Ekonomia
Wykaz literatury podstawowej
• Podstawy ekonomii, red. R. Milewski, E.
Kwiatkowski, PWN, Warszawa 2005
• P.A. Samuelson, W.D. Nordhaus, Ekonomia t. 1 i 2,
PWN, Warszawa 2004
• D. Begg, S. Fisher, R. Dornbush, Mikroekonomia,
PWE, Warszawa 2007
• D. Begg, S. Fisher, R. Dornbush, Makroekonomia,
PWE, Warszawa 2007
Wykaz literatury
uzupełniającej
• J.E. Stiglitz, Globalizacja, PWN,
Warszawa 2005
• Od liberalizacji do integracji Polski z
Unią
Europejską, red. J.J. Michałek,
W. Siwiński, M. Socha, PWN
Warszawa 2003
EKONOMIA
Ekonomia – polityczna – społeczna
• Ekonomia – mikro i makro
• 1776 r Bogactwo narodów A. Smith
• Ekonomia – teoria
• Teoria – prawa ekonomiczne
• Ekonomia:
• opisowa
• normatywna
Ekonomia jest nauka o
gospodarowaniu
• Żeby zaspokajać potrzeby ludzie muszą
gospodarować: ile chcemy, ile mamy?
• Ludziom towarzyszy rzadkość czy
obfitość?
• Gdybyśmy żyli w raju, czy musielibyśmy
gospodarować, czy potrzebna byłaby
ekonomia ?
Dzisiaj ekonomia obejmuje
mikro- i makroekonomię
• Mikroekonomia bada „małe
jednostki” – konsumentów, firmy,
pracowników, rynki
poszczególnych dóbr.
• Makroekonomia bada całą
gospodarkę, systemy społeczno-
gospodarcze czy gospodarkę
światową
Ekonomia zaczyna się od
mikroekonomii
• Ksenofont V/IV wiek p.n.e. - historyk
starożytnej Grecji, pierwszy użył określenia
ekonomia, w dziele Oikonomikos (Ekonomika)
– nauka o gospodarstwie, o zarządzaniu
majątkiem, domem. Zajmuje się zasadami
prowadzenia domu, zdobywania środków
utrzymania i sensownym wydawaniem
pieniędzy ( na budowę, hodowlę, uprawę).
Można wiele wydać i mieć mało korzyści,
można też przy użyciu mniejszych środków
uzyskać dobre wyniki. Ekonomia to dyscyplina
naukowa, ale i wiedza praktyczna.
Arystoteles (filozof grecki
IV w. p.n.e.)
• uogólnia zjawiska ekonomiczne, na
marginesie rozważań filozoficznych
• Termin ekonomia z tym myślicielem
najczęściej się łączy
• Oikos – po grecku dom, nomos –
prawo
• Zawody godne i niegodne
(lichwiarze)
Ekonomia polityczna
• To określenie pochodzi od
A. Montchrétiena, w 1615 roku
ukazała się jego książka Traktat
o ekonomii politycznej, tytuł
wskazuje na prawa gospodarstwa
państwa, chodziło głównie o
finanse państwa.
Ekonomia jako nauka
• Ojcem ekonomii, pierwszym
ekonomistą był Adam Smith
• Pierwszy podręcznik ekonomii to
Badania nad naturą i przyczynami
bogactwa narodów, 1776 r.
Ekonomia jak każda nauka
wyjaśnia rzeczywistość
• Jak wyjaśnia, opisuje rzeczywistość
matematyka, filozofia, historia czy
geografia?
• Ekonomia stara się opisać i
wyjaśnić rzeczywistość gospodarczą
• To co nas otacza obserwujemy,
odbieramy przez pewien wzorzec,
paradygmat.
• Obserwacje i opis pozwalają na
odkrycie pewnych prawidłowości
• Kiedy prawidłowości te są
powszechne i obiektywne
( niezależne od ludzkiej woli) stają
się prawami
• Zbiór takich praw tworzy teorię
• Poszczególne teorie z danej
dziedziny składają się na naukę
Jak patrzył na świat
Kopernik?
• Zmieniają się wzorce postrzegania
otaczającej nas rzeczywistości,
zmieniają się paradygmaty
• zmienia się również rzeczywistość
• Odkrywane są nowe prawa ,
powstają nowe teorie, inne przestają
być aktualne
• Tak jest również w ekonomii
Prawo popytu i prawo
Say`a
• Prawo popytu mówi, że jeśli rośnie
cena danego dobra, ludzie kupują go
mniej (przy innych czynnikach
niezmienionych – ceteris paribus),
jeżeli cena dobra spada, kupują go
więcej ( też przy ceteris paribus)
• Prawo Say`a – każda produkcja
znajdzie rynek zbytu, każda podaż
tworzy popyt.
Oba prawa są prawami
teorii rynku
• Które jest również dzisiaj
prawdziwe?
Teoria jest zbiorem praw
• Każda teoria powstaje po to by
wyjaśnić rzeczywistość
• Rzeczywistość zmienia się -
zmieniają się teorie, jedne
przestają być aktualne, powstają
nowe
• Teorie tworzą naukę.
Ekonomia opisowa
(pozytywna) i normatywna
• Ekonomia opisowa wyjaśnia
rzeczywistość gospodarczą, opisuje,
mówi jak jest, do jej twierdzeń można
zastosować naukowe kryterium prawdy
albo fałszu.
• Np.. PKB per capita (na głowę) w Polsce
wynosi 22 tys. EURO ?
• Jest to twierdzenie ekonomii opisowej,
można sprawdzić prawdziwe czy
fałszywe?
Ekonomia normatywna
• Mówi jak być powinno, z punktu
widzenia kogoś, kto wypowiada się
(najczęściej polityk)
• Np.. Należy podnieść cenę alkoholu,
to zmniejszy się poziom pijaństwa na
wsi w Polsce.
