1
Polityka
transportowa w
Polsce
w latach 2006-2025
2
Wprowadzenie
• Transport
jest jednym z najważniejszych czynników
determinujących rozwój gospodarczy kraju. Nowoczesna
infrastruktura (w tym przede wszystkim połączenia
kolejowe i drogowe pomiędzy głównymi miastami kraju)
oraz efektywnie funkcjonujący system transportowy
sprzyjają rozprzestrzenianiu się wzrostu gospodarczego
silnych ośrodków na te części Polski, które z uwagi na brak
dobrej dostępności terytorialnej pozostają obecnie w
stagnacji. Dobrze rozwinięta infrastruktura transportowa
wzmacnia spójność społeczną, ekonomiczną i przestrzenną
kraju oraz przyczynia się do wzmocnienia konkurencyjności
polskiej gospodarki.
Źródło: https://www.transport.gov.pl/files/0/1795904/130122SRTnaRM.pdf
3
• Polityka transportowa jest to działalność
kształtująca rzeczywistość gospodarczą na
podstawie teorii, którą dla polityki transportowej
stanowi ekonomika transportu.
• Podstawowym zadaniem polityki transportowej
jest budowa jednolitego systemu transportowego.
Państwo ma dwa ważne zadania:
Koordynować zasady oraz warunki rozwoju
transportu z przyjętymi kryteriami dla pozostałych
działów gospodarczych
Koordynować rozwój i funkcjonowanie w ramach
poszczególnych gałęzi transportu oraz w aspekcie
powiązań międzygałęziowych
Źródło: http://docs4.chomikuj.pl/121553622,PL,0,0,Polityka-transportowa--pytania..doc
4
Etapy budowy programu polityki transportowej
1. Rozpoznanie potrzeb transportowych- np. ilościowe masy ładunkowe,
trendy, które występują np. demograficzne. Niezbędne jest
uwzględnienie tendencji odmalowywania konsumpcji i produkcji; zmiany
w zagospodarowaniu przestrzennym;
2. Rozpoznanie uwarunkowań rozwoju funkcjonowania transportu:
- ustrojowo-systemowe,
- zewnętrzne-ekologia,
- wewnętrzne,
3. Określenie realnych celów i zadań polityki- wizji przyszłego stanu
systemu transportowego. Precyzyjne określenie celu.
4. Określenie programu realizacyjnego- konkretyzacja celów i zadań:, kto?
Kiedy? Co? Za ile?
5. Przyjęcie (określenie) metod i narzędzi polityki- narzędzia:
ekonomiczne, pozaekonomiczne, administracyjne. Określenie zakresu i
interwencji państwa, dobór odpowiednich narzędzi. Określenie zakresu
liberalizmu
6. Zapewnienie środków realizacyjnych- zasoby kadrowe
7. Określenie zakresu koordynacji, koncentracji i konsolidacji działań
8. Monitorowanie i korygowanie polityki transportowej
Źródło: http://docs4.chomikuj.pl/121553622,PL,0,0,Polityka-transportowa--pytania..doc
5
Ogólne cele polityki transportowej sprowadzają się do
realizacji takich zadań, jak: modernizacja transportu,
harmonijny jego rozwój z funkcjonowaniem gospodarki i
państwa, tworzenie efektywnych struktur sprzyjających
rozwojowi gospodarczemu.
Te ogólne cele polityki transportowej realizowane są z
reguły długofalowo i maja charakter strategiczny. Składają
się na nie działania mające za zadanie m.in.:
1) Rozwijanie sieci i dróg i stacji (punktów) oraz węzłów
transportowych;
2) Osiąganie większego bezpieczeństwa ruchu poprzez
stosowanie nowoczesnych rozwiązań technologicznych;
3) Ochrona środowiska naturalnego;
4) Przeciwdziałanie tendencjom monopolistycznym w
transporcie;
5) Sprzyjanie konkurencji wewnątrz- i międzygałęziowej
przez zapewnianie równych szans.
Źródło: http://twoje.tematyczne.info/3509-definicje_transportu/
6
Celami przedmiotowymi transportu w zakresie jego
racjonalizacji funkcjonowania są:
• Oddziaływanie na właściwe wyposażenie suprastrukturalne
transportu
• Rozwój nowoczesnej organizacji i zasad funkcjonowania
transportu
• Oddziaływanie na urynkowienie (ekonomizację) działalności
przedsiębiorstw transportowych i optymalny (rynkowy)
podział zadań transportowych
• Rozwój (wdrażanie) nowoczesnych systemów obsługi
klientów
• Oddziaływanie na polepszenie bezpieczeństwa oraz na
ograniczenie oddziaływania na środowisko przez transport
• Oddziaływanie na deregulację i liberalizację zasad
funkcjonowania transportu
Źródło: Prof.zw.dr hab. Włodzimierz Rydzkowski; Polityka transportowa, Cele, zadania i narzędzia polityki
transportowej
7
W polityce lokalnej zadania i cele transportu odnoszą się do:
• Wzrostu ilościowego i rozwoju jakościowego urządzeń
transportowych
• Usprawnienia funkcjonowania transportu przez
uruchomienie regularnej komunikacji w transporcie
pasażerskim
• Dużego nasycenia sprawnym i zróżnicowanym jakościowo
taborem przewozowym
• Ukształtowania rynku konsumenta na rynku usług
transportowych
Źródło: Prof.zw.dr hab. Włodzimierz Rydzkowski; Polityka transportowa, Cele, zadania i narzędzia polityki
transportowej
8
W polityce regionalnej główne zadania polegają na
zapewnieniu dostępności do środków komunikacji zbiorowej
Ogólnokrajowa polityka transportowa wymaga podjęcia
działań odnoszących się do głównych elementów struktury
przestrzennej kraju:
• Układu węzłowego (system osadniczy)
• Układu strefowego (rolnictwo, leśnictwo, gospodarka
wodna, rekreacja)
• Układu liniowego (infrastruktura)
Źródło: Prof.zw.dr hab. Włodzimierz Rydzkowski; Polityka transportowa, Cele, zadania i narzędzia polityki
transportowej
9
Krajowe podmioty polityki transportowej:
• Organy przedstawicielskie (Sejm i Senat)
• Rada Ministrów (rząd) i inne organy administracji centralnej
• Resorty i związki gospodarcze z Ministerstwem
Infrastruktury na czele
• Organy władzy samorządowej
Źródło: Prof.zw.dr hab. Włodzimierz Rydzkowski; Polityka transportowa, Cele, zadania i narzędzia polityki
transportowej
10
Przyjęto następujące zasady podstawowe polityki transportowej:
• zasadę wpływania na popyt na transport i sposób jego
zaspokajania; chodzi tu zarówno o ograniczanie tempa wzrostu
ruchu i przewozów w wybranych podsystemach transportowych (np.
