Prawo w medycynie 2007
POWTÓRKA Z ROZRYWKI
Barbara Staniewicz-Zalewska
OIL w Gdańsku
Pożyteczne akty prawne
I Zasady wykonywania
zawodu lekarza-
• Konstytucja RP
• Ustawa o zawodach
lekarza i lekarza dentysty
• (Dz. U. z
2005r., nr 226,
poz. 1943 ze zm.)
art. 30
Lekarz ma obowiązek udzielać
pomocy lekarskiej w każdym
przypadku, gdy zwłoka w jej
udzieleniu
mogłaby
spowodować:
- niebezpieczeństwo utraty
życia,
- ciężkiego uszkodzenia ciała,
- ciężkiego rozstroju zdrowia,
-
w
innych
przypadkach
niecierpiących zwłoki
Ważne!
• Tajemnica lekarska
• Zgoda (poinformowana)
• Dokumentacja medyczna
• Możność odstąpienia od leczenia
• Powstrzymanie się od świadczeń
niezgodnych z sumieniem
• Zakaz sprzedaży leków
• 5 lat przerwy w zawodzie
• Prawo i obowiązek doskonalenia
zawodowego
• Działalność zawodowa w formie
IPL, ISPL, GPL lub umowa o pracę
• Zakaz reklamy
• Wolny zawód-zakaz wzajemnego
zatrudniania
Akty prawne-stwierdzenie
zgonu
-Ustawa o cmentarzach
i chowaniu zmarłych
(Dz. U. z 2000, nr 23, poz.
295)
- Rozporządzenie Ministra
Zdrowia i Opieki Społecznej
w sprawie stwierdzenia zgonu
i jego przyczyny (Dz. U. z
1969, nr 39, poz. 202)
Inne zawody medyczne
• ustawa o zawodzie felczera
(Dz. U. z 2004, nr 53, poz. 531)
• rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie
szczegółowych
uprawnień
zawodowych
felczera
(Dz. U. z 2005, nr 45, poz. 434)
• ustawa o izbach aptekarskich (Dz. U. z 2003,
nr 9, poz. 108)
• ustawa o zawodach pielęgniarki
i położnej
(Dz. U. z 2001, nr 57, poz. 602)
• ustawa
o
samorządzie
pielęgniarek
i
położnych
(Dz. U. z 1991, nr 41, poz. 178)
Izby lekarskie
• Konstytucja RP -samorządy zawodów
zaufania publicznego
• Ustawa o izbach lekarskich (Dz. U. z
1989, nr 30, poz. 158)
• Organy OIL
• 1)
okręgowy zjazd lekarzy,
• 2)
okręgowa rada lekarska,
• 3)
okręgowa komisja rewizyjna,
• 4)
okręgowy sąd lekarski,
• 5)
okręgowy rzecznik
odpowiedzialności zawodowej
Inne akty prawne regulujące
wykonywanie zawodu lekarza
• Ustawa o planowaniu rodziny,
ochronie płodu ludzkiego i warunkach
dopuszczalności przerywania ciąży
(Dz. U. z 1993, nr 17, poz. 78 ze zm.)
• rozporządzenie Ministra Zdrowia i
Opieki Społecznej w sprawie
kwalifikacji zawodowych lekarzy,
uprawniających do dokonania
przerwania ciąży oraz stwierdzania,
że ciąża zagraża życiu lub zdrowiu
kobiety lub wskazuje na duże
prawdopodobieństwo ciężkiego i
nieodwracalnego upośledzenia płodu
albo nieuleczalnej choroby
zagrażającej jego życiu. (Dz. U. z
1997, nr 9, poz. 49)
• Ustawa o pobieraniu, przechowywaniu
i przeszczepianiu komórek, tkanek i
narządów
(Dz. U. z 2005, nr 169, poz. 1411)
• Sprzeciw na pobranie wyraża się w
formie:
•
1) wpisu w centralnym rejestrze
sprzeciwów na pobranie komórek,
tkanek i narządów ze zwłok ludzkich;
•
2) oświadczenia pisemnego
zaopatrzonego we własnoręczny podpis;
•
3) oświadczenia ustnego złożonego
w obecności co najmniej dwóch
świadków, pisemnie przez nich
potwierdzonego.