• Takie twierdzenia zawsze zawierają
ocenę wartościującą osoby je
wypowiadającej
• Nie da się sprawdzić czy są
prawdziwe czy fałszywe.
Ekonomia akademicka
• To ekonomia pozytywna ,
najczęściej wykładana jako
mikroekonomia i makroekonomia.
Mikroekonomia jako
nauka
• Zajmuje się badaniem procesów
zachodzących na współczesnych
rynkach, występujących elementów i
czynników, zależności oraz zachowań
działających na nich podmiotów
uczestników tzn. konsumentów,
gospodarstw domowych, firm,
agencji rządowych (państwa).
Makroekonomia
• Zajmuje się zachowaniem gospodarki
jako całości
• Bada ogólny poziom krajowej
produkcji, zatrudnienia, cen,
inwestycji, eksportu.
• Stara się wyjaśnić, jak i dlaczego
gospodarka się rozwija, podlega
fluktuacjom i zmianom.
Makroekonomia różni się
od mikroekonomii
• Mikroekonomia bada rynki i różnice między
nimi, w przeciwieństwie do makroekonomii
nie bada dlaczego gospodarka jako całość z
biegiem czasu się rozwija i podlega
wahaniom
• Makroekonomia wyjaśnia proces ustalania
się zmiennych, które mikroekonomia
traktuje jako dane (np. dana cena na rynku
dobra)
Co wspólne
• Makroekonomia wykorzystuje
podstawowe idee (prawa) mikroekonomii
• Wyjaśniając rozwój gospodarki musi
rozumieć zachowanie się konsumentów i
firm, organizacje rynków pracy, kapitału i
działania rządu.
• Makroekonomia używa standardowych
metod analizy ekonomicznej
Model ekonomiczny –
narzędzie badawcze
ekonomii
• Ekonomia polega na modelowaniu
zjawisk społecznych
• Model to uogólnienie, abstrakcyjne
odzwierciedlenie rzeczywistości
• Wyabstrahowane z rzeczywistości
elementy uznane za najważniejsze
dla badanego zagadnienia
Formy modeli
ekonomicznych:
1. Opisowe założenia ( np.. Model
konkurencji doskonałej czy
monopolu)
2. Graficzne wykresy
3. Zbiory równań matematycznych ( w
teoriach o wysokim stopniu
złożoności i zawansowania)
Wykres – najczęściej
stosowany w analizie
mikroekonomicznej
• Jest ilustracją dwóch lub więcej
zbiorów wzajemnie powiązanych
• Najczęściej analizujemy dwie
zmienne np. na osiach układu
współrzędnych zaznaczamy cenę P
jakiegoś dobra np.. pączka i ilość
Q pączków kupowanych.
Cena pączka a nabywana
ilość
w cukierni Wisienka
0
Q ilość pączków
P
cena
pącz
ka
w zł
3
2,
5
2
1,
5
1
0,
5
Linia odzwierciedla wielkości ujmowane zwykle w tablicach
10 20 30 40 50
100
P
Q
0,
5
1
1,
5
2
2,
5
3
100
50
40
30
20
10
Wykres jest linią wypełniającą
przestrzeń między punktami
zawartymi w tablicy
• Stosując go możemy łatwiej
dostrzec i zrozumieć zależności
między zmiennymi, niż przy
rozpatrywaniu jedynie liczb czy
zbiorów punktów.
Rynek-najważniejsza kategoria
mikroekonomiczna
• Obszar, ogół miejsc, w których kupujący i
sprzedawcy dokonują wymiany określonych
towarów
• Instytucja, przez którą działają siły kształtujące
ceny, popyt i podaż
• Urządzenie (układ), przez które kupujący i
sprzedający wzajemnie oddziałują na siebie dla
określenia cen i ilości towarów
• Ogół stosunków między sprzedającymi i
kupującymi kształtujących ceny , popyt i podaż
• Grupa firm i osób kontaktujących się
wzajemnie w celu zakupu lub sprzedaży
pewnego dobra
Rynek to kategoria
wszechobecna, choć
zróżnicowana
• Ludzie muszą zaspokajać swoje
potrzeby, muszą wymieniać posiadane
dobra
• Rynek w obozie jenieckim, więzieniu..
• Rynek chleba, samochodów, mieszkań,
papierów wartościowych, dzieł sztuki.
• Rynek – handel żywym towarem
• Rynek- handel – niezgodny z prawem
czy normami etycznymi
Analiza rynku prowadzi
do wyodrębnienia jego
podstawowych elementów
• Popyt
• Podaż
• Cena
Pojęcie popytu na dane
dobro
• Ilości dobra, które nabywcy pragną i mogą
kupić w danym czasie, po danych cenach
• Pojedynczą ilość dobra, którą konsumenci chcą
kupić po danej cenie nazywa się
ilością żądaną
• Żądana ilość dobra oznacza tę ilość, którą
nabywcy pragną nabyć po danej cenie przy
danych cenach innych dóbr, dochodach,
upodobaniach
• Chodzi o efektywną możliwość zakupu.
