PRZEMIANY BIAŁEK W
SUTEK OGRZEWANIA
ŻYWNOŚCI
Monika Szumilas
Dietetyka gr c3
Ogrzanie do wysokiej temperatury powoduje
cieplna denaturacje białek oraz zwiększa
szybkość biochemicznych i chemicznych
reakcji różnych składników żywności.
W skutek gotowania, pasteryzacji, sterylizacji,
pieczenia i smażenia zmieniają się
sensoryczne i żywieniowe właściwości
żywności. Mogą to być zmiany pożądane lub
niepożądane.
Charakter tych zmian zależy od czasu,
temperatury ogrzewania, składu i
biochemicznego stanu żywności, odczynu
środowiska, obecności soli nieorganicznych,
środków modyfikujących oraz dostępu tlenu.
Zmiany, które zachodzą w żywności można
podzielić na kilka kategorii:
Zmiany enzymatyczne
Zmiany barwy
Zmiany właściwości reologicznych i
uwodnienia
ZMIANY ENZYMATYCZNE
Celem ogrzewania w czasie przetwarzania
żywności jest zapewnienie optymalnej
temperatury dla procesów
enzymatycznych(hydrolizy polisacharydów,
białek, lipidów oraz estryfikacja, utlenianie i
glikozydacja)
Temperaturę i czas ogrzewania dobiera się do
charakterystyki stosowanych enzymów i
pożądanych przemian.
W przemyśle mięsnym, rybnym, mleczarskim
ogrzewanie ma na celu unieczynnienie
endogennych enzymów, które mogą
powodowac psucie się żywności.
Warunki obróbki cieplnej mogą często
powodować przyśpieszenie niepożądanych
przemian biochemicznych jak np.: niszczenie
struktury żelu rybnego wskutek działania
proteinaz mięśniowych aktywnych w temp
60-65 stopni C,
ZMIANY WŁAŚCIWOŚCI
REOLOGICZNYCH I UWODNIENIA
Reologiczne właściwości produktów żywności
poddanych obróbce termicznej zależą przede
wszystkim od histologicznej struktury danego
materiału oraz od zdolności białek do
utrzymania wody i tworzenia żelu.
Denaturacja cieplna wywołuje skurcz włókien
mięśniowych, przejawia się to twardnieniem
mięsa.
Kolagen zawarty w mięsie podczas
ogrzewania traci strukturę fibrylarną i
przemienia się w rozpuszczalną żelatynę,
która zmniejsza twardość mięsa.
Mięso bardzo rozdrobnione, wymieszane z
solą, wodą i tłuszczem, tworzy stało-ciekły
układ polidyspersyjny zachowujący się jak
ciecz o właściwościach plastycznych, ciecz
lepkosprężysta lub lepkosprężyste ciało stałe.
Po ogrzaniu do temp ok. 75 stopni C produkt
ma zżelowaną strukturę i właściwości
sprężysto- lepkiego ciała plastycznego.
Reologia takich przemian zależy od rodzaju
mięsa oraz od stanu i udziału w nim różnych
białek, od zawartości dodatków wpływających
na żelowanie białek i emulgowanie lipidów
oraz od warunków obróbki termicznej.
ZMIANY BARWY
Barwa mięsa i ryb zmienia się nie tylko na
skutek brunatnienia karbonylowo-
aminowego, ale także w rezultacie
enzymatycznych i cieplnych przemian
chromoprotein mięśni i krwi oraz reakcjach z
udziałem siarkowodoru uwolnionego z białek
przez mikroflorę i obróbkę cieplną.
W konserwach bezkręgowców morskich
mogą pojawiać się czarne plamki siarczków.
W mięsie krabów mogą pojawiać się niebieski
plamy spowodowane działalnością metali.
POWSTAWANIE ZWIĄZKÓW
SIECIUJĄCYCH
Ogrzewanie produktów bogatych w białko
może prowadzić do sieciowania polimerów w
reakcji Maillarda, do tworzenia wiązań
oraz reakcji transmidacji
W drastycznie ogrzewanych białkach istnieje
możliwość tworzenia wiązań imidowych,
estrowych i trioestrowych.
WPŁYW OGRZEWANIA NA WARTOŚĆ
ŻYWIENIOWĄ BIAŁKA
W skutek ogrzewania wyksztalcaja się w
żywnosci pożądane cech sensoryczne- takie
jak barwa, smak, zapach i właściwości
reologiczne.
Denaturacja cieplna na ogół zwiększa
strawność białka.
Ogrzewanie unieczynnia składniki
przeciwżywieniowe wielu surowców m.in.
Inchibitory proteaz.
Korzystny efekt ogrzewania przejawia się
także w niszczeniu niektórych toksyn
endogennych i bakteryjnych.
Nadmierne ogrzewanie produktów bogatych
w białko powoduje zmniejszenie biologicznej
dostępności aminokwasów
Dodatek cukrów redukujących do środowiska
reakcji oraz podwyższone pH i temperatura
zwiększają te straty