transport indywidualny w miastach), ograniczenia długości podróży
jak te o podział zadań przewozowych; jest to uzasadnione
zależnością miedzy transportochłonnością gospodarki narodowej i
mobilnością a zużyciem energii i wpływem na środowisko, w tym
przez emisje gazów cieplarnianych czy produkcje odpadów; wpływ
ten może być wywierany poprzez: gospodarkę przestrzenna, model
konsumpcji indywidualnej, politykę motoryzacyjna i środki fiskalne,
• zasadę wspierania energooszczędnych i mniej obciążających
środowisko gałęzi i form transportu: transport szynowy, morski i
wodny śródlądowy, rower i ruch pieszy; zgodnie z ta zasada, m.in.
przewiduje sie wspieranie przyjaznych dla środowiska technologii,
konsekwentne poprawianie jakości transportu publicznego oraz
wpływanie przez państwo na motoryzacje indywidualna, głównie
poprzez stosowanie środków fiskalnych, egzekwowanie wymogów
dotyczących jakości pojazdów, a także poprzez zarządzanie ruchem;
Projekt opracowany przez zespół w składzie m.in..: prof. dr hab. in. Ryszard Krystek, prof. dr in. Wojciech
Suchorzewski, dr Jarosław Pasek, Polityka Transportowa Państwa na lata 2006 – 2025, Warszawa, 27 czerwca 2005
11
• zasadę zapewnienia równowagi miedzy zaspokajaniem potrzeb
transportu międzynarodowego (w tym tranzytowego i
turystycznego), krajowego, regionalnego i lokalnego; zgodnie z ta
zasada przy programowaniu inwestycji infrastrukturalnych
pierwszeństwo mieć powinny projekty służące równocześnie
możliwie największej liczbie grup użytkowników,
• zasadę racjonalizacji obsługi ruchu tranzytowego, poprzez
włączanie tras lub węzłów sieci tranzytowej do sieci krajowej, a
także minimalizowanie negatywnych skutków ruchu tranzytowego
(obciążenie środowiska, wypadkowość, przestępczość) i
zwiększanie udziału energooszczędnych środków przewozowych
(przejmowanie ładunków w ruchu kolejowym i morskim),
• zasadę zachowania właściwych proporcji miedzy rozbudowa
infrastruktury a utrzymaniem i przebudowa istniejących zasobów;
Projekt opracowany przez zespół w składzie m.in..: prof. dr hab. in. Ryszard Krystek, prof. dr in. Wojciech Suchorzewski,
dr Jarosław Pasek, Polityka Transportowa Państwa na lata 2006 – 2025, Warszawa, 27 czerwca 2005
12
• zasady podziału ról w zarządzaniu, regulacji rynku i w procesie
prywatyzacji:
- pozostawienie wolnej grze rynkowej możliwie wielu segmentów rynku;
poddanie regulacji w nielicznych przypadkach, gdzie może ona służyć
lepszej organizacji usług, zgodnie z „zasada użyteczności publicznej”,
- oddziaływanie Państwa na rynek kolejowy w sposób zwiększający
atrakcyjność usług z jednej strony, a także prowadzący do realnej
konkurencji przewoźników; pilnym zadaniem jest przygotowanie
polskich przewoźników o publicznej własności do otwarcia rynku
(także przez efektywne wykorzystanie okresu ochronnego),
- wspieranie samorządów w pełnieniu roli organizatora transportu
publicznego w skali lokalnej i regionalnej, w tym także poprzez
programy współfinansowania rozwoju infrastruktury i zakupów taboru,
- tworzenie wspólnych rządowo – samorządowych programów i
projektów, wspieranie powstawania porozumień międzygminnych w
ścisłej więzi z podmiotami rządowymi (zarząd dróg krajowych, koleje,
porty lotnicze z udziałem Państwa) dla wspierania transportu
publicznego w obszarach metropolitarnych i miastach.
Projekt opracowany przez zespół w składzie m.in..: prof. dr hab. in. Ryszard Krystek, prof. dr in. Wojciech Suchorzewski, dr
Jarosław Pasek, Polityka Transportowa Państwa na lata 2006 – 2025, Warszawa, 27 czerwca 2005
13
• zasady finansowania:
- podstawowe źródła finansowania infrastruktury transportowej, to
budżet państwa i budżety jednostek samorządu terytorialnego,
bezzwrotne środki finansowe UE, kredyty międzynarodowych
instytucji finansowych, zaś w przypadkach komercyjnych
przedsięwzięć gospodarczych (wybrane odcinki dróg, porty
morskie i lotnicze, centra logistyczne, transport publiczny) –
poprzez zaangażowanie środków prywatnych lub w systemie
partnerstwa publiczno – prywatnego,
- stopniowe wprowadzanie zasady „użytkownik płaci” z
uwzględnieniem kosztów zewnętrznych; opłaty za korzystanie z
infrastruktury i z transportu publicznego podporządkowane
zasadzie rozrachunku gospodarczego z uwzględnieniem zasady
organizowania przewozów oraz zasady użyteczności publicznej; w
szczególności rekompensowanie ze środków publicznych redukcji
przychodów z powodu przyznania ulg i zwolnienia od opłat oraz
strat przewoźników związanych z wykonywaniem usług w ramach
obowiązku służby publicznej,
Projekt opracowany przez zespół w składzie m.in..: prof. dr hab. in. Ryszard Krystek, prof. dr in. Wojciech Suchorzewski,
dr Jarosław Pasek, Polityka Transportowa Państwa na lata 2006 – 2025, Warszawa, 27 czerwca 2005
14
- dodatkowo stworzone będą podstawy prawne wprowadzania
przez gminy opłat za wjazd do wyznaczonych obszarów miast, w
celu regulacji dostępności (np. do obszarów cennych
historycznie), ochrony centrum przed zatłoczeniem oraz
zwiększenia efektywności wydatkowania środków publicznych
na transport zbiorowy,
- inwestycje o charakterze niekomercyjnym (obsługa obszarów
peryferyjnych, obwodnice drogowe, regionalne linie kolejowe,
inwestycje dla ochrony środowiska, poprawy bezpieczeństwa,
itp.) realizowane będą w systemie tradycyjnym (budżet),
• zasady prywatyzacji
- wspierana będzie dalsza prywatyzacja pozamiejskiego,
podmiejskiego i miejskiego transportu autobusowego, a także
prywatyzacja kolejowych przewozów pasażerskich i towarowych,
