Rozwiązywanie sporów
międzynarodowych
zasada nieinterwencji
• w działalności państw umacniała
się w na przełomie XV i XVI wieku
koncepcja nieinterwencji jako
poszanowanie suwerenności
• zasadę tę głoszono już na
przełomie XV i XVI wieku F. de
Victoria, jak również później
J.Bodin, H. Grocjusz, I. Kant
rodzaje:
• nie zagrażające pokojowi i
bezpieczeństwu, mogą być załatwiane
drogą pokojową
• zagrażające pokojowi i bezpieczeństwu
Podział sporów międzynarodowych
na prawne i polityczne
• spory polityczne
• mają miejsce kiedy brak jest reguł
prawnych, które mogłyby być zastosowane
do rozstrzygnięcia sporu
• spory prawne
• mają miejsce kiedy strony opierają swoje
pretensje na argumentacji natury prawnej,
na obowiązującym przepisie prawnym
Typy sporów politycznych
• Napięcie
• stan, w którym występuje antagonizm bez
jasno zdefiniowanego przedmiotu
nieporozumień lub też pojęcie przedmiotu,
istotne dla każdej racjonalnej dyskusji
• kryzys międzynarodowy
• powstaje dopiero wówczas, gdy próby
pogodzenia sprzecznych interesów
doprowadziły do impasu i gdy rokowania
zostaną zablokowane przez przeciwstawność
niemożliwą do usunięcia
1907 – konwencje haskie
przewidywały
• możliwość
pokojowego
rozwiązywania konfliktów poprzez:
• 1) dobre usługi i mediacje
• 2) komisja badań
Pakt Ligi Narodów
• Art. 12-17 Paktu Ligi Narodów
przewidywały przekazywanie sporów,
oprócz arbitrażu,
• Stałemu Trybunałowi Sprawiedliwości
Międzynarodowej
Pakt Ligi Narodów nałożył na państwa
• członkowskie obowiązek kierowania
sporów powstałych między nimi
• na drogę postępowania rozjemczego lub
sądowego,
• bądź to do rozpatrzenia przez rade ligi,
• w żadnym przypadku strony sporu nie
powinny uciekać się do wojny przed
upływem trzech miesięcy od wyroku sadu
rozjemczego lub sądowego lub decyzji
rady
26 IX 1928 –
• Zgromadzenie LN uchwaliło
• Akt Ogólny o Arbitrażu
28 IV 1949
• Akt Generalny w sprawie pokojowego
załatwiania sporów przewidywał
• koncyliację
• postępowanie sądowe
• Rozjemstwo
• Akt Generalny uzupełnia Kartę Narodów
Zjednoczonych, artykuły 33-38
art.1 karty ONZ
• celem dla którego powołano do życia
ONZ, jest:
• „załatwianie i rozstrzyganie sporów lub
sytuacji mogących prowadzić do
naruszenia pokoju w drodze pokojowej
według zasad sprawiedliwości i prawa
międzynarodowego
”
Definicja sporu w wyroku MTS z
1950r.
• spór oznacza
• „sytuację, w której punkty widzenia dwóch
stron są wyraźnie przeciwstawne”
art. 33 Kart NZ
• strony przed przekazaniem do Rady
Bezpieczeństwa ONZ lub do
Zgromadzenia Ogólnego sporu
zagrażającego utrzymaniu
międzynarodowego pokoju i
bezpieczeństwa
• powinny dążyć do jego załatwienia w
drodze rokowań i innych sposobów
pokojowego załatwiania sporów
art.33 ust.1 Karty strony uczestniczące w
sporze będą dążyć do jego załatwienia w
drodze
• rokowań,
• badań,
• dobrych usług i mediacji
• koncyliacji, rozjemstwa, rozstrzygnięcia
sadowego, odwołania do organów lub
układów regionalnych
• albo w drodze innych środków
pokojowych według własnego wyboru
rokowania
• rokowania należy prowadzić „w duchu
wspólnych interesów”
• określane są jako proces, w trakcie którego
państwa starają się usunąć różnice zdań w
drodze wymiany poglądów w celu
osiągnięcia porozumienia
• obie strony powinny wynieść jakąś korzyść
z rokowania czy tez przynajmniej wynieść
przekonanie, że odniosły pewną korzyść
dobre usługi i mediacja
• dobre usługi i mediacja są
procedurami pomocniczymi, które
ułatwiają rokowania bezpośrednie
między stronami i nawiązanie ich w
razie zerwania
• rola mediatora polega na pogodzeniu
przeciwnych pretensji i na złagodzeniu
niechęci, jaka mogłaby wynikać między
państwami spór wiodącymi
18 XII 1962
• Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego NZ
• w sprawie zasad przyjaznych