Popartą posiadanym dochodem
• Chodzi o cały strumień zakupów
dokonywanych przez indywidualnych
konsumentów, ilość musi być wyrażona dla
określonego czasu (dzień, miesiąc, rok)
Popyt rynkowy na dane
dobro
• Jest sumą popytów
indywidualnych, którymi są ilości
dobra, jakie poszczególni
konsumenci pragną i mogą kupić
w danym czasie po danych cenach
Rozkład popytu
P Q P
Q
5 0 100
60
6 100 80
68
7 200 60
80
8 300 40
110
1 400 20
150
Krzywa popytu
Q ilość
100 200 300 400
500
P cena
5
4
3
2
1
0
D
D
Krzywa popytu
Q ilość
20 40 60 80 100 120
140 160
P cena
120
100
80
60
40
20
0
D
D
Prawo popytu
• Istnieje odwrotna zależność między ceną a
żądaną ilością dobra, gdy jedno spada
drugie wzrasta i odwrotnie
• Krzywa popytu ma ujemne nachylenie –
opada w dół od góry strony lewej ku prawej
• Ta ważna zależność jest obiektywna i
nazywana jest prawem popytu
• Gdy cena towaru (dobro) wzrośnie przy
innych czynnikach stałych
(ceteris paribus)
kupujący skłaniają się do kupowania go
mniej i odwrotnie.
Dobro, produkt, towar
• Produkt – u producenta
• Towar- w handlu
• Dobro- w konsumpcji
Efekt dochodowy i substytucyjny
• Wyjaśniają działanie prawa popytu
• Przy danym dochodzie konsument może po danej
cenie nabyć określoną ilość dobra, wzrost ceny
zmusza do zmniejszenia ilości, spadek pozwala
nabyć więcej
1000 pln – dochód nominalny (pieniężny)
cena bochenka chleba 1 pln
1000 bochenków – dochód realny
cena bochenka chleba 2 pln
500 bochenków
• Na rynku występują grupy konsumentów o
różnym poziomie dochodów. Wysoka cena
powoduje, że towar dostępny jest dla wyższych
grup dochodowych, obniżenie jej zwiększa grupę
nabywców i podnosi popyt. Odwrotnie jest przy
podniesieniu ceny.
Efekt dochodowy
• To związek popytu z dochodem
wynikający ze zmian realnego
dochodu na skutek zmian cen.
Efekt substytucyjny
•
Wynika z faktu, że zwyżka cen jednego
dobra, przy niezmienionych cenach innych
dóbr, zachęca do zastąpienia dobra
drożejącego względnie tańszym
(niedrożejącym).
•
Zmian ceny jednego dobra oznacza względną
zmianę cen substytutów
•
Podwyżka cen paliw skłoni do zwiększenia
popytu na przejazdy miejskimi środkami
komunikacji.
•
Zmiany żądanych ilości są wynikiem
oddziaływania obu efektów dochodowego i
substytucyjnego.
Czynniki określające popyt
na dobro
• Cena danego dobra
• Dochody kupujących
• Gusty i upodobania
• Ceny dóbr komplementarnych i
substytutów
• Liczba ludności
• Podział dochodów między
gospodarstwa domowe
• Przewidywania dotyczące zmian cen
Określenie popyt dotyczy całej
krzywej popytu
• Jeżeli bierzemy pod uwagę daną cenę
i odpowiadający jej punkt na krzywej
popytu wskazujemy na żądaną ilość
• Analizując, inne poza ceną danego
dobra czynniki wpływające na popyt,
wskazujemy na zmianę popytu
• Zmiana popytu odnosi się do
przesunięcia całej krzywej popytu
Zmiana popytu
Q
0
P
D’’ D
D’
p
1
q
’’
q
q
’
Podaż dobra
• Ilości dobra, które producenci chcą
dostarczyć na rynek i sprzedać w
danym czasie, po danych cenach
• Rynkowa podaż dobra to suma
podaży wszystkich firm
wytwarzających dany produkt
• Ta ilość towaru którą firmy pragną
sprzedać nazywa się ilością
dostarczoną
Rozkład podaży
P Q P
Q
2 10 2
10
4 20 4
80
6
30 6
110
8 40 8
130
10 50 10
150
Krzywa podaży
Q ilość
10 20 30 40 50
60
P cena
10
8
6
4
2
0
S
S
Krzywa podaży
Q ilość
33 66 100 133
166 200 60
P cena
10
8
6
4
2
0
S
S
Podaż a cena
• Istnieje dodatnia zależność między ceną a
ilością dostarczoną, gdy cena spada,
zmniejsza się dostarczana ilość, gdy cena
rośnie wzrasta (ceteris paribus)
• Tę podstawową zależność ekonomiczna
nazywa się prawem podaży
• Wyjaśnia go fakt, że przy niezmienionych
kosztach, wzrost ceny towaru zwiększa zyski
firm, jeżeli nie zmieniają się ceny innych
towarów, opłaca się zwiększyć produkcję
drożejącego towaru, nawet przy zmniejszeniu
wytwarzanych ilości pozostałych.