portów lotniczych oraz lokalnego transportu publicznego
Projekt opracowany przez zespół w składzie m.in..: prof. dr hab. in. Ryszard Krystek, prof. dr in. Wojciech
Suchorzewski, dr Jarosław Pasek, Polityka Transportowa Państwa na lata 2006 – 2025, Warszawa, 27 czerwca 2005
15
Priorytety
Diagnoza stanu obecnego, prognozy wzrostu przewozów, a
także uwzględnienie kierunków polityki transportowej Unii
Europejskiej prowadzi do przyjęcia następujących 10
priorytetów krajowej polityki transportowej:
• radykalna poprawa stanu dróg wszystkich kategorii
(rehabilitacja i wzmocnienie nawierzchni), rozwój sieci
autostrad i dróg ekspresowych na najbardziej obciążonych
kierunkach i powiązaniach z siecią transeuropejska,
• unowocześnienie kolei poprzez rozszerzenie zakresu
konkurencji miedzy operatorami (w ruchu pasażerskim i
towarowym) dla dostosowania tego podsystemu do potrzeb
rynku i utrzymania roli w przewozach, przy równoczesnej
poprawie efektywności; radykalna poprawa stanu
infrastruktury przy jednoczesnym ograniczaniu kosztów
dostępu do niej,
Projekt opracowany przez zespół w składzie m.in..: prof. dr hab. in. Ryszard Krystek, prof. dr in. Wojciech
Suchorzewski, dr Jarosław Pasek, Polityka Transportowa Państwa na lata 2006 – 2025, Warszawa, 27 czerwca 2005
16
• poprawa bezpieczeństwa w transporcie, w tym
radykalne obniżenie liczby śmiertelnych ofiar w
wypadkach,
• poprawa jakości transportu w miastach, w tym
poprzez poprawienie konkurencyjności transportu
publicznego wobec indywidualnego, poprawę
warunków ruchu pieszego i rowerowego, ze
szczególnym uwzględnieniem potrzeb osób
niepełnosprawnych
Projekt opracowany przez zespół w składzie m.in..: prof. dr hab. in. Ryszard Krystek, prof. dr in. Wojciech Suchorzewski,
dr Jarosław Pasek, Polityka Transportowa Państwa na lata 2006 – 2025, Warszawa, 27 czerwca 2005
17
• poprawa jakości i konkurencyjności transportu publicznego
w obszarach metropolitarnych i regionach, w tym przez
wprowadzanie ułatwień i zachęt (współfinansowanie) dla
organizowania sieci kolei aglomeracyjnych, wymiany
taboru, rozbudowy i modernizacji stanu technicznego
infrastruktury,
• rozwój systemów intermodalnych poprzez uściślenie form
pomocy Państwa, oraz wprowadzenie zachęt prawnych i
podatkowych,
• rozwój rynku usług lotniczych – zniesienie barier,
szczególnie dla małych przewoźników i lotnisk regionalnych,
Projekt opracowany przez zespół w składzie m.in..: prof. dr hab. in. Ryszard Krystek, prof. dr in. Wojciech
Suchorzewski, dr Jarosław Pasek, Polityka Transportowa Państwa na lata 2006 – 2025, Warszawa, 27 czerwca 2005
18
•
wzmocnienie roli portów morskich i lotniczych z
poprawa dostępu do nich w skali regionów i kraju,
• wspieranie przewoźników w rozszerzaniu oferty
obsługi transportowej pasażerów i towarów w
relacjach transeuropejskich oraz
międzykontynentalnych,
• poprawa warunków funkcjonowania transportu
wodnego śródlądowego przez modernizacje
wybranych części infrastruktury oraz wsparcie
przedsiębiorców w odnowie floty.
Projekt opracowany przez zespół w składzie m.in..: prof. dr hab. in. Ryszard Krystek, prof. dr in. Wojciech Suchorzewski,
dr Jarosław Pasek, Polityka Transportowa Państwa na lata 2006 – 2025, Warszawa, 27 czerwca 2005
19
KIERUNKI ROZWOJU
TRANSPORTU
Transport drogowy
20
Rozwój infrastruktury
drogowej
W najbliższym okresie zadania w zakresie rozwoju
podstawowej sieci drogowej będą koncentrować sie na:
• budowie wybranych odcinków autostrad i dróg ekspresowych
(z weryfikacja obecnego programu inwestycyjnego i
koncentracja na odcinkach najbardziej istotnych dla systemu
transportowego i najbardziej efektywnych ekonomicznie),
• programie wzmocnień konstrukcji nawierzchni dróg (głównie w
korytarzach sieci transeuropejskiej oraz na pozostałych
drogach obciążonych intensywnym ruchem samochodów
ciężarowych),
Projekt opracowany przez zespół w składzie m.in..: prof. dr hab. in. Ryszard Krystek, prof. dr in. Wojciech
Suchorzewski, dr Jarosław Pasek, Polityka Transportowa Państwa na lata 2006 – 2025, Warszawa, 27 czerwca 2005
21
• likwidacji zaległości w utrzymaniu istniejącej sieci
drogowej,
• programie budowy obejść miejscowości, z zachowaniem
dbałości o ochronę tych obejść przed nowa zabudowa,
• przebudowie odcinków dróg krajowych pod kątem
poprawy bezpieczeństwa ruchu, w tym uruchomienie
programu uspokojenia ruchu na przejściach dróg przez
małe miejscowości oraz na jednopoziomowych
skrzyżowaniach z koleją (przejazdy),
• poprawie warunków przejazdu dla ruchu tranzytowego i
obsługi ruchu źródłowo-docelowego w obszarach
metropolitarnych i dużych miastach
Projekt opracowany przez zespół w składzie m.in..: prof. dr hab. in. Ryszard Krystek, prof. dr in. Wojciech
Suchorzewski, dr Jarosław Pasek, Polityka Transportowa Państwa na lata 2006 – 2025, Warszawa, 27 czerwca
2005
22
• W średniej perspektywie czasowej (10 lat)
stworzony zostanie spójny system autostrad i
dróg ekspresowych obsługujących główne
korytarze transportowe (w tym międzynarodowe)
i zapewniający powiązania pomiędzy
największymi miastami w Polsce. Docelowo
(perspektywa 15-20 lat) zapewnione zostaną
wysokie standardy dostępności transportowej dla
ruchu z krajów Unii Europejskiej i krajów
sąsiadujących do wszystkich aglomeracji, miast
średnich i kompleksów przemysłowo-portowych,
centrów regionalnych oraz obszarów koncentracji
atrakcji turystycznych. W planach rozbudowy
sieci drogowej będą uwzględnione znaczące
atrakcje turystyczne oraz jednolity system ich
oznakowania drogowego.