stosunków i współpracy między
państwami
24 X 1970
• Deklaracja ONZ zasad prawa
międzynarodowego,
• dotycząca zasad przyjaznych stosunków i
współpracy między państwami
• państwa mają obowiązek załatwiać swoje spory
międzynarodowe środkami pokojowymi w taki
sposób, aby nie dopuścić do zagrożenia
międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa
oraz sprawiedliwości przy czym stosować będą
środki wymienione w art.33 karty
regionalne sposoby rozwiązywania
sporów
• Strasburg; 29 IV 1957 –
Konwencja w sprawie pokojowego
załatwiania sporów
Współczesne środki oddziaływań:
środki dyplomatyczne
sądy międzynarodowe
metody perswazji
negocjacje i tzw. gra przetargowa
środki przemocy
dyplomatyczne środki
rozwiązywania sporów
• państwa uczestniczące w sporze
współdziałają w załatwieniu sporu,
zachowując do ostatniej fazy trwania
sporu możność podjęcia ostatecznej
decyzji w drodze rokowań
Podział rokowań na:
• dwustronne
• wielostronne
• np. w konferencji paryskiej w 1973 w
sprawie Wietnamu uczestniczyły
również Węgry, Polska, Kanada,
Indonezja oraz sekretarz generalny
ONZ
środki dyplomatyczne
• konsultacje
• dobre usługi i mediacja
• komisje badań
• koncyliacja
Dobre usługi i mediacja
• są procedura pomocniczą,
• która ułatwia rokowania bezpośrednie
między stronami
• i nawiązuje je w razie ich zerwania
Rola mediatora polega
• na pogodzeniu przeciwnych pretensji i
na złagodzeniu niechęci, jaka mogłaby
wynikać między państwami spór
wiodącymi
Mediatorami mogą być nie tylko
państwa ale także osoby fizyczne.
• Protokół podpisany przez państw
przewidują powoływanie jako
mediatora jednego lub kilku
członków komisji, w której skład
wchodzi po jednym obywatelu
każdego państwa członkowskiego
komisje badań
• w przypadku gdy w rokowaniach miedzy
stronami powstaje różnica zdań co do
stanu faktycznego, strony mogą
powołać komisję badań
• M T S (art.50), może „
• powierzyć śledztwo lub ekspertyzę
każdej osobie, ciału, biuru, komisji lub
organowi przez siebie wybranemu
”
koncyliacja
• komisja koncyliacyjna sama formułuje
propozycję załatwienia sporu, a nie
wspólnie ze stronami uczestniczącymi
w sporze
definicja instytutu prawa
międzynarodowego
• koncyliacja jest metodą załatwienia sporów
międzynarodowych wszelkiego rodzaju,
• zgodnie z którą strony powołują komisję
bądź to na podstawie stałej, bądź też w
trybie ad hoc dla zajęcia się sporem:
• komisja ta zmierza do bezstronnego
zbadania sporu i podejmuje próbę ustalenia
warunków rozwiązania, które mógłby być
przyjęte przez strony, albo też dostarczenia
stronom pomocy w załatwieniu sporu, o jaka
one się zwrócą
Podział sądów międzynarodowych
• sądy rozjemcze
czyli arbitraż międzynarodowy
• i sądy stałe
Arbitraż międzynarodowy
• polega na załatwieniu sporu pomiędzy
państwami
• za pomocą orzeczenia wydanego przez
jednego lub więcej arbitrów wybranych
przez strony
różnice miedzy arbitrażem a
koncyliacją
• arbitrzy rozstrzygają spór, stosując
przepisy obowiązujące prawa
• organ koncyliacyjny może oprzeć swe
wnioski na zasadach słuszności;
• orzeczenie sądu rozjemczego jest
wiążące dla stron
art.37 konwencji haskiej
• arbitraż ma za przedmiot rozstrzyganie
sporów między państwami przez
sędziów z własnego wyboru i na
zasadzie prawa
Arbitraż może mieć charakter
• fakultatywny
• obowiązkowy
Charakter fakultatywny
• ma miejsce wtedy jeżeli na oddanie
sporu p
• od arbitraż wymagana jest zgoda obu
stron
sądy międzynarodowe
• Międzynarodowy Trybunał
Sprawiedliwości
• stałe sądy regionalne
• Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot
Europejskich
• Europejski Trybunał Praw Człowieka
• Międzyamerykański Trybunał Praw
Człowieka z siedziba w San Jose
Rola sądownictwa
międzynarodowego w załatwianiu
• sporów międzynarodowych jest nadal
stosunkowo ograniczona.