• Spadek ceny obniża natomiast zyski
Czynniki wyznaczające podaż dobra
• Cena danego towaru
• Ceny innych towarów
• Koszty produkcji
• Ceny czynników produkcji
• Stan technologii
• Cele firmy
• Podatki i subsydia
• Oczekiwania dotyczące zmian cen
Rozkład popytu i podaży -
równowaga
P D S
Stan na
rynku
Nacisk na
ceny
5
9
1
8
Nadwyżka
W dół
4 1
0
1
6
Nadwyżka
W dół
3 1
2
1
2
Równowag
a
Neutralny
2 1
5
7 Niedobór
W górę
1 2
0
0 Niedobór
W górę
Równowaga popytu i
podaży
Q ilość
5
10
15 20
25
P cena
5
4
3
2
1
0
S
S
D
D
Nadwyżka
Niedobór
E
qe
pe
Przesunięcie krzywej popytu – nowy
punkt równowagi
Q ilość
0
P cena
S
S
D
D
D`
D`
p
q
p
1
q
1
E
E
1
Przesunięcie krzywej podaży – nowy
punkt równowagi
Q ilość
0
P cena
S
S
D
D
p
q q
1
E
S`
S`
E
1
p
1
Ceny minimalne
Q ilość
P cena
0
S
S
D
D
p
q
P min
q
s
q
d
E
NADWYŻKA
Ceny maksymalne
Q ilość
P cena
0
S
S
D
D
p
q
q d
q s
E
P max
niedobór
Popyt elastyczny
• Gdy zmiana ceny o 1% powoduje większą
niż 1 % zmianę żądanej ilości – wyższa cena
zmniejsza utarg, niższa zwiększa
P
Q
D
D
0
p
1
q
1
p
2
q
2
Popyt jednostkowo-elastyczny
proporcjonalny
• Gdy zmiana ceny o 1% powoduje 1 %
zmianę żądanej ilości – utarg pozostaje bez
zmian (p
1
q
1
= p
2
q
2
)
P
Q
D
D
0
p
1
q
1
p
2
q
2
Popyt nieelastyczny
• Gdy zmiana ceny o 1% powoduje mniejszą
niż 1 % zmianę żądanej ilości – niższa cena
zmniejsza utarg, wyższa zwiększa
P
Q
D
D
0
p
1
q
1
p
2
q
2
Cenowa elastyczność popytu
E
p
=
Procentowa zmiana żądanej ilości - Q/Q
Procentowa zmiana ceny - P/P
Q = Q
2
– Q
1
P= P
2
– P
1
Spadki i wzrosty ceny
Cena spada z 20 do 19
20-10 19 -20 -1
E
p
= ------- : ------- = 1: --- = 100% : 5% = 20
10 20 20
Cena wzrasta z 19 do 20
10 -20 20-19 -1 1
E
p
= --------- : -------- = ----- : ----- = 50% : 5,26%= 9,5
20 19 2 19
Spadki i wzrosty ceny
Cena spada z 2 do 1
190 – 180 1-2
1
----------- : ---- = ---- x 100 % : 1/2 =
5,56% : 50% = 180 2 18
Cena rośnie z 1do 2
180 – 190 2-1 1
-------------- : ------ = --- x 100% : 1 = 5,27% : 100%
= 0,05
190 1 19
Pomiar elastyczności cenowej popytu
P
Q
0
10 20 100
180 190
20
19
10
2
1
E
p
>1 popyt elastyczny
E
p
=1 popyt jednostkowo-elastyczny
E
p
<1 popyt nieelastyczny
D
D
Wartości liczbowe E
p
Q
P
0
D
3
D
2
E
p
= +
D
2
D1 E
p
=
0
D
1
D
3
Czynniki elastyczności cenowej
popytu
- stopień dostępności bliskich
substytutów
- niezbędność dóbr
- czas
Elastyczność a zmiana podaży
0
0
P
Q
P
Q
D
1
D
1
D
2
D
2
S
S
S
`
S`
S
S
S`
S`
p
1
p
2
p
1
p
2
q2
q
1
q
1
q2
Dochodowa elastyczność popytu
J e =
Procentowa
zmiana żądanej ilości dobra X
Procentowa zmiana dochodu
konsumenta
Poślednie, gorsze
Reakcja popytu na zmianę dochodu prowadzi do
zmiany struktury produkcji i konsumpcji
Ilość
Dochody J
żąda
na
0
Dodatnia dochodowa
(Je) elastyczność-
dobra normalne
Dobra
poślednie
Je<
0
Je=0
Je=0
Przesunięcia dochodowe i popytowe
Je>0
Które z dóbr jest dobrem poślednim
(gorszym)?
Dobro X,Y,Z
Dochody
Dobro
X
Dobro
Y
Dobro Z
Rok I
200
10
15
20
Rok II
300
15
20
15
Rok III
600
20
25
10
Prawo Engla
Wraz ze wzrostem dochodów w
budżetach rodzinnych maleje
udział wydatków na żywność,
rośnie natomiast udział wydatków
na dobra trwałego użytku i usługi.
Mieszana (krzyżowa)
elastyczność popytu
E
cd
=
Procentowa
zmiana żądanej ilości dobra X
Procentowa zmiana ceny innego
dobra Y
Cenowa elastyczność podaży
S
e
=
Procentowa
zmiana dostarczonej ilości dobra X
Procentowa zmiana ceny dobra X
Teoria konsumenta
Konsument
– jednostka podejmująca
decyzję zakupu
W rzeczywistym procesie
podejmowania decyzji zakupu:
Konsument
=
gospodarstwo
domowe
Model konsumenta
• Upodobania (preferencje) konsumenta
• Dochód, który konsument może wydać
• Ceny, po których kupuje dobra
• Założenie, że konsument dąży do
znalezienia się w jak najkorzystniejszej
sytuacji w ramach swego budżetu
Preferencje konsumenta
• Odzwierciedlają subiektywne
pragnienia i oceny ważności,
przydatności poszczególnych dóbr
• Zależą od:
tradycji rodzinnych, wychowania,
środowiska społecznego,
wykształcenia, poziomu dochodów,
sposobu życia znajomych itp.
Preferencji nie można
mierzyć
Ogólne założenia wykorzystywane w analizie:
1)
Konsument szereguje według kolejności
swoich preferencji wszystkie koszyki
rynkowe dóbr
2)
Uszeregowanie preferencji jest logicznie
spójne (tranzytywne)
3)
Konsument woli mieć „więcej” niż
,,mniej”
Konsument ustawia koszyki
rynkowe wg preferencji
Koszyk rynkowy to kombinacja dóbr
(zestawienie dóbr)
Mając 10 PLN możemy kupić np. 2
dobra wg naszych indywidualnych
preferencji:
Koszyk rynkowy A
:
Koszyk rynkowy B
:
Koszyk rynkowy C
:
Z dostępnych koszyków konsument
wybiera logicznie
Jeżeli woli
A
niż
B
niż
C
,
to woli również bardziej
A
niż
C
Wspólna cecha
konsumentów
• Ogólnie konsument będzie wolał
mieć więcej danego dobra, jeśli taki
wybór nie oznacza zmniejszenia
ilości innego dobra.