Źródło; Projekt opracowany przez zespół w składzie m.in..: prof. dr hab. in. Ryszard Krystek, prof. dr in. Wojciech
Suchorzewski, dr Jarosław Pasek, Polityka Transportowa Państwa na lata 2006 – 2025, Warszawa, 27 czerwca 2005
23
Mapa autostrad w Polsce 2013
Źródło: GDDKiA 2013
24
Stan wybudowanych w poszczególnych latach
autostrad uwzględniając prognozę na koniec roku
2013 przedstawia poniższy wykres:
Autostrady w Polsce – Dane GUS (rok 2013),
25
Transport kolejowy
26
W Polsce kolej ma do odegrania kluczowa role w osiąganiu
celów zrównoważonego rozwoju transportu. Warunkiem
powodzenia jest radykalna poprawa jakości oferowanych
usług przy równoczesnym wzroście
efektywności/produktywności. Wymaga to podejmowania
działań w zakresie:
• modernizacji i rozwoju infrastruktury oraz taboru,
• doskonalenia systemu regulacji rynku kolejowego, na
którym wszystkie podmioty będą mieć zapewnione
jednakowe warunki wykonywania usług,
• dofinansowania utrzymania powszechnie dostępnej
infrastruktury kolejowej, aby stawki za użytkowanie linii
kolejowych nie stanowiły czynnika pogarszającego
konkurencyjność kolejowych przewozów pasażerskich i
towarowych,
• wdrożenia nowej strategii działania Grupy PKP S.A. i jej
prywatyzacji,
Źródło; Projekt opracowany przez zespół w składzie m.in..: prof. dr hab. in. Ryszard Krystek, prof. dr in. Wojciech
Suchorzewski, dr Jarosław Pasek, Polityka Transportowa Państwa na lata 2006 – 2025, Warszawa, 27 czerwca 2005
27
Stan infrastruktury
kolejowej
Zestawienie eksploatowanej infrastruktury kolejowej zarządzanej
przez PKP Polskie Linie Kolejowe S.A. (wg stanu na dzień 31
grudnia 2012 roku):
• 19 191 km linii kolejowych (to jest 37 076 km torów) w tym:
- 27 768 km torów szlakowych i głównych zasadniczych na
stacjach,
- 9 308 km torów stacyjnych,
• 42 334 rozjazdów, w tym:
- 18 465 rozjazdów w torach szlakowych i głównych
zasadniczych,
- 23 869 rozjazdy w torach stacyjnych,
• 15 915 przejazdów kolejowo–drogowych, w tym 2 673
przejazdów kategorii A,
• 25 738 obiektów inżynieryjnych, w tym 6 452 mostów i
wiaduktów,
• 6 326 budynków,
• 12 671 budowli
Źródło: http://www.plk-sa.pl/linie-kolejowe/siec-linii-kolejowych-w-polsce/infrastruktura-kolejowa/
28
Przy ocenie stanu technicznego torów przyjęto
następujące kryteria ocen:
• dobra – linie kolejowe eksploatowane z założonymi
parametrami, wymagane tylko roboty konserwacyjne,
• dostateczna - linie kolejowe o obniżonych parametrach
eksploatacyjnych (obniżona maksymalna prędkość
rozkładowa, lokalne ograniczenia prędkości), dla utrzymania
parametrów eksploatacyjnych – oprócz robót
konserwacyjnych – wymagane jest wykonanie napraw
bieżących polegających na wymianie uszkodzonych
elementów torów,
• niezadowalająca - linie kolejowe o znacznie obniżonych
parametrach eksploatacyjnych (małe prędkości rozkładowe,
duża ilość lokalnych ograniczeń prędkości, obniżone
dopuszczalne naciski), kwalifikujące tory linii do
kompleksowej wymiany nawierzchni.
Źródło: http://www.plk-sa.pl/linie-kolejowe/siec-linii-kolejowych-w-polsce/infrastruktura-kolejowa/
29
Źródło: http://www.plk-sa.pl/linie-kolejowe/siec-linii-kolejowych-w-polsce/infrastruktura-kolejowa/
Wykres 1. Stan infrastruktury kolejowej na rok 2012
Źródło: Opracowano na podstawie robót utrzymaniowo-naprawczych oraz inwestycyjnych
prowadzonych w 2012 roku
30
• W wyniku prowadzonych w roku 2012 robót
utrzymaniowo-naprawczych oraz inwestycyjnych
długość torów linii kolejowych z dobrą oceną
stanu technicznego (wg stanu na dzień
31.12.2012 r.) stanowiła 43% całkowitej długości
torów, co oznacza wzrost o 2% w porównaniu ze
stanem na dzień 31.12.2011 r. – z oceną dobrą
było wówczas 40% torów.
Źródło: http://www.plk-sa.pl/linie-kolejowe/siec-linii-kolejowych-w-polsce/infrastruktura-kolejowa/
31
• Komisja Europejska postanowiła radykalnie zmienić
politykę unijnych inwestycji transportowych. W
Polsce skorzystają na tym linie kolejowe.
Po raz pierwszy Bruksela postanowiła stworzyć
bazową sieć transportową UE złożoną z dziewięciu
tzw. korytarzy, które mają być głównymi szlakami
przewozu. To ma być "ekonomiczny układ
krwionośny wspólnego rynku umożliwiający
swobodny przepływ towarów i ludzi w ramach UE".
Sieć połączeń tworzących te korytarze ma powstać
do 2030 r. Obejmie 94 porty morskie, 38 portów
lotniczych, 15 tys. km linii kolejowych dużej
szybkości oraz 35 przejść transgranicznych, które
stanowią wąskie gardła w transporcie
międzynarodowym.
Zmiany w polityce
transportowej
Źródło: http://wyborcza.pl/1,75478,14799996,Unia_zmienia_polityke_transportowa__W_Polsce_skorzysta.html
32
• Według nowej polityki Unii Polska ma być włączona do korytarzy
Bałtyk -Adriatyk oraz Morze Północne - Bałtyk. Na tych szlakach
Bruksela stawia na rozwój naszych linii kolejowych.
Na dofinansowanie z "Łącząc Europę" liczyć mogą:
+ przebudowa linii kolejowych między Gdynią i Katowicami,
Warszawą i Katowicami, z Katowic do Ostrawy w Czechach oraz
Żyliny na Słowacji, a także przebudowa linii kolejowej z
Wrocławia przez Poznań do Szczecina i Świnoujścia oraz z
Kędzierzyna-Koźla przez Chałupki do Czech;
+ modernizacja linii kolejowej z Warszawy przez Białystok do
granicy z Litwą (część linii Rail Baltica, która połączy państwa
bałtyckie z resztą UE);
+ prace na linii od Zgorzelca przy granicy z Niemcami przez
Wrocław, Kraków i Rzeszów do granicy z Ukrainą.
Źródło: http://wyborcza.pl/1,75478,14799996,Unia_zmienia_polityke_transportowa__W_Polsce_skorzysta.html
33
Projekty transportowe
wspierane przez Unię
Europejską
Źródło: http://wyborcza.pl/1,75478,14799996,Unia_zmienia_polityke_transportowa__W_Polsce_skorzysta.html
34
Planowany układ sieci kolejowej w roku 2020,
charakteryzowany dopuszczalną prędkością
Źrodło: PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.
35
Transport lotniczy
36
Kierunki rozwoju systemu portów
lotniczych
•
Modernizacja i rozbudowa infrastruktury polskich
portów lotniczych wyprzedzająca wzrost popytu, tak
aby nie ograniczać rozwoju rynku lotniczego,
poprawiając dostępność transportu lotniczego i
likwidując izolacje regionów; w pierwszej kolejności
wykorzystywana będzie istniejąca infrastruktura
portowa, a następnie podjęty zostanie program
rozbudowy tej infrastruktury, szczególnie w
regionach o najsłabszym dostępie do transportu
lotniczego.