• Sprzeciw może być cofnięty w
każdym czasie w tych trzech formach.
• Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki
Społecznej
w sprawie warunków pobierania i
przeszczepiania komórek, tkanek i
narządów oraz sposobu stwierdzania
spełniania tych warunków. (Dz. U. z
1996, nr 151, poz. 718)
• Ustawa o ochronie zdrowia przed
następstwami używania tytoniu i
wyrobów tytoniowych (Dz. U. z 1996, nr
10, poz. 55)
• Ustawa o publicznej służbie krwi.
(Dz. U. z 1997, nr 106, poz. 681)
• Rozporządzenie Ministra Zdrowia w
sprawie recept lekarskich (Dz. U. z 2004,
nr213, poz. 2164)
ZA
SADY POWSZECHNEGO
UBEZPIECZENIA
ZDROWOTNEGO
• Ustawa z 27 sierpnia 2004 o
świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków
publicznych (Dz. U. nr 210, poz.
2135)
• Rozporządzenie Ministra Zdrowia z
20 października 2005 w sprawie
zakresu zadań lekarza, pielęgniarki i
położnej podstawowej opieki
zdrowotnej (Dz. U. nr 214, poz.
1816)
Skierowanie nie jest wymagane do świadczeń:
•
1)
ginekologa i położnika;
•
2)
dentysty;
•
3)
dermatologa;
•
4)
wenerologa;
•
5)
onkologa;
•
6)
okulisty;
•
7)
psychiatry;
•
8)
dla osób chorych na gruźlicę;
•
9)
dla osób zakażonych
wirusem
HIV;
•
10)
dla inwalidów wojennych i
osób represjonowanych;
•
11)
dla osób uzależnionych od
alkoholu, środków
odurzających i
substancji psychotropowych - w
zakresie lecznictwa
odwykowego.
Zakłady Opieki Zdrowotnej
• Ustawa z dnia 30 sierpnia 1991r. o
zakładach opieki zdrowotnej
(Dz. U. z 1991, nr 91, poz. 408 ze
zmianami)
Zakład Opieki
Zdrowotnej
zespół osób
zespół środków
majątkowych
utworzony i utrzymywany
w celu udzielania
świadczeń zdrowotnych
i promocji zdrowia
Zakłady Opieki
Zdrowotnej
Publiczne Zakłady
Opieki Zdrowotnej
Niepubliczne Zakłady
Opieki Zdrowotnej
Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej
Minister lub centralny organ
administracji rządowej
Wojewoda
Jednostka samorządu terytorialnego
(gmina, powiat, województwo)
Publiczna uczelnia medyczna
bądź publiczna uczelnia prowadząca działalność
dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych
Centrum Medyczne
Kształcenia Podyplomowego
Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej
Kościół lub związek wyznaniowy
Pracodawca
Fundacja, związek zawodowy,
samorząd zawodowy lub stowarzyszenie
Krajowa lub zagraniczna
osoba prawna lub fizyczna
Spółka nie mająca osobowości prawnej
• rozporządzenie Ministra
Zdrowia z 22.06.2005r. w
sprawie wymagań jakim
powinny odpowiadać pod
względem fachowym i
sanitarnym pomieszczenia
zakładu opieki zdrowotnej (Dz.
U. nr 116, poz. 985 ze zm.)
• rozporządzenie Ministra
Zdrowia z 17 maja 2000r. W
sprawie wymagań jakimi
powinny odpowiadać osoby na
stanowiskach kierowniczych w
zakładach opieki zdrowotnej
określonego rodzaju (Dz. U. nr
44,poz. 520).
• ROZPORZĄDZENIE MINISTRA
ZDROWIA
z 21 grudnia 2006 r. w sprawie
rodzajów i zakresu
dokumentacji medycznej w
zakładach opieki zdrowotnej
oraz sposobu jej
przetwarzania
• Dz. U. nr 247, poz. 1819
Odpowiedzialność karna
• Jej powstanie zależy od trzech
elementów:
• a. popełnienie przez sprawcę czynu,
który jest zabroniony pod groźbą
kary, przez ustawę obowiązującą w
czasie jego popełniania. Czyn musi
być społecznie szkodliwy,
• b. istnienia związku przyczynowego
między tym czynem a określoną
zmianą w świecie zewnętrznym
następującą po dopuszczeniu się
tego czynu. Zmiana ta stypizowana
jest jako skutek (w przypadku
przestępstw skutkowych).