• Nie jest to cecha uniwersalna –
hałas, śmieci, zanieczyszczenie
środowiska
Budżet konsumenta
• Suma pieniędzy, którą konsument chce i
może wydać na zakup dóbr i usług
• Podstawowym jego składnikiem jest
dochód
• Można go zwiększyć zaciągając kredyt
• Budżet może być mniejszy od dochodu,
kiedy konsument spłaca kredyt bądź czyni
oszczędności
Budżet konsumenta a jego
preferencje
• Preferencje mówią, co konsument
chciałby mieć (kupić), budżet
ogranicza konsumenta – mówi co
on może kupić.
• Dostępne wybory zakupu
ogranicza również cena
Uproszczony model wyboru
konsumenta
• Występują tylko dwa dobra:X- żywność Y
-odzież
• Konsument posiada określony dochód w
danym czasie, w całości przeznacza go na
zakupy (dochód=budżet)
• Konsument posiada 280 jednostek
pieniężnych (jp),
• Cena jednostki odzieży wynosi 20 jp
• Cena jednostki żywności 40 jp
Możliwe sposoby rozdysponowania
dochodu
Koszyk
rynkowy
Odzież Y
– liczba
jednostek
Żywność
X – liczba
jednostek
M
14
0
A
12
1
B
10
2
C
8
3
D
6
4
E
4
5
F
2
6
N
0
7
Linia budżetu MN
Y odzież
X żywność
0
1 2 3 4 5 6 7 9 11
14
12
10
8
6
4
2
X
Y
M
B
C
E
N
H
z
Względny koszt dóbr
Y/ X= -2/1
-
Y/ X= -P
x
/P
y
= -40/20 = -2/1
-
Nachylenie linii budżetu określa
ilokrotnie jest droższy jeden towar
od drugiego
Nachylenie linii budżetu jest miarą
cen względnych
Cena absolutna a cena
względna
• Cena absolutna - ilość pieniądza
na jednostkę towaru
(9,99 PLN za jednostkę towaru Z)
• Cena względna – stosunek jednej
ceny do drugiej (ceną jednostki
żywności są dwie jednostki
odzieży)
Dochody nominalne i
realne
• Dochody nominalne (pieniężne) –
otrzymywana liczba jednostek
pieniądza
Np.. 100 zł
• Dochody realne – ilość dóbr, którą
można kupić za dochód pieniężny
cena chleba 0,10 zł
1000 bochenków chlebów
Przesunięcia linii budżetu
Zmiany dochodów przesuwają linię budżetu,
przy stałych cenach – wzrost dochodów – w
prawo, spadek – w lewo
0
Y
X
Y
X
0
J
J
J`
J`
J
J
J
`
J
`
qY
q`Y
qx q`
x
q`
x
qx
qY
q`Y
Zmiany cen dóbr przesuwają linię
budżetu
Obniżenie ceny dobra x przy danym dochodzie nominalnym
pozwoli zwiększyć jego zakupy, wzrost ceny natomiast
zmniejszy wtedy zakupy
0
Y
X
Y
X
0
J
J
J`
J
J
J
`
qY
qx q`
x
q`
x
qx
qY
Osiągnięcie celu konsumenta wyjaśnia
Teoria użyteczności krańcowej
• Użyteczność – satysfakcja , poczucie
zaspokojenia potrzeby, które konsument
uzyskuje z konsumpcji dóbr i usług,
subiektywna miara zadowolenia
• Wielkość użyteczności nie jest mierzalna
• Historyczne próby wprowadzenia jednostki „util”
„1 util”- zadowolenie jakie daje spożycie bochenka
chleba, 10 utili- zadowolenie jakie daje spożycie
1 kg mięsa
Rodzaje użyteczności
• Użyteczność
całkowita TU –
łączna satysfakcja
jaką daje
konsumpcja danej
ilości towaru
• Użyteczność
krańcowa
(marginalna)
MU- zmiana
użyteczności
całkowitej ,
wynikająca ze
zmiany konsumpcji
danego dobra o
jednostkę
Rozkład użyteczności
Q
TU
MU
0
0
-
1
20
20
2
37
17
3
48
11
4
52
4
5
50
-2
Użyteczność jest to zmienna, której
względna wielkość wskazuje porządek
preferencji konsumenta
• Użyteczność krańcowa MU to różnica
między całkowitą użytecznością
konsumpcji danej ilości dobra a
całkowitą użytecznością konsumpcji
ilości większej lub mniejszej o
jednostkę.
• Rzeczywisty wybór dokonywany przez
konsumenta jest uwarunkowany przez
użyteczności krańcowe.
Prawo malejącej użyteczności krańcowej
I prawo Gossena
• Użyteczność uzyskiwana przez konsumenta z
kolejnych jednostek danego dobra będzie
malała wraz ze wzrostem jego spożycia, przy
zachowaniu konsumpcji innych dóbr na tym
samym poziomie.
• W miarę konsumpcji kolejnych jednostek
dobra, wrażliwość na te dobra maleje,
psychologicznie stają się one mniej znaczące.
Wykresy użyteczności
Q
U
0 1 2 3 4
5
5
0
4
0
3
0
2
0
1
0
MU
Q
0
U
2
5
2
0
1
5
1
0
5
1 2 3 4
5
TU
Równowaga konsumenta –
optimum konsumenta
Dążąc do maksymalizacji uzyskiwanej
użyteczności, konsumenci będą
rozdysponowywać swoje wydatki na
różne towary w ten sposób, aby
użyteczność – uzyskiwana z ostatniej
jednostki pieniądza wydanej na
każdy z nich (towarów) była równa.