Źródło; Projekt opracowany przez zespół w składzie m.in..: prof. dr hab. in. Ryszard Krystek, prof. dr in. Wojciech
Suchorzewski, dr Jarosław Pasek, Polityka Transportowa Państwa na lata 2006 – 2025, Warszawa, 27 czerwca 2005
37
• Poprawa regionalnej i lokalnej dostępności portów
lotniczych, ze szczególnym uwzględnieniem
aglomeracji (drogi i transport publiczny, w tym
koleje); wymaga to powiązania długofalowych
planów rozwoju infrastruktury lotniczej z planami
zagospodarowania przestrzennego kraju i regionów,
co w konsekwencji winno dać możliwość
przygotowania terenów pod budowę i rozbudowę
lotnisk i infrastruktury towarzyszącej, w tym pod
powiązania drogowe i kolejowe.
• Włączenie sieci lotnisk w sieć krajową i unijną
transportu intermodalnego, zapewniającą należną
rolę portów lotniczych w europejskich korytarzach
transportowych, a także w relacjach wschód-zachód,
północ – południe poza granicami poszerzonej Unii.
Źródło; Projekt opracowany przez zespół w składzie m.in..: prof. dr hab. in. Ryszard Krystek, prof. dr in. Wojciech
Suchorzewski, dr Jarosław Pasek, Polityka Transportowa Państwa na lata 2006 – 2025, Warszawa, 27 czerwca 2005
38
Program Operacyjny
„Infrastruktura i środowisko”
(PO IiŚ)
PO IiŚ zakłada m.in. realizację zadań w sektorze transportu
lotniczego, takich jak m.in. budowę i modernizację terminali
pasażerskich, infrastruktury lotniskowej. Do 2015 roku
przebudowanych będzie 8 lotnisk w sieci TEN-T, zaś 11
portów lotniczych zostanie objętych inwestycjami mającymi
na celu dostosowanie systemów bezpieczeństwa i ochrony.
Są to lotniska obsługujące ruch międzynarodowy.
Źródło: http://www.cupt.gov.pl/?id=190
39
Porty lotnicze w Polsce
Źródło: http://www.cupt.gov.pl/?id=190
40
• Warszawa – Lotnisko Chopina (Okęcie) (WAW)
• Kraków - Kraków Airport im. Jana Pawła II (Balice) (KRK)
• Gdańsk - Port lotniczy Gdańsk im. Lecha Wałęsy (Rębiechowo) (GDN)
• Katowice - Międzynarodowy Port Lotniczy Katowice w Pyrzowicach
(Katowice Airport) (KTW)
• Wrocław - Port lotniczy Wrocław-Strachowice im. Mikołaja Kopernika
(WRO)
• Poznań - Port lotniczy Poznań-Ławica im. Henryka Wieniawskiego
(Ławica) (POZ)
• Warszawa - Port lotniczy Warszawa-Modlin (otwarty w lipcu 2012) (WMI)
• Rzeszów - Port lotniczy Rzeszów-Jasionka (RZE)
• Łódź - Port lotniczy Łódź im. Władysława Reymonta (Lublinek) (LCJ)
• Szczecin - Port lotniczy Szczecin-Goleniów im. NSZZ
"Solidarność„ (Goleniów) (SZZ)
• Bydgoszcz - Międzynarodowy Port Lotniczy im. Ignacego Jana
Paderewskiego Bydgoszcz (Szwederowo) (BZG)
• Zielona Góra - Port lotniczy Zielona Góra-Babimost (Babimost) (IEG)
• Lublin - Port lotniczy Lublin (Świdnik) (otwarty 17 grudnia 2012) (LUZ)
• Gdynia - Port lotniczy Gdynia-Kosakowo (w budowie) (QYD)
• Radom - Port lotniczy Radom-Sadków (termin zakończenia budowy pod
koniec 2013) (RDO)
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Porty_lotnicze_w_Polsce
41
Udział portów lotniczych w przewozach
pasażerskich w okresie styczeń-luty 2012
Źródło: http://www.prtl.pl/rynek_lotniczy_przewozy_pax,7629,1
42
Transport morski i
śródlądowy
43
Strategicznym celem polityki transportowej dotyczącej
transportu morskiego będzie powstrzymanie jego
regresu, a następnie poprawa jakości świadczonych
usług oraz konkurencyjności prowadząca do wzrostu
udziału w przewozach. Działania w tym względzie będą
obejmować:
• promowanie rozwoju transportu morskiego bliskiego
zasięgu i żeglugi promowej w celu tworzenia ładowo-
morskich intermodalnych łancuchów transportowo-
logistycznych,
• wspieranie odnowy tonażu floty poprzez metody
fiskalne (np. podatek tonażowy zamiast podatku
dochodowego),
• przyspieszenie procesów restrukturyzacji i prywatyzacji
przedsiębiorstw armatorskich,
Źródło; Projekt opracowany przez zespół w składzie m.in..: prof. dr hab. in. Ryszard Krystek, prof. dr in. Wojciech
Suchorzewski, dr Jarosław Pasek, Polityka Transportowa Państwa na lata 2006 – 2025, Warszawa, 27 czerwca 2005
44
• podniesienie atrakcyjności polskich portów stanowiących
punkty początkowe paneuropejskich korytarzy
transportowych Północ-Południe, przechodzących przez
terytorium Polski. Bedzie to następować przez:
- modernizacje i rozbudowę infrastruktury czterech głównych
portów morskich i dostępu do nich od strony morza i lądu
(dostęp drogowy i kolejowy); infrastruktura portów zostanie
dostosowana do nowych uregulowań międzynarodowych, w
tym związanych z bezpieczeństwem żeglugi i ochrona
środowiska,
- modernizacje i rozwój terminali promowych, co umożliwi
rozwiniecie żeglugi promowej i ro-ro w rejonie wschodniej
części Morza Bałtyckiego,
- wdrożenie unijnych standardów w zakresie zarządzania i
eksploatacji portów, w tym oddzielenie funkcji zarządzania
terenami portowymi i infrastruktura portowa od
świadczenia komercyjnych usług portowych
Źródło; Projekt opracowany przez zespół w składzie m.in..: prof. dr hab. in. Ryszard Krystek, prof. dr in. Wojciech
Suchorzewski, dr Jarosław Pasek, Polityka Transportowa Państwa na lata 2006 – 2025, Warszawa, 27 czerwca 2005
45
W porównaniu z innymi krajami Europy polski transport
wodny śródlądowy odgrywa niewielka role. Wynika to
przede wszystkim z:
• silnej konkurencji ze strony innych podsystemów
transportowych (transport drogowy i kolejowy),
• systematycznie pogarszającego sie od lat stanu
infrastruktury dróg wodnych i w rezultacie niskiej klasy
technicznej infrastruktury, co powoduje ograniczenia w
kursowaniu barek w wyższych parametrach; tylko na 5%
długości sieci spełnione są wymagania stawiane drogom
klasy IV i V i (standardy UE) w odniesieniu do dróg wodnych
o międzynarodowym znaczeniu,
• trudnej sytuacji finansowej armatorów i wynikających z niej
ograniczeń w możliwości odtworzenia i odnowienia floty
rzecznej
Źródło; Projekt opracowany przez zespół w składzie m.in..: prof. dr hab. in. Ryszard Krystek, prof. dr in. Wojciech
Suchorzewski, dr Jarosław Pasek, Polityka Transportowa Państwa na lata 2006 – 2025, Warszawa, 27 czerwca 2005
46
Perspektywy rozwoju śródlądowego transportu wodnego wskazują, iż
transport ładunków ma szanse w miarę dynamicznie rozwijać się
jedynie na Odrzańskiej Drodze Wodnej. W dłuższej perspektywie
możliwe jest transportowe wykorzystanie Wisły, zwłaszcza odcinka
dolnego, w ramach redystrybucji towarów z portów morskich oraz
w jej górnym biegu (Kaskada Górnej Wisły). Jednakże Odra jeszcze
przez wiele lat pozostanie w Polsce jedyną drogą wodną, która
będzie miała znaczenie transportowe. Wynika to z kilku
zasadniczych powodów:
• Odra ma bezpośrednie połączenie z systemem dróg wodnych
Europy,
• wzdłuż Odry i do Odry ciąży szereg regionów o dużej podaży
ładunków,
• z Odrą związane są regiony Polski mające znaczący udział w
wymianie zagranicznej,
• Odra stanowi integralną część środkowoeuropejskiego korytarza
transportowego, który zapewnia najkorzystniejsze połączenie
krajów skandynawskich z Europą Środkową, Półwyspem
Apenińskim i Bałkanami.