• c. istnienie po stronie sprawcy winy
(zawinienia).
Trzy typowe sytuacje, w
których lekarz naraża się na
odpowiedzialność karną:
• - gdy nie leczy, choć powinien,
• - gdy leczy nie tak, jak powinien
• - gdy leczy, choć nie powinien
Wyłączenie odpowiedzialności-
działanie w warunkach
kontratypów
• Kontratypy są to okoliczności,
które powodują wyłączenie
bezprawności czynu w
opisanych przez prawo
przypadkach, w których
zachodzi sytuacja kolizyjna, w
ramach której dana osoba
staje wobec wyboru między
dwoma dobrami prawnymi,
gdy ratowanie jednego
oznaczać może konieczność
poświęcenia innego.
W sprawach lekarskich znaczenie mają
następujące kontratypy:
• a. stan wyższej konieczności
zachodzi on wtedy gdy dana osoba
działając w celu uchylenia
bezpośredniego niebezpieczeństwa
grożącego danemu dobru prawnemu
poświęca to dobro dla ratowania
innego, cenniejszego, gdy
niebezpieczeństwa tego nie da się
inaczej uniknąć. Uchylona jest
bezprawność czynu gdy z ciążących
na sprawcy obowiązków spełniony
może być tylko jeden. Np. dwóch
poszkodowanych-jeden lekarz.
• W tym kontratypie okoliczności
wyłączające winę to szczególne
postaci stanu wyższej
konieczności np. kolizja dóbr,
sprawca ratując dobro mniej
cenne, poświęca dla jego
ratowania dobro bardziej cenne,
pod warunkiem że dobro
poświęcone (nie ratowane) nie
przedstawia wartości oczywiście
wyższej od dobra ratowanego.
• Jednak zastosowanie tego
przepisu w sprawach lekarskich
będzie mało prawdopodobne.
Takie działanie lekarza będzie
miało z reguły przejaw tzw.
błędu w sztuce.
b. eksperyment
• eksperyment medyczny polega na
tym, że lekarz podejmuje działanie
nierutynowe w sytuacjach, gdy
działania rutynowe nie rokują szans
powodzenia lub w danym przypadku
brakuje procedury działań
rutynowych.
c. błąd co do faktu
• działanie w ramach tego błędu
wyklucza skazanie za przestępstwo
umyślne wobec sprawcy, który
działał pozostając w błędzie co do
okoliczności stanowiącej znamię
tego czynu zabronionego np.
myśliwy-polowanie-naganiacz.
• W przypadku lekarzy nie będzie
jednak miało to szerszego
zastosowania gdyż specyfika działań
lekarskich wyklucza raczej
umyślność lekarza co do
niekorzystnych dla pacjenta
następstw zdrowotnych jego czynów.
• Odpowiedzialność karna
lekarza za nie umyślne
przestępstwo skutkowe nie
zależy od tego czy lekarz
działał czy nie w błędzie co do
znamion czynu zabronionego
(każdy bowiem czyn ma u
swych źródeł jakiś błąd np.
diagnostyczny) lecz to czy
błąd ten był usprawiedliwiony
(tzn. nie był wynikiem
nieostrożności) czy też był on
nieusprawiedliwiony (był
wynikiem nieostrożności).
Odpowiedzialność cywilna
• Źródłem odpowiedzialności cywilnej
lekarza może być;
• - istniejące pomiędzy stronami
zobowiązanie, umowa pomiędzy
prywatnie praktykującym lekarzem
lub prywatnym szpitalem a
pacjentem - powoduje
odpowiedzialność kontraktową,
ex contractu.
• - czyn niedozwolony, postępowanie
sprzeczne z prawem, zasadami etyki
lekarskiej lub zasadami współżycia
społecznego, prowadzące do
wyrządzenia pacjentowi szkody –
powoduje odpowiedzialność
deliktową, ex delicto.