II prawo Gossena
MU
X
MU
Y
=
P
X
P
Y
MU
X
MU
Y
- cena
dobra X
- użyteczność krańcowa dobra X
- użyteczność krańcowa dobra Y
- cena
dobra Y
P
X
P
Y
Przekształcenie równania
równowagi
MU
x
P
x
=
P
Y
MU
Y
P
x
P
Y
- ceny
względne
dóbr X i Y
Krzywa popytu
konsumenta
MU
X
P
X
MU
Y
P
Y
<
Wzrost ceny jednego dobra, przy dochodach i
innych cenach stałych, będzie prowadził do
zmniejszenia wielkości popytu na to dobro w
każdym gospodarstwie domowym.
Krańcowa użyteczność dobra na 1 zł wydatku maleje, gdy cena rośnie.
Teoria obojętności
Krzywa obojętności określa wszystkie
kombinacje dóbr (koszyki rynkowe), które
przynoszą taką samą satysfakcję
konsumentowi, dają równe zadowolenie.
Dobro X
Dobro Y
0
U
U
Krzywa obojętności
Krzywa obojętności UU pokazuje koszyki
zawierające różne ilości odzieży i
żywności
.
Każdy jej punkt to kombinacja dóbr
przynoszą równą satysfakcję konsumentowi.
Dobro X
Dobro Y
0
U
U
a
b
c
d
.g
.h
e
f
Krańcowa stopa substytucji
MRS
•
Ilość jednego dobra, którą konsument jest
skłonny oddać, aby otrzymać dodatkową
jednostkę drugiego dobra.
•
Algebraiczna wartość MRS jest zawsze
ujemna.
•
MRS – miara skłonności do zamiany jednego
dobra na drugie
•
MRS nie jest liczba stałą, będzie się zmieniać
wraz z ilościami każdego z posiadanych dóbr
Malejąca MRS jest prawie uniwersalną
cechą ludzkich preferencji
Nachylenie linii TT obrazuje krańcową stopę substytucji w
punkcie c krzywej obojętności (punkt styczności-
nachylenie obu linii jest równe).
Dobro X
Dobro Y
0
U
U
c
T
T
Mapa obojętności
Zbiór krzywych obojętności przedstawiający całe
uszeregowanie preferencji konsumenta, od
najmniej do najbardziej pożądanych koszyków.
Dobro X
Dobro Y
0
U
2
U
1
U
3
U
4
Właściwości mapy obojętności
• Jeżeli mówimy upodobania konsumenta są dane –
to dana jest mapa obojętności (zmieniają się
preferencje – zmienia się mapa )
• W większości zastosowań przyjmuje się założenie
stałości preferencji, jest to wynik ograniczenia
teorii (nie wyjaśnia ona zmian preferencji)
• Dwie krzywe obojętności nie mogą się przecinać
• Im dalej od początku układu położona jest krzywa,
tym wyższy przedstawia poziom satysfakcji
• Mapa obojętności pokazuje stopy substytucji
między dwoma towarami dla każdego poziomu
bieżącej ich konsumpcji
Równowaga konsumenta w
teorii obojętności
MRS
XY
= P
X
/ P
Y
Dobro X
Dobro Y
0
U
2
U
1
U
3
U
4
M
N
.
E
Konsument maksymalizuje
zadowolenie
wybierając koszyk rynkowy
• W ramach posiadanego budżetu (MN – linia
budżetu), który ulokuje go na najwyższej krzywej
obojętności.
• W punkcie E krzywa obojętności jest styczna z
linią budżetu, kąty ich nachylenia są sobie równe.
• Konsument bilansuje subiektywne wartościowanie
dóbr (MRS
XY
) z ich obiektywnym kosztem (P
X
/P
Y
)
• Wybierając ten koszyk (E) konsument nie ma już
możliwości poprawy swojej sytuacji – zwiększenia
satysfakcji, jest to więc punkt równowagi
konsumenta.
Porównanie teorii użyteczności
i teorii obojętności
• Nie ma istotnej różnicy w treści obu
podejść.
• MU
X
P
X
=
MU
Y
P
Y
MRS
XY
=
P
X
P
Y
- Y . MU
Y
+ X . MU
X
= 0
-
Y . MU
Y
=
X . MU
X
-
Y/
X = MU
X
/ MU
Y
Nadwyżka konsumenta
P
Q
0
10
9
8
7
6
5
4
3
2
1
1 2 3 4 5 6 7 8 9
10
10+9+8+7+6+5=45 wartość przypisywana
przez konsumenta
6 x 5 = 30 kwota wydana na zakup 6 jednostek po
cenie rynkowej 5
45-30= 15 nadwyżka konsumenta
Cena rynkowa
Teoria przedsiębiorstwa
Podstawowa jednostka gospodarki,w której
zostały zorganizowane zasoby produkcyjne
w celu wytwarzania bogactwa.
Podstawowa jednostka gospodarki
narodowej wyodrębniona techniczno-
produkcyjnie, organizacyjnie i
ekonomicznie, utworzona w celu osiągania
efektywnych ekonomicznie wyników.
Cechy przedsiębiorstwa
• Przedsiębiorczość
• Samodzielność
• Samofinansowanie
• Racjonalność działań
Przedsiębiorczość
Wola i umiejętność znajdowania okazji do
osiągania korzystnych dla przedsiębiorstwa
wyników ekonomicznych oraz podejmowania
ryzyka i działań zapewniających ich
wykorzystanie.
Chodzi o np. wykorzystanie wynalazków,
wytwarzanie nowych produktów, wchodzenie
na nowe rynki i zwiększanie produkcji,
uzyskiwanie tańszych źródeł zaopatrzenia,
nawiązywanie owocnych kontaktów itp..
Samodzielność
Stan, w którym nikt z zewnątrz nie
może wydawać poleceń
dotyczących jego działań.
