecznego.
Brak wspólnych wartości powoduje,
Brak wspólnych wartości powoduje,
że kontrola społeczna zachowań
że kontrola społeczna zachowań
jednostek staje się nieskuteczna, co
jednostek staje się nieskuteczna, co
prowadzi do chaosu i dezorganizacji.
prowadzi do chaosu i dezorganizacji.
Typologia dewiacji R. Mertona
Typologia dewiacji R. Mertona
Amerykański socjolog Robert Merton
Amerykański socjolog Robert Merton
łączy występowanie zjawisk
łączy występowanie zjawisk
dewiacyjnych z anomią: podstawowe
dewiacyjnych z anomią: podstawowe
źródło dewiacji leży w braku
źródło dewiacji leży w braku
spójności między uznawanymi w
spójności między uznawanymi w
społeczeństwie wartościami
społeczeństwie wartościami
określającymi cele dążeń, a wzorami
określającymi cele dążeń, a wzorami
aprobowanych zachowań
aprobowanych zachowań
zapewniających realizację tych celów.
zapewniających realizację tych celów.
Konformiz
Konformiz
m
m
Aprobowanie uznanych
Aprobowanie uznanych
wartości
wartości
Stosowanie się do
Stosowanie się do
obowiązujących
obowiązujących
wzorów zachowań
wzorów zachowań
Innowacja
Innowacja
Aprobowanie wartości
Aprobowanie wartości
Niestosowanie się
Niestosowanie się
do obowiązujących
do obowiązujących
wzorów zachowań
wzorów zachowań
Rytualizm
Rytualizm
Nieaprobowanie
Nieaprobowanie
uznawanego w
uznawanego w
zbiorowości systemu
zbiorowości systemu
wartości
wartości
Stosowanie się do
Stosowanie się do
obowiązujących
obowiązujących
wzorów zachowań
wzorów zachowań
Bunt
Bunt
Odrzucenie
Odrzucenie
obowiązującego systemu
obowiązującego systemu
wartości
wartości
Odrzucenie wzorów
Odrzucenie wzorów
zachowań
zachowań
Teorie wyjaśniające dewiację
Teorie wyjaśniające dewiację
b)
b)
Dewiacja jako rezultat transmisji
Dewiacja jako rezultat transmisji
kultury dewiacyjnej
kultury dewiacyjnej
Subkultury dewiacyjne - zbiorowości
Subkultury dewiacyjne - zbiorowości
wytwarzające własny system
wytwarzające własny system
wartości i norm sprzeczny z normami
wartości i norm sprzeczny z normami
szerszego społeczeństwa
szerszego społeczeństwa
Teorie wyjaśniające dewiację
Teorie wyjaśniające dewiację
c)
c)
Dewiacja jako rezultat niesprawności
Dewiacja jako rezultat niesprawności
mechanizmów kontroli społecznej
mechanizmów kontroli społecznej
Można przyjąć założenie, że ludzie
Można przyjąć założenie, że ludzie
kierują się interesem egoistycznym i
kierują się interesem egoistycznym i
nie mają powodów, by przestrzegać
nie mają powodów, by przestrzegać
norm, które ich ograniczają
norm, które ich ograniczają