• Dla powstania odpowiedzialności
cywilnej muszą być spełnione
następujące przesłanki:
• - zdarzenie wyrządzające szkodę, za
które prawo czyni dłużnika
odpowiedzialnym (niewykonanie lub
nienależyte wykonanie zobowiązania
albo czyn niedozwolony),
• - szkoda mająca charakter
majątkowy (na osobie lub na mieniu)
lub niemajątkowy (doznana
krzywda),
• - związek przyczynowy pomiędzy
tym zdarzeniem a szkodą.
Przedawnienie roszczeń wobec lekarzy
• Najczęściej roszczenie ulega
przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia,
w którym pacjent dowiedział się o
szkodzie i lekarzu obowiązanym do jej
naprawienia.
• W każdym przypadku roszczenie
przedawnia się z upływem 10 lat od dnia,
w którym nastąpiło zdarzenie
wyrządzające szkodę.
• Jeżeli działanie lub zaniechanie lekarza
wyrządzające szkodę nosiło znamię
przestępstwa, roszczenie przedawnia się
z upływem lat 10 od dnia zdarzenia
wyrządzającego szkodę.
• Jeżeli pacjenta łączyła z lekarzem umowa
cywilnoprawna, przedawnienie następuje
z upływem 10 lat od niewykonania lub
nienależytego wykonania tej umowy.
1. Ubezpieczenia od OC w służbie
zdrowia
• Rodzaje ubezpieczeń:
• 1. Ubezpieczenie dobrowolne
(w praktyce obowiązkowe) od OC
• 2. Ubezpieczenie obowiązkowe od
OC
• 3. Ubezpieczenie dobrowolne od OC
Ubezpieczenie dobrowolne (w praktyce
obowiązkowe) od OC
• Kontrakt z NFZ = wykupienie
polisy
• Ubezpieczanie kontraktów
z NFZ
• Rozporządzenie Ministra
Zdrowia z 6 października 2005
w sprawie szczególnych
warunków umów o udzielanie
świadczeń opieki zdrowotnej
(Dz. U. nr 197, poz. 1643).
• Zgodnie z tymi warunkami umowa o
udzielanie świadczeń opieki
zdrowotnej określa następujący
zakres świadczeń opieki zdrowotnej:
• - podstawowa opieka zdrowotne,
• - ambulatoryjne świadczenia
specjalistyczne,
• - leczenie szpitalne,
• - programy zdrowotne,
• - opieka psychiatryczna i leczenie
uzależnień,
• - rehabilitacja lecznicza,
• - opieka długoterminowa,
• - leczenie stomatologiczne,
• - leczenie uzdrowiskowe
• - pomoc doraźna i transport sanitarny,
• - profilaktyczne programy zdrowotne,
• - świadczenia odrębnie kontraktowane,
• - zaopatrzenie w sprzęt ortopedyczny,
środki pomocnicze i lecznicze środki
techniczne.
• W załączniku do podanego
rozporządzenia wskazano, że
umowa o udzielanie świadczeń
opieki zdrowotnej może
zawierać zastrzeżenie o
zobowiązaniu
świadczeniodawcy do
zawarcia umowy
ubezpieczenia
odpowiedzialności cywilnej za
szkody wyrządzone w związku
z udzieleniem świadczeń na
okres obowiązywania umowy.
• Zakres ubezpieczenia
• Z ogólnych warunków umów określonych
przez ministra zdrowia wynika, że
umowa ubezpieczenia ma obejmować:
• - szkody, które mogą powstać przy
udzielaniu lub zaniechaniu udzielania
świadczeń zdrowotnych (chodzi o
szkody, jakie mogą powstać po stronie
NFZ, jak i osób trzecich),
• - odpowiedzialność świadczeniodawcy za
działania i zaniechania pracowników oraz
wszystkich innych, którzy w imieniu tego
świadczeniodawcy udzielają świadczeń
zdrowotnych (np. za działania lekarzy,
którzy mają podpisane kontrakty z ZOZ).
• Umowa ma obejmować całość
zobowiązań świadczeniodawcy, jakie ten
przyjmuje na siebie z racji podpisanej
umowy na udzielanie świadczeń
zdrowotnych.
• Polisa
• Należy zwrócić uwagę jaki zakres
ochrony proponuje zakład ubezpieczeń.
• Jeżeli wskazano, ze ubezpieczeniem
objęte są tylko świadczenia
wykonywane na podstawie kontraktu z
NFZ, świadczenia niezakontraktowane
nie podlegają ochronie.