• Mniej niż połowa państw członkowskich
ONZ złożyła deklarację w sprawie
przyjęcia obowiązkowej jurysdykcji MTS,
zgodnie z art.36 ust.2 statutu,
• wiele państw przy składaniu deklaracji
poczyniło daleko idące zastrzeżenia, które
w dużym stopniu ograniczają praktyczne
znaczenie zgody na jurysdykcje MTS
środki przemocy
• kiedy środki dyplomatyczne nie
przynoszą pożądanych rezultatów
istnieje wśród państw przekonanie, że
przeciwnika można zmusić do
określonych zachowań przez użycie
przemocy
Środki przymusu nie będące wojną
• retorsja
• i represalia
retorsja
• polega na zastosowaniu przez państwo
a wobec państwa b, które naruszyło
interesy drugiego państwa, podejmując
środki zgodne z prawem
międzynarodowym,
• środków podobnej natury (państwo a)
Represaliami
• są bezprawne działania, będące odwetem
za dokonane uprzednio podobne bezprawie.
• mają one na celu wymuszenie od strony
przeciwnej poszanowania prawa
międzynarodowego.
• przy stosowaniu represaliów należy
przestrzegać zasady proporcjonalności i
zasady humanitarności.
• można je stosować w czasie pokoju oraz w
czasie wojny
Konwencje genewskie z roku 1949
• o ochronie ofiar wojny
• zabraniają stosowania represaliów wobec
rannych, chorych i rozbitków znajdujących
się pod ochroną konwencji
(art.46 i konwencji i art.47 ii konwencji)
• oraz wobec osób cywilnych i ich mienia
(art. 33 iv konwencji),
jeńców
(art.13 iii
konwencji),
• a konwencja haska z roku 1954 wobec
dóbr kulturalnych
(art.4
)
Środki stosowane w charakterze
represaliów
• embargo
• blokada pokojowa
• okupacja pokojowa
Embargo
• polega na zajęciu statków obcego
państwa i znajdujących się na nich
ładunków w portach państwa
stosującego embargo.
• ten rodzaju embargo odróżnić należy od
embarga na broń czy embarga
finansowego
Blokada pokojowa
• polega na przerwaniu komunikacji morskiej
z portami innego państwa za pomocą
okrętów wojennych nie dopuszczających
statków handlowych do portów
• stosowanie blokady pozostaje w
sprzeczności z postanowieniem karty NZ
dotyczącym zakazu użycia siły i zakazu
interwencji
• art.42 karty ONZ w dopuszcza stosowanie
blokady jako jednej z sankcji zarządzonych
przez radę bezpieczeństwa
Okupacja pokojowa
• polega na zajęciu części
terytorium lądowego drugiego
państwa bez wypowiedzenia wojny
i bez oporu zbrojnego ze strony
państwa okupowanego.
• Okupację pokojową odróżniamy od
okupacji wojennej
okupacja pokojowa, podobnie jak
blokada pokojowa, ma na celu
• wymuszenie od drugiego państwa
spełnienia określonych żądań.
stosowana niejednokrotnie w
przeszłości,
• obecnie jest ona niedopuszczalna w
świetle
postanowień karty NZ dotyczącymi
zakazu użycia siły i zakazu interwencji
Przykład
• Na przestrzeni sierpnia i września 1995
r. na polecenie ONZ
• samoloty NATO prowadziły naloty na
pozycje serbskie.
• Doprowadziło to do odblokowania
Sarajewa, zmuszenia Serbów z Bośni do
rozmów pokojowych
Rozmowy prowadzone pod
• przewodnictwem Richarda Holbrooke'a
doprowadziły do rozejmu między
walczącymi stronami oraz przyjęcia
planu pokojowego o podziale Bośni na
część serbską i muzułmańsko-
chorwacką.
• W Bośni stacjonują wojska z państw
NATO oraz Rosji, aby nadzorować
proces pokojowy
Niezakończone konflikty
• w Naddniestrzu, Czeczenii, Abchazji,
Górnym Karabachu, Osetii Południowej, do
niedawna w Tadżykistanie –
• negatywnie rzutują na sytuację w regionie:
uniemożliwiają rozwój polityczny i
gospodarczy krajów dotkniętych konfliktami;
• wpływają na brutalizację życia politycznego;
są rozsadnikiem destabilizacji jako zaplecze
dla przestępczości zorganizowanej,
terroryzmu itp.; stwarzają problemy
migracyjne na dużą skalę