Źródło: Na podstawie projektu: STRATEGIA ROZWOJU TRANSPORTU DO 2020 ROKU (z perspektywą do 2030 roku), Warszawa 2013
47
PO „IiŚ” a transport morski i
rzeczny
• Celem przedsięwzięć dotyczących transportu
morskiego jest zwiększenie konkurencyjności polskich
portów morskich. Inwestycjami objęte będą cztery
porty o kluczowym znaczeniu dla gospodarki
narodowej: Gdańsk, Gdynia, Szczecin i Świnoujście
wchodzące w skład sieci TEN-T, jak również cztery
porty spoza sieci: Police, Elbląg, Darłowo i Kołobrzeg.
• Przewidziano także dofinansowanie inwestycji w
górnej i środkowej Odrze. Dzięki tym inwestycjom
powstrzymany zostanie regres polskiej żeglugi
śródlądowej. Do 2015 roku planowana jest
modernizacja wybranych odcinków górnej i środkowej
Odry, dzięki czemu poprawią się warunki żeglugowe
na Odrze.
Źródło: http://www.cupt.gov.pl/?id=207
48
Transport morski i rzeczny w Polsce
Źródło: http://www.cupt.gov.pl/?id=207
49
Drogi wodne w Polsce
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%9Ar%C3%B3dl%C4%85dowe_drogi_wodne
Międzynarodowe drogi
wodne w Polsce
50
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Miedzynarodowe_drogi_wodne_Polski.PNG, z dnia 4.12.2013
Droga Wisła-Odra jako
element szlaku E70
• Szlak żeglugi śródlądowej o długości 294,3 km,
łączący Wisłę z Odrą. Prowadzi z Bydgoszczy do
Kostrzyna nad Odrą rzekami: Brdą, Kanałem
Bydgoskim, Notecią i Wartą.
• Szlak stanowi fragment drogi wodnej E70, jednej
z trzech międzynarodowych dróg wodnych kraju.
Stanowi jedyne istniejące w Polsce połączenie
wschodniego i zachodniego systemu europejskich
dróg wodnych. Prowadzi przez trzy województwa:
kujawsko-pomorskie, wielkopolskie i lubuskie.
51
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Droga_wodna_Wis%C5%82a-Odra , z dnia 4.12.2013
Droga wodna Wisła-Odra dzieli się na następujące
odcinki:
•Brda skanalizowana (Bydgoszcz Brdyujście – Bydgoszcz
Okole) – 14,4 km.
•Kanał Bydgoski (Bydgoszcz Okole – Nakło nad Notecią) –
24,5 km.
•Noteć skanalizowana (Nakło nad Notecią – Krzyż
Wielkopolski) – 137,1 km, Odcinek ten składa się z dwóch
części:
– Noteć Leniwa – 66,4 km (od Nakła do ujścia Gwdy),
– Noteć Bystra – 70,7 km (od ujścia Gwdy do Krzyża Wlkp).
•Noteć swobodnie płynąca (Krzyż Wielkopolski – Drezdenko
– Santok) – 50,1 km.
•Dolna Warta (Santok – Gorzów Wielkopolski – Kostrzyn nad
Odrą) – 68,2 km.
52
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Droga_wodna_Wis%C5%82a-Odra , z dnia
4.12.2013
Infrastruktura
Na szlaku znajdują się (od Bydgoszczy do Krzyża)
22 śluzy żeglugowe, kilka dużych portów i
nabrzeży przeładunkowych m.in. w Bydgoszczy,
Nakle, Ujściu, Czarnkowie, Krzyżu, Gorzowie i
Kostrzynie oraz wiele przystani pasażerskich
m.in. w Bydgoszczy, Santoku, Gorzowie i Kostrzynie.
53
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Droga_wodna_Wis%C5%82a-Odra , z dnia 4.12.2013
54
Źródło:
http://www.turystyka.konin.pl/pl/1
/272/mapa_sieci_drog_wodnych,
z dnia 4.12.2013
Droga wodna Wisła-Odra jest szlakiem żeglugi
śródlądowej II klasy, co oznacza, że ma znaczenie
regionalne. Posiada następujące parametry:
•ładowność barek (nominalna): 500 t
•min. prześwit pod mostami: 3,0 m
•min. szerokość szlaku: 30m
•min. głębokość: 1,8 m
•promień łuku osi szlaku żeglownego: 300 m
55
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Droga_wodna_Wis%C5%82a-Odra , z dnia 4.12.2013
Problemy dostosowania drogi
Wisła-Odra do wymagań
międzynarodowych
• Droga wodna Wisła–Odra posiada parametry klasy II i nie
spełnia wymagań porozumienia AGN przewidującego, że
drogi śródlądowe o znaczeniu międzynarodowym powinny
mieć parametry co najmniej IV klasy.
• Uzyskanie tych parametrów jest możliwe w przypadku
budowy nowych stopni żeglugowych na Wiśle, Brdzie,
Warcie i Noteci, co wiąże się z ogromnymi kosztami, a
czemu sprzeciwiają się również środowiska ekologiczne. W
tej sytuacji przewiduje się konserwację szlaku oraz
istniejących urządzeń hydrotechnicznych przy zachowaniu
parametrów II klasy, umożliwiających żeglugę barkami o
ładowności 500 ton. Umożliwi to transport towarowy w
małej skali oraz rozwój turystyki wodnej.