• Należy wziąć pod uwagę przy
wykonywaniu świadczeń zdrowotnych
narzucone przez ministra zdrowia
standardy ich udzielania:
• -obowiązek świadczeniodawcy
zachowania należytej staranności,
• - zachowanie odpowiedniej jakości
udzielanych świadczeń,
• - obowiązek stosowania się do norm
etyki zawodowej,
• - przestrzegać praw pacjenta.
• Ryzyko
• Umowa ubezpieczenia powinna obejmować
odpowiedzialność cywilną z tytułu:
• - przeniesienia chorób zakaźnych i zakażeń,
w tym zakażenia wirusem HIV i wirusami
hepatotropowymi powodującymi WZW.
• Polisa nie gwarantuje ochrony w przypadku:
• - naruszania praw pacjenta,
• - nieterminowości wykonania świadczeń,
• - nałożenia na świadczeniodawcę kar
umownych. (pieniężnych, grzywien)
• Kara umowna jest jednym z elementów
odpowiedzialności cywilnej kontraktowej,
ale ze względu na swoje specyficzne cechy,
a zwłaszcza jej oderwanie od pojęcia
szkody, jest traktowana jako ta, która
wychodzi poza zakres przewidywany
ochroną ubezpieczeniową.
• Suma gwarancyjna
• Zawierając umowę ubezpieczenia OC,
trzeba też pamiętać o wysokości
minimalnej sumy gwarancyjnej
ustalonej przez ministra zdrowia.
• Sumy gwarancyjne, które ustalił
minister zdrowia, są identyczne z tymi,
jakie są wymagane przy ubezpieczeniu
obowiązkowym w służbie zdrowia. Ale
to tylko zbieżność sum. Obowiązkowe
ubezpieczenie OC nie daje bowiem
zabezpieczenia dla kontraktów
zawieranych z NFZ.
• Obowiązkowe OC dotyczy świadczeń
udzielanych na podstawie art. 35
ustawy o zakładach opieki zdrowotnej.
• Natomiast ubezpieczenie, które
trzeba zawrzeć na potrzeby
kontraktu z NFZ, jest
ubezpieczeniem dobrowolnym.
• NFZ wymaga ubezpieczenia jeszcze
przed podpisaniem kontraktu.
• Minimalna suma gwarancyjna
ubezpieczenia od
odpowiedzialności cywilnej w
odniesieniu do jednego
zdarzenia, którego skutki objęte
są umową ubezpieczenia,
• wynosi równowartość w złotych:
• - 46 tys. 500 euro w odniesieniu do:
• - zakładów opieki zdrowotnej,
• - osób wykonujących zawód
medyczny w ramach indywidualnej
praktyki lub indywidualnej
specjalistycznej praktyki lekarskiej
na zasadach określonych w
odrębnych przepisach,
• - grupowej praktyki lekarskiej
prowadzącej działalność na
zasadach określonych w odrębnych
przepisach;
• - 25 tys. euro w odniesieniu do:
• - osób wykonujących zawód medyczny w
ramach indywidualnej praktyki lub
indywidualnej specjalistycznej praktyki
pielęgniarek, położnych na zasadach
określonych w odrębnych przepisach,
• - grupowej praktyki pielęgniarek, położnych
prowadzących działalność na zasadach
określonych w odrębnych przepisach;
• - 12 tys. euro w odniesieniu do:
• - osób legitymujących się nabyciem fachowych
kwalifikacji do udzielania świadczeń
zdrowotnych w określonym zakresie lub w
określonej dziedzinie medycyny, które
dysponują lokalem oraz aparaturą i sprzętem
medycznym, odpowiadającym wymaganiom
przewidzianym dla zakładów opieki
zdrowotnej, oraz spełniają warunki określone w
przepisach o swobodzie działalności
gospodarczej,
• - podmiotów realizujących w ramach umów
wyłącznie czynności z zakresu zaopatrzenia w
środki pomocnicze i wyroby medyczne będące
przedmiotami ortopedycznymi.
• Do przeliczenia należy wziąć średni kurs euro
ogłoszony przez NBP pierwszy raz w roku, w
którym umowa ubezpieczenia została zawarta.