Całkowita samodzielność nie jest
możliwa, ograniczają ją przepisy
prawa i normy etyczne.
Samofinansowanie
• Pokrywanie wszystkich wydatków i
zobowiązań finansowych
przedsiębiorstwa z przychodów
uzyskiwanych z tytułu sprzedaży
wytwarzanych produktów.
• Przychody – sumy uzyskiwane
bezpośrednio ze sprzedaży (obrót), jak
i dotacje oraz dopłaty od państwa czy
innych instytucji
Przychody określają
• Możliwość zakupu czynników produkcji
(materiałów, energii, paliw, narzędzi)
zatrudnienia pracowników i płacenia
wynagrodzeń.
• Limitują możliwości działania
przedsiębiorstwa.
• Wielkość sprzedaży i uzyskiwane z niej
przychody wyznaczają zakres działania
przedsiębiorstwa.
Twarde ograniczenia
budżetowe w gospodarce
rynkowej
• Brak dostatecznych przychodów
oznacza niemożliwość zakupu
czynników produkcji i
wywiązywania się z zobowiązań
finansowych (płacenie podatków,
składek ZUS).
• Skrajną konsekwencja tego jest
konieczność ogłoszenia upadłości
Miękkie ograniczenie
budżetowe
• Występuje wtedy gdy przychody nie są
warunkiem egzystencji przedsiębiorstwa,
otrzymują one dotacje, bezzwrotne kredyty,
ulgi.
• Dotyczy ono przedsiębiorstw działających w
ramach gospodarki centralnie planowanej
(socjalizm) lub przedsiębiorstw państwowych
w gospodarce rynkowej.
Racjonalność działań
• Dążenie do osiągania w danych
warunkach możliwie korzystnych dla
siebie wyników.
• Korzystne wyniki są pojęciem
względnym zależą od systemu
gospodarczego, sytuacji na rynkach,
form własności, organizacji i wielkości
przedsiębiorstw.
Formy własności
przedsiębiorstw
Według kryterium podmiotu dysponującego
własnością:
- własność indywidualna
- spółka jawna (także spółka cywilna)
- spółka z ograniczona odpowiedzialnością
- spółka akcyjna (korporacja)
- spółdzielnia
- własność komunalna
- własność państwowa
Własność indywidualna
• Jeden właściciel, który z reguły
sam zarządza swoją firmą.
• Bezpośrednie powiązanie
podmiotu własności z funkcją
dysponowania nią.
• Cele właściciela są celami firmy.
Spółka jawna
• Kilku współwłaścicieli,
odpowiadających za zobowiązania
firmy całym swoim majątkiem.
• Dzielą zyski proporcjonalnie do
wkładów kapitału.
• Zwykle sami kierują firmą.
Spółka z ograniczoną
odpowiedzialnością
• Współwłaściciele odpowiadają za
zobowiązania firmy tylko do
wysokości wniesionego wkładu
kapitału
• Jest rejestrowana w Krajowym
Rejestrze Sądowym (KRS)
• Forma bezpieczniejsza dla
partnerów handlowych
Spółka akcyjna
(korporacja)
• Występują udziałowcy wnoszący równe
wkłady kapitału
• ich potwierdzeniem są akcje – papiery
wartościowe, będące przedmiotem
transakcji na rynku kapitałowym,
mające wartość nominalną i rynkową
• Wartość rynkowa akcji zależy od stanu
gospodarki i od wyników
ekonomicznych korporacji
• Właściciele akcji otrzymują dywidendy, w
wysokości określonego procentu nominalnej
wartości akcji, stanowiącej udział w
osiągniętych zyskach
• Wysokość dywidendy jest zmienna i zależy od
rozmiarów zysku oraz decyzji co do jego
podziału
• Duże zyski i wypłacanie wysokiej dywidendy
może spowodować wzrost ceny akcji na rynku
• Małe zyski – niska dywidenda
• Spółki akcyjne mogą zwiększać swoje
fundusze przez emisje i sprzedaż dodatkowych
akcji na giełdzie.
Spółdzielnie
• Mogą mieć różne formy, klasyczna forma
spółdzielni obejmuje wkład kapitału i
pracy własnej członków
• Członkowie otrzymują wynagrodzenie
oraz udział w zyskach proporcjonalny do
wkładu kapitału
• Może także być forma, kiedy członkowie
wnoszą tylko wkłady kapitału i otrzymują
od nich dywidendy
• Spółdzielnie są tworzone zwykle dla
zaspokojenia określonych potrzeb
członków
Własność komunalna
• Własność określonej społeczności
lokalnej (gminy, miasta), która
umożliwia prowadzenie działalności
zaspokajającej określone potrzeby
(komunikacja, utrzymanie czystości)
• Tworzona jest z opłat danej
społeczności oraz dotacji budżetu
państwa
• Osiągane zyski nie są dzielone, lecz
przeznaczane na daną działalność.
Własność państwowa
• Obejmuje jednostki tworzone bądź
przejmowane w celu realizacji
interesów ogólnospołecznych
• Źródłem finansowania tych
jednostek jest budżet i uzyskiwane
przez nie dochody
• Miękkie ograniczenie budżetowe
• Nacjonalizacja
• Prywatyzacja
Prawo oddzielenia własności
kapitału od dysponowania nim
• W miarę wzrostu wielkości przedsiębiorstw i
ich złożoności komplikują się procesy
zarządzania nimi
• Niezbędne staje się posiadanie
specjalistycznych kwalifikacji, wyodrębnia
się grupa zawodowych kierowników
(menedżerów)
• Angażowani do zarządzania firmami
podejmują podstawowe decyzje dotyczące
działania i rozwoju
• W ich rękach spoczywa rzeczywista
dyspozycja kapitałem i realizują
również swoje własne interesy
• Następuje zatem oddzielenie
własności kapitału od dysponowania
nim
• Występują zatem problemy
dotyczące celów działania
przedsiębiorstw (czy cele właścicieli
czy cele menedżera ?)