56
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Droga_wodna_Wis%C5%82a-Odra , z dnia
4.12.2013
57
Bezpieczeństwo w
transporcie
Rozwój transportu warunkuje wzrost gospodarczy,
ale jednocześnie w istniejącej formule stanowi
zagrożenie życia i zdrowia użytkowników. Wiąże
sie to ze wzrostem emisji spalin i hałasu, ale
także z niebezpieczeństwem utraty zdrowia lub
życia w wypadkach. Świadomość niekorzystnych
konsekwencji źle zaprojektowanego i
zarządzanego systemu transportowego
doprowadziła w ostatnich latach w Europie do
zmiany podejścia do spraw bezpieczeństwa w
transporcie.
Źródło; Projekt opracowany przez zespół w składzie m.in..: prof. dr hab. in. Ryszard Krystek, prof. dr in. Wojciech
Suchorzewski, dr Jarosław Pasek, Polityka Transportowa Państwa na lata 2006 – 2025, Warszawa, 27 czerwca 2005
58
• W Polsce, mimo relatywnie niskiego wskaźnika
motoryzacji, zagrożenie zdrowia i życia
użytkowników dróg jest nadal wysokie. W ciągu
ostatnich 15 lat na terenie Polski zarejestrowano
ponad 820 tys. wypadków drogowych, w których
ponad 1,0 mln osób było rannych i prawie 100 tys.
osób zginęło. Koszty społeczne i ekonomiczne tych
zdarzeń wyniosły ponad 300 mld zł. Po kilku latach
wyraźnego spadku liczby ofiar śmiertelnych, w roku
2004 nastąpił pewien wzrost liczby ofiar
śmiertelnych. Jednak wiele innych mierników oceny
systemu bezpieczeństwa ruchu drogowego (brd)
wskazuje, e tendencja ta może sie utrzymać
Źródło; Projekt opracowany przez zespół w składzie m.in..: prof. dr hab. in. Ryszard Krystek, prof. dr in. Wojciech
Suchorzewski, dr Jarosław Pasek, Polityka Transportowa Państwa na lata 2006 – 2025, Warszawa, 27 czerwca 2005
59
Głównymi przyczynami tej sytuacji są: niska
kultura jazdy i powszechne lekceważenie
przepisów ruchu drogowego (zwłaszcza tych
dotyczących prędkości jazdy, zakazu jazdy po
spożyciu alkoholu i obowiązku stosowania
urządzeń ochronnych podczas jazdy
samochodem), ale także niska jakość
infrastruktury drogowej i mało skuteczny nadzór
nad ruchem.
Źródło; Projekt opracowany przez zespół w składzie m.in..: prof. dr hab. in. Ryszard Krystek, prof. dr in. Wojciech
Suchorzewski, dr Jarosław Pasek, Polityka Transportowa Państwa na lata 2006 – 2025, Warszawa, 27 czerwca
2005
60
Wykres nr 1. „Które z wymienionych działań mogą mieć Pana/(i) zdaniem,
największy wpływ na wzrost poziomu bezpieczeństwa na drogach? (proszę
wskazać maksymalnie 5 odpowiedzi”
Źródło: http://www.policja.pl/pol/aktualnosci/2754,CBOS-Sposoby-poprawy-bezpieczenstwa-na-drogach.html
61
Jako cele szczegółowe proponuje sie przyjąć następujące cele
sformułowane w Krajowym Programie Bezpieczeństwa
Ruchu Drogowego GAMBIT’2005, przyjętym przez Rade
Ministrów w dniu 19 kwietnia 2005, jako program dla Polski
na lata 2005-2013:
• stworzenie i rozwój podstaw do prowadzenia skutecznych i
długofalowych działań na rzecz BRD,
• kształtowanie świadomego i kulturalnego uczestnika ruchu
drogowego, respektującego prawo i szanującego prawa
innych uczestników tego ruchu,
• ochrona pieszych, dzieci i rowerzystów,
• budowa i utrzymanie bezpiecznej infrastruktury drogowej
wraz z otoczeniem i elementami towarzyszącymi,
• zmniejszenie ciężkości wypadków.
Źródło; Projekt opracowany przez zespół w składzie m.in..: prof. dr hab. in.
Ryszard Krystek, prof. dr in. Wojciech Suchorzewski, dr Jarosław Pasek,
Polityka Transportowa Państwa na lata 2006 – 2025, Warszawa, 27 czerwca
2005
62
Transport w miastach
Głównym zadaniem polityki transportowej państwa powinno być
wsparcie samorządów miast w realizacji polityki zrównoważonego
rozwoju, odwrócenie niekorzystnych tendencji w przekształceniach
przestrzennych oraz w rozwoju systemów transportowych i
podtrzymanie zmian korzystnych. Przyjmuje sie następujące
podstawowe instrumenty polityki państwa w odniesieniu do
transportu w miastach:
• Wprowadzenie obowiązku formułowania polityki transportowej (jako
uchwał) na różnych poziomach struktur samorządowych
(szczególnie dla dużych miast i dla obszarów metropolitarnych).
Tworzenie strategii rozwoju miasta i powiązanego z nią systemu
transportowego z uwzględnieniem zasady zwartego i
zrównoważonego miasta i systemu transportowego wspierane
będzie ze szczebla centralnego.
• Wprowadzenie obowiązku analiz ruchowych i parkingowych dla
planów zagospodarowania przestrzennego i innych dokumentów
oraz uzasadnień decyzji, skutkujących istotnymi zmianami w
systemie transportowym.
Źródło; Projekt opracowany przez zespół w składzie m.in..: prof. dr hab. in.
Ryszard Krystek, prof. dr in. Wojciech Suchorzewski, dr Jarosław Pasek,
Polityka Transportowa Państwa na lata 2006 – 2025, Warszawa, 27 czerwca
2005
63
• Promowanie rozwiązań z zakresu integracji przestrzennej i funkcjonalnej
podsystemów transportowych, w tym zachęcanie do tworzenia systemów
intermodalnych (węzły przesiadkowe, systemy „parkuj i jedz” – P+R, itp.),
wspólnych rozkładów jazdy, jednolitych systemów taryfowych,
wprowadzenia biletu ważnego na wszystkie środki transportu u wszystkich
przewoźników w skali regionów i kraju przez szkolenia i publikacje
• Promowanie i wspomaganie w dużych miastach roli transportu szynowego
w tym w szczególności kolei i tramwaju, jako podstawowych środków
transportu publicznego, poprzez współfinansowanie projektów modernizacji
tras i wymiany taboru w ramach projektów rządowo – samorządowych oraz
wsparcie środkami UE.
• Wspieranie demonopolizacji rynku usług przewozowych we wszystkich
rodzajach transportu publicznego (kolej, autobus, tramwaj) i uruchamianie
mechanizmów konkurencji przez wprowadzenie zasady „sterowanej
konkurencji”.