2. Ubezpieczenie obowiązkowe od OC
• Obowiązek wykupienia polisy
ubezpieczenia w zakresie OC w
przypadku wykonywania świadczeń
zdrowotnych na zamówienie zakładu
opieki zdrowotnej przyjmowane
zgodnie z art. 35 ustawy o zakładach
opieki zdrowotnej.
• Zamawiający i świadczący usługi
• Zamawiającym może być:
• - organ założycielski publicznego ZOZ
(np. jednostka samorządu
terytorialnego),
• - publiczny ZOZ
• Przyjmującym zamówienie może być:
• - niepubliczny ZOZ
• - lekarz, pielęgniarka wykonujący
samodzielną praktykę medyczną lub
grupową praktykę lekarską,
pielęgniarską,
• - inne podmioty, które posiadając
odpowiedni sprzęt, aparaturę i właściwe
kwalifikacje zawodowe, maja uprawnienia
do wykonywania świadczeń zdrowotnych.
• Warunki ubezpieczenia
• Rozporządzenie Ministra Finansów w
sprawie obowiązkowego ubezpieczenia
od odpowiedzialności cywilnej podmiotu
przyjmującego zamówienie na
świadczenia zdrowotne (Dz. U. z 2004, nr
283, poz. 2825).
• Ubezpieczyć trzeba się najpóźniej w dniu
poprzedzającym rozpoczęcie
wykonywania zamówienia.
• Umowa ta nie wznawia się
automatycznie.
• Najlepiej kupić polisę obejmującą
ubezpieczeniem cały okres trwania
zamówienia.
• Uwaga!
• Obowiązek ubezpieczenia dotyczy
każdego zamówienia.
• Oznacza to, że jeżeli lekarz przyjmie
więcej niż jedno zamówienie w trybie art.
35 ustawy o ZOZ, na każde z nich musi
mieć obowiązkowe ubezpieczenie OC z
minimalną sumą gwarancyjną.
• Zakres ubezpieczenia
• Nie ujęte są tym
ubezpieczeniem szkody:
• - polegające na uszkodzeniu,
zniszczeniu lub utracie mienia,
• - powstałe w wyniku nałożenia
kar umownych,
• - powstałe wskutek działań
wojennych, stanu wojennego,
rozruchów, zamieszek, a także
aktów terroru,
• - wyrządzone umyślnie.
• Regres zakładu ubezpieczeń (żądanie
zwrotu wypłaconej kwoty):
• - gdy szkoda został wyrządzona w
następstwie rażącego niedbalstwa
ubezpieczonego lub osób, za które ponosi
odpowiedzialność,
• - jeżeli szkoda została wyrządzona przez
ubezpieczonego lub osoby za które ponosi on
odpowiedzialność, w stanie po użyciu
alkoholu albo pod wpływem środków
odurzających, substancji psychotropowych
lub środków zastępczych w rozumieniu
przepisów o przeciwdziałaniu narkomanii.
• Polisa chroni tylko od szkód
wyrządzonych w związku z
wykonywaniem zamówionych świadczeń
zdrowotnych. Wykonywanie przez
lekarza świadczeń medycznych poza
kontraktem (praktyka lekarska) nie jest
objęte ochroną.
• Sumy gwarancyjne
• Minimalne sumy gwarancyjne:
• - 46 tys. 500 euro w odniesieniu
do:
• - niepublicznych zakładów opieki
zdrowotnej,
• - osób wykonujących zawód
medyczny w ramach indywidualnej
praktyki lub indywidualnej
specjalistycznej praktyki lekarskiej na
zasadach określonych w odrębnych
przepisach,
• - grupowej praktyki lekarskiej
prowadzącej działalność na zasadach
określonych w odrębnych przepisach;
3. Ubezpieczenie dobrowolne od OC
• Jest to ubezpieczenie dla
lekarzy nie wykonujących
świadczeń medycznych w
ramach przyjętego
zamówienia na nie lub w
ramach umowy z NFZ.
• Obejmuje ono swoją ochroną
OC lekarza świadczącego
usługi medyczne w ramach
własnej praktyki lub umowy o
pracę.
• Dla pracowników służby
zdrowia
• Dla tych, którzy są
pracownikami, OC to
ubezpieczenie z tytułu
wykonywania zawodu np.
lekarza czy pielęgniarki.