• Prawo to dotyczy głównie korporacji,
firm państwowych i komunalnych.
Cele działania
przedsiębiorstw
• Celem jest wyłącznie
maksymalizacja zysku
• Firma realizuje jeden główny
(syntetyczny) cel
• Przedsiębiorstwa ustalają i
realizują pewne zbiory celów
Firma realizuje jeden cel
Może to być:
- maksymalizowanie zysków w długim
okresie (część zysków bieżących
poświęca się na rzecz przyszłych)
- osiąganie zysków zadawalających,
uznanych za wystarczające
- maksymalizowanie zyskownej sprzedaży
- umacnianie pozycji na rynku nawet za
cenę osiągania mniejszych zysków
- Wprowadzenie nowego produktu
Zbiór celów może
obejmować:
• Osiąganie określonej stopy zysku
(zysk/kapitał)
• Uzyskiwanie wyznaczonego udziału
w sprzedaży na rynku danego dobra
• Osiąganie przodującej pozycji w
technologii produkcji określonych
wyrobów
• Zapewnienie dobrych stosunków z
otoczeniem społecznym
Kilka zbiorów celów
jednocześnie
• Cele społeczne ( wyrażają interesy
społeczeństwa) – zaspokojenie potrzeb na
produkty, optymalizowanie efektów
gospodarowania, postęp techniczny
• Cele indywidualne (oczekiwania właścicieli
i pracowników) – optymalizowanie
dochodów, zapewnienie bezpieczeństwa,
uzyskiwanie pozytywnej oceny otoczenia,
rozszerzenie sfery wpływów
• Cele operacyjne – stopa i kwota zysku,
wielkość, kierunki i struktura sprzedaży,
poziom techniki itp.
Funkcje przedsiębiorstwa
• Ekonomiczne – zapewnianie osiągania
jak najkorzystniejszych efektów
gospodarowania
• Techniczne- przygotowanie i realizacja
procesów produkcji
• Społeczne – pełnione w stosunku do
pracowników i otoczenia, kształtowanie
świadomości społecznej
Ocena działalności firmy
• Wewnętrzna – przygotowywana przez
kierownictwo dla celów zarządzania
(obrót, koszty, rachunek zysków i strat,
bilans, ruch kadrowy)
• Zewnętrzna – dokonują jej odbiorcy,
dostawcy, akcjonariusze, banki,
mieszkańcy terenu, na którym działa
firma, administracja państwowa (US,
UKS, ZUS, PIP, PIH, SANEPID)
• ISO – International Standard
Organization
Zasoby produkcyjne firmy
• Zasoby siły roboczej
• Maszyny i urządzenia produkcyjne
• Zapasy surowców i materiałów
• Środki finansowe
Podstawowy zasób ludzie
• Posiadający określoną wiedzę oraz
umiejętności, wyposażeni w narzędzia
potrafią przekształcać materiały w nowe
dobra oraz pomnażać bogactwo
• Opracowują nowe wyroby, nowe sposoby
wytwarzania, organizacji, formułują cele,
realizują je
• Utrata części pracowników, szczególnie o
dużej wiedzy i wysokich kwalifikacjach to
największe zagrożenie dla
przedsiębiorstwa
Maszyny i urządzenia
produkcyjne
• Są przystosowane do wytwarzania
określonego rodzaju wyrobów
• Od ich poziomu technicznego
zależy wydajność pracy
• Zasób względnie trwały, w
krótkich okresach trudno go
przekształcać i przemieszczać
Zapasy surowców i
materiałów
• Utrzymują ciągłość produkcji
• Zbyt duże pochłaniają nadmiernie
środki finansowe
• Zbyt małe powodują przestoje i
straty
Środki finansowe
• Służą do zakupu urządzeń i
materiałów oraz opłacania
zatrudnionej siły roboczej
• Uzyskuje się je ze sprzedaży
wytwarzanych dóbr i usług
• Ich źródłem mogą być kredyty,
pożyczki
• W spółkach akcyjnych źródłem
środków finansowych
jest ................................
Środki rzeczowe-zasoby
urządzeń i materiałów
W zależności od sposobu ich
zużywania i sposobu przenoszenia
wartości na nowo wytwarzany
produkt wyróżnia się:
- środki (aktywa) trwałe
- środki (aktywa) obrotowe
Środki (aktywa) trwałe
• Zużywają się stopniowo, w wielu
cyklach produkcyjnych, stopniowo
przenoszą swoją wartość na nowo
wytwarzane produkty
• Będą to budynki, drogi, tory,
parkingi, linie energetyczne,
maszyny, ziemia itp.
Środki (aktywa) obrotowe
• Z reguły fizycznie wchodzą w skład
nowego wyrobu, zużywają się w jednym
cyklu produkcyjnym i cała ich wartość
przenosi się na wytwarzany produkt
(zapasy surowców i materiałów, paliwa
itp.) środki pieniężne w kasie i na
rachunkach bankowych, należności od
odbiorców
- w piekarni środkiem trwałym jest……, a
środkiem obrotowym jest…..
• A co z żarówką ?
Zasoby niepordukcyjne
• Przeznaczone na cele socjalne:
budynki mieszkalne, ośrodki
wczasowe itp..
• Poprawiają warunki bytowe
pracowników i wiążą ich z firmą
Zdolność produkcyjna
firmy
• Wielkość produkcji o określonej
strukturze asortymentowej, którą
przedsiębiorstwo może wytworzyć
w danym czasie, przy danych
zasobach produkcyjnych i
metodach wytwarzania.