• Promowanie i wspieranie działań technicznych, organizacyjnych,
prewencyjnych i propagandowo-wychowawczych na rzecz poprawy
bezpieczeństwa ruchu drogowego.
• Promowanie roweru jako ekologicznego środka transportu, w tym przez
wspieranie rozwoju sieci dróg rowerowych.
Źródło; Projekt opracowany przez zespół w składzie m.in..: prof. dr hab. in. Ryszard Krystek, prof. dr in. Wojciech
Suchorzewski, dr Jarosław Pasek, Polityka Transportowa Państwa na lata 2006 – 2025, Warszawa, 27 czerwca 2005
64
POLITYKA TRANSPORTOWA A
ŚRODOWISKO NATURALNE
Dynamicznie rozwijające sie zapotrzebowanie na usługi
transportowe stanowi obecnie na świecie jedno z
najpoważniejszych zagrożeń dla środowiska przyrodniczego
i zdrowia ludzi. Obejmuje ono wszystkie poziomy ludzkiej
aktywności od lokalnego po globalny. W szczególności
zagrożenie to wyraża się w postaci:
• emisji gazów cieplarnianych przyczyniających sie do zmian
klimatycznych,
• lokalnych emisji zanieczyszczeń powietrza wpływających
negatywnie na zdrowie ludzi i lokalne środowisko
przyrodnicze,
• zajmowania cennych przyrodniczo terenów i rozcinaniu ich
ciągłości (fragmentacja) nowo budowanymi ciągami
infrastruktury technicznej, przyczyniając sie do utraty
różnorodności biologicznej,
• emitowania hałasu zagrażającego ludzkiemu zdrowiu.
Źródło; Projekt opracowany przez zespół w składzie m.in..: prof. dr hab. in. Ryszard Krystek, prof. dr in. Wojciech
Suchorzewski, dr Jarosław Pasek, Polityka Transportowa Państwa na lata 2006 – 2025, Warszawa, 27 czerwca 2005
65
Wdrożenie polityki transportowej przyniesie znaczne
usprawnienie systemu transportowego Polski.
Stosowanie zasad zrównoważonego rozwoju systemu
transportowego wraz z wykorzystaniem
nowoczesnych i innowacyjnych technologii będzie
sprzyjać zwiększaniu efektywności funkcjonowania,
ograniczaniu zużycia energii, a w konsekwencji
ograniczaniu jednostkowych emisji zanieczyszczeń.
Jednocześnie szerokie włączanie społeczeństwa w
proces podejmowani decyzji dotyczących rozwoju
infrastruktury transportowej, jak i równoprawne
uwzględnianie racji społecznych, gospodarczych i
ekologicznych prowadzić będzie do minimalizacji
konfliktów z ochroną przyrody
Źródło; Projekt opracowany przez zespół w składzie m.in..: prof. dr hab. in. Ryszard
Krystek, prof. dr in. Wojciech Suchorzewski, dr Jarosław Pasek, Polityka Transportowa
Państwa na lata 2006 – 2025, Warszawa, 27 czerwca 2005
66
Za szczególnie ważne z punktu widzenia
ograniczenia negatywnego wpływu systemu
transportowego na środowisko naturalne uważa
się:
• Przestrzeganie zasady doskonalenia i rozwijania systemu
transportowego i jego gałęzi poprzez realizowanie
długofalowych planów i strategii działania; umożliwi to
dokonywanie strategicznych, kompleksowych ocen
oddziaływania na środowisko, prowadzenie kampanii
wyjaśniających, negocjacji, promocji oraz wczesne
podejmowanie środków zaradczych (na etapie planowania i
wczesnym etapie projektowania), Bedzie to praktyczna
realizacja zasady integracji polityki transportowej z polityką
ekologiczną co jest wymaganiem UE.
Źródło; Projekt opracowany przez zespół w składzie m.in..: prof. dr hab. in. Ryszard Krystek, prof. dr in. Wojciech
Suchorzewski, dr Jarosław Pasek, Polityka Transportowa Państwa na lata 2006 – 2025, Warszawa, 27 czerwca 2005
67
• Podnoszenie konkurencyjności innych ni transport drogowy i
lotniczy gałęzi transportu, w tym:
- transportu szynowego poprzez m.in. usprawnienia powiązań
kolejowych miedzy głównymi miastami Polski, podniesienie
atrakcyjności i konkurencyjności kolei w przewozach o charakterze
regionalnymi i aglomeracyjnym oraz wspieranie integracji
przewozów kolejowych z innymi systemami transportowymi
(tworzenie węzłów integracyjnych kolej – autobus, węzłów
przesiadkowych, itp.),
- wspieranie rozwoju operatorów transportu intermodalnego i
operatorów logistycznych,
- promowanie rozwoju transportu morskiego bliskiego zasięgu i
żeglugi promowej w celu tworzenia lądowo-morskich
multimodalnych łańcuchów transportowo-logistycznych,
- promowanie i wspieranie inicjatyw lokalnych zmierzających do
aktywizacji żeglugi śródlądowej w obsłudze zaopatrzenia
aglomeracji, w tym rozwoju centrów dystrybucji położonych w
portach rzecznych.
Źródło; Projekt opracowany przez zespół w składzie m.in..: prof. dr hab. in. Ryszard Krystek, prof. dr in. Wojciech
Suchorzewski, dr Jarosław Pasek, Polityka Transportowa Państwa na lata 2006 – 2025, Warszawa, 27 czerwca 2005
68
Bibliografia
•
Dane GUS
•
GDDKiA 2013
•
https://www.transport.gov.pl/files/0/1795904/130122SRTnaRM.pdf
•
http://docs4.chomikuj.pl/121553622,PL,0,0,Polityka-transportowa--pytania..doc
•
http://twoje.tematyczne.info/3509-definicje_transportu
•
http://www.plk-sa.pl/linie-kolejowe/siec-linii-kolejowych-w-polsce/infrastruktura-
kolejowa
•
http://wyborcza.pl/1,75478,14799996,Unia_zmienia_polityke_transportowa__W_Polsce
_skorzysta.html
•
http://www.cupt.gov.pl/?id=190
•
http://pl.wikipedia.org/wiki/Porty_lotnicze_w_Polsce
•
http://www.prtl.pl/rynek_lotniczy_przewozy_pax,7629,1
•
http://www.cupt.gov.pl/?id=207
•
http://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%9Ar%C3%B3dl%C4%85dowe_drogi_wodne
•
http://www.policja.pl/pol/aktualnosci/2754,CBOS-Sposoby-poprawy-bezpieczenstwa-
na-drogach.html
•
PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.
•
Prof.zw.dr hab. Włodzimierz Rydzkowski; Polityka transportowa, Cele, zadania i
narzędzia polityki transportowej
•
Projekt STRATEGIA ROZWOJU TRANSPORTU DO 2020 ROKU (z perspektywą do 2030
roku), Warszawa 2013
69
Dziękujemy za uwagę
Wykonali:
Borecki Michał
Kardaś Sylwia
Konwa Karolina