• Ochroną ma ono objąć sferę
odpowiedzialności
pracowniczej, czyli tej
wynikającej z art. 119 i 120
kodeksu pracy.
• Art. 119 k. p. Odszkodowanie
ustala się w wysokości
wyrządzonej szkody, jednak
nie może ono przewyższać
kwoty trzymiesięcznego
wynagrodzenia
przysługującego pracownikowi
w dniu wyrządzenia szkody.
• Art. 120 k. p. § 1 W razie
wyrządzenia przez pracownika
przy wykonywaniu przez niego
obowiązków pracowniczych
szkody osobie trzeciej,
zobowiązany do naprawienia
szkody jest wyłącznie
pracodawca.
• § 2 Wobec pracodawcy, który
naprawił szkodę wyrządzoną
osobie trzeciej, pracownik
ponosi odpowiedzialność
przewidzianą w przepisach
niniejszego rozdziału.
• Możliwa jest ugoda, jeżeli
jednak szkoda wyrządzona
umyślnie- pracownik musi ja
naprawić w pełnej wysokości.
• Trzeba jednak pamiętać, że ta
ochrona dotyczy szkód
wyrządzonych nieumyślnie, a
zakłady ubezpieczeń generalnie nie
odpowiadają za szkody umyślne.
• Dobrowolna polisa dla pracowników
służby zdrowia nie powinna się
ograniczać tylko do
odpowiedzialności pracowniczej.
• Lekarz jest zobligowany udzielać
pomocy w nagłych wypadkach i ten
zakres działania również należy
objąć ochroną.
• Ponieważ jest to ubezpieczenie
dobrowolne, to suma gwarancyjna
zależy od ustalenia między
ubezpieczającym a
ubezpieczycielem.
• Wysokość sumy gwarancyjnej nie
powinna sięgać tylko 3-krotności
wynagrodzenia, określonej w art.
119 k.p.
• Sumy gwarancyjne w umowach
ubezpieczenia OC ustala się:
• - do wyczerpania lub
• - na zdarzenie.
• Przyjęcie 3-krotności wynagrodzenia
oznaczałoby ochronę tylko jednego
zdarzenia, gdy umowa zostałaby
zawarta z sumą do wyczerpania.
• Przy sumie na zdarzenie ustalona
kwota stanowiłaby granicę
odpowiedzialności ubezpieczyciela
wobec jednego zdarzenia,
niezależnie od tego, do ilu tych
zdarzeń doszłoby w trakcie umowy.
• Jeśli jednak lekarz wyrządziłby
szkodę podczas udzielania pomocy
poza pracą, wtedy suma na
zdarzenie równa 3-krotnej jego
pensji mogłaby się okazać za niska.
• W tej sytuacji ponosi on
odpowiedzialność odszkodowawczą
w takim zakresie, w jakim
przewiduje to kodeks cywilny.
• W każdym więc wypadku,
niezależnie od zastosowanego
systemu sumy gwarancyjnej,
bezpiecznej jest ją ustalić na
poziomie wyższym, niż wynosi kwota
odpowiedzialności pracowniczej.
• W prywatnej praktyce
• Ci, którzy mają samodzielną
praktykę lekarską powinni posiadać
polisę bardziej rozbudowaną.
• U nich bowiem występuje nie tylko
ryzyko wykonywania zawodu, ale
także prowadzenia określonej
działalności. Stąd ich ochrona OC
powinna obejmować również
elementy związane z posiadanym
mieniem i aparaturą medyczną.
• Ponadto oni sami są często
pracodawcami dla personelu
zatrudnianego we własnym
gabinecie.
• Przy ustalaniu sumy gwarancyjnej
trzeba więc to również
uwzględnić, a także liczbę
przyjmowanych pacjentów oraz
rodzaj wykonywanych zabiegów.
• Polisa OC wykupiona przez lekarza
powinna być deliktowo-
kontraktowa.
• Oczywiście żaden lekarz nie
składa pacjentowi zobowiązania,
że go wyleczy, ale musi się liczyć
z roszczeniami dotyczącymi np.
jakości udzielanych świadczeń
zdrowotnych czy ich
terminowości, a te mają charakter
roszczeń kontraktowych.
• Zdarzają się sytuacje, gdy
lekarz odpowiada za skutki
podejmowanych działań.
Dotyczy to takich specjalności
medycznych, jak: chirurgia
plastyczna, medycyna
estetyczna, stomatologia
estetyczna.
• Tam brak oczekiwanego efektu
estetycznego może być
podłożem roszczeń pacjenta.
Działalność gospodarcza
• rejestracja w urzędzie
miasta (gminy)
• NIP
• Regon
• Zgłoszenie w ZUS
• Rejestracja w OIL
„Nowa” definicja działalności
gospodarczej:
• -W ustawie o podatku dochodowym od osób
fizycznych (art. 5 b) zmodyfikowano definicję
pozarolniczej działalności gospodarczej,
wyłączając z jej zakresu przedmiotowego
czynności, jeżeli łącznie spełnione są
następujące warunki:
• odpowiedzialność wobec osób trzecich za
rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie,
z wyłączeniem odpowiedzialności za
popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi
zlecający wykonanie tych czynności,
• są one wykonywane pod kierownictwem,
oraz w miejscu i czasie wyznaczonym
przez zlecającego te czynności,
• wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka
gospodarczego związanego z prowadzoną
działalnością.
Umowa o pracę-kodeks
pracy
• Stosunek pracy charakteryzuje
się następującymi cechami:
•
• dobrowolnością zawarcia,
• odpłatnością,
• osobistym świadczeniem pracy,
• określonym miejscem pracy,
• określonym czasem pracy,
• ryzykiem podmiotu zatrudniającego,
• starannością działania,
• podporządkowaniem pracownika w
procesie pracy.
Ważne!
• zatrudnienie noszące
cechy stosunku pracy, jest
zatrudnieniem na
podstawie umowy o
pracę, bez względu na
nazwę zawartej między
stronami umowy.
Umowa zlecenie-kodeks
cywilny
• Ważne cechy umowy zlecenia:
• brak podporządkowania
pracodawcy,
• pracę może świadczyć nie tylko
osoba fizyczna, ale i podmiot
gospodarczy (firma),
• nie obejmuje jej ustawowe minimum
wynagrodzenia i jest ono wypłacane
z dołu (czyli po wykonaniu pracy),
• nie ma ograniczeń w liczbie
kolejnych takich umów,
• zleceniodawca nie udziela urlopu,
nie wypłaca odprawy, nie płaci za
czas choroby.
• Umowa zlecenie jest jedną z
umów zawieranych na czas
określonych, które dodatkowo
oznaczają produkt czy usługę,
którą pracownik musi
wykonać. Umowa zlecenie
została uregulowana w art.
734 - 751 Kodeksu Cywilnego i
według znajdującego się tam
zapisu polega na tym, że
przyjmujący zlecenie
zobowiązuje się do dokonania
określonych czynności dla
dającego zlecenie, za których
ostatecznie efekt nie jest
odpowiedzialny (odmiennie od
umowy o dzieło, która jest tzw.
umową rezultatu).
• Umowa zlecenie może być
zależnie od woli stron, umową
odpłatną lub nieodpłatną.
Może się tak zdarzyć, iż ani z
umowy, ani z okoliczności nie
będzie jasno wynikało, że
przyjmujący zlecenie ma je
wykonać nieodpłatnie, wobec
takiej sytuacji za wykonanie
zlecenia należy się
wynagrodzenie.
• Zazwyczaj przyjmuje się, że
wykonawca zlecenia musi
wykonać czynność, do której
się zobowiązał, osobiście.
Jednakże tu, w odróżnieniu od
umowy o prace dopuszcza się
wykonania zlecenia przez
osobę trzecią – zastępcę.
• Umowa zlecenia może być w
każdej chwili wypowiedziana
przez każdą ze stron. Jeżeli
czyni to dający zlecenie
powinien zwrócić poniesione
przez drugą stronę wydatki, a
w razie odpłatnego zlecenia
uiścić odpowiednią część
wynagrodzenia. Jeżeli umowę
wypowiada przyjmujący
zlecenie odpłatne, bez
ważnego powodu, odpowiada
wobec drugiej strony za
powstałą z tego tytułu szkodę.
Dziękuję